"ไอ้เหี้ยเสือ ไอ้สัตว์!.." ก้านสถบคำหยาบออกมาอย่างหัวเสียขณะเดินผลุนผลันเข้ามาในบ่อนโจร หลังจากที่ถูกตัดสายใส่แล้วเขาก็พยายามโทรไปหาเพื่อนตัวเองอีกหลายครั้ง แต่ไม่มีท่าทีว่าอีกฝ่ายจะรับเลยทนไม่ไหวบุกมาตามด้วยตัวเอง "เอาเพื่อนกูไว้ไหน ปล่อยเพื่อนกูมาเดี๋ยวนี้""เฮ้ยจะไปไหน โซนเล่นอยู่ฝั่งนี้" ครั้นได้ยินเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด ลูกน้องเฝ้าบ่อนก็รีบวิ่งเข้ามาดึงแขนของชายหนุ่มไว้ไม่ให้เดินไปยังชั้นสาม พร้อมกับชี้บอกทาง"ปล่อยกู กูจะไปเอาเพื่อนกูกลับ" ก้านสะบัดแขนออก แล้วผลักอกเด็กเฝ้าบ่อนจนเซถลาถอยหลังไปหลายก้าว"เฮ้ย! ขึ้นไปไม่ได้นะเว่ย" เขาพยายามจะขึ้นไปก็ถูกลูกน้องเฝ้าบ่อนอีกสองคนกรูเข้ามาห้ามเอาไว้ ด้วยไหวพริบการต่อสู้ที่พอมีอยู่บ้างเลยจัดการพวกมันได้ไม่มีปัญหาอะไร ริมฝีปากหนาร้องโหวกเหวกโวยวายเรียกหาเพื่อนของตนด้วยความเป็นห่วง"แคท ไอ้แคทมึงอยู่ไหน" "ไอ้เสือไอ้เหี้ยมึงปล่อยเพื่อนกูออกมาดิวะ เก่งจริงมึงก็มาทำกูนี่ อย่าเก่งแต่กับคนไม่มีทางสู้ไอ้สัตว์" คำด่าทอถูกพ่นออกมาอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งทาง โดยมีลูกน้องวิ่งตามขึ้นมาห้าม"กูบอกว่าขึ้นไปไม่ได้ไงวะ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ""ห้อง
"....." ประโยคถัดมาของเสือ ทำเอาแคทถึงกับพูดไม่ออก ได้แต่หลบสายตาหนีใบหน้าคมคายที่ตอนนี้แสดงท่าทียกยิ้มมุมปากใส่อย่างเย้ยหยัน "อึก..พะ..พี่เสือจะทำอะไรอะ ยะ..อย่านะ..อื้อ!"จังหวะนั้นเจ้าตัวสะดุ้งตกใจเบือนหน้าหลบทว่าได้เพียงนิด เมื่ออยู่ๆเขาก็จับมือของเธอทั้งสองข้างยกขึ้นมาละเลงน้ำรักใส่ใบหน้าหวานเลื่อนลงมาจนถึงทรวงอกอวบอิ่ม โดยไม่สนคำห้ามปราบของเธอเลยกลิ่นคาวและความเหนียวเพิ่มมาติดอยู่บนกาย ทำให้เธอเผลอแสดงสีหน้ารังเกียจออกมาชัดเจนแบบไม่ได้ตั้งใจ ใช้หลังมือปาดน้ำเมือกออกจากใบหน้าลวกๆ"กระแดะรังเกียจน้ำกูเหรอ? เดี๋ยวกูจะปล่อยมันออกมาอีก ละเลงให้ทั่วทั้งตัวมึงเลยดีไหม" "มะ..ไม่เอา มันสกปรก" "จับมันใส่เข้าไป" ขี้เกียจจะเสียเวลาเถียงกับคนบนร่าง เสือจึงออกคำสั่งอีกครั้งเสียงแข็ง"แต่ฉันทำพี่เสร็จไปแล้วนะ" "กูคงไม่เรียกมึงมาเพื่อแค่อมอย่างเดียวหรอกมั้ง.." อีกครั้งที่คำอ้อนวอนของหญิงสาวไม่มีผลใดๆต่อความต้องการของโจรหนุ่ม ในเมื่อเรียกเธอมาใช้งานขนาดนี้แล้วเขาคงไม่พอแค่ตรงนี้แน่นอน "จะทำเองดีๆหรือจะให้กูทำก็เลือกเอา แต่ถ้าให้กูทำกูไม่รับรองตรงนั้นของมึงนะ..ว่าจะยังอยู่ดีไหม""....." มีช้อ
