Mag-log inShare
BAD ENGINEER 10 | ครางชื่อเจ้าของเธอ NC++
Huling Na-update:
2025-07-18 20:16:2310
ครางชื่อเจ้าของเธอ NC++ สายนํ้าจากฝักบัวกระทบลงบนผิวกายขาวละเอียดอ่อนทำให้คนตัวเล็กที่ยืนอาบนํ้าเพียงลำพังรู้สึกสดชื่นไม่น้อย วันนี้กลับมาจากกิจกรรมกอหญ้าก็รู้สึกเหนื่อยจนแทบจะหมดแรงแล้ว เธออาบนํ้าทำความสะอาดร่างกายเสร็จเรียบร้อยก็เอื้อมมือหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบอกเอาไว้ ก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินออกมาจากห้องนํ้าด้วยสภาพร่างกายที่เปียกปอน และในตอนนั้นเองเท้าเล็กก็หยุดชะงักเมื่อประตูห้องของเธอมีคนทุบมันอย่างรุนแรง “ใครคะ ?” เรียวปากสีหวานเอ่ยถามออกไปแล้วก้าวเดินมายังหน้าประตู “เมหรอ แกมาเอาของใช่ไหม” ด้วยความที่คิดว่าเป็นเมษา เพื่อนของตนที่ลืมของเอาไว้กอหญ้าเลยเอ่ยออกไปแบบนั้น แล้วเดินไปหยิบของที่เมษาลืมไว้พร้อมกับเดินวนมาเปิดประตู แต่พอเปิดออกมาเธอก็ตกใจมากไม่น้อยเมื่อคนตรงหน้าไม่ใช่เมษาอย่างที่ตนเองคิด กอหญ้ารีบปิดประตูห้องเอาไว้แต่ไม่ทันที่เธอจะไหวตัวทันร่างหนาของแบดซ์ก็แทรกตัวเดินเข้ามาอย่างถือวิสาสะ พอเห็นว่าเป็นใครเข้ามาเธอเลยรีบเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวอีกผืนมาคลุมไหล่เอาไว้ “พี่รู้ห้องกอหญ้าได้ยังไง แล้วพี่มาทำไมคะ” กอหญ้าถามออกไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวเพราะสีหน้าของแบดซ์ตอนนี้มันดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเอาซะเลย “เคยเตือนแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับไอ้เจคหรือผู้ชายหน้าไหนก็ตาม ทำไมถึงไม่ฟัง” แบดซ์พูดออกมาแล้วสาวเท้าเดินมาตรงหน้ากอหญ้าพร้อมกับใช้มือหนาจับเข้าที่ลำคอระหงและกดร่างของเธอติดกับตู้เอาไว้ กอหญ้าตกใจมากจนเธอต้องใช้มือจับข้อมือหนาของแบดซ์เอาไว้ “กอหญ้าไปทำอะไรไม่พอใจพี่อีก” “ยังมีหน้ามาถามอีกหรอ ในเมื่อเตือนแล้วไม่ฟังก็รับผลที่ตามมาให้ได้” พูดจบก็กระชากร่างเล็กทุ่มลงบนเตียงนอนขนาดห้าฟุตอย่างรุนแรง ทำให้กอหญ้าต้องขยับถอยหนีไปชิดกับหัวเตียง ผ้าเช็ดตัวที่พันอยู่รอบอกก็เริ่มหลุดออกจากร่างกายจนต้องคว้ามันมาจับชิดอกตัวเองแน่น “พี่จะทำอะไร…ไม่นะพี่แบดซ์” “หุบปาก แล้วนอนแหกขาให้ฉันเอา” “ไม่ทำได้ไหมคะ…ขะ ขอร้อง” เธอไม่พร้อม แล้วก็ไม่อยากโดนคนตรงหน้าทำในตอนที่เขาโมโห “บอกให้เงียบไงวะ!” แบดซ์ตะคอกออกมาเสียงดังอีกครั้งจนกอหญ้ายอมเงียบปาก ตัวของเธอสั่นเทาราวกับลูกนก แล้วไม่นานผ้าเช็ดตัวที่พันอยู่รอบอกก็ถูกกระชากออกจนตอนนี้ทำให้ร่างกายของกอหญ้าเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด