BAD ENG’ : 04 (1/2)

[ คิดไหม...? ว่าใครบางคนจะติดอยู่ในใจได้นานขนาดนี้       ]

วันเปิดภาคการศึกษา…

เซเนเซนท์ เปรียบเสมือนศูนย์รวมเหล่าลูกผู้ลากมากดีและเด็กหัวกะทิไอคิวสูงปี๊ดไว้มากมาย ซ้ำยังเป็นเป้าหมายหลักของเด็กมอ.ปลายหลายๆ คน

หนึ่งในนั้นก็...ใบชา ฌาริดา นักศึกษาทุนพิเศษที่ทำคะแนนสอบนำโด่งติดอันดับหนึ่งจนขึ้นหน้าเว็บบอร์ดมหาลัย ฉลาด เก่ง และสวย เรื่องปากกัดตีนถีบก็ขั้นสุดถ้าเทียบกับเด็กกว่าค่อนในรั้วมหาลัยระดับภาค แถมยังดูโดดเด่นมากๆ วัดจากที่เธอสามารถสะกดนัยน์ตาคู่คมของรุ่นพี่ต่างคณะได้นานนับนาที...

หนุ่มวิศวะยืนกอดอกทิ้งข้างลำตัวพิงกำแพงอยู่อีกมุมหนึ่งซึ่งห่างจากลานกิจกรรมหลังตึกนิติศาสตร์ไม่เท่าไหร่

“มายืนทำห่าไรตรงนี้วะ”

เป็นไฟที่เข้ามาขัดจังหวะช่วงเวลาสุนทรี ฝ่ามือใหญ่ตบลงบนไหล่คนอยู่ก่อนและฝากวางไว้บนนั้นโดยไม่ได้รับอนุญาต เรียกให้สายตาดุดันตวัดมองพร้อมตอบกลับด้วยพรสวรรค์ที่ติดตัวมาแต่กำเนิด

“ส้นตีนกู กูจะยืนตรงไหนก็ได้”

เรื่องสกิลปากต้องยกให้เขาเลย นา