"ปล่อย..ดะ..เดินเองได้" มือเล็กพยายามแกะมือเขาออกหวังให้คลายพันธนาการ ขณะถูกดึงขึ้นบันไดมาชั้นบน ไม่ใช่แค่จับเขาลงแรงบีบจนแขนของเธอปวดชาไปหมด"....." เสือหลุบตาลงมองหน้าแคทเพียงนิด ก่อนจะปล่อยมือออกจากแขนเรียวตามคำขอ แล้วเดินนำหน้าขึ้นไปยังห้องของตัวเองโดยมีเธอเดินตามมาแบบช้าๆระหว่างที่ก้าวขามายังชั้นสองก็เจอเข้ากับเพื่อนรักสองคนที่เดินออกมาจากทางเข้าบ่อนวีไอพีพอดี ทำให้เขาหยุดชะงัก"เอ้าไอ้เสือมึงเพิ่งขึ้นมาใช่ปะ ข้างล่างมีเรื่องอะไรวะ กูเหมือนได้ยินเสียงปืนแว่วๆ" ตี๋เป็นคนเอ่ยถามขึ้นด้วยความอยากรู้ ซึ่งต่างจากเพลิงยืนตวัดสายตาลงมองไปยังคนข้างหลังนิ่ง ทำเอาคนถูกมองเม้มปากเข้าหากันแน่น"ไม่มีไรหรอก แค่กำจัดพวกชอบสร้างความวุ่นวาย""แล้วนั่น.." แวบแรกที่เจ้าของใบหน้าหล่อมองไปเห็นหญิงสาวด้านหลังของเพื่อนก็จำได้แม่น และรู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งที่สอง "อะไอ้สัตว์นี่ท่าจะติดใจไม่เลิก" ดูเหมือนว่าเพลิงจะรำคาญรีบเดินหนีออกไปอย่างไม่สนใจ ในตอนที่ตี๋กำลังแซว"ติดใจเหี้ยไร กูแค่ขี้เกียจออกไปหา" "เหรอไอ้สัตว์ มันมาหามึงเองว่างั้น""....." ไร้ซึ่งคำตอบใดๆจากปากของเสือ มีเพียงยักไหล่ไม่ยี่ระ"หึ แล้ว
"อึก" ข้อความถัดมาทำเอาแคทลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ มือเล็กรีบกดปิดจอกลั้นใจเมินเฉยไม่เปิดอ่านข้อความนั้น หวังว่านี่น่าเป็นทางเดียวที่พอจะทำให้เธอรอดได้ครืด~ ครืด~ทันใดมือถือในมือก็ปรากฏเบอร์แปลกโทรเข้ามาติดๆ ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าจออย่างสั่นระริก และเป็นอีกครั้งที่ไม่กล้าแม้แต่จะกดรับสายเพราะคิดว่าคงเป็นเขาแน่ๆ เธอรอจนสายตัดไปจึงเลื่อนเปิดประตูเดินออกมาติ๊ง~เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้หญิงสาวที่กำลังจะวางโทรศัทพ์มืิอถือลงบนโต๊ะ พร้อมกับหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาขมวดคิ้วยุ่งเอาขึ้นมาดูS : คิดจะลองดีกับกูใช่ไหม 20.30 น.S : ส่งวีดีโอ 20.30 น.เธอรีบปลดล็อกหน้าจอแล้วกดเข้าไปอ่านทันทีเมื่ออีกฝ่ายเล่นส่งคลิปอะไรบางอย่างมาล่อ หวังว่าจะไม่ใช่คลิปที่เขามาขู่เธอวันนั้น "...!!" ครั้นเห็นภาพหน้าปกซึ่งมีตัวเลขกำลังเคลื่อนไหวไปทีละนิดในอินเทอร์เน็ต แคทเบิกโพลงด้วยความตกใจ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่มันร้อนรุ่มกระตุกระรัวเหมือนมันจะหลุดออกมาจากเบ้าเสียให้ได้ 'นี่เขาจะเอาคลิปเราลงอินเทอร์เน็ตเหรอ' "มะ..ไม่นะ"ครืด~ ครืด~"....." เสือนั่งไขว่ห้างกระดิกขาอยู่บนเก้าอี้โต๊ะทำงาน พลางจ้อง