เธอนั่งกอดเข่าตนเองชิดอยู่ปลายเตียง พร้อมกับขอบตาที่เริ่มร้อนผ่าว อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็คงต้องยอมเขาอีกแล้วเพราะตอนนี้ชีวิตตนเองก็ไม่ต่างอะไรจากลูกไก่ในกำมือ “คลานมานี่ แล้วอมควยให้ฉัน” แบดซ์เดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้แล้วเอ่ยสั่ง สีหน้าของเขาแดงกํ่าเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธที่พร้อมปะทุตลอดเวลา กอหญ้าช้อนดวงตาคู่สวยมองแฟนเก่าของตนก่อนจะค่อย ๆ คลานมายังปลายเตียงแล้วลงมาพร้อมกับเดินไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าขาของแบดซ์ ในตอนนั้นเองมือหนาก็ถอดกางเกงตนเองออกแล้วใช้มือกดหัวกอหญ้าลงที่ตรงนั้นด้วยการกระทำป่าเถื่อน “อม ถ้าไม่สั่งให้หยุดห้ามหยุด” เขาสั่งออกไปตามความต้องการของตนเอง กอหญ้าไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เธอทำตามคำสั่งของคนตรงหน้าทันที เพราะเธอรู้หากขัดขืนจะโดนหนักกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า การยอมผู้ชายคนนี้คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด แม้กอหญ้าจะไม่รู้ว่าตนเองผิดอะไรก็ตาม มือเนียนนุ่มของเธอจับเข้าที่เอ็นเนื้อที่ยังนุ่มนิ่มตรงหน้าแล้วลูบวนอยู่อย่างงั้นพร้อมกับเอาลิ้นแตะ ๆ ลง ไม่นานจากที่นิ่มอยู่ก็เริ่มแข็งตัวขึ้นมาดันกลีบปากบาง “อ…อึก!” เสียงหวานครางงึมงำในลำคอเมื่อเธอเริ่มทนกับขนาดของลำท่อนไม่ไหว ใบหน้าสวยเริ่มเหยเกพร้อมกับดวงตาที่มีหยาดนํ้าสีใสไหลออกมาอาบพวงแก้ม “ดูดแรง ๆ” ใบหน้าหวานเบ้หนักมากกว่าเดิมพร้อมกับศีรษะของเธอที่ถูกจับกดลงบนแก่นกายแท่งใหญ่อย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงลามกขึ้นภายในห้องนอนขนาดเล็ก สายตาของแบดซ์ก็คอยมองการกระทำตรงหน้าที่ตนเองเป็นคนควบคุมไปด้วย เขาขบกรามแน่นระบายอารมณ์ ‘หึงหวง’ ของตนเองด้วยการกดใบหน้าหวานชักเข้าออกแก่นกายตนเองตามความต้องการ ยิ่งเห็นกอหญ้าใกล้ชิดกับเจคเขาก็ยิ่งไม่ชอบ.. ไม่ชอบจนอยากกระแทกคนตัวเล็กให้ตายไปข้างเพื่อตอกยํ้าความเป็นเจ้าของ “ฉันจะเตือนเธอเป็นรอบสุดท้าย อย่าให้เห็นยุ่งกับไอ้เจค” แบดซ์เอ่ยออกมาก่อนจะกระชากใบหน้าหวานออกจากแก่นกายตนเอง จากนั้นก็ผลักร่างบอบบางให้นอนหงายอยู่บนเตียงแล้วขึ้นคร่อมร่างของเธอทันที แบดซ์จัดการถอดเสื้อออกจากช่วงบนจนตอนนี้ร่างหนาก็เปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด ชายหนุ่มไม่รอช้าจับลำท่อนหนามันวาวยัดเข้าร่องรักแห้งเหือดทันที