CHAPTER 5
The entire place exploded into a brawl after Ninong Felip punched Emman. Bumaba ako sa aking upuan at agad na pinigilan si Ninong sa ginawa nitong pagsuntok ulit. Nasa sahig pa rin si Emman at dinaluhan na siya ng girlfriend niya. “Stop it!” I pushed him lightly in his chest. “Insult my wife again, and you’re dead.” he said in a very dangerous low voice. After that, he grabbed my arm and pulled me away. Natigil ang malakas na tugtog at iilang mga bulungan ng mga tao ang aking narinig. Hilahila niya lang ako hanggang sa makalabas kami ng bar. “I’m sorry,” I whispered. Nandito na kami sa loob ng kotse niya. Nakayuko ako habang pinaglalaruan ko ang aking mga daliri na nakapatong sa aking kandungan. He started the engine without answering me. Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kotse at hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon. Nang inangat ko ang aking tingin upang sulyapan siya, ang umiigting niya panga ang sumalubong sa akin. I could see how tense he was. The way he tightly gripped the steering wheel that I can almost see the veins in his hands standing out. It was a clear sign of his anger. I know it was all my fault. Mukhang ako pa ang magiging dahilan ng pagkasira ng imahe niya sa mga tao dahil sa gulong nangyari. You are such a motherfvcker, Emman! Mayabang ‘yon kaya madalas na may nakakaaway. Ang yabang-yabang niya wala namang ipagyayabang. Madalas ‘yong nanghihingi ng pera sa akin para ipangbili ng sapatos niya. Sa tuwing anniversary din namin ay siya pa ang nagrerequest kung ano’ng regalo ang ibibigay ko sa kanya. Tapos ‘yong pipiliin niya ‘yong mahal. Ewan ko kung saan kumukuha ng kapal ng mukha si Emman. Bumukas ang malaking gate sa bahay niya at pinasok niya sa loob ang kanyang sasakyan. Kinakalas ko pa lang ang seatbelt ko ay nauna na siyang bumaba sa akin. Akala ko ay iiwan niya ako pero umikot siya. He opened the door. Sabay kaming pumasok sa loob ng bahay niya. Umakyat kami at dumiretso na sa loob ng kwarto niya. “Ninong, I’m sorry,” ulit ko sa sinabi ko kanina. Naglakad ako papunta sa kama at umupo sa dulo nun. He started unbuttoning his white polo. At basta-basta niya na lang ‘yong tinapon sa tabi ko. Ang hilig-hilig niyang maghubad kahit ang lamig nitong kwarto niya. “Why are you saying sorry, Amelia? Its not your fault. You know that it was all his fault.” Tumayo siya sa harapan ko. Ang dalawang kamay ay nasa magkabilang gilid ng kanyang bewang. “He’s my ex for three years. At lahat ng sinabi niya ay hindi ‘yon totoo.” Anong maluwag na ako? May sira ba siya sa utak? Hanggang halik lang kaming dalawa. Hindi niya nga nakita ang boobs ko! Napakasinungaling! Kung hindi lang ako nahihiya kanina ay baka nakatikim siya ng masasakit na salita sa akin. “Pero salamat, Ninong. Pinagtanggol n’yo po ako sa kanya,” I said. “It’s my duty as your husband, Amelia. Of course, I wouldn’t let him insult you,” sagot nito. Ano kaya ang gagawin ko para naman ay may ambag ako sa kanya? Itong kasal na nangyari ay parang pabor pa rin sa akin. Kahit hindi namin mahal ang isa’t-isa, maganda naman ang pakikitungo niya sa akin. Kaya naisip ko na parang lugi siya. Tanging kasal lang ang ibinigay ko sa kanya, isang perma lang. Tapos siya, ang tanging hiningi ko lang sa kanya ang matulungan ang Lola ko. Pero kinuha niya kaming dalawa ni Lola. Ginampanan niya ang responsibilidad niya bilang asawa ko. Tumayo ako, dahan-dahan akong naglakad papunta sa kanya at huminto ako sa harapan nito. Wala sa sarili kong tinaas ang aking isang kamay upang hawakan ang kanyang katawan. Napaigtad siya sa ginawa ko pero hindi siya nagsalita. Hinayaan niya lang akong haplusin iyon pataas sa leeg niya. “What do you think you're doing, baby