Chapter 22

NANLULUMONG napaupo siya sa kanyang kutson pagkatapos halughugin ang mga envelop na pinaglagyaan noon ng pera. Muli niyang binalikan ang mga mensahing naroon, paulit ulit na sinasabing poprotektahan siya. Sumasagot ang ulo niya kakaisip kung sino nga ba ang taong 'to.

"Wag mong pilitin ang sarili mo, baka magkasakit ka." Tumabi ng upo sa kanya ang nobyo.

Isinandal niya ang ulo sa braso nito. "Hindi na ako makapaghintay na malaman kung kaninong fingerprints ang nandito."

"I will call my brother Sais, he have connections."

Iniyakap niya ang mga braso sa bewang nito. "Maraming salamat dahil lagi kang nandiyan para sa'kin."

"Palagi akong nandito."

Humiwalay siya at idinipa ang buong paligid. "Dito ako nakatira noon n'ong hindi pa tayo magkakilala. Dapat pala akong magpasalamat sa mga taong humahabol sa'kin ng araw na 'yon dahil sila ang rason kung bakit ako napilitan magtago sa kotse mo."

"Kilala mo ba ang mga hum