Chapter 4 – The Cold Contract

Chapter 4 – The Cold Contract

Kinabukasan, maaga nagising si Celine. Hindi dahil masarap ang tulog niya — kundi dahil hindi siya makatulog nang maayos. Sa sobrang laki ng kwarto, pakiramdam niya ay parang naliligaw siya sa mansion. Iba pa rin ang higaan nila sa probinsya, masikip man pero ramdam niya ang init ng pamilya.

Dito? Malamig. Tahimik. Parang nakaka-bingi.

Nagpasya siyang bumaba para maghanap ng kape. At doon, nadatnan niya si Liam, nakaupo na sa mahabang dining table. Nakasuot pa rin ng suit kahit alas-sais pa lang ng umaga. May laptop sa harap niya, may hawak na dokumento, at halatang seryoso sa ginagawa.

“Good morning,” bati ni Celine, medyo alanganin.

Tumigil si Liam saglit, tinaasan siya ng tingin, bago muling bumalik sa ginagawa. “Sit. We need to talk.”

Napatigil si Celine. We need to talk? Aba, parang boyfriend ah. Pero dahil wala siyang choice, umupo siya sa tapat nito.

Ipinatong ni Liam ang isang folder sa mesa. “This is the contract.”

Nanlaki ang mata ni Celine. “Wait, what? As in… kontrata ng kasal natin?”

“Yes. Everything will be written here. Para walang misunderstandings.”

Dahan-dahan niyang binuksan ang folder. Doon nakasulat ang mga terms and conditions ng kanilang kasal. At habang binabasa niya, lalo siyang nainis.

Rule #1: No emotional attachment.

Rule #2: Separate bedrooms, unless necessary for public appearances.

Rule #3: Attend family and business events together.

Rule #4: No interference in each other’s personal matters.

Rule #5: Maintain the image of a married couple in public at all costs.

Napabuntong-hininga si Celine. “Wow. Ang galing mo naman. Para kang nag-hire ng employee, tapos ako yung pinapipirmahan ng kontrata.”

Malamig ang sagot ni Liam. “Exactly. Think of this as a business partnership.”

Halos mapatayo si Celine. “Excuse me? Business partnership?! Kasal ‘to, Liam. Hindi ‘to basta-basta contract lang.”

Finally, tumingin si Liam diretso sa kanya. Ang mga mata nito — malamig pero matalim. “Marriage without love is just a legal contract. And that’s what this is.”

Sandaling natahimik si Celine. Oo nga naman. Pero kahit alam niyang totoo ang sinabi nito, masakit pa rin. So, para sa kanya… wala akong halaga. Wala itong meaning.

Pinilit niyang magpatawa para maitago ang sakit. “Grabe, ang lamig mo. Para kang yelo. Hindi ba pwedeng… konting respeto man lang?”

Umiling si Liam. “Respect is earned, Celestine. Not given.”

Napakagat-labi si Celine. Galit siya, pero ayaw niyang ipakitang apektado siya. “Fine. Kung gusto mo ng contract, sige. I’ll sign it. Pero tandaan mo, hindi rin ako magpapa-api. Hindi ako papayag na gawing parang trophy wife lang.”

For a moment, tila nabigla si Liam sa tapang niya. Pero agad din itong bumalik sa pagiging cold. “We’ll see. For now, sign it.”

Huminga nang malalim si Celine at kinuha ang ballpen. Pinirmahan niya ang kontrata. At sa mismong oras na iyon, para bang naramdaman niyang tuluyan nang nagbago ang buhay niya.

This is it. I’m officially bound to the cold-hearted CEO.

---

That Afternoon

Matapos ang kontrata, iniwan siya ni Liam para pumasok sa opisina. Mag-isa siyang naiwan sa mansion. Kahit sobrang laki ng bahay, pakiramdam niya ay nakakulong siya.

Naglakad-lakad siya sa hardin, sa swimming pool area, hanggang sa library. At doon, nakita niya ang isang shelf na puno ng business books. Lahat tungkol sa investments, leadership, and company strategies. Walang kahit isang nobela o kahit magazine.

“Wala man lang romance novel,” bulong niya. “Siguro allergic siya sa love.”

Habang iniisa-isa niya ang mga libro, biglang may bumukas na maliit na drawer sa gilid ng shelf. Naintriga siya, kaya sinilip niya. At doon niya nakita ang isang picture frame — lumang larawan ng isang batang lalaki at babae, magkahawak-kamay, nakangiti.

Si Liam ba ‘to? At sino yung babae?

Pero bago pa niya masilip ng mabuti, biglang bumukas ang pinto.

“What are you doing here?” malamig na boses ni Liam.

Halos matapon niya ang frame. “Wala! I-I was just looking around!”

Lumapit si Liam, mabilis na kinuha ang frame at isinara ang drawer. Kita niya ang pagkailang at sakit sa mukha nito, kahit sinubukan nitong itago.

“Don’t touch my things without permission,” madiin na sabi ni Liam.

Napalunok si Celine. “Sorry. Hindi ko sinasadya.”

Hindi na ito sumagot. Tinalikuran siya at lumabas ng library. Pero naiwan sa isip ni Celine ang larawang iyon. Sino yung babae? At bakit gano’n ang reaksyon ni Liam?

---

That Night

Pagbalik ni Liam mula sa opisina, sabay silang nag-dinner. Tahimik lang ulit. Hindi alam ni Celine kung paano sisimulan ang usapan. Kaya nagpasya siyang magbato ng tanong.

“So… bakit ka pumayag sa arranged marriage?”

Hindi agad sumagot si Liam. Pero maya-maya, nilapag nito ang baso ng alak at tumingin sa kanya.

“Because it’s easier than arguing with my parents. And because I don’t have time for love.”

Natigilan si Celine. “So… wala ka talagang balak magmahal?”

“Love is a distraction,” malamig na sagot nito. “It makes people weak. And I can’t afford to be weak.”

Naramdaman ni Celine ang bigat ng sagot na iyon. May dahilan. Malalim. Pero hindi pa siya handang ikwento ni Liam.

Kaya nginitian na lang niya ito ng mapait. “Well, too bad for you. Kasi kahit anong gawin mo, hindi mo mapipigilan ang puso mo forever.”

For a split second, nakita niya ang pagkakunot ng noo ni Liam. At sa likod ng malamig nitong mata, parang may kumikislap.

---

Sa gabing iyon, bago matulog si Celine, tumingin siya sa kontratang pinirmahan niya. At kahit sinabi ni Liam na walang love sa pagitan nila, may kakaibang pakiramdam siyang unti-unting sumisiksik sa puso niya.

Hindi lang ito basta kontrata. Hindi lang ito basta kasal. Ito ang simula ng isang laban na magbabago sa amin pareho.

---