เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 7 ทฤษฎีพิชิตใจ 1 - พบเจอเพ้อฝัน (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-04 02:08:07
บทล่าสุด
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ SPECIAL CHAPTER ตอนพิเศษส่งท้าย (3)
SPECIAL CHAPTERตอนพิเศษส่งท้าย (3)ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์และข้าวของราคาแพง บริเวณสวนหน้าบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้นานาพันธุ์ตามความต้องการของเจ้าของบ้านผู้ทรงอิทธิพลที่ชื่นชอบธรรมชาติเป็นอย่างมากวันนี้เป็นวันสำคัญอีกหนึ่งวันของสองคนเนื่องจากเป็นวันหมั้นหมายระหว่างพีทและมีนา หลังจากที่ได้คบหากันมาหลายปีพีทจึงตัดสินใจขอเธอแต่งงานและในวันนี้เขาได้ทำการหมั้นหมายเธอไว้และอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าจะเป็นงานแต่งงานที่เขาเฝ้ารอมาทั้งชีวิตหลังจากที่ที่มีนาเรียนจบเธอก็กลับไปช่วยดูแลกิจการร้านเครื่องเพชรของครอบครัว ส่วนพีทยังคงทำงานอยู่ที่บริษัทกฎหมายชื่อดังระดับประเทศที่ตอนนี้กลายเป็นทนายความสุดฮอต ที่ไม่ว่าคดีจะยากหรือหินแค่ไหนเขาก็สามารถผ่านพ้นไปได้พร้อมกับชัยชนะแสนหวานทั้งสองแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง มีนากลับไปช่วยกิจการของที่บ้านที่จังหวัดเชียงใหม่ซึ่งทำให้ระยะทางของสองคนนั้นต้องห่างไกลกัน ในช่วงวันหยุดพีทจะขึ้นเครื่องมาหามีนาทุกอาทิตย์เนื่องจากทนความคิดถึงไม่ไหว ถึงแม้ว่าระยะทางเป็นอุปสรรคสำหรับความคิดถึงของสองคนแต่กลับทำให้ความรักนั้นเพิ่มพูนมากกว่าสิ่งใดจนก
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ SPECIAL CHAPTER ตอนพิเศษส่งท้าย (2)
SPECIAL CHAPTERตอนพิเศษส่งท้าย (2)ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงจูบซับที่เรือนผมนุ่มและเคลื่อนต่ำลงมาที่แก้มใสเพื่อปลอบประโลมแฟนสาวก่อนที่เขาจะสอดแทรกความใหญ่โตเข้าไปในร่างกายของเธอช้า ๆ พลันเมื่อเข้าไปได้เพียงส่วนหัวกลับรู้สึกถึงความคับแน่นที่บีบรัดตัวตนจนแทบทนไม่ไหว“อ่า!” พีทผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะยันกายขึ้นและจับขาเรียวเพื่อส่งแรงเข้าหาร่างกายนุ่มของคนใต้ร่าง“อ๊ะ...พะ...พี่พีทคะ” ไม่ทันได้ตั้งตัวแก่นกายใหญ่ก็กระแทกกระทั้นเข้ามาในร่างกายอย่างหนักหน่วงจนเธอสั่นคลอน“อ่า...”ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกมาอีกครั้งและจับเอวบางไว้แน่นก่อนจะออกแรงกระแทกส่งแก่นกายเข้าไปอีกครั้งจนลึกสุดลำกาย พลันทำเอามีนาผวาและรีบโผกอดร่างหนาเมื่อเขาไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนแรงให้เธอแม้แต่น้อยแต่ทว่า...หมับ!พรึบ!“อ๊า...อ๊ะ!” มีนาหลับตาแน่นเมื่อวงแขนแกร่งโอบกอดร่างกายของเธอก่อนจะจับให้เธอขึ้นนั่งทับบนตัวของเขาขณะที่แก่นกายยังสอดประสานกันอยู่คนตัวโตตั้งขาขึ้นทำให้ร่างกายของสองคนแนบชิดกันมากยิ่งขึ้น รวมถึงแก่นกายที่สอดแทรกเข้าไปจนมีนาถึงกับต้องเม้มปากเมื่อรู้สึกเสียวซ่านจนเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่อยู่“ไหน ขึ้นให้หน่อย