แบดซ์กดกระแทกเอวหนาเข้าไปในร่องสีหวานตรงหน้าก่อนจะกดกระแทกเอวเข้าไปในตัวเธออย่างหนักหน่วง แค่เพียงสอดเข้าไปแบดซ์ก็ไม่ออมแรงแล้ว เอวสอบกระแทกถี่เร้าและซํ้า ๆ ลงบนกลีบสวยติดต่อกันหลายครั้งจนร่างของกอหญ้าสั่นคลอนไปตามจังหวะป่าเถื่อน สัมผัสหยาบโลนโถมเข้าร่างกายไม่หยุดทำเอาปวดหน่วงตรงจุดกลางกายสาวจนแทบร้องไห้ออกมา “อ๊ะ…อ๊า เจ็บค่ะ…กอหญ้าเจ็บ” กอหญ้าเอ่ยออกไปเสียงสั่น พลางมองร่างกายกำยำเปลือยเปล่าบนร่างตนเองที่กระหน่ำแก่นกายลงบนร่องรักของเธอไม่หยุด เขากระแทกเธออย่างบ้าคลั่งและไร้ความปรานี จากที่ความยาวของลำท่อนอยู่เพียงครึ่งลำตอนนี้ก็เข้ามาเกือบสุดโคนแล้ว มันทำเอาร่างกายคนตัวเล็กแทบทนรับไม่ไหว ทั้งเจ็บแสบและจุกจนเธอต้องกัดปากระบายความเจ็บปวด และไม่นานบนกลีบปากหวานก็เกิดคราบเลือดเปรอะเปื้อนออกมาเล็กน้อย.. “นอนรับการกระทำของตัวเองไป” “อึก…อื้อ! อ๊ะ!…” เสียงหวานยังคงร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวด เสียงเนื้อกระแทกเนื้อก็ยังคงดังสนั่นอย่างหนักหน่วงร่องรักเริ่มแดงเถือกเมื่อโดนของใหญ่กระแทกเข้าไม่ยั้ง เธอจิกเล็บลงบนที่นอนแน่นพร้อมกับร้องครางออกมาสุดเสียง ขาเรียวสั่นกระเพื่อมไปตามแรงกระแทกอย่างบ้าคลั่ง แบดซ์ไม่สนใจอะไรเขาอัดแก่นกายแท่งหนาอย่างคนไร้สติ “ในเมื่อเธอเคยเป็นของฉัน อย่าคิดจะไปเป็นของใครอีก” เขาเอ่ยออกมาเสียงนิ่งและซ่อนไปด้วยความไม่พอใจ “ขะ เข้าใจแล้วค่ะ” กอหญ้าต้องทนตอบออกไปอย่างจำยอม ร่างกายของเธอนอนสั่นกระเพื่อมอย่างต่อเนื่องก่อนที่มือหนาของแบดซ์จะเลื่อนจากเอวคอดมาบีบเคล้นที่หน้าอกอวบอิ่มตรงหน้าที่กำลังกระเด้งกระดอนตรงหน้า “ครางชื่อเจ้าของเธอ ครางออกมา” “อ๊ะ…พะ พี่แบดซ์…” เสียงหวานครางออกมาตามความต้องของคนบนร่าง ดวงตาของเธอเอ่อคลอไปด้วยหยาดนํ้าตา คนตัวเล็กพยายามมองออดอ้อนคนบนร่างให้ยอมผ่อนแรงกระแทกลง ตอนนี้เธอ ‘จุกมาก’ แทบจะขาดใจอยู่แล้ว “จำเอาไว้ใส่สมองด้วย ฉันคือเจ้าของเธอ” “ไม่ไหวแล้วค่ะ…” เธอเอ่ยเสียงสั่น ต่อมาใบหน้าเรียบนิ่งก็โน้มหน้าลงดูดกลีบปากบางที่กำลังร้องครางไม่หยุด กอหญ้ายอมเปิดปากให้เขาจูบแต่โดยดี เธอยังคงระบายความจุกแน่นด้วยการจิกเล็บลงบนที่นอนจนมันยับยู่ยี่ไม่ต่างอะไรจากช่วงล่างของเธอที่แทบจะพังแล้ว ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงของเอวสอบก็ยังคงกระแทกร่างบางอย่างต่อเนื่องพร้อมกับใช้ปากดูดกลีบปากบางไปด้วย แบดซ์สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดแต่เขาก็ไม่ยอมถอนจูบออก กลับกันเอวสอบยิ่งออกแรงกัดซํ้าแผลเดิมของเธอเพื่อทำให้คนตัวเล็กเจ็บปวดมากยิ่งขึ้น “อื้อ…พี่แบดซ์ พะ…พอสักที” เมื่อกลีบปากเป็นอิสระกอหญ้าก็ยังคงเอ่ยขอร้องออกไป ใบหน้าของเธอเหยเกแทบขาดใจ “ทนเอา ใครใช้ให้ร่าน” แบดซ์ตอบออกมาและยังคงใช้ปากขบเม้มตามลำคอขาวพร้อมกับฝากรอยเอาไว้เต็มลำคอของเธอกอหญ้าเองก็ยังคงนอนรับแรงกระแทกอยู่อย่างงั้นพร้อมกับปล่อยเสียงครางออกมาไม่หยุด แบดซ์ยังคงไม่หยุดระบายความหึงหวงของตนเองลงบนสองกลีบบวมเป่ง ชายหนุ่มยังคงกระแทกกลีบดอกไม้งามอย่างบ้าคลั่งและป่าเถื่อน “อ๊ะ…อ๊า” คนตัวเล็กนอนรับความจุกแน่นด้วยความทรมาน ร่างกายของเธออ่อนแรงมากแล้วจนต้องยกแขนขึ้นเกาะบ่าหนาเอาไว้ ลำคอสวยถูกริมฝีปากหยักดูเม้มทำรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้จนเกิดเป็นรอยแดงเป็นจุด แบดซ์ทำรอยบนลำคอขาวจนพอใจก็ยอมหยุดการกระทำของตน ชายหนุ่มไม่รอช้าจับร่างบอบชํ้าให้นอนตะแคงข้าง มือหนาจับเรียวขาสวยกดเอาไว้แน่นแล้วกระแทกต่อไม่ยั้ง.. “อ๊า..” แบดซ์ร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดูเหมือนว่ายิ่งเขาตอกอัดระบายอารมณ์ใส่ร่างกอหญ้ามากแค่ไหนก็ยิ่งต้องการทำมันมากขึ้นเรื่อย ๆ และวันนี้ก็คงไม่หยุดแค่รอบเดียว “อื้อ!…พี่แบดซ์…พะ พอได้รึยังคะ” กอหญ้ามองขอร้องอ้อนวอนคนบนร่าง เธอหายใจเหนื่อยหอบแทบตาย ร่างเล็กก็สั่นคลอนไปตามแรงกระแทกไม่ยั้ง “ยัง…ยังไม่พอ” เขาตอบด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่งก่อนจะยื่นมือหนามากดลำคอระหงลงบนเตียงอย่างแรง ทำให้กอหญ้ายอมหยุดพูดและนอนรับแรงกระแทกจาก ‘เจ้าของเธอ’ อย่างไม่รู้ชะตากรรมของตนเอง.. —————————————————-
Pinakabagong kabanata
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 68 | ลงเอย (ตอนจบ)
68ลงเอย (ตอนจบ)2 สัปดาห์ต่อมา ตึก Blak swan ภายในห้องรับรองแขกบนตึก Black swan ห้าหนุ่มกำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ แบดซ์ เจค นั่งอยู่โซฟาตัวเดียวกัน ส่วนไคโรและเคเลนนั่งโซฟาตัวกันข้าม คนที่นั่งอยู่คนเดียวเป็นเจ้าของที่อย่างริวเซย์ “นัดพวกกูมาซะดิบดี สรุปมีเรื่องอะไร” ริวเซย์พูดขึ้นเป็นคนแรกของกลุ่ม เนื่องจากก่อนหน้านี้แบดซ์ได้โทรเรียกเหล่าหนุ่ม ๆ มาเจอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ยกเว้นพวกสองสาวนั้น “มีข่าวที่น่ายินดีมาบอก” พูดแล้วก็ยิ้มออกมาปากแทบฉีก ทำเอาสี่หนุ่มมองด้วยความสงสัย “ลองพูดมา” ไคโรเป็นคนถามด้วยสีหน้าราบเรียบ“กูกำลังจะแต่งงานแล้วโว๊ย!” แบดซ์ตะคอกออกมาเสียงดังลั่นห้องด้วยท่าทางดีใจ “….” ทุกคนต่างเงียบ ไม่ได้ตกใจกับข่าวที่น่ายินดีของแบดซ์ จนทำเอาเจ้าตัวต้องถามยํ้า“นี้พวกมึงไม่ดีใจหน่อยเหรอวะ กูกำลังจะแต่งงานทั้งที” “พวกกูรู้อยู่แล้วว่ายังไงมึงก็ต้องแต่งกับน้อง” เคเลนพูด “แววหมามาแต่ไกล เหี้ยฉิบหายสุดท้ายซมซามกลับมาหาน้องเขาเหมือนเดิม” ริวเซย์ส่ายหัวเอือมระอา“ขาดเขาไม่ได้ ไม่หมาธรรมดาแต่โคตรหมา” เจคพูดเสริม“ซํ้าเติมห่าไรกันนักหนา หรือต้องให้กูลงไปคลานเหมือนหมาพวกมึงถึง
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 67 | ทำตามสัญญา
67ทำตามสัญญาลับร่างของฟางข้าวพวกเธอก็มองหน้ากันด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้มีใครห้ามฟางข้าวเนื่องจากตอนนี้เธอได้เดินไปไกลแล้ว “ข้าวคงมีวิธีเคลียร์เรื่องนี้อยู่หรอกมั้ง เดี๋ยวจัดการได้คงมาเล่าให้พวกเราฟังเองแหละ” ท่ามกลางความเงียบกอหญ้าก็เอ่ยขึ้นมา “คงงั้น” ควีนตอบแล้วไม่นานนินิวก็ชวนเปลี่ยนเรื่องคุย“พวกแกจะแยกกันกลับเลยเหรอ เราไม่ได้รวมตัวกันแบบนี้นานพอสมควรแล้วนะ” “ทำไมเหรอ อยากชวนไปไหนรึไง” เมษาถาม “ก็อยากชวนไปปาร์ตี้ที่ห้องของใครสักคนแล้วทำปิ้งย่างกันกินดีมั้ย กว่าพวกเราจะมีเวลาว่างเจอกันนะ” นินิวเสนอออกไปด้วยความที่เรียนคนละชั้นปีจึงทำให้เวลาว่างตรงกันมันค่อนข้างหายากแต่ดีหน่อยที่วันนี้พวกเธอว่างตรงกันแถมเป็นวันประเมินของฟางข้าวอีก “เป็นความคิดที่ดีงั้นไปบ้านเราไหม” “บ้านแกอยู่ที่ไหนอ่ะกอหญ้า แล้วแกอยู่กับใคร” ควีนถามขึ้นมาทันที“มันไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ แถมหลังเล็กอยู่ในสลัม พวกแกอยากไปกันไหมล่ะ แล้วเราก็อยู่กับยายด้วยนะ” “จะเป็นไรไป ที่ไหนก็ดีเหมือนกันหมดแหล่ะ งั้นไปบ้านแกก็แล้วกันนะกอหญ้า” นินิวเอ่ยสรุป “ไม่มีปัญหา~” เจ้าตัวตอบแล้วยิ้มออกมาก่อนที่สี่สาวจะพากันคล้องแขนเดิ
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 66 | วันประเมิน
66วันประเมินหลังจากจัดการกับเรื่องแพมมี่เสร็จแบดซ์ก็ขับรถกลับมาหากอหญ้าที่เพนเฮาส์ทันที ร่างสูงเดินลงมาจากรถแล้วเข้าไปด้านใน ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนก็ไม่ได้ยกมือขึ้นเคาะก่อนเพราะคิดว่าคนที่นอนอยู่ด้านในยังคงนอนหลับอยู่ พอเดินมาที่เตียงนอนก็เห็นคนตัวเล็กนั่งขดตัวอยู่ในผ้าห่ม สายตาเพ่งมองมาที่เขาแต่พอโดนมองกลับก็หลบสายตาทันที“ตื่นแล้วเหรอ…” “ค่ะ” ใบหน้าหวานพยักตอบเบา ๆ นํ้าเสียงของเธอบ่งบอกออกมาอย่างชัดเจนว่าเหนื่อยล้ามากแค่ไหน “ลุกไปอาบนํ้า” “กอหญ้าลุกไม่ไหวค่ะ” เธอเอ่ยแล้วช้อนตามอง“เป็นอะไร เจ็บ ?”