Parang winasak ang puso ni Blaire nang mabasa niya ang note na iniwan ni Nica.
Anim na taong gulang pa lamang ang anak niya pero ramdam niya kung gaano kasakit para sa bata na maghiwalay sila ni Ryker.
Ano ba kasi ang nangyari noong mga nakaraan taon at bakit naging ganito ang bata? Parang malaki ang trauma nito. At si Rafael naman ay halatang malaki ang galit sa kanya.
“Sigurado ako hindi pa nakakalayo si Nica. Tara, hanapin natin!”
Hindi na nag-aksaya ng oras si Blaire, kaagad siyang bumangon. Pero tinulak lamang siya ni Rafael pabalik sa sofa.
“Liar! Alam mo kung nasaan ang kapatid ko! Ibalik mo siya sa amin! Hindi mo kami maloloko, kahit pa magbabait-baitan ka, alam namin na demonyo ka pa rin! Gagamitin mo lang ang kapatid ko para doon sa anak ng kabit mo. Napakasama mong ina!”
Nangilid ang mga luha ni Rafael, halos hindi na ito makahinga sa kakaiyak at kakasigaw sa kanya.
Susugod sana ulit ang bata para saktan si Blaire pero naagap na kinarga ni Ryker si Rafael at binigay ito kay manang para patahanin.
Habang si Ryker naman ay walang mababakas na emosyon sa mukha nito.
“Kaya pala mabait ka kahapon, may masamang balak ka pala sa anak ko. Wala kang kwentang ina, Blaire. Sarili mong anak ay kaya mong saktan para lang sa lalaki mo. Kung may mangyaring masama kay Nica, tandaan mo ito, hindi ko kayo titigilan ng kabit mo. Sisiguradohin kong magbabayad ang Samuel na iyon.”
Matagal nang gustong saktan ni Ryker ang demonyong Samuel na iyon sa pagwasak nito sa kanyang pamilya. Pero palagi siyang binabantaan ni Blaire noon na magpapakamatay ito ‘pag ginawa niya iyon.
Ilang beses na nga itong nagtangkang saktan ang sarili, patunay ay iyong ginawa nito noong nakaraan linggo kaya ito humantong sa ICU sa hospital.
Kinagat na lamang ni Blaire ang mga labi. Hindi na siya nakipagtalo pa kay Ryker dahil alam niyang galit na galit ito ngayon.
“Ryker, kailangan nating hanapin ni Nica. Baka napaano na iyon,” saad ni Blaire.
“And you’re acting concern now, huh?” Puno ng pangungutya ang boses ng lalaki.
“Ryker, anak ko si Nica. Hindi mo naiintindihan ngayon, pero ipapaliwag ko sa’yo.”
Hahabak sana si Blaire pero pinigilan siya ni Ryker.
“Don’t try, Blaire. You’re a liar. You’re evil to the core, I won’t believe you anymore.” Umiling-iling si Ryker, bakas sa mukha ang matinding pagkadismaya sa babaeng pinakasalan.
Nagugulohan man sa biglaang pag-iba ng kanyang asawa ay pinagkibit-balikat na lamang iyon ni Ryker. Alam naman kasi niyang isang pakitang-tao lang ang ginagawa nito. She will never change. He waited for six years, but now he’s ready to give up on her. He’s going to give up on them.
Bago pa man umalis para hanapin si Nica ay sinabihan niya ang mga tauhan sa mansyon na bantayan ang asawa. Baka kung ano ang gagawin nito at dumagdag pa sa problema niya.
Sa kotse, silang dalawa lang ni Rafael ay nasa passenger’s seat. Ang secretary niyang si Luis ang nagmamaniho.
“Hindi mo dapat ginawa iyon sa mama mo, Raf.” Sumbat ni Ryker sa anak na lalaki. “Kahit na ganoon ang ina mo ay siya pa rin nag nagsilang sa inyong dalawa ni Nica. You should still respect her.”
