Prologue

Nagsimula ng magpatugtog ang DJ ng panibagong kanta. Nagkakagulo na sa dancefloor dahil sa mga taong tuluyan ng nilunod ng alak at tila iba na ang mundong ginagalawan.

Tahimik lamang si Gieselle sa pwestong inuupoan habang nakamasid sa mga taong sumasayaw. A natural scene for her. High school pa lamang siya nang magsimulang pumunta sa mga lugar na kagaya nito. Sa paglipas ng mga taon, unti-unti na siyang nasasanay at naging daily routine na ang pagpasok at pananatili sa mga bars.

Utang na loob niya sa bar ang narating ngayon. Sa isang high end bar siya nadiskubre ng isang bakla na humahawak ng mga fashion models. Isa iyon sa mga gabing nagbulakbol siya sa klase noong nasa kolehiyo pa at mas piniling alak at sigarilyo ang hawak kaysa sa papel, ballpen at libro.

Pumayag siya sa alok ng bakla. Hindi dahil interesado o hilig niya ang pagmo-model pero upang kumita ng sarili niyang pera at tuluyan ng huminto sa pag-aaral. Kahit may pagkapilya ay marunong pa rin naman siyang mahiya at maawa sa kanyang lola na siyang nagpaaral sa kanya.

Nang sunod-sunod na ang kanyang mga raket at unti-unting nagkapangalan ay saka pa lamang niya sinabi ang totoong estado ng kanyang edukasyon sa kanyang lola.

Kumuha siya ng isang stick ng sigarilyo mula sa kahang nakalapag sa mesa at sinindihan iyon. Bumuga siya ng manipis na usok at tinitigan ito hanggang unti-unting nawala sa paningin.

Hindi siya santa at wala siyang pakialam kung nakakaagaw siya ng atensiyon.

"Is that Gieselle?" narinig niyang tanong ng isa sa mga tatlong babae na dumaan.

Sanay na siya na palaging nakaririnig ng komentong 'maganda sana pero may pagkapilya'. But who cares, anyway?

Sinipat niya ang relong nasa bisig at nalamang alas-tres na pala ng madaling-araw. Oras na ng kanyang pag-uwi. Bago siya lumabas sa naturang bar ay nagpaalam muna siya sa iilang mga kasama at umuwing mag-isa.

Ngayong nag-settle down na ang matalik na kaibigang si Paloma, madalas na siyang solo flight sa mga lakad, sa gala man o trabaho.

Mabuti pa ang kaibigan niya, may happy ever after na. Katatapos lang ng kasal nito noong isang linggo at lumipad papuntang Hawaii kasama ang asawang si Arken para i-celebrate ang kanilang honeymoon. Samantalang siya, magkakasya na lang siguro sa pagiging isang matandang dalaga.

Pagkatapos maglinis ng sarili ay inilapat na niya ang likod sa malambot na kama. Pumikit siya para maka-idlip pero hindi naman dinadalaw ng antok. Ibinuka niyang muli ang mata at napatitig sa kisame. Madilim ang kanyang kwarto at ang nagsisilbing tanglaw ay ang mga ilaw ng matatayog na gusali sa labas na tumatagos sa kurtina at salaming bintana ng kanyang condo unit. Sinubukan niyang pumikit ulit at pinilit ang sariling matulog kahit alam niyang matagal pa siyang makaka-idlip.

Nag-iingay na cellphone ang gumising sa kanya pagsapit ng umaga at pilit niyang inignora iyon. Tinakpan niya ang tainga ng unan pero makulit ang sinumang tumatawag at wala itong balak na tumigil.

Narindi siya sa ingay kaya sinagot na niya ito kahit pa halos kalahati ng kanyang diwa ay natutulog pa.

"Hello," sagot niya sa inaantok na boses. Nakapikit pa rin ang mata at hinintay na magsalita ang nasa kabilang linya.

"Por dios, por santo! Mag-aalas onse na ng umaga, natutulog ka pa rin?!"

Inayos niya ang buhok na sumabog sa mukha pagkarinig ng boses sa kabilang linya.

"Lola, naman huwag kang sumigaw," reklamo niya sa kausap. Tuluyan na siyang umupo sa kama at tila lumipad palabas ng kwarto ang kanyang antok.

"Iwan ko nga ba sa mga kabataan ngayon. Ang hilig-hilig magpuyat at tanghali naman kung gumigising," talak nito sa kabilang linya.

"Lola, ang posteso niyo baka mahulog," pinigilan niya ang halakhak habang sinasabi iyon. Magsisimula na naman itong mangulit hanggang mamayang gabi tungkol sa pag-uwi niya sa kanilang probinsiya kahit paulit-ulit na lang ang mga linya nila.

"Hindi mo na ako maloloko sa mga pang-aasar mo, Gieselle. Kailan ka ba uuwi? Tandaan mo, matanda na ako at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakikita ang apo ko sa iyo. Aba'y hindi habang-buhay ay malakas ako. Darating at darating ang pagkakataong mamamatay rin ako. Kaya umuwi ka na kaagad dito sa atin."

Siguro'y lumabas na ang litid nito sa leeg dahil sa kakasermon sa kanya. Ito ang isa pang ipagpapaalam niya kay Mother Chelsea. Hindi na muna siya magri-renew ng kontrata at titigil na muna ng panandalian sa trabaho para personal na masamahan at maalagaan ang kanyang lola.

"Sige na, sige na, Lola. Oo na. Huwag na kayong magsalita ng masama sa sarili at hindi niyo na kailangang humiling na magkasakit o ano pa man dahil uuwi na ako riyan," putol niya sa mga sasabihin pa nito. Tumayo siya at lumabas papuntang kusina para maghanda ng makakain habang hindi ibinababa ang tawag.

"Mabuti naman kung ganoon." Kahit hindi hayagang sabihin ng kanyang lola ang kasiyahang nadarama pero ramdam niya ito dahil sa pagpapakawala ng malalim na hininga.

"Siyanga pala ang usapan natin ha, Gieselle. May ipakikilala ako sa'yo kaya umayos ka." Babala iyon at napangiwi siya sa sinabi ng matanda.

Hindi na siya nakipagtalo para matapos na ang pag-uusap nila at makawala na siya sa kakulitan ng abuela.