Masuk“Alexa! Alexa!”
Boses ni Jake iyon. Tiyak na mainit na naman ang ulo ng lalaki. Mula nang nanggaling sila sa hospital halos dalawang buwan na ang nakalipas, naging kapansinpansin na ang pagiging mainitin ng ulo ng lalaki. Noon naman ay hindi ito ganito. Ngayon lang. Ngayon lang siguro dahil iritable siya sa sarili. Marami na kasing bagay na dati ay ginagawa niya pero ngayon ay hindi na niya magawa. Dali-dali niyang iniwan ang pagsasalansan ng mga damit ng lalaki sa built in closet at tinungo ang kinaroroonan nito. “J…Jake? Ano yun may kailangan ka?” ani Alexa. Gagawaran sana niya ng masuyong halik sa pisngi ang lalaki ngunit umiwas ito. Nasaktan man ang kalooban ay pilit na pinasaya ni Alexa ang boses. “Jake may masakit ba sa'yo?” “Kanino ang mga iyan?!” pabulyaw na sabi ng lalaki sabay may inihagis na kung ano sa sahig. Napansin niya ang paniningkit ng mga mata ni Jake. Galit ang naka rehistro sa mukha ng lalaki. Naka upo ito sa sofa habang nanonood ng telebisyon kanina lang, ang akala niya ay nalilibang ito sa panonood kaya sinamantala na niya na makagawa sana ng mga gawaing bahay habang namamalengke ang ina ng binata. Ngunit heto at mukhang mainit na naman ang ulo ng kaniyang kasintahan. “Jake? Ano ba ang problema?!” “Bakit hindi mo subukan na tanungin ang sarili mo!” asik pa ng lalaki. Nanginig ang buo niyang katawan nang mapansin kung ano ang bagay na inihagis ng lalaki sa sahig. Yung Pregnancy Test kit ……napalunok siya nang sariling laway nang tumambad sa kaniyang harapan ang mga iyon. “Kanino yan?! Sa'yo hindi ba? Imposible naman na kay Mama! Dalawa lang kayong babae sa bahay na ito Maria Alexandra!” ani Jake na nanlilisik ang mga mata. Nakakuyom ang kamao ng lalaki dala marahil ng matinding pagtitimpi. “Babe let me explain kaya kong ipaliwanag ang lahat!” ani Alexa sa pagitan ng paghikbi. Ang araw na kinakatakutan niya ay dumating na. Buong akala niya ay naitapon na niya sa trash bin ang mga pregnancy test na iyon at sa hindi niya maipaliwanag na dahilan ay nahalukat pa rin pala iyon ni Jake. “Alexa alam mo na hindi ko t*nga! That child is not mine alam mong all these years ay iginalang kita” “Jake!” Gusto sana ni Alexa na maipaliwanag ang sitwasyon niya sa lalaki ngunit hindi niya magawa. Pakiramdam niya may kung anong naka bara sa kaniyang lalamunan at walang lumabas na tinig mula sa kaniyang bibig. “What now? Sasabihin mo sa akin na nagawa mo lang yan dahil kinailangan mo na isalba ang buhay ko, ganun ba Alexa? At sa akala mo ba naniwala ako nang sinabi mo kung paano ka nakalikom ng malaking halaga para sa operasyon ko? Hindi ako naniwala Alexa, alam ko… sa puso ko na galing sa masama ang pera na ‘yun! ” wika ng lalaki na hilam ng luha ang mga mata. “Paano kung sabihin ko sa'yo na oo?!” “Paano kung sabihin ko na wala ako choice kung hindi ibenta ang sarili ko para lang mabuhay ka Jake?!” “Paano kung sabihin ko sa'yo na hindi ko ginusto ang mga nangyari? Jake wala akong choice that time kung hindi ang kumapit sa patalim para mailigtas kita!” ani Alexa sa pagitan ng mga hikbi. Umaasa ang dalaga na makakaya ni Jake unawain ang sinasabi niya. Baka sakali na makinig ito bago magalit. Baka sakali na maayos pa niya ang lahat. “Then sana hinayaan mo na lang akong mamatay Alexa! Mas gugustuhin ko pa iyon!” hiyaw ng binata. “At sa palagay mo ba ay makakaya ko na hayaan kang mamatay ng ganun na lang Jake?” “Umalis ka na Alexa! I don't want to see your face! Leave!!!!!”, asik ng binata Kay Alexa. Daig pa ni Alexa ang pinagsakluban ng langit at lupa. Ang