Chapter One Hundred Fifty Five

   UMUWI na masayang-masaya si Minnie at ang mga bata. Maaga pa rin naman sila nakauwi at tiniyak nilang hindi sila gagabihin.

Kahit pumayag kasi si Aevo na pumasok si Gideon sa kanila ay nag-iingat pa rin si Minnie na makagawa ng kamalian.

Kahahatid lang niya sa loob ng mismong silid si Vonie na maagang natulog dahil sa napagod ito sa paglalaro sa playground.  Matapos na mapaliguan at mapalitan ito ng damit pantulog ay pumasok na siya sa sariling silid.

Maalikabok sa pinuntahan nila kaya nahlinis na muna siya ng katawan bago muling bumaba. Isang desenting pantulog na lang ang pinili niyang isuot. Nag-bra rin siya dahil may kakausapin pa siya.

Nakita nga niya si Gideon na abala ng umiinom sa mini bar ng kanilang mansyon.

"Bakit hindi ka pa umuuwi?" tanong ni  Minnie habang bumababa siya sa hagdan.

Tinapunan naman siya ng tingin ng lalaki at nginitian, naalala niya si Aevo sa ngiting iyon.

"Hinihintay ko kasing umuwi ang