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ SPECIAL CHAPTER ตอนพิเศษส่งท้าย (1)
SPECIAL CHAPTERตอนพิเศษส่งท้าย (1)“พะ...พี่พีทใจเย็นก่อนสิคะ”มือเล็กดันแผงอกแกร่งให้ออกห่างพลางเบี่ยงใบหน้าหนี เมื่อคนตัวโตโน้มลงมาหมายจะฉกชิมริมฝีปากบาง หลังจากที่ดันร่างแน่งน้อยให้ชิดติดกับกำแพงตามด้วยวงแขนที่จับล็อกปิดช่องทางหนี จนไม่สามารถขยับไปไหนได้“พี่ทำงานมาเหนื่อย ๆ ไม่คิดจะให้รางวัลพี่เลยเหรอคนดี” ใบหน้าหล่อเหลากดลงสบสายตาหวานที่ตอนนี้สั่นระริก ราวกับลูกนกตัวน้อยที่กำลังตกอยู่ใต้อำนาจของสัตว์ป่าหิวโหยตัวใหญ่มือหนาจับคางมนและรวบเอวบางให้ร่างกายของเธอแนบชิดกับอกแกร่งของเขาจนรู้สึกถึงลมหายใจของกันและกัน จนกระทั่งคนตัวโตโน้มใบหน้าลงอีกครั้งจูบซับที่แก้มใสเบา ๆ และไล้ต่ำลงมาที่ซอกคอขาวเพื่อสูดดมความหอมหวานจากกายสาวที่เขาคิดถึงและโหยหามาตลอดทั้งวันหลังเรียนจบมหาวิทยาลัยพีทได้ถูกทาบทามจากบริษัทที่ทำงานเกี่ยวกับกฎหมายซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ ในตอนนี้พีทอยู่ในฐานะน้องใหม่ไฟแรงที่กำลังไปได้สวยในหน้าที่การงาน ส่วนมีนาอยู่ในชั้นปีที่สี่ซึ่งเป็นปีสุดท้ายในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นรุ่นพี่สาวที่ยังแสบซ่าแก่นเซี้ยวเหมือนเดิม ทั้งยังพ่วงหน้าที่เป็นแม่บ้านจำเป็นให้กับพีทในทุกวันก่อ
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ บทส่งท้าย วันวาเลนไทน์ (3)
บทส่งท้ายวันวาเลนไทน์ (3)“ฮือพี่พีท...แอบไปทำตอนไหนคะ”“ก่อนไปงานที่มอนั่นแหละเลยไปช้า” พีทตั้งใจทำให้มีนาเขาสั่งดอกกุหลาบกับทางร้านดอกไม้เพื่อเซอร์ไพรส์เธอโดยเฉพาะแต่ดันมีปัญหากันระหว่างทางเสียก่อนไม่อย่างนั้นมันคงเป็นวันที่ดีที่สุดไปแล้ว...“ฮือออ ทำไมพี่พีทน่ารักแบบนี้ล่ะคะ” หญิงสาวซุกใบหน้าที่อกแกร่งและโอบกอดคนตัวโตไว้แน่น เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะทำให้เธอมากขนาดนี้“หายงอนพี่แล้วหรือไง” พีทเอ่ยถามพลางหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางดีใจของแฟนสาว เมื่อครู่เธอยังทำหน้าบึ้งตึงไม่ยอมพูดจากับเขาอยู่เลย แต่ไหนกลับเปลี่ยนใจเสียได้“หรืออยากให้มีนงอนต่อล่ะคะ”“ไม่ครับ ไม่ให้งอนแล้วครับ” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธและกระชับวงแขน เขาไม่ชอบให้เธอทำหน้าแบบนั้นเพราะเธอเหมาะกับรอยยิ้มหวาน ๆ เป็นที่สุด และจะมีเขาเพียงคนเดียวที่จะได้ครอบครองรอยยิ้มนั้น“พี่พีทชอบขัดใจมีนตลอดเลย รู้ไหมว่ามีน...อื้อ!”คำพูดถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหนาทาบทับลงมา ก่อนที่คนตัวโตจะดูดดึงอย่างหนักหน่วงเพื่อเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากโพรงปากนุ่มมือเล็กรีบเกาะไหล่กว้างเอาไว้แน่นเมื่อริมฝีปากหนาดูดดึงโดยไม่มีทีท่าจะว่าหยุด ราวกับพญามัจจุราช