“เจ็บค่ะ อุ้มหน่อยได้ไหมคะ” คนมีความผิดออดอ้อนออกไปทำให้แบดซ์เดินเข้ามาอุ้มร่างบอบบางที่นั่งอยู่บนเตียง เขาอุ้มร่างแฟนสาวเดินเข้ามาในห้องนํ้าจากนั้นก็วางลงบนพื้นแล้วถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายให้ ในการกระทำนั้นสายตาของกอหญ้าก็มองคนด้านหลังผ่านกระจกในห้องนํ้าไปด้วย“มองทำไม” “พี่แบดซ์ยังโกรธกอหญ้าอยู่เหรอคะ” “อืม” “แล้วไปไหนมา”“ไปจัดการคนที่วางยาเธอ”“ใครเป็นคนทำ..”“แพม”“พี่ไปหาเธอมา..” “ไปสั่งสอนไม่ได้ไปทำอะไร” “เข้าใจแล้วค่ะ” กอหญ้าตอบออกมาเสียงเบาจากนั้นร่างกายของเธอก็ถ
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 65 | ชัดเจนมาตลอด
65ชัดเจนมาตลอด11.00 น. “ได้เรื่องมั้ย” ริมฝีปากหนักเอ่ยผ่านปลายสายพลางพ่นควันบุหรี่สีเทาให้ลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณระเบียงห้องนอนของเพนเฮาส์ หลังจากเมื่อคืนลงโทษเด็กดื้อกันไปหนักพอสมควรคนตัวเล็กก็แทบหมดแรงจนต้องอุ้มขึ้นมาบนห้องนอน พอวางลงบนเตียงนอนเท่านั้นแหละก็หลับน็อคไปจนแบดซ์ต้องทำความสะอาดร่างกายและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ แถมเมื่อคืนก็ยังไม่ได้เคลียร์อะไรกันให้หายข้องใจ แม้กระทั่งตอนนี้กอหญ้าก็ยังไม่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอยังคงนอนหลับปุ๋ยบนเตียงนอน แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็พอจะจำคำพูดของแฟนสาวตนเองได้บ้างว่าตนโดนวางยา ( ระดับนี้ ) ปลายสายอย่างริวเซย์ตอบออกมา ด้วยความที่แบดซ์ข้องใจหนักมากว่าใครเป็นคนวางยาเลยให้เพื่อนสนิทที่มีอำนาจมากอย่างริวเซย์สืบหาตัวผู้ชายคนนั้นให้ “มันเป็นใคร” ว่าแล้วก็ทอดสายตามองไปยังเมืองหลงที่อยู่ใจกลางเมืองไปด้วย ( ผู้ชายคนนั้นมันชื่อเจ้านาย เป็นเพื่อนของน้องอะไรข้าว ๆ นี่แหละ ที่อยู่ในชมรมของเรา แล้วน้องผู้หญิงก็เป็นเพื่อนกับเมียมึง ) “เพื่อนฟางข้าว”( เออ นั่นแหละ แต่มันบอกไม่ได้เป็นคนวางยา กูเลยสั่งให้ลูกน้องเค้นมันเพิ่มจนรู้ว่าพนักงานในร้านมีคนจ้างให้ว
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 64 | เกือบไม่รอด NC+++
64เกือบไม่รอด NC+++สะโพกสวยยังคงถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง ความจุกเข้าเล่นงานจนคนตัวเล็กจนต้องกัดฟันเอาไว้แน่น แท่งเอ็นหนายังคงกระแทกเข้าออกตามรูร่องเปียกแฉะอย่างเอาแต่ใจ มือปล่อยเรือนผมสวยให้สยายเต็มแผ่นหลังเรียบเนียนของเธอ ก่อนจะใช้มือจับเข้าที่เอวคอดสุดแรงเพื่อให้ร่างบอบบางได้รับแรงกระแทกได้อย่างถนัด ตับ! ตับ! ตับ!… เสียงจุดเชื่อมกระทบกันดังไม่หยุด ร่องรักคับแคบรับรู้ได้ถึงสัมผัสดุดันและหยาบโลนที่โถมเข้าร่างกายไม่หยุด “อ๊ะ!