I can't take it

Raziel’s POV

Hindi ko alam kung saan ako magsisimula, it’s been an hours pero wala akong naririnig na kahit anong balita sa kaniya. Ni hindi magawang tumulong ng mga pulis dahil wala pa na bente kwarto oras siyang hindi ko makontak.

Anong klase iyon, paano kung ngayon palang ay may nangyari ng masama sa kaniya?

Pinagsiklop ko ang nanginginig kong mga kamay at muling tumingin sa pulis na nagtitipa sa kaniyang computer, “Sir, hindi ba talaga kayo pwedeng magpadala kahit dalawang tao lang para hanapin ang girlfriend ko?” Puno ng pag-asa ko muling tanong.

“Sorry Sir pero sumusunod lang rin kami sa patakaran.” Muli niyang sagot, gusto kong magalit at ipagpilitan na hanapin nila si Lorain pero hindi ko magawa dahil alam kong magiging dagdag problema lang iyon.

Mariin kong pinikit ang mata ko, nananalangin na sana ay ayos lang siya.

“Raziel!” Agad akong napamulat ng marinig ko ang boses ng nagmamadali na si Jake, suot pa niya ang wedding suit dahilan para pagtinginan siya ng mga tao sa presi