บทที่ 4

!!!

ดวงตากลมสวยเบิกกว้างขึ้นมาไปกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ความใหญ่โตที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นอย่างซึ่งหน้าในวันนี้

มันใหญ่…

สำหรับคนอื่น เธอไม่รู้ว่าขนาดแบบไหนถึงจะเรียกว่าใหญ่ แต่สำหรับเธอ…ของคนที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้ มันใหญ่โตจนเกินไป ทั้งความยาวแล้วก็…ความใหญ่ราวกับขวดสเปรย์ดับกลิ่น ซึ่งขณะที่เบย์กำลังตื่นตกใจไปกับขนาดไซซ์ของชายหนุ่ม จนเผลอแทบอยู่ไม่เป็นสุข ลีโอที่รับรู้ได้ถึงร่างกายสวยเนียนนุ่มที่ขยับไปขยับมาอยู่บนร่างกายของตัวเองก็เริ่มยากจะควบคุมไปกับความอยู่ไม่นิ่งนั้น จนในที่สุด มือหนาก็อดไม่ไหวที่จะเคลื่อนเข้าไปดึงร่างกายเต็มมือของหญิงสาวตรงเข้ามาเบียดกับร่างกายของตัวเอง ไม่เพียงเท่านั้น ยังจับใบหน้าเรียวของอีกคนเข้ามาบดจูบด้วยความดูดดื่มอย่างไม่สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ความต้องการของตัวเองในตอนนี้…ได้อีกต่อไป

“อื้อ!!” ด้านเบย์ที่ถูกจับกดจูบอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวก็ร้องออกมาในลำคอด้วยสีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก ขณะที่ลีโอนั้นสอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปตักตวงความหวานภายในโพรงปากสวยอย่างเร่าร้อน สติของเขาเริ่มเลือนรางลงเรื่อย ๆ จากฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กซ์ที่ไม่ธรรมดา เขารู้สึกพลุ่งพล่านอยู่ข้างใน อยากปลดปล่อยทุกความต้องการออกมาทั้งหมด โดยหลังจากที่กดจูบยังริมฝีปากสวยจนพอใจ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก็ค่อย ๆ ผละออกจากริมฝีปากบาง พร้อมกับเคลื่อนความสนใจไปยังสองเต้าสวยที่อยู่ล่างลงไปอีกนิด ปากหนาไม่รอช้าที่จะเข้าไปฉกชิมยังจุกสีหวานที่อยู่ตรงหน้าราวกับต้องการเพิ่มความพลุ่งพล่านของร่างกายตัวเอง

มือแกร่งจัดการกระชากชุดวาบหวิวที่อีกคนสวมใส่อยู่ออก จนมันเริ่มขาดวิ่นจากความบางของเนื้อผ้า โดยเบย์ก็ยังแอบแสดงความตกใจออกมากับการกระทำของคนที่ดูมึนเมา เนื่องจากยิ่งเขาดูมีอารมณ์ เขาก็ยิ่ง…ดูมีความดุเดือดมากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก

“อ…อ๊ะ! ฉันเจ็บนะคะ” เสียงเบย์อดไม่ได้ที่จะบอกกับชายตรงหน้าที่ใช้มือบีบเคล้นสลับกับฟันคมของเขาที่ขบเม้มไปตามเนินอกสวยของเธอจนเกิดรอยแดงช้ำอยู่หลายจุดนับไม่ถ้วน หญิงสาวอยากเป็นอย่างมากที่จะผลักใบหน้าหล่อเหลาของคนที่กำลังแสดงความดุเดือดอยู่ที่สองเต้าสวยของเธอออก แต่ด้วยความที่นึกรู้ในหน้าที่ของตัวเองในคืนนี้ เบย์จึงทำได้เพียงแค่นอนปล่อยให้อีกคนตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอไป กระทั่ง…

