Chapter 2- THE BEGINNING

Habang kumakain kami ni Ate Lota ay panay ang tingin ko sa aking cellphone. Napatingin siya sa akin kaya napagsabihan ako.

“Hoy, Trish! Kumain ka na muna bago ka mag-cellphone. Hindi ka mabubusog n’yan, sige ka.” Nagpatuloy si Ate Lota sa pagkain samantalang ako ay nakapangalumbaba sa mesa.

“Ate Lota…” mahinang sambit ko.

Naisip ko na kasi ipagtapat na kina Papa na may boyfriend na ako, kaya lang natatakot ako na baka magalit sila sa akin. Kaya bigla kong naisip na magtanong kay Ate Lota.

Malayo ang pagitan ng edad naming dalawa pero kahit ganoon ay napakadali siyang kausapin at madali niyang ma-gets ang mga bagay bagay kaya lalo kaming nagkakasundong dalawa.

“Kailan po nagkaroon ng boyfriend si Ate Jade?” wala sa sariling tanong ko.

Seryoso akong tiningnan ni Ate Lota na tila binabasa ang nasa isip ko.

“Bakit, may boyfriend ka na ba??” Natatawa akong tiningnan ni Ate Lota na may halong pang-aasar.

“Ate Lota naman, e! Nagtatanong lang naman ako.”

Akala ko ay magagalit ito, pero nagkamali ako. Sa halip na magalit ay tinawanan pa ako.

Komportable akong magkwento kay Ate Lota dahil napaka-cool niyang kausap. Kaya lang para sa akin ang bagay na ito ay hindi ko magawang i-share sa iba.

“W-Wala po Ate, natanong ko lang.”

Nautal ako sa pagpapalusot ko. Ang totoo ay gusto ko lang naman talagang malaman kung ganoon din ba si Ate Jade noon para alam ko kung paano sila mag-rereact kapag nalaman nila ang totoo.

“Totoo ba iyan?!”

“Hala siya, trust issue, Ate??” Nagtawanan kaming dalawa habang kumakain.

“Sige na nga sasabihin ko na, paiyak ka na kasi,” pabirong sabi ni Ate Lota.

Natapos na kaming kumain.

Habang nililigpit ni Ate Lota ang mga pinggan ay pinupunasan ko naman ang mesa habang kiliting-kiliting malaman ang sasabihin niya.

“Oo, nagkaroon ng boyfriend ang ate mo, pero nagalit ang Mama at Papa mo,” matipid na tugon ni Ate Lota. Kaya napaisip ako sa sinabi niya.

Trish, kalma. Hindi pa tapos si Ate Lota, malay mo naman may ibang reason pa.

Humugot ako ng malalim na hininga bago muling nagtanong.

Hindi ko siya tinigilan hangga’t hindi ko nalalaman ang lahat nang gusto kong malaman.

“Ano po ang nangyari? Bakit po nagalit sina Papa?” sunud-sunod kong tanong.

“Teka nga.”

Tiningnan niya ako ng seryoso sa aking mata kaya ako na ang nag-iwas ng tingin.

“Bakit parang interesado kang malaman? Siguro nga may boyfriend ka na, ano?”

“Hindi. Wala. Hay naku, Ate! Sabi ko nga sa’yo kanina, nagtatanong lang ako. Ang dumi ng isip,” natatawa kong sabi. Sanay na kami sa mga ganitong biruan ni Ate Lota kaya walang napipikon sa aming dalawa.

“Dali na, ano ang nangyari? Bakit sila nagalit?” dugtong ko pa.

“E, kasi. Nalaman ng Papa at Mama mo na nagpaligaw ang ate mo sa kung saan lang. Hindi nila nagustuhan ang ginawa noong lalaki kaya pinaghiwalay silang dalawa.”

Sa narinig ko ay nawala ang ngiti ko sa mukha. Kasabay rin noon na nawala ang kaunting pag-asa na mayroon ako para ipagtapat sa kanila ang lihim ko.

