Pasado alas syete na ng gabi ng makarating kami sa venue.
Sabay na pumasok sa loob sina Sam at Ria habang ako naman ay sinalubong ng isang babae na sa tingin ko ay pinahatid ni mommy para sunduin ako. Sa likod kami dumaan bago pumasok sa isang kwarto kung saan ako lalabas oras na magsimula na ang event.Time check at 7:28 na. Dalawang minuto na lang at magsisimula na kami.Kasalukuyan na akong nasa labas ng silid kung saan ako unang pumasok pagkarating ko dito. Debut party lang naman ito pero sobra akong kinakabahan. Actually kanina pa ako kinakabahan sa hindi ko malamang dahilan, sobra kong pinaghandaan ang araw na ito at nagpractice din kami para dito pero kinakabahan na ako ngayon.Maya maya pa ay tinawag na ng host ang pangalan ko. Nakarinig ako ng malakas na palakpakan at hiyawan.Inhale, exhale, inhale, exhale.Malakas akong napabuntong hininga bago nagsimulang maglakad sa maliit na runway na ginawa namin para lakadan ko.Todo ngiti akong naglalakad habang tumutugtog sa background ang kantang Woman ni Ariana Grande. I requested na iyon ang iplay dahil mas gusto ko ng maangas at unique na entrance kesa sa mga parang ikakasal na kanta.Lalo pang lumakas ang palakpakan ng mga tao. Karamihan sa kanila ay nakangiti at masaya akong tinitignan habang naglalakad. Marami akong nakitang pamilyar na mukha, lahat ito ay masayang nakatingin sa akin at pumapalakpak not until madako ang tingin ko sa isang lalaki sa hindi kalayuan.He's wearing a black suit paired with a necktie na black din. The way he dress is so professional, para siyang isang CEO, idagdag mo pa na both of his hands are inside his suits pocket. Making him cooler and 10x sexier. The way he looks at me is so intimidating also. Seryoso lamang itong nakatingin sa akin habang blangko at walang ekspresyon ang mga mukha.Pero agad din akong napaiwas ng maalalang nagsisimula na ang event at kasalukuyan akong naglalakad. Muli akong ngumiti at nagpatuloy sa paglalakad.Ng makarating sa unahan ay naupo ako sa nakahanda ng upuan doon na parang trono kung titingnan. Kulay puti ito na sofa na may mataas na sandalan, may mga kulay lavender at pastel purple na fake flowers ang nakapalibot dito bilang disenyo. It matches the color of my gown very well.Maya maya pa ay nagsimula na ang host na magsalita. Sinimulan na ang program.Una muna ay ang 18 candles.Isa-isang lumapit ang mga kaibigan at kaklase ko na assigned sa 18 candles sa akin dala dala ang kulay pastel purple na kandila na may puting ribbon. All of them gave me their wishes, ang ilan sa kanila ay naiyak pa dahil dun.Sumunod naman ay ang 18 splushies.Yeah, it sounds childish and immature pero pangarap ko na talaga ever since bata pa lang ako na magkaroon ng 18 splushies sa 18th birthday ko.Lahat ng kasali dito ay bata. Mga anak ng mga pinsan ko na matatanda sa akin ang karamihan, ang iba ay anak ng mga amiga ni mommy at ang iba naman ay anak ng kapitbahay namin na kaclose ko. Kids is the other reason why nagpa 18 splushies ako. I just love kids so much, hindi ko na mahintay na magkaroon ng sarili kong baby in the future.Isa isa nila akong niyakap ng makalapit sila sa akin, ang iba ay hinalikan pa ako sa pisnge. Nang matapos na silang lahat ay nagpakuha kami ng litrato na kasama ko silang lahat."Happy birthday ate Aki, your so maganda tonight" wika ni Cassie, anak ng pinsan ko."Thank you baby, your pretty too" tugon ko na ikinangiti niya. Bumaba na ito habang inaalalayan ng mommy niya.Pagkatapos nun ay nagproceed na kami sa 18 wishes.Dito naman ay halos mga oldies ang kasama. Mga tito, tita, lolo, lola, at syempre ang mommy at daddy ko. May ilang mga ninong at ninang ko din na kasama.Sa part na ito ako halos umiyak at lumuha dahil sa mga mensahe nila. Ang ibang tito ko naman ay nagbiro