KABANATA 4

Hindi ko alam ang gagawin ko ng makitang nakahandusay si inay sa kanilang kwarto. Sinubukan kong gisingin siya ngunit ayaw kaya nagmamadali akong lumabas ng bahay upang humingi ng tulong ng makasalubong ang kapatid kong si Easton.

“Ate, anong nangyayari? Bakit ka tumatakbo?” 

“S-si i-inay bunso…..t-tulong humingi ka ng tulong,” nauutal na sambit ko sa kapatid. Tumango naman ito at nagmamadaling tumakbo upang humingi ng tulong kaya pumasok ulit ako sa aming bahay upang tignan si inay.

“N-nay….s-sandali lang po ha, h-humihingi na po ng tulong si bunso.”

Kahit alam kong hindi naman ako kakausapin ni inay kaya hinawakan ko na lang ng mahigpit ang kamay nito. Kahit nung may ambulansya na galing sa baranggay ay hindi ko binitawan ang kamay ni inay. 

“Anong nangyari Fily?” tanong ng isang baranggay tanod ngunit isang iling lamang ang aking naisagot sapagkat hindi ko rin alam kung anong nangyari kay inay.

“A-ate samahan mo si inay sa hospital. Susunduin ko po si itay sa palayan,” pagpapaalam ni bunso at kumaripas na naman ng takbo paalis ng bahay.

Kabadong kabado ako habang naghihintay sa labas ng emergency room kung saan hindi na ako nakapasok dahil hindi raw pwede. Hindi ako mapakali hanggat hindi ko nalalaman ang kalagayan ni inay, kaya naman naglakad lakad muna ako ng makita ko sina itay at si bunso sa malayuan.

“Tay!” sigaw ko at tatakbo na sana ng may mabunggo akong lalaki. Napapikit na lang ako dahil akala ko mababagok na ako or something sapagkat sobrang lakas ng pagkakabunggo ko.

“Be careful miss. Gusto mo bang mahospital?” walang emosyong wika ng lalaki kaya naman umayos ako ng tayo dahil hawak hawak ako nito sa bewang.

Masyado lang naman akong nadala ng emosyon ng makita ko si itay dahil parang nagkaroon ako ng kakampi at lakas ng makita ko ito.

“Pasensya na sir. Kanina ko pa kase hinihintay sina itay kaya-”

“Filoteemo?” tanong ng lalaki kaya naman tinuro ko ang sarili ko.

“Ako ba sir? Fily na lang po. Wait bakit niyo po alam ang pangalan ko?” nagtatakang tanong ko sa lalaki at sinilip ang mukha nito sa ilalim ng mask at cap ngunit hindi ko makita ang mukha nito.

“And now you can’t recognize me? Or you are playing dumb?”

“Ha? Sorry po pero kilala mo po ba ako?” nagtatakang tanong ko sa lalaki ngunit hindi ito sumagot imbes,

“Your not just a cheater now Filoteemo. Ang galing mo na rin mag-acting, nagbago na ba ang pangarap mo? Gusto mo na maging actress?” may himig ng pang-iinsulto ang tono ng boses ng lalaki kaya naman reresbak na sana ako ng tinawag ako nila tatay at Easton.

“Fily, nasaan ang inay mo? Sino yun?” tanong ni tatay ngunit nagkibit-balikat lang ako at inakay si itay papunta sa emergency room. Nakita ko pa ang tingin ni tatay kay kuyang naka all black na parang artista. Artista? Shux baka artista nga siya kase may pa-mask pa siya e. 

Habang naglalakad papunta sa emergency room ay ramdam ko ang panginginig ng kamay ni itay. Kaya naman hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya. Alam ko kung gaano kamahal ni itay si inay, kaya kahit may kaunting nararamadaman si inay ay gusto na agad ipa-check up ni itay.

“Doc, ano pong kalagayan ng aking inay? Okay lang naman po siya diba?” kinakabahang tanong ko sa doctor ng lumabas ito galing sa emergency room.

“She’s stable now hija. But, she need to be operated as soon as possible to make her life longer,” saad ng doctor kaya naman napahagulgol na ako.

“M-magkano po k-kaya ang aabutin ng operasyon para kay inay doc?”

“Around 1-2 million hija. We are talking about heart surgery kase ang pinag-uusapan hija.”

Pagkatapos sabihin ng doktor iyon ay umalis na rin ito kaya kinausap ko si itay. Wala kaming ipon dahil nag-aaral pa si bunso, may maintenance din si inay at itay, kapiranggot lang din ang sahod ko sa page-extra.

“S-saan tayo kukuha ng ganun kalaking pera ‘tay?”

“Gagawa ako ng paraan anak, para kay Mariel, sa iyong ina kakayanin natin lahat para lang makasama natin siya ng mas matagal,” wika ni itay habang nakatingin sa pinto ng emergency room na akala mo ay makikita niya si inay sa pamamagitan niyan.