“อา! ไม่ไหวแล้ว” เสียงทุ้มของลีโอที่รับรู้ได้ถึงความพลุ่งพล่านเกินขีดจำกัดในร่างกายของตัวเอง ชายหนุ่มก็ผละออกจากสองเต้าสวยพร้อมกับจับร่างสวยที่นั่งอยู่บนตักหนาให้ล้มลงนอนบนเตียง ก่อนจะเป็นร่างหนาของลีโอเองที่ขึ้นคร่อมไว้ รวมถึงเคลื่อนมือลงไปถลกชุดเดรสวาบหวิวที่คนใต้ร่างสวมใส่อยู่ขึ้นจนเผยให้เห็นถึงกางเกงชั้นในลูกไม้สีเข้มที่อีกคนสวมใส่อยู่ โดยนั่นยิ่งทำให้ลีโอแทบคลั่งไปกับภาพที่เห็น มือแกร่งไม่รอช้าที่จะเลื่อนเข้าไปจัดการกระชากกางเกงชั้นในนั้นออกต่อ แล้วก็ต้องนิ่งไปกับภาพตรงหน้า

ภาพของกลีบดอกไม้สีหวานที่ปิดสนิทอยู่ แม้ภาพจะไม่ได้ชัดเจนไปซะทั้งหมด แต่ลีโอก็สัมผัสได้ถึงความไร้ขนสีหวานชวนมองทำเอาชายที่มียาปลุกเซ็กซ์ในร่างกายรู้สึกวูบวาบไปทั่วทั้งร่างกาย

เขาอยาก…

อยากขย้ำรูร่องสวาทสีหวานชวนสัมผัสนั้นเป็นที่สุด

ทันทีที่คิดได้แบบนั้น ชายที่ตอนนี้รู้สึกหื่นกระหายยิ่งกว่าอะไรก็ไม่รีรอที่จะเลื่อนมือเข้าไปจับเรียวขาขาวเนียนของคนตรงหน้าให้แยกออกจากกันพร้อมกับเคลื่อนกายหนาแทรกเข้าไปยังหว่างขาคนใต้ร่าง ก่อนจะทำการจับแก่นกายหนาไซซ์กว่าห้าสิบหกของตัวเองกดแทรกเข้าไปยังภายในรูกลีบดอกไม้สวย ทว่า…

“อ อ๊ะ!!…” มันกลับไม่ง่ายดายแบบที่เขาคิด เนื่องจากรูร่องสีหวานนั้นมีความคับแคบกว่าปกติราวกับไม่เคยใช้งานมาก่อน

“…เจ็บ” เบย์อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บที่กลีบดอกไม้ของตัวเองหลังจากความใหญ่โตของอีกคนพยายามกดแทรกเข้ามา ซึ่งการเข้าไปไม่ได้ง่าย ๆ นี้สร้างความหงุดหงิดให้กับชายที่ถูกยาปลุกเซ็กซ์เล่นงานอยู่ไม่น้อย เขาพยายามจับเรียวขาสวยอ้ากว้างมากขึ้นเพื่อที่จะค่อย ๆ เคลื่อนกายเข้าไปยังภายในได้ถนัดยิ่งขึ้น แต่…ก็เท่านั้น แก่นกายที่อวบอั๋นใหญ่ยาวของชายหนุ่มไม่สามารถที่จะเข้าไปยังภายในรูร่องสีหวานได้อย่างที่เขาต้องการ จนลีโอเริ่มทนไม่ไหว

ความพลุ่งพล่านที่มี ทำให้คนตัวสูงเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่

ปึก!!!!

ในที่สุดเอวสอบก็ตัดสินใจตอกอัดเข้าใส่ยังรูกลีบสวยสุดแรง ทำเอาร่างบางที่นอนถูกจับอ้าขากว้างอยู่นั้นเบิกตากว้างออกมาด้วยความแสบ…จุกเสียดภายในรูร่องและท้องน้อยของตัวเอง

“กระ…กรี๊ดดดด!!…” รวมถึงกลิ่นคาวของเลือดสดบริสุทธิ์ที่ไหลออกมาติดแท่งร้อนหนาออกมาพร้อมกับกลิ่นคละคลุ้งไปทั่วห้องในทันที

ทว่าชายหนุ่มที่ตอนนี้ยาปลุกเซ็กซ์ที่กลืนกินไปกำลังออกฤทธิ์อย่างหนักก็ไม่คิดสนใจ

ปึก! ปึก! ปึก!

