Chapter Four: Unexpected Help

Bahagyang kumunot ang noo ni Alexa nang tumama sa kaniyang mga mata ang liwanag na nagmumula sa ilaw na nakatapat sa kama na kinahihigaan niya.

“Nasaan ako?!”, bulong niya sa kaniyang sarili. 

Inikot niya ang mga mata sa kabuuan ng silid. Napabaligwas siya mula sa kinahihigaan.

“Anong—?” pilit niyang inalala kung paano at bakit siya napapunta sa lugar na ito na nasisiguro niyang isang klinika sa kanilang bayan.

Ang huli niyang natatandaan ay mabilis siyang umalis sa tahanan ng pamilya ni Jake. Lakad takbo ang ginawa niya. Sa sobrang sama ng loob niya kay Jake kahit na ano ay wala siyang nadala na personal na gamit at kahit na magkano ay wala rin laman ang kaniyang bulsa.

Natatandaan niyang sumama ang pakiramdam niya kanina at bago pa man tuluyang magdilim ang lahat may matipunong bisig ang sumalo sa kaniya.

At….at ito ang lalaking kausap ng doktor.

Hindi siya maaring nagkamali. Si Luis Antonio dela Merced ang lalaking tumulong sa kaniya!

Sa bayang ito walang hindi nakakakilala sa lalaki. Tanyag ito sa kakisigan at kayamanan.

“Sir Luis gising na po ang girlfriend ninyo!” masayang bungad ng lalaki na naka puting kasootan at natitiyak niyang isang doctor.

“Girlfriend? Ha? Anong girlfriend?!” hiyaw ni Alexa sa kaniyang isipan.

Bahagyang sumilay ang ngiti sa labi ng doktor samantalang nanatili naman na seryoso at blanko ang mukha ng lalaking kausap nito.

“Ma’am hindi po kayo dapat naglalakad nang mag-isa lalo pa ngayon na nasa first trimester po kayo ng inyong pagbubuntis.” dugtong pa ng doctor.

Marahan na tumayo ang doctor mula sa swivel chair at sumenyas na lalabas muna ng silid. Tumango naman ng banayad ang gwapong lalaki.

Alam niyang sinadya ng doktor na umalis upang bigyan sila ng pagkakataon na makapag usap ni Luis.

“Bakit mo sinabi sa doktor na girlfriend mo ako?!” 

“Why do I have this feeling na parang galit ka pa? You should thank me in the first place Alexa.” seryosong pahayag ng lalaki habang titig na titig ito sa kaniyang mukha.

Hindi niya tuloy maiwasan ang hindi mailang. 

“Thank you!” nahihiyang ani Alexa.

Nakadama ang babae nang bahagyang pagkapahiya kung bakit kasi hindi muna niya nagawang pasalamatan si Luis samantalang malaking bagay naman talaga ang pagkakasagip nito sa kaniya.

Buntis siya hindi niya alam kung ano ang posibleng nangyari sa kaniya at sa baby  kung tuluyan siyang bumagsak sa kalsada.

“Sir Luis mas mabuti pa siguro ay umalis na ako, salamat sa pagtulong ninyo sa akin.” ani Alexa na akmang baba na sa kama.

 “And where do you think you're going Alexa?’ 

Hinawakan siya ng lalaki sa siko at halos matunaw siya nang makipagsukatan pa ito ng tingin sa kaniya.

“Sir Luis kailangan ko ng umalis!”

“Hindi ka puwedeng lumayo sa akin Alexa!”

“Hindi kita maintindihan sir Luis. Ano po ba ang kabayaran na gusto ninyo sa tulong na ibinigay ninyo sa akin?”

“I want you to marry me!” ,seryosong sabi ng binata. 

Bakit ba pakiramdam niya ay determinado ang lalaki na makukumbinsi siya nito.

Porke ba mayaman ito at maganda lalaki ay puwede na siyang bolabolahin na lang.

Nalaman lang nito na buntis siya mula sa doktor ay inaakala na siguro ng lalaki na basta basta na lang siyang papatol kung kani-kanino.

“What?! Nahihibang ka na ba? Sir Luis nagbibiro po ba kayo? Kanina sinabi mo sa doktor na girlfriend mo ako at ngayon naman gusto mo pakasalan kita?” Alexa sarcastically laugh dahil pakiramdam niya ay pinaglalaruan na siya ngayon ng kaharap.

“Hindi ako nagbibiro Alexa! I want you to marry me! Gusto kong panagutan ang responsibilidad ko sa ….sa anak ko!”

“A….anak?!”,halos daig pa ni Alexa ang nasabugan ng bomba. 

Nakahawak siya sa impis niyang tiyan.

Mabilis na bumalik sa ala-ala niya ang gabing iyon!

Ang gabing ayaw na sana niyang balikan!

“You heard it right Alexa! Ako ang ama ng anak mo! At kailangan mo akong pakasalan dahil ‘yun ang makakabuti sa anak ko at iyon ang gusto ko!”