Nagbaba ng tingin si Rafael sa mga kamay niyang nakapatong sa mga hita.
“Mama? Kahit kailan ay hindi niya kami itinuring na anak ni Nia. Mas mahal niya pa iyong anak ng kabit niya!”
Pumatak ang mga luha nito. Mahal naman niya nag ina pero galit na galit siya dito.
Ilang beses na siyang nagmakaawa sa ina na mahalin silang dalawa ng kapatid niya. Pero imbes na mahalin sila ay pinandidirihan pa sila nito. Sinabihan na sana hindi sila pinanganak.
Hanggang sa ang pagmamahal sa ina ay naging galit.
Sa murang edad ni Rafael ay nakaramdam na ito ng sobrang galit sa ina.
Nagbuga ng isang malalim na buntong hininga si Ryker at hinaplos ang buhok ng anak.
Hindi niya masisisi si Rafael. He himself witnessed how Blaire abandoned and abused their children.
“I told you before, Raf. She’s still your mother. You can’t just hit her whenever you like. Promise me you’re not going to it again.”
Pinahid ni Rafael ang mga luha bago marahang tumango.
“Yes, dad.”
Pero sa isip ni Rafael, kapag sinaktan ulit ang kapatid niya ay hindi siya magdadawalang-isip na ipagtanggol ito, kahit pa saktan niya ang sariling ina.
“Sir, natagpuan na kung saang hospitan dinala si miss Nica.” Nakatanggap ng tawag si Luis kung saan na si Nica.
“Where is she?”
“Nasa Global hospital po siya, sir. Hinahanda nila ang pag-transplant ng bone marrow ni miss Nica, sir. At nandoon po si ma’am Blaire.” May bahid ng pag-aalala ang boses ni Luis.
“Damn that witch! Let’s go to the hospital, Luis!”
“Hindi ba’t hiwalay ka kayo ng asawa mo?” Tanong ni Samuel kay Blaire. Naikuyom ni Ryker ang kamao. Hinihintay talaga ng taong ito na maghiwalay sila ng asawa niya. Para ano? Para magamit niya ng husto si Blaire? Kung noon ay nagwawala na kaagad ang asawa niya kapag pinagbantaan niya ang buhay ng Samuel na ito, ngayon ay ito pa ang naunang sumampal sa lalaki. He looked at his wife. Tahimik lang kalmado na ito sa isang gilid habang yakap nito si Nica. Hinahaplos nito ang buhok ng bata na hindi naman nito ginagawa noon.“Umalis na tayo. Kailangan ni Nica magpahinga. She’s exhausted and weak,” wika ni Blaire. Akmang tatalikod na si Blaire nang magsalita si Selene. “You can’t do that! Kung gusto mong umalis, iwan mo si Nica dito dahil kailangan pa siya ng anak ko. Alam mo naman na ito lang ang pag-asa para mabuhay ang anak ko. At kailangan ni Samuel ng tagapgmana. It’s our only shot.” Bakas sa boses ni Selene ang pagkabahala. Gustong matawa ni Blaire. “Ano ba ang pakialam ko sa pam
Hindi na nag-aksaya ng panahon si Blaire, kaagad siyang sumugod sa hospital nang malaman niya ang kinaroroonan ng anak. Parang pinunit ang puso niya nang makita ang anak na nakaupo sa isang silid, yakap-yakap nito ang paboritong manika. Napakunot ang noo niya nang makita ang babaeng kausap nito. Kilala niya ang babaeng iyon, si Selene. Ito ang ina ng anak ni Samuel na si Enzo. “Tita Selene, kapag ba ibibigay ko ang bone marrow ko ay hindi na kami iiwan ng mommy?” Nakatingala si Nica sa babae, ang mga mata nito ay puno ng pag-asa. “Oo, naman. Basta magpapakabait ka at tutulongan mo ang kuya Enzo mo ay matutuwa ang mommy mo. Kaya gawin mo lahat ng sasabihin ko ha? Sigurado ako na iyon ang gusto ng mama mo, Nica.” Masayang tumango si Nica sa babae. “Opo! Gagawin ko po iyan para matuwa ang mommy at hindi niya kami iiwan!” Masayang saad ni Nica. Nagtagis ang mga bagang ni Blaire sa narinig. Sino ba ang nagsasabi na pwede maging donor ng bone marrow ang isang anim na taong gulang na b