pa to lighten the mood. Pero sa part na si mommy at daddy na ang nagsabi ng mensahe nila sa akin ay doon na ako napahagulgol."Hi sweetheart, you're so pretty tonight. Well always ka namang maganda, mana ka sa akin e..." panimula ni mommy ng mahawakan ang mikropono. Nagtawanan naman ang mga bisita, habang si daddy ay nakita ko na lamang na naiiling habang gumagana."I can see you laughing Aldrin, yare ka talaga saken mamaya pag uwi sa bahay" si mom habang itinuturo ang table nila ni dad. Nagkantyawan naman ang mga tao at nagtawanan. May isa pang sumigaw ng "Kung kailan nag 18 si aki tsaka niyo pa binalak bigyan ng kapatid!" sa aking palagay ay si tito Cedrick yun, younger brother ni dad. Nagtawanan ang mga tao, at ng balingan ko si mom ay namunula na ito habang natatawa nalang din.Mayroon namang sumagot ng "Yun nga daw ang pa birthday gift nila kay Aki e, kapatid" gatong pa ni tito Damian, my mother's older brother.Lalo pang lumakas ang tawanan at kantyawan dahil sa sinabi niyang iyon. Pati tuloy ako ay nakikitawa sa kapilyuhan ng mga tito ko."Ewan ko sa inyo" tangi na lamang sagot ni mommy na umani ng mahinang tawanan."But seriously, I love you so much anak. You know how much your mommy and daddy loves and cherish you. Parang noon lang kinakarga karga pa kita, ako pa nagpapaligo at nagpapalit ng diaper mo..." naiiyak na sabi ni mommy habang ako naman ay medyo nahihiya na kasi pati ba naman yung sa diaper part sinabi niya, pero ang lahat ay natawa na lamang sa pagiging crybaby niya all of the sudden."I can't believe that you are a grown up now. I can't believe that my once baby girl is now a woman. Many years really had passed...that I didn't notice na lumaki kang sobrang gandang bata. Sooner or later you will have your own life. You will graduate from college, be successful, be in a relationship and form your own happy family. Sooner or later iiwan mo na kami ng daddy mo to experience and explore the world. Nakakalungkot lang kasi starting from this day hindi ka na dedepende sa amin, you will make your own decisions now. Anak, I hope that after this, kahit pa malaki ka na to make your own decisions, kahit pa succesful at independent ka na, sana...sana kailanganin mo pa din kami ng daddy mo. Mahalo na mahal ka namin." nagpahid ito ng luha bago tumalikod sa amin.Maging ako ay napapahid ng luhang hindi ko namalayang tumulo na pala. Sandali akong napatingin sa direksiyon nila daddy at ng mga tito ko, agpupunas na din ito ng mata. Nang makita niyang nakatingin ako sa kanya ay bahagya akong nginitian nito.Maya maya pa ay muli akong napatingin kay mommy ng muli itong magsalita."On the day you're born, you gave us light and direction in life. Dahil sa iyo anak nagkaroon kami ng goal ng daddy mo, and that is to be successful and rich to give you a good and better future, to give you the best life you can ever imagine, to give you everything you wanted. Aki, thank you so much for coming into your mommy and daddy's life. We love you so much anak."Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong mapaiyak ng lumapit siya sa akin at mahigpit akong niyakap.✿✿F******k Account: Flaire MorxeiahF******k Page: FlairehixxieWPI*******m: @flairemrxhTiktok: @flairehixxie /Flaire MorxeiahG***l: flairehixxie@g***l.comNagpatuloy ang event. Pagkatapos mag speech ni mommy ay nagspeech din si daddy at ibinigay sa akin ang wish niya kaya naman kinailangan pa akong ayusan sandali dahil nasira ang make up ko sa kakaiyak. Pati mga tito at tita ko ay pinaiyak ako.After ng 18 wishes, ay sumunod naman ang 18 gifts, then ang 18 dances, tapos ay ang 18 roses ang pinaka huli.May inihandang small dance performance din ang mga kaklase at kaibigan ko, pati mga pamangkin ko na maliliit ay may inihanda ding performance.Those moments ay sobrang saya ko, I can't stop myself from laughing, I can't even suppress my smile. My heart is filled with so much happiness that time. So happy that I didn't expect what will happen next.Bago mag anunsiyo na kumain, sa isang malaking screen ay ipinalabas doon ang pre debut video na shinoot namin before my birthday.Pagkatapos ng lahat ng programs ay nagsimula ng kumain ang lahat. Hinatidan na lamang ako ng pagkain sa stage dahil sobrang laki at bigat ng gown ay mahihirapan na ak