Napabuntong-hininga na lamang ako at ipinagwalang-bahala ang aking narinig.

"So, it means, kung sasabihin ko sa kanila, magagalit nga talaga sila sa akin. Okay, Trish. Humanap ka na lang ng tamang tiyempo bago mo sabihin," bulong ko sa sarili bago tuluyang umalis sa kusina. Tapos na kaming maglinis ni Ate Lota, kaya naisipan kong pumasok sa kwarto ko.

Matamlay akong naglakad patungo sa kwarto ko. Pagpasok ko ay napasandal ako sa pintuan at sandaling napaisip.

“Ayaw ko sana gawin ito. Dahil hindi ko kayang mawala sa akin si Ivan. Pero mahal ko rin ang family ko, ano ba ang gagawin ko?”

Dahan-dahan kong isinara ang pinto at humiga ako sa kama. Bigla kong naalala ang ginawa ko kay Ivan kanina. Awang-awa ako kung paano ko siya pinagtabuyan. Tiningnan ko ang cellphone ko at nag-message ako kay Ivan.

“Babe, I’m sorry about what happened earlier. Hindi ko gustong gawin sa’yo iyon, natakot lang talaga ako na makita ka ni Ate Lota at maisumbong tayo kina Mama at Papa.”

Nakapaglinis na ako ng kwarto ko at lahat, hindi pa rin niya sinasagot ang message ko. Halos inabot na nang thirty minutes simula nang mag-text ako sa kaniya pero hindi pa rin ako sinasagot kaya binabalak ko na siyang tawagan.

“Babe, sorry na…”

“Please…”

Nakokonsensya talaga ako lalo na kapag naaalala ko kung anong hitsura ng mukha niya kanina noong nakalugmok sa may halaman. Even though hindi ko sinasadya pero masakit rin sa akin iyon at sa ginawa ko ay alam kong sobrang tampo talaga niya. Nakaramdam na rin ako ng antok kaya naisip kong magpaalam na rin sa kaniya.

“Good night, babe. I love you!”

Huling message ko bago ako natulog.

Matutulog na sana ako kaya ipinatong ko na sa bedside table ang phone ko. Hindi ko inaasahan na magrereply pala siya kaya nang mag-vibrate ang phone ko ay kaagad akong bumangon.

“Pasalamat ka, mahal kita. Hindi kita matiis.” Napangiti ako sa message niya. At least bago kami matulog ay nagkaayos naman kaming dalawa.

"Aww... talaga? Kikiligin na ba ako niyan?" pabiro kong sabi.

"I'm sorry talaga babe. Pero nasugatan ba kita?"

Nag-aalala ako dahil sa lakas ng pagkakatulak ko kanina. Pero sa tingin ko ay hindi siya mawawalan ng sugat.

"Wala naman babe, natusok lang naman ako ng tinik."

Sa tono ng pananalita niya ay parang nangongonsensiya pa si Ivan kaya lalo akong nakaramdam ng guilt.

"Oo na nga. Kasalanan ko na, gagamutin ko na lang bukas."

Pag-amin ko na may halong pagkainis. Narinig ko pa ang pagtawa nito kaya lalo akong naasar.

"Talaga?? Gagamutin mo? Sige ba, hindi ko tatanggihan iyan babe." sunud-sunod niyang tanong. Ang kaninang paawang boses niya ay napalitan ng excitement.

"Tuwang-tuwa ka huh?! Ano na naman ang pinaplano mo niyan? Naku, Ivan!"

Bumalik na rin sa normal ang dati naming pag-uusap pagkatapos ng pagtatampo niya.

"Wala naman akong sinabi, ah! Basta babe, gagamutin mo ako, ha? Doon ulit tayo sa tree house."

Bumalik na naman ang kakulitan niya kaya naisip kong matulog na dahil inaantok na rin naman ako. Hindi ko na nahintay ang pagdating ng parents ko dahil masiyado nang late.