…อ๊าา…” กอหญ้ายังคงร้องครางออกมาราวกับจะขาดใจ ความอยากในร่างกายเธอก็พลุ่งพล่านมากขึ้นเรื่อย ๆ จากฤทธิ์ยา ยิ่งโดนกระแทกยิ่งเสียวแถมยังจุกมากแทบจะกรีดร้องออกมา พอกระแทกท่านี้พอใจแบดซ์ก็จับร่างสวยให้เปลี่ยนท่าเป็นเกาะกับหลังโซฟาแทน เข่าทั้งสองข้างวางทาบบนเบาะพร้อมกับร่างหนาที่ลงมาจากโซฟาแล้วยืนอยู่บนพื้น แบดซ์ใช้มือจับเอวบางให้แอ่นมาด้านหลังเล็กน้อยก่อนจะดันแก่นกายเข้าไปใหม่เกือบมิดลำเช่นเดิม “กะ กอหญ้าจุก…” นํ้าเสียงไร้เรี่ยวแรงเอ่ยออกมาเบา ๆ พลันร่างกายของเธอก็ถูกกระแทกต่อไม่มีเวลาได้พักหายใจ ทันทีที่จุดเชื่อมสอดประสานกลายเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง เอวสอบก็เริ่
BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ BAD ENGINEER 63 | หึงแรง NC+++
63หึงแรง NC+++ปากที่ยังคงวนเวียนอยู่กับซอกคอกระซิบออกมาพร้อมกับใช้ปลายนิ้วปลดตระขรอบราเชียร์แล้วโยนให้พ้นทาง ไม่นานท่อนบนของกอหญ้าก็เปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มสองข้างสู่สายตา ริมฝีปากหยักก็ดูดซํ้ารอยดูดเดิมให้เป็นรอยของตนเองแทน กระทั่งพอใจแบดซ์ก็ดันร่างบางของแฟนสาวไปยังโซฟาตัวยาวแล้วผลักให้เธอนอนราบลง แล้วตามคร่อมด้วยร่างกายตนเอง “พะ…พี่แบดซ์…” เสียงสั่นเอ่ยเรียกคนบนร่างกระเส้า เมื่อยอดอกเม็ดงามสีแดงระเรื่อถูกครอบงำด้วยริมฝีปากอุ่นร้อนและลิ้นเปียกชุ่ม แบดซ์ทั้งดูดและเลียมันอย่างมูมมาม มือหนาอีกข้างก็บีบเคล้นอกอวบอีกฝั่งไปด้วย หนุ่มวิศวะบีบเคล้นมันอย่างรุนแรงกระทั่งร่างน้อยเริ่มบิดเร้า กอหญ้าเม้มปากแน่นแล้วจิกนิ้วลงบนกลุ่มผมสีดำเงา เพื่อระบายความกระสันที่ตนได้รับ ไม่เพียงเท่านั้นฟันคมก็ยังกัดหัวนมที่กำลังชันขึ้นเป็นไต ซึ่งส่งผลให้ร่างกายหญิงสาวกระตุกเร้า ทั้งเจ็บทั้งเสียวในขณะเดียวกัน “อยะ อย่ากัดค่ะ…อื้อ! มันเจ็บ” ปากเอ่ยขอ ดวงตากลมโตก็มีหยาดนํ้าตาเอ่อคลอเบ้า เธอพยายามปรือตามองการกระทำของแฟนหนุ่มตนเองเป็นระยะ “เชื่อฟังพี่แล้วนอนอยู่เฉย ๆ อย่าทำให้พี่โกรธมากกว
Maaari mong magustuhan
Bad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก
BlueSoda602 viewsละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง
SOEUR1.4K viewsTHE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ
ฮวายอน1.2K viewsเมียเด็ก
CCHANOKNET6.3K viewsBAD Girl สะดุดรักนายเย็นชา
อิแย้ม778 viewsรักหวานของนายเย็นชา
Dream Of My World / ในฝัน355 viewsแค่เมียในบ้าน
โบตั๋นสีกลีบบัว812 viewsเลือกรักเลือกร้าย(ภาคต่อความลับของความรัก)
ohpal153 views