It's been a week after my birthday party. And until now hindi ko pa din maproseso sa isip ko ang mga nangyari ng gabing iyon.I just turned 18 pero na engaged na kaagad ako, without my notice ang knowing. Worst part is dun pa talaga ako na engage sa taong naging dahilan ng pagkawasak ng puso ko sa unang pagkakataon.I can't believe that all of this are happening to me at a young age. This is too much for me to bare, napaka bata ko pa para magpakasal at bumuo ng pamilya. I have a lot of dreams and goals in life n gusto kong ma achieve, kaya I can't get married. Not yet.Kasalukuyan akong nagmumuni muni sa veranda ng kwarto ko habang pinagmamasdan ang malalaking alon na humampas sa dalampasigan. Hindi pa ganun kataas ang sikat ng araw kaya hindi pa ganun kainit ang sikat ng araw nito sa balat, napakalamig at presko din ng hangin.A week ago ng matapos ang debut ko ay nagdesisyon akong pumunta sa beach house namin sa Oriental Mindoro tutal at bakasyon naman na.Hindi ko pa din nakakausa
"How long are you going to avoid us?" siyang bungad sa akin ni dad.Nandito kami ngayon sa malaking sala kung saan gawa sa bubog ang kabuuan, kaya naman kitang kita at dinig na dinig mo ang malakas na hampas ng kulay asul at berdeng alon sa dalampasigan at ang malakas na hangin na nagpapasayaw sa mga dahon.May kataasan na ang sikat ng araw ng makauwi ako galing sa paglalakad lakad sa dalampasigan, papasok na sana ako ng gate ng maabutan ko si ate Elly na nakikipagtawanan sa kung sino, ng makalapit ako ng kaunti ay narecognize ko ang mga ito. It's my parents.Tatalikod na sana ako at babalik na lamang sa paglalakad lakad ng bigla akong tawagin ni ate Elly. Panira talaga."Ma'am Arkeila!"Nabato ako sa kinatatayuan ko at hindi na nakahakbang pa. Tahimik na lamang akong napamura sa isip dahil sa inis na nararamdaman.Bwisit naman oh, panira talaga!Hindi pa man ako nakakagalaw ay mayroong nagsalita mula sa likuran ko."Arkeila!" my father's stern voice roared making me freeze in my pla
Matapos ang usapang iyon with dad ay kaagad din silang umuwi ni mommy pabalik ng Manila kinaumagahan.Ako naman ay nagpalipas pa ng isa pang linggo bago nagdesisyong umuwi na.Nang makabalik ako sa Manila ay tanging sa kwarto ko lamang umiikot ang mundo ko, bibihira akong lumabas at makihalubilo sa mga taong bahay.I don't know, maybe my conversation with dad still affects me right now. Wala akong gana palagi, palagi lang akong nakahilata at malalim ang iniisip.Iniisip ko kung paano ko ba haharapin lahat ng ito sa ganito kamurang edad. Pakiramdam ko lahat ng problema at sama ng loob sa mundo sa akin ibinigay ng Diyos.Am I a bad person to even deserve all of this shits happening to me right now?Kasalukuyan akong nakikinig ng music habang nilalaro si Astro, my cutie pie pomeranian puppy. He's only a year old, mommy gave him to me on my 17th birthday as her birthday gift.Binibigyan ko ng head pat si Astro ng biglang tumunog ang phone ko indicating na may nag message sa akin.Sam: Hey