"Hay, naku itulog mo na iyan, Ivan! Matutulog na ako, matulog ka na rin para malinis naman 'yang utak mo!"

Kinabukasan maaga akong gumising paglabas ko sa kuwarto ko ay naka-ready na ako pagpasok.

"Trish, ito nga pala ang baon mo ipinabibigay ni Mama mo. Maaga silang umalis kasi susunduin nila sa airport si Ate Jade mo."

Kinuha ko kay Ate Lota ang baon ko na hindi na nagtanong. Maaga akong papasok dahil pinapadaan pa ako ng teacher ko sa faculty room para tingnan ang magiging speech ko sa graduation namin. Ako ang naging Valedictorian sa klase namin at si Ivan naman ang Salutatorian. Palagi kaming magkasama simula pa noon sa tuwing may mga review kami kapag ilalaban kami sa mga contest, doon ko nakilala at nalaman ang pagkapilyong ugali nito. Kaya nga noon ay hindi ko siya magustuhan dahil baka lokohin lamang niya ako, pero naging kami pa rin.

Ngayon na ang last practice namin dahil bukas na ang graduation. Magkakahiwa-hiwalay na kami ng landas at haharapin na ang panibagong yugto ng aming buhay.

Tamang-tama naman na pagkarating ko sa may gate ng school ay naroon na din si Clyde. Pasimple akong sumabay sa kaniya sa paglalakad.

"Girl, samahan mo naman ako sa faculty may idadaan lag ako kay Ma'am Liberty," pakiusap ko sa kaibigan kong bakla. At kaagad naman siyang pumayag.

Maaga pa naman kaya mahina lamang kaming naglakad habang nagkukwentuhan.

"Girl, sabi mo ha sabay tayong mag-eenroll at same tayo ng school," mayuming sabi ni Clyde.

Mahinhin na bakla ito, naiiba sa ibang mga bakla. Hindi siya ang tipo ng bakla na sobrang flirt medyo lang. May pagkamadaldal pero tanggap ko, kasi masaya naman siyang kasama at masasabi kong totoong kaibigan.

Pareho kami ng school na papasukan sa college ni Clyde at pati na rin ang course. Iisa kasi kami ng pangarap ni Clyde ang magkaroon ng sariling kumpanya at maging business partners someday. Sabi nila bata pa raw kami, kaya maaari pang mabago ang pangarap namin sa buhay, pero para sa akin ay iyon na talaga ang gusto ko. Mana siguro ako sa parents ko, nakuha ko sa kanila ang pagiging business minded.

Nakarating na kami sa faculty at naibigay ko na sa adviser ko ang copy ng speech ko, okay daw naman kaya wala nang nabago.

"Congrats talaga friendship! Teka sasama ka ba sa outing ng class natin bukas?"

Hindi pa ako nakakapagpaalam kaya hindi ko alam ang isasagot ko.

"Don't tell me, hindi ka pa nakakapagpaalam, girl! Matagal na natin napag-usapan iyan! Magtatampo na talaga ako sa'yo." Nakanguso si Clyde.

"Ito naman, tampo kaagad! 'Yang nguso mo, baka mahipan ng hangin."

"Palagi kasing wala ang parents ko, dumarating sila kung hindi ako tulog, natataon naman na wala ako sa bahay." dagdag ko pa.

Ganito naman taga palagi ang nagyayari sa amin, lalo na ngayon na darating si Ate Jade, baka hindi nila ako payagan kasi baka sabihin ni Mama ngayon lang umuwi si Ate aalis pa ako.

"Magpapaalam pa ako, pero sana pumayag sila, 'noh?"

"Isang malaking sana! Ang hirap maging bunso ano?! Taga sambot ng tira-tira at bantay ang bawat kilos mo."

Tulad ko ay bunso rin si Clyde sa kanilang magkakapatid kaya nakaka-relate siya sa akin.

