CHAPTER TWENTY-FOUR

"Masaya naman ako sa trabaho, napapagod ako pero kapag iniisip kong para sa kinabukasan ng magiging pamilya ko itong ginagawa ko ay nawawala agad ang pagod ko"

Kahit ako rin naman, gusto kong may sapat akong kinikita para maibigay ko lahat ng pangangailangan ng magiging pamilya ko at para na rin sa sarili ko.

I want to give everything they want.

Nang matapos kaming kumain ay napagpasyahan kong tumayo, ganoon din si Luke. Humawak ako sa railing ng yate at iginala ang tingin sa karapatan, kalmado naman ang bawat hampas nito.

Takot ako sa karagatan pero mas nadagdagan ang takot ko sa tuwing nakikita ko ang kadiliman ng karagatan, naiisip ko kung anong mga nakakatakot na lamang dagat ang naroon sa ilalim.

Napaayos ako nang tayo nang maramdaman kong nasa likuran ko si Luke, ang mga kamay nito ay nakahawak sa railing ng yate kung saan din ako nakahawak, tila kinukulong ako sa mga bisig nya.

"Sophia...." tawag nya sa akin gamit ang mababa nyang tono.

"Hmm?.."

"What do you think of me?"

Na