Parang winasak ang puso ni Blaire nang mabasa niya ang note na iniwan ni Nica. Anim na taong gulang pa lamang ang anak niya pero ramdam niya kung gaano kasakit para sa bata na maghiwalay sila ni Ryker. Ano ba kasi ang nangyari noong mga nakaraan taon at bakit naging ganito ang bata? Parang malaki ang trauma nito. At si Rafael naman ay halatang malaki ang galit sa kanya. “Sigurado ako hindi pa nakakalayo si Nica. Tara, hanapin natin!” Hindi na nag-aksaya ng oras si Blaire, kaagad siyang bumangon. Pero tinulak lamang siya ni Rafael pabalik sa sofa. “Liar! Alam mo kung nasaan ang kapatid ko! Ibalik mo siya sa amin! Hindi mo kami maloloko, kahit pa magbabait-baitan ka, alam namin na demonyo ka pa rin! Gagamitin mo lang ang kapatid ko para doon sa anak ng kabit mo. Napakasama mong ina!” Nangilid ang mga luha ni Rafael, halos hindi na ito makahinga sa kakaiyak at kakasigaw sa kanya. Susugod sana ulit ang bata para saktan si Blaire pero naagap na kinarga ni Ryker si Rafael at binigay
Blaire was discharged from the hospital the following morning. She hasn’t signed the divorce papers yet. She wanted to know the truth first. Iyon ang aalamin niya ngayong nakabalik na siya. Pero sa labas pa lang ng masyon ni Ryker at sumalubong na sa kanya ang kanyang mga maleta. Malalaking maleta na naglalaman ng kanyang mga gamit. “Umalis ka na, hindi ka namin kailagan dito, Hindi namin kailangan ng salbahis na nanay.” Her son, Rafael, said icily. “Mommy! Huwag ka pong umalis. Ayokong umalis ang mommy, kuya!” Pagmamakaawa ni Nica, pinipigilan ito ni Rafael na lumapit sa kanya.“Don’t waste you tears on a woman like her, Nics. Hindi natin siya ina. Dahil ang totoong ina ay hindi magagawang saktan ang kanyang mga anak. Isa siyang demonyo! Demonyo ka! Umalis ka dito.” Sumisigaw si Rafael, galit na galit ito sa ina. Kahit pa sa murang edad ay ramdam na nito ang galit para sa babaeng sana ay nag-aalaga sa kanila.“Enough of that! Manang Linda, take the kids inside.” Utos ni Ryker. N
Intensive Care Unit, Global Hospital. “Pirmahan mo ang mga iyan sa lalong madaling panahon.” Buo ang boses at walang emosyon na deklara ni Ryker sa asawa. “Ha? Ano naman ito?” Namilog ang mga mata ni Blaire. Teka, ano ba ang ginagawa niya sa hospital? Napakunot ang noo ni Blaire nang makitang mga divorce papers ang laman ng envelope na bigay nito. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niya ang pangalan ni Ryker sa dulo ng papel. “Iyan naman ang gusto mo, ‘diba? You were begging to end our marriage for your lover. So, wish granted. Are you happy now?” tila may lason ang bawat salitang binitiwan nito, puno ng galit at pagkamuhi. Husband, Ryker Montefalcon. Nakapirma na ito at pirma niya na lang ang kulang. Teka, sandali, parang may mali. Si Ryker Montefalcon ay asawa niya? For real? As in asawa niya talaga ang pinakaguwapo, pinakabata at pinakamayaman na CEO sa buong bansa? Kailan niya pa naging asawa ang ultimate crush niya noong college siya? Bakit wala siyang maalala na kin