"Ay, oo nga pala. Bigay nga pala ni Mama at Papa mo ang lahat ng gusto mo."

"Hoy! Ano ka ba, walang ganoon!" Nahihiya ako kapag sinasabi sa akin ng mga classmate ko na ganoong klase ang nakalakihan ko.

"Sabi nila premyo ko daw iyon kasi nag-aaral ako nang mabuti, hindi ko naman hinihingi."

"Oh siya, sige na nga. Alam kong ikaw na naman ang mananalo."

"May anting sa gigil!" sabay naming sambit.

Pagkatapos ay sabay na natawa. Paboritong sabihin ni Clyde iyon sa akin every time na natatalo ko siya sa usapan.

Narating na namin ang room, nakita ko si Ivan na nakaupo sa may malapit sa pintuan. Nakaharang ang paa nito sa dadaanan ko kaya napatingin ako.

"Aysus! Kay agang landian, huh!" natatawang bulong sa akin ni Clyde.

"Tumigil ka nga!" Nanlalaking matang sagot ko.

Hindi ko pa sinasabi kay Clyde na kami na, at wala akong balak sabihin dahil baka makahalata ang iba kapag nagre-react si Clyde.

Tinaasan ko ng kilay si Ivan para hindi kami mahalata ng iba. At ang loko naman ay kinindatan pa ako kaya nagsimula na naman ang maagang kantyaw sa aming dalawa.

Dahil wala naman kaming klase, nagkukwentuhan at naghaharutan lamang ang mga kaklase namin. Ang iba ay naghahabulan, at doon ako nagkaroon ng pagkakataon na makatakas sa mga mata ng maosyosong si Clyde.

Nagmamadali akong naglakad palabas ng aming room para pumunta sa usapan namin ni Ivan. Wala na si Ivan sa room nang lumabas ako, kaya umasa akong nasa tree house na siya. Habang ako ay naglalakad ay biglang may humawak sa aking baywang at humila sa akin kaya hindi na ako nakaayat sa hagdan paakyat sa tree house. Lilingunin ko na sana kung sino iyon subalit bigla niyang tinakpan ang mata ko. Napatili ako pero may biglang tumakip sa bibig ko kaya malamang na walang nakarinig sa sigaw ko.

Nagpupumiglas ako pero masiyado siyang malakas kaya nadala niya ako sa likod ng storage room. Walang taong pumupunta roon kahit pa ang mga janitor kaya halos lumabas na ang puso ko sa aking dibdib dahil sa takot.

Mahigpit ang pagkakahawak sa baywang at sa bibig ko kaya wala akong magawa. Nakita ko na lamang ang sarili ko na na-corner na pala ako ng mga lalaking kumuha sa akin.

"S-Sino kayo? Anong gagawin ninyo? Bakit ninyo ako dinala rito?" sunud-sunod na tanong ko.

Inilakas ko ang boses ko para may makarinig sa amin, at ini-ready ko ang phone ko. Mabuti na lamang at napindot ko ang record nang hindi nila namalayan.

"Alam kong kilala mo kami, Trish! May atraso sa amin 'yang boyfriend mo kaya ikaw lang ang magiging sagot para harapin niya kami," maotoridad na sabi ng isang lalaki.

Nakikita ko siya madalas sa office ng principal at isa sa pinakabasagulerong estudyante sa aming school pero hindi ko alam ang pangalan niya. Sobrang takot ako sa posibleng mangyari lalo pa at graduating kami. Never pa akong nasangkot sa mga gulo simula nang mag-aral ako kaya hindi ko maiwasan na kabahan pero hindi ko ipinahalata.

"Boyfriend?! Wala akong boyfriend, p'wede ba na pakawalan na ninyo ako rito!"

"Pare, wala raw boyfriend oh! Ipakita mo nga ang picture nilang dalawa sa kaniya," sabi naman ng isa na natatawa pa.

