Chapter 10- DOUBT

Ivan's POV

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko napakasaya ko na nangyari ito sa amin ni Trish. Malaya na kaming dalawa ni Trish sa mga mapanghusgang mata ng mga tao sa paligid at higit sa lahat ay naayos ko na rin ang naging problema ko sa Manila, bago pa man kami nakauwi sa probinsya. Nakakasama ko na siya hindi katulad ng sitwasyon namin noon na palagi kaming nagtatago. Mahirap man na maging batang ama pero hindi ko ito pinagsisisihan.

Nakatitig ako sa maamong mukha ni Trish na ngayon ay mahimbing nang natutulog sa tabi ko. "Babe, hindi mo lang alam kung paano mo ako pinasaya nang ako ang pinili mo." Hinawi ko ang ilang hibla ng kaniyang buhok na humaharang sa mukha nito bago ko hinalikan sa noo. "Alam kong mahirap mamili sa pagitan namin ng mga magulang mo, pero pianpangako ko sa'yo na hindi mo pagsisisihan na ako ang pinili mo." Umayos ako ng pwesto at niyakap si Trish papikit na sana ang mga mata ko nang biglang tumunog ang phone ko na nasa bandang likuran ko kaya inalis k