taong naging kaibigan niya at kakampi sa mahabang panahon bago niya naging kasintahan ay galit na galit na sa kaniya ngayon. Bakit ganun ? Bakit galit ang naging kapalit ng kaniyang sakripisyo sa halip na pangunawa. Itinaya niya ang kaniyang sarili. Para lang kay Jake. “Sigurado ka ba sa sinasabi mo ha Jake?!”, hindi makapaniwalang tanong ni Alexa habang luhaan ang mga mata. “Sigurado ka ba na kaya mo nang itapon lahat ng pinagsamahan natin dahil lang sa hindi na ako malinis ngayon? Kaya hindi mo na ako kayang tanggapin pa?” “I said leave! Hindi ko kayang makita ka Alexa knowing na may nakasiping ka nang iba dahil isipin ko pa lang kung paano ninyo nabuo ang batang iyan nasusuklam na ako!” May sasabihin pa sana si Alexa ngunit hindi na niya nagawang magsalita. Masakit na talikuran siya ni Jake bilang kasintahan pero mas masakit na tila ang pagiging magkaibigan nila simula pagkabata ay tinalikuran na rin ito. “ Kung iyan ang gusto mo Jake sige aalis na ako pero ito ang tatandaan mo hinding-hindi na ako makikita pa! Simula ngayon tuluyan na akong mabubura sa buhay mo!”Halos malaglag ang panga ni Alexa nang makita kung gaano kalawak ang lupain na kinatatayuan ng mansiyon ng pamilya dela Merced. At kung gaano kalawak ang Rancho ay higit pa yata sa naiisip niya. Sa pagkakaalam niya minana ito ni Luis sa kaniyang namayapang mga magulang si Don Roberto at Doña Leticia dela Merced. Ngunit kahit gaano kayaman pa ang lalaki hindi rin naman niya ma imagine na nag-isa lang ito sa buhay. Walang kapatid, walang kamag-anak na kasama sa ganito kalaking bahay! "Hindi kaya ito ang dahilan ni Luis kaya ganun na lang ang pagnanais niya na alagaan ang sanggol na nasa sinapupunan ko?", bulong ni Alexa sa kaniyang sarili. Bata pa lang ay narinig na niya sa mga kwentuhan ng mga nakatatanda sa maliit nilang bayan kung gaano kaganda ang mansiyon ngunit ngayon lang naman niya ito nakita ng personal. Naglakas loob na siya na puntahan si Luis. Isang mabigat na desisyon ang nakatakdang niyang gawin alang-alang sa batang kaniyang dinadala. "Good morning po ma'
"Jane ang gulo ng isip ko!" ani Alexa sa matalik na kaibigan na si Jane. Nandito siya ngayon sa bahay ng kaibigan dahil pinilit niya na dito siya ihatid ni Luis. Noong una ay ayaw na ayaw talaga ng lalaki pero sa huli napilit rin niya ito nang sabihin niya na gusto muna niya na pag-isipan ang alok nitong kasal. Ang totoo sinabi lang naman talaga niya iyon para papayapain ang init ng ulo ng lalaki. Daig pa kasi nito ang bata na nagkakasumpong kapag patuloy niyang sinasabi na hindi niya pakakasalan ito. "Magulo nga iyang pinasok mo Bessy! Eh sino ba kasi ang nagsabi sa'yo na ibigay mo iyang bataan mo doon sa mayamang lalaki na iyon?", ani Jane. Humalukipkip siya at itinukod ang kamay sa baba. Mula sa bintana ay natatanaw niya ang mga batang masayang naglalaro sa labas. "Mabuti pa sila Jane walang problema!" "A sus! Madali lang naman kasi ang solusyon diyan sa problema mo eh!", mataray na ani Jane. "Ano?!" "Pakasalan mo na lang si Luis Antonio dela Merced! Hindi naman talaga pro