Lumapit ang isang lalaki na hindi ko rin kilala sa pangalan at ipinakita sa akin ang ilang pictures namin ni Ivan na magkasama. Sa tingin ko ay kinuha ito noong sinagot ko si Ivan dahil magkayakap kaming dalawa roon at masayang nakatitig sa isa't isa.

Pasimple kong pinatay ang record at sinubukan kong tawagan si Clyde, pasimple kong pinahina ang volume para kung sumagot man ito ay wala silang maririnig. Mabuti na lang at hindi nila pinag-iinteresan ang phone na hawak ko. Muling nagsalita ang pinakagagong estudyanteng iyon.

"Pareng Ethan, tawagan mo na si Ivan! Papuntahin mo na rito, hindi na makakahindi iyan."

"Ah, Ethan pala ang pangalan noong isa. Sige lang mag-usap pa kayo." Ito ang naglalaro sa aking isipan habang nag-uusap usap sila. Tatlo lamang silang magkakasama, kaya pangalan na lamang ng dalawa ang hindi ko alam.

"Help! Somebody help me, please! Narito ako sa likod ng storage room!" Sigaw ko. Nasilip kong sinagot na ni Clyde ang phone kaya sinamantala ko ang pagkakataon na sumigaw at ipaalam ang lokasyon ko.

"Pakawalan na ninyo ako! Tulong!"

"Hindi ka tatahimik? Gusto mong humandusay sa harapan mo ang boyfriend mo?" Nanlilisik ang mga mata ng leader ng g*g*ong estudyante.

"Wala akong pakialam! Problema na ninyo iyan, huwag ninyo akong idamay!"

Lumapit sa akin ang leader nila kaya napasigaw naman si Ethan.

"Aeron! Babae iyan!"

Muli ko na naman nalaman ang pangalan ng isa. Maya maya ay dumating na si Clyde hangos na hangos ito at kasama na ang guard ng school namin.

"Manong Guard! Sila po, hina-harass nila ang kaibigan ko!" Malakas na sabi ni Clyde.

"Ano ang nangyayari dito? Kayo na namang tatlo?" Napakamot sa ulo ang guard at pinaalis na ako kasama si Clyde. Naiwan silang apat doon kaya hindi ko na alam ang nangyari.

"Thank you, Clyde ha? Kung hindi dahil sa'yo siguro napahamak na ako."

"Wala iyon. Teka nga, paano ka ba nakarating doon, ha? Kanina lang ay magkasama pa tayo tapos para kang bula na nawala."

At ito na nga, parang pulis na itong mag-iimbestiga sa akin.

"Anong nangyari? Okay ka lang ba? Sinaktan ka ba nila?" sunud-sunod na tanong ni Ivan.

Hindi ko siya pinansin. Ayaw kong makipag-usap sa kaniya sa harap ni Clyde. Natitiyak kong may nagawa itong hindi maganda sa barkada ni Aeron kaya malaki ang galit nila kay Ivan at dapat namin itong pag-usapan.

"Tara na, Clyde. Lumayo na tayo sa trouble maker." sabay irap ng mata ko.

Iniwan namin si Ivan na mag-isa. Hindi ko akalain na masasali ako sa gulo niya, kaya hindi ko tinawagan si Ivan kasi kapag siya ang dumating alam kong lalong lalaki ang gulo.

"Trish! Sandali, mag-usap naman tayo, oh!"

Hindi ko namalayan na sinundan pala kami ni Ivan at may ganitong drama pa siya sa harap ni Clyde. Nauubos na ang pasensya ko sa lalaking ito. Huminga ako nang malalim bago ko siya hinarap.

Sumenyas ako kay Ivan na kasama ko si Clyde, mabuti na lamang at huminto siya.

"Ooppss! Teka, may nalalaman ba kayo, na hindi ko nalalaman? Ano 'to? Close kayo?"

Hindi ako nakasagot kay Clyde. Tiningnan ko nang masama si Ivan at lumakad na akong palayo.

Kinabukasan...

