EP.4 เก่งแต่ปากNC++

“กรี๊ดดดดดด”บีลีฟกรีดร้องลั่นด้วยความหงุดหงิดที่ไม่สามารถต่อกรกับพายุได้และไม่พอใจกับทุกอย่างตอนนี้ ขาของเธอถูกอ้าออกกว้างด้วยฝีมือของพายุ

เธอหายใจแรงขึ้นเมื่อพายุถูไถแก่นกายที่ผงาดแข็งชันที่ร่องสวาท ไรขนอ่อนลุกชูชัน ใบหน้าแดงระเรื่อเลือดในกายสูบฉีดพุ่งพล่านด้วยความหวาดกลัว“กะ…กลัว”น้ำเสียงสั่นเครือของเธอบอกออกไป เธอสั่นเกร็งไปทั้งร่าง

ปฏิกิริยาดังกล่าวสร้างความพึงพอใจให้พายุอย่างมาก“ไม่ต้องกลัว อย่าเกร็งนะ”

“อ๊าาา…อะ…เอา…ออกไป…จะ…เจ็บ”เพียงแค่แก่นกายเข้าไปได้แค่ส่วนหัวของมัน ก็ทำให้เธอสั่นสะท้าน หอบหายใจแรงขึ้นจนหน้าอกกระเพื่อม ไม่กล้ามองส่วนนั้นที่มันกำลังรุกล้ำเข้ามา

“อย่าเกร็ง มันเข้ายาก”พายุออกคำสั่ง อีกทั้งนิ้วเรียวยาวก็แหวกกลีบอวบอูมไปด้วย

“อะ…เอาออกไป….ชะ…ใช้นิ้วเหมือนเดิมได้ไหม มันเจ็บ”

“ไม่ได้ ใช้ได้แต่ปืน อย่าให้ต้องใช้ปืนกับเธออีกรอบนะ รอบนี้ฉันยิงจริงๆด้วย”

สิ้นสุดประโยค พายุรับรู้ได้ถึงฤทธิ์ยาที่เขาทานเข้าไปมันเริ่มออกฤทธิ์แล้ว เขารีบดันแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทจนสุดความยาวของมันโดยเร็ว

ปึก!

“กรี๊ดดดดด”เสียงกรีดร้องดังลั่นห้องวีไอพี ตาเบิกกว้างขึ้นข้างบนด้วยความเจ็บปวด คล้ายว่าร่างกายของเธอจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เท้าจิกเกร็งถูไถไปทั่วโซฟา เม็ดเหงื่อผุดขึ้นทั่วร่าง เธอพ่นลมหายใจออกทางปาก เหมือนกับว่าเพิ่งเริ่มต้นเธอก็หายใจไม่ทันแล้ว

“ซี๊ดดดดด”ชายหนุ่มซี๊ดปากราวกับทานของเผ็ดเข้าไปเมื่อยาออกฤทธิ์ ไรขนแขนลุกชูชัน หอบหายใจแรงขึ้น ภายในกายร้อนรุ่ม เหงื่อผุดขึ้นทั่วร่างกำยำ อีกทั้งความคับแน่นของเธอสร้างความเสียวซ่านได้ดี

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊าาาา….เจ็บๆๆๆๆๆๆๆ”ร่างอรชรดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆไหลที่หางตา สะโพกมนถูกยกขึ้นเล็กน้อย ชายหนุ่มขยับสะโพกสอบอัดกระแทกเข้าออกในร่องสวาทของเธออย่างเนิบนาบแต่แรงเสียดลึกมันก็สร้างความทรมานให้เธอได้อย่างดี

สองแขนที่ถูกใส่กุญแจไว้ก็ถูกจับไว้ให้อยู่เหนือศรีษะ ก่อนที่พายุจะจับสองขาที่อ้าออกกดลงไปให้ขาทั้งสองข้างอยู่ระหว่างใบหน้าของเธอ “อ๊าาาา….ปล่อยนะ”

“อึก….บะ…เบาๆๆ……เจ็บๆ…อ๊าาาาาาา”

ชายหนุ่มขบกรามแน่น อัดกระแทกสะโพกสอบอย่างหนักหน่วง โซฟาที่ใช้เป็นสนามรักชั่วคราวสั่นคลอนตามแรงกระแทก จนศีรษะของเธอพ้นขอบโซฟาไป

“เอาขึ้นไปเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า”ชายหนุ่มใช้จังหวะนี้บีบคอเธอไว้หลวมๆ เพื่อกลั่นแกล้งเธอ รอยยิ้มอาบยาพิษบนใบหน้าชายหนุ่มบ่งบอกถึงความสะใจ

“ไอ้บ้า มันเจ็บ….อ๊าาาา”

สองมือรั้งเอวเธอให้กลับมานอนที่เดิม ปลายเล็บจิกลงไปที่หน้าอกของเธอเพื่อระบายความเสียวซ่าน ฤทธิ์ยาทำให้แก่นกายของเขาปวดหนึบ มันยิ่งทำให้เขาต้องโหมกระหน่ำแรงที่มีทั้งหมดใส่เธอ “เสียวโว้ยยย”