เอวหนาเคลื่อนไหวเข้าออกยังรูร่องสีหวานที่ตอดรัดแก่นกายยักษ์ของเขาไม่ยั้งด้วยความดุเดือด พร้อมกับก้มลงขบเม้มไปตามเนินอกคัปดีอีกครั้งตามแรงความต้องการที่แสนพลุ่งพล่านที่มี ขณะที่เบย์เองก็ได้แต่นอนเคลื่อนมือเข้าไปกำผ้าปูที่นอนบนเตียงด้วยความรู้สึกจุกแสบอยู่ที่ช่วงล่างตัวเองซ้ำ ๆ ยิ่งรู้สึกจุกเสียดแสบมากแค่ไหน มือบางก็จะยิ่งกำแน่นเพื่อระบายความรู้สึกพวกนั้นของตัวเอง

ร่างกายสวยของหญิงสาวสั่นคลอนไปตามแรงขยับจากแท่งร้อนหนาที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุดจนเนื้อน้อยของเบย์ปลิ้นเข้าออกไปตามแก่นกายใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือด ทุกครั้งที่ความใหญ่โตกดกระแทกเข้ามายังผนังมดลูกของหญิงสาวจนสุดความยาวที่มี เบย์ก็ต้องร้องแทบไม่เป็นภาษาออกมาทุกครั้ง

“อ…อึก!! อ๊ะ…อึก!!…” ร่างบางที่จำต้องตัดสินใจขายเรือนร่างในคืนนี้ได้แต่นอนครางออกมาเป็นระยะไปกับความดุเดือดจากคนที่มึนเมาตรงหน้า และดูเหมือนว่า ยิ่งอารมณ์ภายในของเขาพลุ่งพล่าน ชายหนุ่มก็จะยิ่งตอกอัดเข้าใส่ยังรูร่องของเธอด้วยความดุเดือด

“อ อื้อ!! บะ…เบาหน่อยได้ไหมคะ…” ในที่สุด ร่างสวยที่นอนถูกจับร่วมรักอย่างไม่ยั้งแรงก็จำต้องหรี่ตามองพูดกับคนตัวสูงที่กำลังโถมกายใส่เธออยู่

เธอรู้ว่าวันนี้ เธอมีหน้าที่อะไร

แต่ด้วยขนาดและการไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน ไหนจะความดุเดือดที่อีกคนกำลังถาโถมเข้ามา

เบย์ก็รู้สึกจุกเสียดแสบที่ตรงนั้นของตัวเองอยู่ไม่น้อย

ทว่าคำพูดของหญิงสาวก็เหมือนไม่ได้เข้าหูของชายที่กำลังบ้าคลั่งไปกับรูร่องสีหวานที่ตอดรัดแก่นกายหนาของเขาเป็นอย่างดีเลยแม้แต่น้อย

“ซี้ดดด!…” เสียงลีโออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมากับความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้รับ ใบหน้าหล่อเหลาของคนตัวสูงเงยหน้าขึ้นมองยังเพดานที่อยู่ด้านบนด้วยความรู้สึกชื่นชอบเป็นอย่างมากในการกดกระแทกเข้าใส่ร่องสวาทไร้ขนที่อยู่ตรงหน้า เอวสอบเคลื่อนไหวอยู่อย่างนั้นท่ามกลางกลิ่นคาวเลือดสดบริสุทธิ์ที่คละคลุ้งออกมาไม่หยุด ก่อนจะก้มหน้าลงกลับไปจ้องมองยังใบหน้าเรียวของคนที่นอนอยู่

ภาพตรงหน้ามันยังคงมีความเบลอไม่ชัดตามประสาคนที่เมามายทั้งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แล้วก็ยาปลุกเซ็กซ์…

ทว่าถึงจะไม่ชัดเจน แต่ก็สร้างความรู้สึกพอใจให้กับชายร่างสูงได้อยู่ไม่น้อย

ใบหน้าหล่อไม่รอช้าที่จะก้มลงไปซุกไซ้เข้ายังซอกคอขาวเนียนเพื่อสูดดมกลิ่นกายหอมของคนที่อยู่ตรงหน้า เขาเริ่มขบเม้มตั้งแต่ซอกคอบางด้วยความไร้สติทั้งหมดที่มี ลีโอแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำกับการกระทำของตัวเอง เขารู้เพียงแค่ว่า ตอนนี้เขาต้องการสัมผัสร่างกายของหญิงสาวใต้ร่างเป็นที่สุด

“อ อื้อ…” ซึ่งเบย์เองที่ถูกอีกคนซุกไซ้อยู่ก็ร้องครางออกมาด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก ไม่คุ้นชินกับสัมผัสชิดใกล้อะไรแบบนี้ เพราะไม่เพียงแค่บริเวณซอกคอของเธอเท่านั้นที่อีกคนนัวเนียขบเม้ม เขาขบเม้มไปตามซอกคอของเธอ ก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนลงไปยังเนินอกสวยของเธอที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงไปตามแรงขยับจากสะโพกแกร่งของเขา