"So what's your plan now?" tanong ni Sam bago sumimsim sa kape niya.Napatitig muna ako sa kanya sandali bago bumuntong hininga.To be honest I don't know the answer to her question. Even I, hindi ko din alam kung ano na ang plano ko o kung may plano nga ba ako?My mind is so occupied right now, hindi ako makapag isip ng ayos, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko at ano ang uunahin. Everything that's happening right now was just too much for me to handle."Actually... I don't know. I don't have any plans as of the moment. Hindi ako makapag isip ng ayos sa dami ng ganap sa buhay ko ngayon." saad ko bago tumingin sa glass wall na katabi ko lamang.Nadako naman ang tingin ko sa labas ng glass wall, kitang kita ko ang mga taong nasa labas na abala sa kani-kanilang mga buhay.How I wish I was just like those people. Free to do anything they want without asking for others permission. Hindi katulad ko na hawak sa leeg at kontrolado.But what I saw next, almost makes me tear up. It was a
It's 6 am in the morning and my flight is on 8 am. Kagabi pa ako nag empake ng mga dadalhin ko, naiayos ko na din ang kwarto ko at naitabi ang mga dapat itabi. All I need to do now is to clean myself and get ready.First thing I did is to take a bath, then I change into something comfy. I just wore a white fitted sleeveless croptop that has a print "classy" in it pairing it with a black high waisted baggy jeans. For the shoes naman, I just wore a simple plain white Nike Air. Binalot ko muna sa isang tuyong tuwalya ang buhok ko habang inaayos ang mga laman ng bag na dadalhin ko. Nilagay ko muna sa dumpling bag ko lahat ng kailangan kong dalhin, passport, atm cards, wallet, alcohol, wet wipes, shades, liptint, panyo, and other necessities na kakailanganin ko. Ng matapos na ako ay tsaka ako umupo sa vanity mirror ko para ayusan ang sarili. Simple make up lang ang ginawa ko, natural look kumbaga. Nang makuntento na sa itsura ko ay kinuha ko sa cabinet ang hinanda kong cardigan at isinuot
5 years later...It's been five years since I made the biggest decision of my life. Leaving everything behind, forgetting about the forgotten and starting anew. That decision change my whole life big time, 360 degree.And now, all I can say is that it is worth it. I never regret doing that decision. Kahit pa ang naging kapalit nun ay ang paglayo ko sa mga magulang ko at mga mahal ko sa buhay, kahit pa kapalit nun ay ang talikuran ko ang karangyaan at matutong tumayo sa sarili kong mga paa.The sacrifices, the sufferings, the downfall are all worth it. Because it taught me all the lessons I need to be the woman I am today, to be the person I am.Those realizations in life shape me to be the strong independent woman I am now."So bar tonight?" Alicia said, one of my friend here in the modelling company I am working.Yes I am a model. It happened 4 years ago, when a modelling agency asked me to model for their magazine cover. It was just a side job but I never thought that it'll be this
Masaya lang kaming nagkwentuhan tatlo ng araw na iyon. Catching up with all the things we missed out for the past years.Hindi ko akalain na ganun na kadami ang nangyari at nagbago simula ng umalis ako. Sam is now a licensed professional surgeon at may sarili na din siyang pagmamay aring ospital not just in the Philippines but in some part of Asia too. Si Ria naman ay isa na ding newscaster sa isang kilalang TV network sa bansa at nagmamayari ng pangalawa sa pinaka sikat na restaurant sa bansa.I'm so happy hearing those news from them, sobrang natutuwa yung puso ko na finally successful na din sila kagaya ng pinapangarap namin noon.Pero hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng panliliit sa sarili. Successful na sila at may kaniya-kaniyang business samantalang ako nagtatrabaho pa din sa isang company.My friends are CEO and owner of their own businesses while me, yes I have the fame, I am well known and popular but the fact na nagtatrabaho ako para sa isang kompanya makes me feel small