"Pare, iyan na ba si Trish? Grabe kabilis talaga ng panahon, nang huling makita ko si Ineng noon ay maliit pa lamang, ngayon kagandang dalaga na."

Tumingin ito sa akin ay hinawakan ang aking ulo sabay tanong.

"Ako ga Ineng ay kilala mo pa? Ako ang iyong Ninong na taga Batangas."

Ngumiti ako at tumango. Si Ninong June, kaibigan ni Papa noong sa Batangas pa kami nakatira. Seaman siya kaya bihira lamang kami kung magkita at isa pa ay sa Manila na kami nakatira.

"Pare, paano mauna na ako sa inyo, ha. Ineng congrats mana ka sa iyong Ninong na matalino." Nakangiting biro pa nito.

"Sige, Pare. Mamaya ha, pumunta kayo nina Mare sa bahay may kaunting salo-salo para dine sa aming bunso." Sabi pa ni Mama.

Sa isip-isip ko ay baka hindi talaga ako makaalis mamaya. May inihanda pa palang blow-out sina Papa. Napabuntong-hininga ako at napansin pala iyon ni Ate Jade.

"Aba, bakit parang hindi masaya ang aming bunso? Ngiti naman ikaw, sayang ang make-up kaganda ganda e, nakamungot."

Ngumiti ako nang bahagya.

"Ate naman, e. Malaki na ako, Trish na lang nakakahiya!"

Natawa silang lahat sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit baby ako kung ituring nilang lahat. Noon okay lang sa akin pero ngayon na nagka-boyfriend na ako ay nahihiya na akong masyadong baby-hin.

"Aba, Victor. Dalaga na ang anak natin, ayaw nang magpatawag ng bunso."

"Basta, ikaw ay baby ko pa rin. Kaya bawal muna ang boyfriend, ha?"

Sa narinig ko sa Papa ko ay lalo akong nawalan ng pag-asang magsabi sa kanila ng totoo.

Nang matapos ang graduation ay umuwi na kami. Pagdating namin sa bahay ay abalang-abala sila sa pagharap sa mga bisita. Kabi-kabilang pagbati ang aking narinig kasama na roon ang mga naging teachers ko na invited pala nina Papa. Hindi tuloy ako makakuha ng tiyempo na makapagpaalam dahil sa sunud-sunod na pagdating pa ng mga bisita.

"Trish, nakapagpaalam ka na ba? Pupunta ako diyan sa inyo ako na lang ang magpapaalam, kung hindi ka makapagsabi." Text message galing kay Clyde.

"Sige. Ipagpaalam mo na lang ako sa kanila."

Maya maya ay dumating na si Clyde. Nakangiti itong umupo sa tabi ko.

"Ready na ba ang mga gamit mo?"

Tumango ako. Para siyang kiti-kiti na hindi mapakali.

"Trish, natatakot ako sa Papa mo."

Sinamahan ko na lang si Clyde para matapos na. Hindi nabigo ang pagpapaalam ni Clyde, pumayag sina Papa pero may malupit na bilin.

"Trish, ha umalis ng hindi buntis, babalik na hindi buntis."

"Opo Papa. Ibig sabihin payag na po kayo?"

"Sige. Basta ang bilin ko, huwag mong susuwayin. Mag-iingat kayo, ha? Clyde ikaw na ang bahala kay Trish namin."

"Sige po, Tito. Salamat po, ako na po ang bahala dito sa inyong prinsesang maganda." Natatawang biro ni Clyde bago kami umalis.

Maaga pa naman kaya nag-stay muna kami ni Clyde sa bahay namin. Hinintay namin na makaalis ang mga teachers at ilang bisita namin. Overnight iyon at alas kwatro pa naman ng hapon kaya may oras pa kami. Mangilan-ngilan na lamang ang bisita nang kami ay umalis ni Clyde abot abot ang bilin ni Papa at Mama sa akin dahil ngayon lang ako lalabas na hindi sila kasama.