“…อ…อ๊ะ!” และแน่นอนว่า ลีโอไม่มีพลาดที่จะขบเม้มไปยังสองเต้าสวยขนาดใหญ่ รวมถึงใช้ฟันคมในการสร้างรอยไปทั่วบนเนินอกสวย และจุกสีหวานที่ชวนสัมผัส ส่งผลให้เจ้าของร่างกายขาวเนียนดูดีนั้น ได้แต่ร้องลั่นออกมาอยู่บ่อยครั้งกับความรู้สึกเจ็บที่หน้าอกของตัวเอง กับรู้สึกจุกอยู่ที่ช่วงล่างเช่นกัน เนื่องจากเอวสอบนั้นก็ยังคงสาดเข้าใส่รูร่องสีหวานของเธอไม่ยั้ง

ปึก! ปึก! ปึก!

ทำเอาเตียงนอนขนาดใหญ่สั่นไหวไปตามแรงขยับไม่หยุด รูร่องสวาทของเบย์รัดแน่นเข้าใส่ยังแก่นกายหนาซ้ำ ๆ ทุกครั้งที่อีกคนกดกระแทกเข้ามา จนเธอได้แต่นอนอ้าขารอรับแรงเคลื่อนไหวของเขาอยู่พักใหญ่ กระทั่งในที่สุด ที่ริมฝีปากหนายอมผละออกจากร่างกายท่อนบนของเธอ เพื่อหันกลับมาสนใจยังสะโพกหนาของเขาที่กำลังตอกอัดเข้าออกรูกลีบสีหวานซ้ำ ๆ ลีโอเริ่มเร่งจังหวะการเคลื่อนไหวให้หนักหน่วงถี่รัวมากขึ้น หลังจากที่เขารับรู้ได้ถึงความพลุ่งพล่านมาก ๆ ข้างในร่างกายของตัวเอง เอวสอบก็ยิ่งสาดเข้าใส่ร่องสวาทสีหวานตามแรงความต้องการของตัวเองอย่างดุเดือด ขณะที่เบย์เองที่พอเริ่มปรับตัวได้บ้างกับการร่วมรักครั้งนี้ แม้จะเป็นครั้งแรก เธอก็ใช้ความอดทนเป็นอย่างมากที่จะถูกอีกคนใช้แก่นกายหนาจ้วงแทงเข้ามายังภายในรูร่องของเธอไม่ยั้ง

“อ…อึก! อึก!…” มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่นอยู่ซ้ำ ๆ เพื่อระบายความจุกเสียดช่วงล่างของตัวเอง ในที่สุด…

“อาาาา!” เสียงร่างสูงที่ตอกอัดเข้าใส่ช่องทางรักคับแคบของเธอครางต่ำออกมาหลังร่างหนากระตุกเกร็งถี่ปลดปล่อยน้ำเชื้อสีขาวขุ่นพุ่งเข้าใส่ยังกลีบดอกไม้สีหวาน โดยร่างบางที่นอนอยู่ก็หอบหายใจถี่ก่อนจะได้สติ หลังจากรับรู้ได้ถึงน้ำอะไรบางอย่างที่ไหลอยู่ที่บริเวณปากถ้ำสีหวานของตัวเอง หลังจากที่แก่นกายหนาของคนตัวสูงได้ถูกถอนถอดออกไป

“ให้ตายเถอะ” เบย์ที่รับรู้ได้ถึงความสะเพร่าของตัวเองก็พึมพำออกมา เพราะเธอไม่ชำนาญเรื่องพวกนี้ ทำให้ป้องกันอะไรไม่ทัน แล้วก็ไม่คิดว่าคนที่เธอจะต้องมาหลับนอนด้วยในคืนนี้จะมีสภาพที่เมามายอยู่พอสมควรขนาดนี้

“คุณไม่ได้ป้องกัน” เจ้าของใบหน้าเรียวอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปพูดกับชายที่ยืนตรงขอบเตียงจ้องมองหน้าเธออยู่ท่าทีเอาเรื่อง ทว่าเบย์ก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นแววตาของเขาที่มองมายังเธอด้วยนัยน์ตามีความหื่นกระหายไม่คิดรับฟังในสิ่งที่เธอพูด เหมือนสติของเขาแทบไม่มีเลยในตอนนี้

หมับ!

