Share
Kabanata 39
“At anong ginagawa mo rito?” may bahid ng pagtataka at pang-iintrigang tanong ko.
Nagmadali na rin akong makapasok at baka may makakita pa sa akin na kakilala ni Nanay. Kaya nga lang, mukhang huli na dahil paglingon ko sa entrance, nakatingin sa gawi namin sina Hans at Precy!
Tumabi sa akin si Russel. Mabuti na lang at vintage ang sasakyan niya.
“You looks scared.” Russel is now watching me.
Naroon pa rin ang dalawa at sa hitsura nila, parang pilit nilang inaaninag ang loob nitong sasakyan.
“Alis na tayo dali!”
With furrowed brows, Russel manoeuvred his car.
“So bakit ka nga nandito?” usisa ko kay Russel nang makabalik na ako sa wisyo.
“Pinuntahan kita sa inyo at ang Nanay mo ang nagsabi sa akin kung nasaan ka.”
“What!”
Marahas niya akong nilingon sa paraang hindi na natutuwa. “You're overreacting. Ayaw mo ba akong makita? You shouldn't have said you're gonna miss me if you actually won't.”
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 40
“Why not? He's complimenting me, at least, and I appreciate that. Or are you saying that I'm not pretty? Probably not your type?” I grinned. “Kasi ang type mo, iyong mga kauri mo? Like Denise? Alodia?”“He's always like that. Complimenting girls is natural for him. That's his nature.”“And I'm happy I'm on his list!” I clapped, grinning.“And I said I don't like Denise and Alodia.”“And I'm not pretty? Buti pa si Ruan, nagagandahan sa akin.”“Ikaw lang nag-iisip niyan,” walang ganang sabi niya pero halatang yamot na.“Really? I'm not convinced,” I said, mocking his line.He sighed. He seemed troubled by my rants at halata ngang hindi na natutuwa. Ha! Ano ka ngayon, Clausen?Tinotoo nga niyang pupunta kami sa condo niya. Pinagtinginan pa kami sa lobby. The way they greet him made me realize that he's well-known here. Bagama't mabilis
Beyond The Lines Kabanata 41
Naging normal naman ang buhay ko sa ilalim ng scholarship program. Nga lang, nang magtagal, humigpit na ang schedule ko. May mga araw na hindi kaagad ako nakakauwi dahil may kailangan pa akong gawin sa library. May mga araw ding maaga ang dismissal pero may group project naman. Gaya ngayon, nagkumpulan kami sa field. Nalilibang ako sa ganda ng lugar. It's an open place kung saan malayang naglalayag ang sariwang hangin. Dito raw ginaganap ang outdoor activities gaya ng volleyball. Naatasan kaming gumawa ng video presentation sa tamang pagkuha ng larawan. Dahil malapit ang puso ko sa Sining at Literatura, nag-enjoy din ako sa subjects namin, lalo na rito sa photography. I didn't have enough time to meet and greet with my classmates. Kung sino ang makausap, iyon lang. Karamihan pa sa mga kaklase ko ay geeks at introverts, gaya ng tipikal na artist. Mag-isa lang din akong kumakain tuwing lunch o gumagawa ng assignment sa library. Walang kaso sa akin kung may kaibigan ako o
Beyond The Lines Kabanata 42
I woke up earlier than usual para makapagpaalam kay Nanay tungkol sa pupuntahan namin ni Russel para sa project ko. Time consuming din kasi ang pagdayo sa farm kaya't mas maiging maabutan ko siya rito.“Ang aga mo, ah?” pansin niya.“Excuse po ako ngayon. May project kasi akong gagawin, 'nay. Live painting kaya isang araw ang ibinigay.”“Naku, saan ba iyon? Kung malayo, baka magkulang ang pamasahe mo.”Huminga ako nang malalim. “Kasama ko po si Russel. Siya lang kasi yung mahihiraman ko ng camera.”I'm a bit nervous. Sa halos araw-araw na makita niyang ihatid ako ni Russel pauwi, imposibleng wala pa siyang napapansin.“Close na close na rin kayo ni Russel, ano? Naalala ko tuloy si Ruan. Kumusta na kaya ang batang iyon,” madamdaming sambit ni Nanay.Napakamot ako at nag-isip ng sa
Beyond The Lines Kabanata 43
I'm nervous the whole time of presentation. Sa harap ng klase, ipinakita ko sa kanila ang painting ko habang nagpe-play ang time-lapse video sa monitor. Isa-isa kong ipinaliwanag kung paano ako nagpinta: mula sa simula hanggang sa matapos. My classmates are cheering on me. Ang pinakamahalaga sa lahat, ang mismong guro namin sa painting ang siyang mas maraming puri sa akin. “Ang galing mo, Alliyah! Since one day, alam ko nang ikaw ang pinakamagaling dito!” malaki ang ngiti sa akin ng seat mate ko. “Salamat. Lahat naman tayo magagaling! May kaniya-kaniya lang tayong style!” balik puri ko sa kaniya. “Pero iba ka pa rin! Pustahan, ikaw yung mamamayagpag in the near futurel! 'Di ba, guys?” tawag niya sa mga kaklase naming nakapalibot sa painting ko. They all agreed and cheered for me again. Hindi na mapawi-pawi ang ngiti ko dahil sa galak. On the spot din napili ang top 3 at kasali ako roon. Napuno ng palakpakan ang silid matapos ianunsiyo ang resu