Mr. Luis Antonio dela Merced how sure are you na ikaw ang ama ng batang dinadala ko? May boyfriend ako at alam yan ng lahat!”nanghahamon na ani Alexa.Sa liit ng bayan ng Magallanes wala naman tao na hindi nakakakilala sa kaniya at kay Jake.Lahat ng tao alam na malapit na silang ikasal. At lahat ng tao alam na paslit pa lang siya nang kupkupin siya ng nanay nito. Matalik na magkaibigan ang kanilang mga ina at nang maulila na siyang ganap sa mga magulang ang nanay na ni Jake ang tumayong ina-inahan niya. Magkasama sila sa loob ng mahabang panahon. Sino ba ang mag-aakala na ang batang dinadala niya ay hindi anak ni Jake.Naningkit ang mga mata ni Luis. Kung kanina ay blanko ang kaniyang mukha ngayon naman ay tila nabahiran ito ng inis.“Alexa alam ko ang lahat ng nagaganap sa'yo bago pa may nangyari sa atin! At mas lalo kitang pinasubaybayan pagkatapos ng gabing iyon! Paanong may mangyayari sa inyong dalawa kung ilang buwan siyang hindi na kakalakad? After ng operation ni Jake baka k
Bahagyang kumunot ang noo ni Alexa nang tumama sa kaniyang mga mata ang liwanag na nagmumula sa ilaw na nakatapat sa kama na kinahihigaan niya.“Nasaan ako?!”, bulong niya sa kaniyang sarili. Inikot niya ang mga mata sa kabuuan ng silid. Napabaligwas siya mula sa kinahihigaan.“Anong—?” pilit niyang inalala kung paano at bakit siya napapunta sa lugar na ito na nasisiguro niyang isang klinika sa kanilang bayan.Ang huli niyang natatandaan ay mabilis siyang umalis sa tahanan ng pamilya ni Jake. Lakad takbo ang ginawa niya. Sa sobrang sama ng loob niya kay Jake kahit na ano ay wala siyang nadala na personal na gamit at kahit na magkano ay wala rin laman ang kaniyang bulsa.Natatandaan niyang sumama ang pakiramdam niya kanina at bago pa man tuluyang magdilim ang lahat may matipunong bisig ang sumalo sa kaniya.At….at ito ang lalaking kausap ng doktor.Hindi siya maaring nagkamali. Si Luis Antonio dela Merced ang lalaking tumulong sa kaniya!Sa bayang ito walang hindi nakakakilala sa lala
“Alexa! Alexa!” Boses ni Jake iyon.Tiyak na mainit na naman ang ulo ng lalaki. Mula nang nanggaling sila sa hospital halos dalawang buwan na ang nakalipas, naging kapansinpansin na ang pagiging mainitin ng ulo ng lalaki.Noon naman ay hindi ito ganito. Ngayon lang. Ngayon lang siguro dahil iritable siya sa sarili. Marami na kasing bagay na dati ay ginagawa niya pero ngayon ay hindi na niya magawa.Dali-dali niyang iniwan ang pagsasalansan ng mga damit ng lalaki sa built in closet at tinungo ang kinaroroonan nito.“J…Jake? Ano yun may kailangan ka?” ani Alexa. Gagawaran sana niya ng masuyong halik sa pisngi ang lalaki ngunit umiwas ito.Nasaktan man ang kalooban ay pilit na pinasaya ni Alexa ang boses.“Jake may masakit ba sa'yo?”“Kanino ang mga iyan?!” pabulyaw na sabi ng lalaki sabay may inihagis na kung ano sa sahig.Napansin niya ang paniningkit ng mga mata ni Jake. Galit ang naka rehistro sa mukha ng lalaki.Naka upo ito sa sofa habang nanonood ng telebisyon kanina lang, ang
Dumadagundong ang kaniyang dibdib sa tindi ng kaba. Kung pwede lang sana na hindi niya ito gawin. Kung mayaman lang sana siya. Kung pwede lang sana na tumakbo palayo malamang na kanina pa siya nakaalis sa makasalanang lugar na ito.Naramdaman niya ang pagtabi sa kaniya ng lalaki at nalanghap niya ang gamit na pabango nito. Alam niya na mamahalin ang pabango na gamit ng lalaki dahil hindi ito masakit sa ilong pero very masculine ang scent. Bahagya pa siyang nagulat nang lumapat ang palad nito sa kaniyang hita. Mainit iyon at pakiramdam niya para siyang nakuryente, bagay na ngayon lamang niya naranasan. Siguro dahil sa sobrang nerbyos na rin na kaniyang nararamdaman.“Make me happy Alexa! Ngayong gabi ay akin ka!” wika ng lalaki sa bahagyang paos na tinig. There is authority in his voice. Para bang pinapaalala sa kaniya na bayad siya ngayong gabi at wala siyang karapatan na tumanggi sa anumang bagay na hilingin ng lalaki.Naramdaman niya na may kung anong nakabara sa kaniyang lalamunan







