Chapter 5

Brianna

"O bakit mas maaga ka yatang gumising ngayon, Brianna?" hindi napigilang puna sa akin ng Mommy ko nang makita niyang four-thirty palang ng umaga ay gising na ako.

Gising na rin si Mommy kasi maaga talaga siya kung gumising. Inaasikaso niya kasi lahat ng gamit namin bago pumasok sa school. Mula sa paghahanda sa mga uniform namin ni Bryle, sapatos, baon na pagkain sa school saka iyong umagahan namin. Actually, I can do it by myself. And Bryle too. We're big enough para i-asa pa namin kay Mommy ang mga ganoong bagay. But she insisted to do it. Gusto raw kasi niya na siya ang mag-asikaso sa amin dahil siya ang nanay. Kaya hinayaan na lang namin siya na gawin ang gusto niya.

"Gusto ko kasing sumabay kay Dean sa pagpasok sa school, Mommy," matamis ang pagkakangiting sagot ko sa kanya.

"Pero masyado pang maaga, Brianna. Mamayang alas otso pa ang pasok ninyo. Siguradong aantukin ka lang sa loob ng classroom. Bumalik ka sa loob at matulog muli," utos niya sa akin.

Nakasimangot na bumalik ako sa loob ng aking kuwarto at humilata sa ibabaw ng kama. Paano naman ako makakatulog gayong excited ako na muling makasabay si Dean mamaya? At saka hindi naman na ako inaantok kaya siguradong hindi na ako makakabalik pa sa pagtulog.

At dahil hindi na ako inaantok ay naisipan kong manuod na lamang ng paborito kong ongoing Asian drama. Habang nanunuod ako ng palabas ay unti-unting bumigat ang talukap ng mga mata ko hanggang sa tuluyan na nga akong nakatulog.

Nagising ako nang marinig ko ang mga katok ni Mommy sa pintuan ng aking kuwarto. Dali-dali akong bumangon sa kama para pagbuksan siya.

"Akala ko ba sasabay ka kay Dean sa pagpasok sa school? Nakita ko siyang umalis na kani-kanina pa," bungad ni Mommy pagkabukas ko ng pintuan.

"Kasi naman pinabalik mo ako sa kuwarto kanina kaya nakatulog akong muli. Hindi ko tuloy siya nakasabay ngayon sa pagpasok sa school," maiiyak kong sagot kay Mommy.

"Alam mo, Ate Brianna. Kung gusto talaga ni Kuya Dean na sabay kayong pumasok sa school ay hihintayin ka niya kahit ma-late pa siya sa pagpasok sa school. Kaso iniwan ka niya kaya ang ibig sabihin ay ayaw ka niyang kasabay, okay?"

"Tse!" asik ko kay Bryle na pupungas-pungas pa nang lumabas sa kuwarto niya. Siguro nagising ito nang kumatok si Mommy sa kuwarto ko. "Mommy, nang-aasar na naman si Bryle."

"Hindi ako nang-aasar, Ate. I'm telling the truth. Hindi ba, Mommy?" hindi patatalong sagot ng kapatid ko.

"Para kayong mga aso't pusa. Palaging nagbabangayan kapag nagkikita. Magsi-ligo na nga kayong dalawa at baka ma-late pa kayo sa pagpasok sa school," sabi ni Mommy bago umalis sa tapat ng kuwarto ko.

Benilatan ko muna si Bryle bago mabilis kong isinara ng malakas ang pintuan ng aking kuwarto. Pagkatapos ay agad na akong naligo at nagbihis ng aking uniform na kagabi pa ipinasok ni Mommy sa kuwarto ko. Paglabas ko sa kuwarto ay wala pa ang kakambal ko kaya nagmadali akong kumain para hindi kami magpang-abot. Tiyak kasi na aasarin lamang niya ako.

"Tapos ka na agad kumain, Bride? Ang bilis mo namang natapos. Kumain ka ba o hindi?"

"Mommy kumain po ako, don't worry," mabilis kong sagot sa kanya. Pagkatapos ay madalian akong nag-toothbrush at patakbong lumabas ng bahay namin at kinuha ang aking bisikleta.

Pagdating ko sa school ay agad kong ipinarada ang bike ko at tinalian ng kadena. Nagmamadali na akong naglakad patungo sa classroom namin. Hindi naman ako late sa pagpasok kaya ako nagmamadali. Nagmadali lamang dahil gusto kong makita ang ginagawa ni Dean sa classroom niya. Bago kasi makarating sa classroom namin ay dadaan muna sa classroom nila. At kapag dumadaan ako sa classroom nila ay palagi ko siyang sinisilip ng palihim para man lang masilayan ko ang guwapo niyang mukha.

"Good morning, Brianna."