Beyond The Lines Kabanata 44
Ang gusto ko lang noon, makapagtapos ng pag-aaral. Masuklian ang mga sakripisyo ni Nanay sa akin. Makabawi kay Tatay kahit wala na siya. Ngayong hawak ko na ang susi, pakakawalan ko pa ba? Makakaya ko bang isantabi ang lahat para sa pangarap ko? Wala nang mas bibilis pa sa paglipas ng mga araw. Parang hangin na lang kung tutuusin, lalo na kapag abalang-abala sa bawat minuto. Wala naman kasing ibang puwedeng gawin. Kailangan kong hanapin ang silbi ko rito sa mundo. Hindi puwedeng isa lang ang gagawin, hindi rin naman puwedeng wala. It's been months. Nakaya kong sabayan ang oras kahit pagkaubos ng sarili ang kapalit. Bukod sa nalaman ko ang iba pang sulok ng paraan, dumami ang dahilan kong magpaka-busy. Unti-unti kong naranasan ang kahalagan ng pagod. Ang paghahabol sa oras at pagpapahalaga sa bawat sandali. Dumami ang pila ng mga gawaing patuloy na umaagaw sa pansarili kong kaligayahan. Nang sunod-sunod akong naka-perfect sa exams, inihalal na presidente ng BFA Studen
Beyond The Lines Kabanata 45
Naging emosyonal si Nanay matapos makausap si Dean Walton. Noong una, hindi siya makapaniwala. Nahimasmasan lang matapos isa-isang ipaliwanag ni Dean Walton ang proseso.Naroon si Arcel pero wala siyang kasama. Ayon sa kaniya, matagal na raw hiwalay ang mga magulang niya at may kani-kaniyang pamilya na rin. Silang dalawa na lang ni Nigel ang magkasama ngayon. Medyo nakaramdam ako ng awa. Upang ilihis iyon, hilaw akong napangiti sa kaniya.It was also an emotional farewell with Tiya Marga and her family. Ngunit sa aming dalawa ni Nanay, siya ang mas apektado. Kapwa malawak ang ngiti sa akin nina Olive at Kleen, parehong proud at masaya. Inilaan lang namin ang araw na iyon sa farm. Nang kinagabihan, nag-impake na kami ni Nanay ng mga gamit.Dumating ang araw ng farewell speech ko sa Unibersidad ng Kalibero. Si Arcel ang nauna. Maiksi ngunit malaman ang iniwan niyang mensahe. Nakaramdam ako ng inggit dahil ganoon lang kadali para sa kaniya. Samantalang ako, halos p
Beyond The Lines Kabanata 46
“Hi, I'm Clyde. You are?” he said and extended his hand.“She's taken,” iritadong sambit ni Arcel.“Bakit ba lagi mo na lang akong pinipigilan magpakilala?” intriga ko kay Arcel nang makauwi kami.Tumambay kami sa swing na ngayon ay maayos na. Mayroon na ring shade at bago na ang bakal.“May gusto ka ba sa 'kin?” diretsang saad ko.I'm not mad or what. I'm just really curious. Sa dami ba naman ng lalaking itinakwil niya sa tuwing sinusubukang magpakilala sa akin, imposibleng hindi ko mapansin iyon!He smirked but with no humor. “Asa. You're not my type.”“Oh! Bakit nga ganoon? Kung hindi mo ako type, hayaan mo akong magpaligaw!”His eyes widened pero agad ding nabawi. “Don't dare. Delikado.”I rolled my eyes. &ldqu
Beyond The Lines Kabanata 47
“What happened?” My lips parted when I heard a familiar voice. I'm sure it's Ruan! Naalarma ako sa pag-aakalang makikita niya rin akong h***d pero bago pa siya makasilip mula sa likuran, naisarado na ni Russel ang pinto. I gasped when the pain became more intense. Tumalikod ako. I was about to open the fan when Russel pulled my waist. “What are you doing?” kunot-noong tanong niya. Wala akong masabi. Wala rin akong maisip. Siguradong hindi na maipinta ang pagmumukha ko ngayon dahil sa sakit. Inagaw ko ang kamay ko sa kaniya. Pinaypayan ko ang napasong balat pero mas lalo pang sumakit. Paulit-ulit akong napamura. “Tss. Pumunta ka sa banyo at magbabad muna,” mariing sabi niya habang problemadong nakatingin sa ginagawa ko. I can't believe this. Bakit siya nandito? “Nakikinig ka ba, Alliyah? I said go, take a shower before your skin get fucking dry.” The way his brows furrowed proved how worried he is. Tila ba gusto ak
Latest chapter