ตื๊ด~ ตื๊ด~ "รับสักทีสิ" โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูที่กำลังปรากฏชื่อ'เนเน่'แผดเสียงรอสายดังเล็ดลอดออกมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทำให้แคทที่กำลังนั่งฟังอาจารย์สอนอยู่ในห้องเรียนกังวนใจเอ่ยพึมพำพร้อมทั้งกดหน้าจอถี่ๆ เธอพยายามโทรหาเพื่อนรักสลับช่วยกันกับเพื่อนรักอีกคน แต่ก็ยังไร้วี่แววว่าคนในสายจะกดรับเลยจนสายตัดไปอย่างอัตโนมัติ นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วเนเน่ก็ยังไม่มาเรียนหรือติดต่อพวกเธอมาเลย ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตายร้ายดียังไงบ้างจะคิดสั้นไหม ภายในใจของเธอมันคิดไปต่างๆนานาๆแล้ว"รับสิเนเน่ พวกฉันจะบ้าอยู่แล้ว" "โอ๊ย..เดี๋ยวฉันโทรเอง" เป็นแคนดี้ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆบอกอย่างกระวนกระวายอยู่แทบไม่นิ่ง กว่าจะติดต่อได้อีกฝ่ายกลับไม่รับซะงั้น และแล้วปลายสายก็ถูกตัดไปอย่างอัตโนมัติอีกครั้ง หญิงสาวรอไม่ไหวอีกต่อไปเขย่าแขนบอกเพื่อนที่กำลังจะกดโทรไปอีกรอบ "ไม่ต้องโทรแล้วแคนดี้ เราไปหามันที่บ้านเลยเถอะ ฉันกลัวว่ามันจะคิดสั้น""จะไปตอนนี้เลยอ๋อ ไม่รอจบคลาสก่อนเหรอ" "ไม่รอแล้ว" คนที่ดิ้นมาด้วยตัวเองกับคนที่มีคนคอยซัพพอตทุกอย่างมันต่างกัน ขืนมัวแต่รอแคทไม่รู้ว่าเนเน่จะเก็บความรู้สึกได้ไหม ความรู้สึกที่ถ
"เข้าได้ไหมแก" "ฮึ่..คงต้องย้ายไปไลฟ์ต่อในเพจแล้วแหละ จะให้สร้างใหม่ตอนนี้ก็คงไม่ทัน" ไม่ว่าเธอจะพยายามเข้าแอคเคาน์เดิมกี่รอบก็เด้งออกทุกที ด้วยความที่ห่วงสินค้าล็อตนี้จะค้างสต๊อก จึงจำเป็นต้องย้ายไปไลฟ์ต่อที่เพจหลักของตัวเองแทน "ไอ้พวกเหี้ยนี่แม่งก็ว่างมากเนอะ มาป่วนคนจะทำมาหาแดก" คิดแล้วก็ยิ่งโมโห แคนดี้แสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้าและท่าทางอย่างชัดเจน "อย่าให้รู้นะเป็นใคร แม่จะตบให้กรามโยกเลย""....." หญิงสาวถอนหายใจเบาๆด้วยความเหนื่อยใจ ก่อนจะมาตั้งหน้าตั้งตาไลฟ์ขายของต่อในเพจ โดยที่แคนดี้ก็หันมาเปิดโน้ตบุ๊กแล้วช่วยเพิ่มสินค้าลงไปทีละแบบ เพื่อเวลาลูกค้าซีเอฟจะได้เด้งเข้าเครื่องเลย"มาครับทุกคนมาต่อกันในนี้แทนเนอะ พอดีช่องโดนปิด.."ขณะเดียวกันทางด้านของเสือก็ยกยิ้มมุมปากพลางหมุนโทรศัพท์มือถือในมือเล่นอย่างสะใจ ในเมื่ออีกฝ่ายกล้าบล็อกคนอย่างเขาก็กล้าแฮกช่องของเธอเหมือนกัน ไม่สนด้วยว่ากำลังทำมาหากินสนแต่ว่าใครเมินเขามันต้องเจอดีติ๊ง~และเป็นอีกครั้งที่เสียงแจ้งเตือนในโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ทำให้เขาชะงักกดหน้าจอดูปรากฏรายชื่อหนึ่งกำลังถ่ายทอดสด ซึ่งเขาก็ไม่ได้กดเข้าไปดูกลับเลื่อนเข้าแอปพ