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ บทส่งท้าย วันวาเลนไทน์ (2)
บทส่งท้ายวันวาเลนไทน์ (2)“ยิ้มกว้าง ๆ เลยนะครับ”“พี่พีทยิ้มนะคะ รูปจะได้ออกมาสวย ๆ” มีนาเอ่ยขึ้นก่อนที่ตากล้องจะกดถ่ายรูปในลำดับต่อมาคนตัวเล็กรีบวิ่งไปดูภาพจากช่างภาพแต่ทว่ากลับต้องหุบยิ้ม เมื่อภาพที่ถ่ายออกมานั้นคนตัวโตกลับเอาแต่ทำหน้าบึ้ง หนำซ้ำยังไม่คิดจะหันมองกล้องเลยสักนิด“ทำไมพี่พีทไม่มองกล้องคะ” มีนาขมวดคิ้วยุ่งและมองคนตัวโตอย่างเอาเรื่อง“ก็พี่บอกแล้วไงว่าไม่ชอบถ่ายรูป”คนตัวเล็กถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอรับภาพจากตากล้องมาก่อนจะเดินนำคนตัวโตออกไปด้านนอกลานถ่ายรูป แม้ว่าจะพยายามออดอ้อนเขาแต่ไหนแต่เจ้าตัวก็ไม่คิดจะใจอ่อนให้เธอเลยสักนิด“มีนเดินหนีพี่ทำไม” พีทที่เดินตามคนตัวเล็กจากทางด้านหลังเอ่ยถามขึ้น พลางจับข้อมือเล็กเอาไว้เมื่อเดินเอาแต่เดินดุ่ม ๆ ไม่คิดจะรอเขาเลย“มีนงอนพี่” หญิงสาวหันมาทำหน้าบึ้งใส่และสะบัดมือออกจากคนตัวโต“งอนอะไรพี่”“ยังจะถามอีก เมื่อกี้ทำไมพี่พีทไม่มองกล้องล่ะคะ มันเป็นรูปคู่รูปแรกของเราเลยนะ” มีนาชูภาพที่เพิ่งถ่ายเมื่อครู่ให้พีทดูอีกครั้ง มันเป็นภาพที่เธอฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ผิดกับคนข้างกายที่ไม่ยอมมองกล้องและทำแต่หน้าบึ้งตึงราวกับโกรธใค
Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ บทส่งท้าย วันวาเลนไทน์ (1)
บทส่งท้ายวันวาเลนไทน์ (1)หนึ่งปีผ่านไปภายในมหาวิทยาลัยที่ตอนนี้มีงานกิจกรรมช่วงค่ำในวันแห่งความรัก ซึ่งจะมีร้านค้าและซุ้มกิจกรรมมากมายให้ร่วมสนุก มีนาที่ตอนนี้กำลังชะเง้อมองหาแฟนหนุ่มมาเกือบครึ่งชั่วโมงที่ได้นัดแนะกันเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่เคยแม้แต่เงาของเจ้าตัว“ทำไมยังไม่มาอีกนะ” หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบา ๆ และนั่งลงที่โต๊ะดังเดิม ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรหาเจ้าตัวเพราะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรหรือเปล่าปกติคนตรงเวลาอย่างพีทไม่เคยมาสายหรือมาช้า มันเลยทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาอาจจะกำลังเกิดเรื่องบางอย่างอยู่แต่ทว่าทันทีที่หยิบมันออกมา สายของพีทก็โทรเข้าพอดีทำให้หญิงสาวรีบกดรับสายและกรอกเสียงเอ่ยออกไปอย่างรวดเร็ว“พี่พีทอยู่ไหนแล้วคะ”(พี่ถึงแล้ว มีนอยู่ไหน)“มีนนั่งรออยู่หน้าห้องน้ำตรงซุ้มดอกไม้ค่ะ”(อืม เดี๋ยวพี่เดินไปหา)มีนาวางสายไปพลางนั่งลงดังเดิม ถึงแม้ว่าคนตัวโตมาช้ากว่าเวลาที่นัดไว้ แต่เธอก็ไม่ได้คิดโกรธเคืองเขาเพราะเข้าใจได้ว่าทุกคนย่อมต้องมีเรื่องสุดวิสัยกันบ้างไม่ถึงห้านาทีพีทก็เดินมาถึงมีนารีบลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปเกาะเกี่ยวแขนแกร่งด้วยรอยยิ้มดีใจอย่างเช่นทุกครั้ง
บางทีคุณอาจจะชอบ