“อ อ๊ะ! ทำอะไรของคุณ!” เสียงหวานติดแหลมเอ่ยถามเจ้าของมือแกร่งที่เคลื่อนเข้ามาจับร่างเธอให้ลุกขึ้นไปเผชิญหน้ากับเขา

“จะทำอะไร” เบย์ยังคงถามประโยคเดิมออกไป ซึ่งลีโอที่ได้ยินก็จ้องมองยังใบหน้าเรียวสลับกับร่างกายกึ่งเปล่าเปลือยที่ยังคงมีชุดวาบหวิวปกปิดในบางส่วนของร่างกาย ทว่ามันก็ไม่ต่างจากการเปลือยกายเปล่าเลยแม้แต่น้อย เนื่องจากท่อนบนก็สามารถมองเห็นสองเต้าสวยที่เต็มไปด้วยร่องรอยรักได้ชัดเจน เช่นเดียวกับช่วงล่างที่ยังคงมีน้ำกามสีขุ่นไหลออกมาตามเรียวขาสวย

“ทำแบบเมื่อกี้”

“ฮ…ฮะ! ว่ายังไงนะ…” ยังไม่ทันที่เรียวปากบางจะถามจบ ร่างสวยก็ถูกมือหนาของชายที่ยืนอยู่จับร่างเธอให้คว่ำลงก่อนที่เขาจะจัดการร่วมรักกับเธอต่อตามแรงความต้องการที่ยังคงมีขึ้นมาอยู่เรื่อย ๆ ผิดกับหญิงสาวที่ทำท่าจะคัดค้านขอเวลา

“…ดะ…เดี๋ยวก่อนสิ คุณไม่ได้ป้องกันนะ นี่! คุณต้อง…อ อ๊ะ!! อึก…” พูดไม่ทันจบอีกครั้ง เสียงหวานก็ต้องร้องลั่นออกมาด้วยความรู้สึกจุกเสียดเข้าที่ช่วงล่างเหมือนเดิมกับแท่งร้อนใหญ่คับแน่นภายในที่ถูกสอดใส่เข้ามายังด้านในรูร่องสีเริ่มแดงก่ำที่ยังไม่ทันได้พักอีกครั้ง พร้อมทั้งสะโพกกำยำของคนตัวสูงที่เริ่มขยับเข้าออกตามจังหวะอย่างดุเดือดของเขา

ปึก! ปึก! ปึก!…

สามชั่วโมงผ่านไป…

“อ๊ะ…” เสียงหวานของเบย์ที่นอนคว่ำหน้าแทบไร้เรี่ยวแรงพึมพำออกมาหลังจากขยับตัวลืมตาได้สติ ดวงตาสวยไม่รอช้าที่จะค่อย ๆ มองไปยังบริเวณรอบ ๆ กายด้วยสีหน้าที่มีความอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด รวมถึงความรู้สึกบางอย่างบริเวณหว่างขาของตัวเองที่เหมือนกำลังมีอะไรไหลอยู่ด้านใน

เพิ่งจบลงไม่นานสินะ…

หญิงสาวที่นอนอยู่คิดพลางนึกไปถึงภาพสุดท้ายของตัวเอง ภาพที่ถูกชายคนนั้นยังคงจับร่วมรักไม่หยุด จนเธอทนไม่ไหวแล้วหมดสติไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้

“โอ๊ย” ร่างบางที่พยายามขยับร่างกายพึมพำออกมาอีกครั้งก่อนจะเหลือบมองยังร่างหนาข้าง ๆ ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่

“อดอยากมาจากไหน” เบย์อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองพบเจอเมื่อคืน รวมถึงสภาพของตัวเองในตอนนี้ เธอรู้สึกแสบที่ช่วงล่างไปหมด แต่ถึงยังไง…เบย์ก็พยายามใช้เรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดของตัวเองค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นเดินออกจากเตียงนอนขนาดใหญ่ รีบแต่งตัว เดินออกจากห้องไป แต่ก็ไม่วาย…

“…” ดวงตากลมโตหันมองยังเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่นอนอยู่อีกครั้งด้วยความหวังที่ว่า…จะไม่ได้พบเจอกับอีกคนอีก แล้วก็ภาวนา…ให้เขาจำเธอไม่ได้