“อ๊าา…มันแรงไป เจ็บบบบบ”ร่างกายโยกคลอนไปตามจังหวะหนักหน่วง เธอสั่นเกร็งไปทั้งร่าง ดันร่างกำยำที่ทับเธอออกไป มองไปที่แก่นกายไร้เครื่องป้องกันที่ขยับเข้าออกมีเลือดสีสดเคลือบอยู่ เธอหลับตาแล้วเชิดหน้าขึ้น กำมือจิกเล็บลงไปเพื่อระบายความเจ็บปวด ทรมานไปทั่งร่าง

เสียงร้องครวญครางปานจะขาดใจมันยิ่งทำให้ความต้องการของพายุมากขึ้น จนไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือความต้องการของเขากันแน่

“กรี๊ดดดด”แรงเสียดลึกมันทำให้หญิงสาวกรีดร้องออกมาอีกครั้ง เป็นการระบายความหงุดหงิดกับความบ้าระห่ำของตัวเองที่ทำให้ต้องมาเจอกับคนอย่างพายุ“ไม่ไหวแล้ว พอ…..อ๊าาาาาาา”

“ร่านดีนี่ ฉันว่าเธอเร้าใจดีนะ”เขาไม่สามารถทำตามคำร้องขอของเธอได้เลย สองมือค้ำกับโซฟา ทิ้งน้ำหนักลงที่ช่วงล่างเพื่อระบายความอัดอั้นข้างในต่อ

นานหลายนาทีที่เสียงกระแทกกายหยาบโลนดังขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่บีลีฟจะถูกเปลี่ยนให้อยู่ในท่าคลานเข่า พายุกำข้อมือบีลีฟไว้แน่น สะโพกสอบยังคงอัดกระแทกอย่างบ้าระห่ำ ร่างกำยำเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ไม่คิดเลยว่ายาที่เขาทำมันขึ้นมาเองฤทธิ์ของมันจะดีและแรงขนาดนี้ จนต้องทำแรงขึ้นเรื่อยๆเพื่อปลดปล่อยความต้องการข้างใน

“โคตรแน่นเลย เสียวมาก”ชายหนุ่มเผยอริมฝีปากครางด้วยความเสียวซ่าน

“มันแสบไปหมดแล้ว พอได้แล้ว”หญิงสาวตวาดลั่นด้วยความไม่พอใจ รับรู้ได้ถึงการฉีกขาดบริเวณนั้นและเจ็บแสบจากแรงกระทำของพายุ

“เหรอ สมน้ำหน้า คนปากเก่งที่อ่อยฉันไปไหนละ ที่บอกว่าว่าอยากโดนพายุพัดโหมกระหน่ำใส่ไปไหนแล้ว ฉันก็ทำให้ตามที่เธอต้องการแล้ว ถ้ากระจอกเนี่ยก็อย่าอ่อยคนอื่นไปทั่ว เพราะฉันเอาจริง ไม่เหมือนคนอื่นที่เธอเจอมาและเธอไม่มีสิทธิ์ร้องขอชีวิต”

“คุณนั่นแหละที่กระจอก ไม่ให้เกียรติผู้หญิง ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ฉันบอกไปแล้วว่าแค่อยากดื่มด้วย สารเลว! พอ!”บีลีฟหมดความอดทนและก่นด่าออกไปอย่างสุดจะกลั้น

“ฉันชอบคำชมเธอจังเลย เธอนี่รู้จักฉันไม่ถึงหนึ่งวัน รู้ความเป็นฉันได้เยอะขนาดนี้เลยเหรอ ยังกล้าด่าฉันด้วย อยากเดินขาถ่างใช่ไหม”

เขากระชากแขนเธอให้ลุกขึ้นมาพิงกับร่างของเขา ก่อนที่มือข้างหนึ่งจะบีบคอเธอไว้หลวมๆ อีกข้างหนึ่งลูบไล้หน้าอกขนาดใหญ่ ใบหน้าคมคายซุกไซ้ลำคอของเธอ ช่วงล่างของเขาก็โหมกระหน่ำใส่เธอด้วยความหยาบโลน

บีลีฟหันมองพายุที่กระทำกับเธอ ดวงตาแดงก่ำที่มีน้ำใสๆไหลออกมากำลังจ้องมองเขาด้วยความโกรธพร้อมกับก่นด่าเขาในใจ

ชายหนุ่มเร่งจังหวะรักเมื่อเห็นปลายสวรรค์รำไร ก่อนที่เขาจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในกายสาวทุกหยาดหยด “อ๊าสสสสส”

พายุมองสายธารน้ำรักที่ไหลล้นออกมาเปียกเปื้อนขาอ่อนของเธอด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่ฤทธิ์ของยาจะทำให้เขาผลักเธอให้นอนลงแล้วเริ่มมันใหม่อีกครั้ง