Nagpatuloy lang sa pagmamaneho ang driver, walang tumugon. Parang hindi siya narinig.“Sabi ko, bababa ako. Ihinto niyo ang kotse.” mariin ulit niyang ulit, ngayon ay mas mataas na ang boses.Ngunit ni hindi lumingon si Kyro. Nakatitig lang siya sa bintana, kalmado, tila hindi alintana ang tensyon s
“Tara na,” wika ni Vaiana habang iniaayos ang buhok ng isa sa mga batang babae.“Okay. Sana po makabalik kayo ulit,” tugon ng direktor, may ngiti sa kanyang mukha pero halatang may lungkot sa kanyang mga mata dahil sa kanilang pag-alis.Saglit pang tumigil si Kyro at tumingin sa mga bata na nakatayo
Napatingin si Kyro kay Vaiana. Sa mga mata niya, napakalambing nito sa mga bata , kasing lambing ng malamig na tubig sa mainit na araw.Tahimik siyang suminghot, bahagyang kinahol ang lalamunan at dahan-dahang lumapit sa grupo ng mga bata.Ngunit tila may kabog sa dibdib ang mga bata nang makita si
Bagaman may pagsisikip sa kanyang tinig, ang ginagawa ni Kyro ay hindi basta-basta.Totoong maraming nagagawang charity work ang pamilya de Vera, ngunit ngayon lang siya nakita ni Vaiana na personal na humarap sa ganitong gawain.Muling nagsalita si Vaiana, pinipigilang magpakita ng kahit anong emos
Lumapit siya at dahan-dahang umupo sa tabi nito. “Hi, Ate Vaiana!” bati ng bata, sabay ngiti. Napangiti si Vaiana. “Bakit hindi mo pa kinakain ang kendi mo?” Tumingin sa kanya ang bata, tapos ibinaba ang tingin sa kamay na may hawak na candy. Mahina itong umiling. “Ayoko po muna kainin. Sayang p
Hindi siya tanga. Alam ni Vaiana ang likaw ng bituka ni Anica, hindi man niya ito naranasan nang direkta, sapat na ang mga kwento ng ibang tao. Alam niyang ayaw na ayaw ni Anica na natatalbugan. Gusto nitong siya lagi ang bida, ang pinakamagaling, ang laging nauuna. Hindi nito kayang matabunan ng