Ilang hakbang na lang ay nasa tapat na ako sa pintuan ng classroom nila Dean nang marinig ko ang pagbati sa akin ng magandang umaga ng tsismosa kong kaklase na si Rhea. Napahinto ako sa paglalakad habang kagat ko ng mahina ang aking pang-ibabang labi. Mabuti na lamang at hindi pa ako sumisilip ng palihim sa bintana ng classroom nila Dean kung nagkataong nakita niya habang nakasilip ako ay 'di ko alam kung anong klaseng tsismis ang ipapakalat niya sa classroom namin.

"Hi, good morning," tabingi ang ngiting bati ko rin sa kanya matapos ko siyang lingunin. "What's up?"

"Boyfriend mo ba si Dean, Brianna? Nakita ko kasi kayo kahapon na magkasamang umuwi," curious ngunit nakangiting tanong niya sa akin.

I almost roll my eyes nang marinig ko ang tanong niyang iyon sa akin. Wala talagang pinapalampas ang babaeng ito. Kahit ano ang makita niya ay gustong gawan ng kuwento.

Nginitian ko siya ng pilit habang nakataas ang isa kong kilay. "Nakita mo lang kaming magkasamang umuwi'y mag-boyfriend na kaagad? Paano pala kung ang makita mong kasama ko sa pag-uwi ay si Bryle? Eh 'di isisipin mo rin na boyfriend ko ang kapatid ko? Paano 'yan, eh si Peter ang madalas kong kasama sa pag-uwi? Don't tell me na iniisip mo ring boyfriend ko rin siya? Makakarami ako ng boyfriend niyan."

   

"Eto naman, nagtatanong lang naman ako. Kahapon ko lang kasi nakita na hindi si Peter ang kasama mong umuwi kundi si Dean. At huwag kang mag-alala dahil hindi ko iisipin na may relasyon kayo ni Dean dahil alam naman namin na hindi siya ang gusto mo kundi si Peter," nakangiting saad ni Rhea.

I rolled my eyes. Hindi ko na talaga napigilang gawin iyon. Napailing na lamang ako bago ko siya tinalikuran para ituloy ang naudlot kong paglalakad. Ayoko nang mag-explain sa kanya. Bahala na nga siya kung ano ang gusto niyang isipin. Nakakapagod makipag-usap sa taong tsismosa.

Pagdaan ko sa tapat ng pintuan mismo ng classroom nila ni Dean ay nakita ko siyang nakatayo sa harapan ng chalkboard at may isinusulat. Nagsusulat siya sa chalkboard na malapit sa may pintuan ng classroom.

"Narinig kaya niya ang pinag-usapan namin ni Rhea? Pahamak talaga ang tsismosang babaeng ito." mahinang kausap ko sa aking sarili. Sana hindi niya narinig. Baka kung ano ang isipin niya kung narinig niya ang pinag-usapan namin ni Rhea. Baka isipin niya na talagang boyfriend ko si Peter.

                    

IT'S lunch time at papunta ako sa canteen para bumili ng mineral water. Naubos ko kasi ang baon kong tubig dahil sobrang init ng panahon sa araw na ito.

Malapit na ako sa canteen nang bigla kong nakasalubong si Dean sa daan. May bitbit ito na dalawang bote ng mineral water.

"Hi, Dean. Bakit hindi mo ako hinintay kaninang umaga para sabay tayong pumasok sa school?" nakangiting tanong ko sa kanya. Hindi ko siya nakausap kaninang umaga dahil walang time makipag-usap kanina.

"Bakit naman kita hihintayin?" blangko ang ekspresyon na tanong naman niya sa akin.

Biglang naglaho ang matamis na ngiti na naka-plaster sa mga labi ko. Ano ba ang nangyari kay Dean? Bakit parang bumalik yata siya sa pagiging aloof sa akin?

Ibubuka ko sana ang bibig ko para tanungin siya kung bakit biglang bumalik ang pagtrato niya sa akin nang biglang may tumawag sa pangalan ni Dean na isang babae mula sa likuran nito.

"Akala ko ay iniwan mo na ako sa canteen," malambing na wika ng babaeng lumapit kay Dean na walang iba kundi ang pinakamagandang babaeng estudyante sa school namin na si Ivy Suarez.

Anak si Ivy ng kapitan ng baranggay namin at kaibigan ng daddy ni Dean ang daddy ni Ivy. Ang babae ang palaging nakukuhang muse sa school namin dahil talaga namang maganda ito. Mahaba ang buhok, matangkad at maputi pa ang balat. May paka-mestisa ito dahil half-European half- Filipino ang momm nito kung saan ito nagmana.

Maganda nga si Ivy pero hindi ko gusto ang ugali niya. Iniisip kasi niya na siya ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa kung kaya't gano'n na lamang kung manglait ito sa mga taong hindi pinagpala na mabiyayaan ng magandang mukha. Pero ang tanong. Bakit magkasama ito at ni Dean? At mukhang mag-close pa ang dalawa.