girl?” he breathed, his voice rough with a mixture of desire. From his neck, I caressed his body again, my hand moving down to his v-line. “Stop,” he whispered. He caught my hand before it reached its destination. “I want to,” I murmured, pulling my hand away from his grasp. “You don't know what you're getting into, Amelia,” sambit nito sa nagbabantang boses. Hindi pa rin ako nakinig. Hinila ko muli ang kamay ko at nang makawala ako ay mabilis kong dinakma ang kanina ko pa gustong hawakan na nasa gitna ng hita niya.CHAPTER 11Almost two weeks had passed. Nagising na si Lola at nakakausap na namin. But I didn’t tell her about me being married to my Ninong. Of course, nagtatanong siya kung bakit magkasama kaming dalawa ni Ninong dahil palagi itong nasa room niya. Pero ang sinabi ko ay siya ang tumulong sa amin para sa surgery niya. Natatakot akong sabihin sa kanya ang tungkol sa kasal at baka atakehin sa puso si Lola. Naghahanap pa ako ng tiyempo.“Felip, salamat sa tulong mo, ah? Kung hindi dahil sa’yo ay baka wala ng kasama ang apo ko,” mahinang sabi ni Lola. Agad kong hinawakan ang kamay niya.“Lola, ‘wag mo ngang sabihin ‘yan,” naiinis na sabi ko. Nakaupo ako sa tabi ni Lola habang si Ninong naman ay nakatayo sa tabi ko.“Kasi naman, Felip, hindi pa rin sila nagpapakasal nung jowa niya. Ang tagal-tagal na nilang dalawa at mukhang walang balak na magpakasal,” umiiling na sambit nito. Kung alam mo lang kung ano ang ginawa nung hinayupak kong ex-boyfriend, La. Magpapasalamat ka pa na hindi kami n
CHAPTER 10We went to the hospital together. Sinimulan na ang surgery ni Lola at hindi ako umalis sa labas ng emergency room. Good thing Ninong is with me, nabawasan ng kaunti ang kaba ko sa dibdib.He never left me. Kahit simpleng pag-upo lang nito sa tabi ko ay napakalaking bagay na para sa akin. I felt like I am not alone in my situation right now. I don't know what I'll do without him. Kung hindi dahil sa tulong niya ay baka hanggang ngayon hindi pa rin ako nakahanap ng pera para sa surgery ni Lola. That's why I'm very thankful for him. Pakiramdam ko nga parang wala naman akong tulong na binigay sa kanya. Tanging perma lang sa marriage contract naming dalawa.“Doon pa rin ba kayo nakatira sa dating bahay n'yo?” I heard him asked. Umiling ako.“Hindi na. Binenta na namin 'yon nung namatay si mom and dad. Malaki kasi ang utang na iniwan nilang dalawa kaya napilitan kaming ibenta 'yon para may pambayad kami.” sagot ko.Lumaki akong nakukuha ko lahat ng gusto ko dahil may pera si mom
CHAPTER 9“Really, Felip? Ipagtatabuyan mo'ko? Because of this bitch?” dumagundong ang malakas na boses niya sa buong bahay. Nakita ko rin na sumisilip na ang ibang mga kasambahay sa amin. Ang aga-aga, sira na agad ang araw ko dahil sa kanya.“Bakit? Ano'ng meron siya na wala ako? I have money! I have everything, Felip! I can be your wife! I can give your children! Kung magpapakasal ka man lang ng ganoon kadali pwede mo namang gawin sa akin! Hindi 'yong pumupulot ka lang ng ganitong klaseng babae kung saan-saan! Who knows kung ilang lalaki na ang dumaan sa buhay ng babaeng 'yan? Baka nga may sakit na 'yan!” sigaw nito. Kumuyom ang kamao ko sa sinabi niya. Kilala niya ba ako para pagsalitaan ako ng ganyan? Hindi totoo ang sinabi niya! I have to defend myself! Akala niya tatahimik lang ako rito? Marunong din akong magsalita para sa sarili ko, 'no! Sabi kaya ng Lola ko hindi ako pwedeng magpa-api kahit kanino.“Excuse me! Magdahan-dahan ka sa pagsasalita mo, ah? You don't know me! Ano pa
CHAPTER 8Umaga na nang magising ako at wala na si Ninong. Ang aking mga hita ang aking napansin, masakit iyon at halos hindi ko maigalaw ng maayos.Shit. Hindi ko maalala kung ilang beses akong nalabasan kagabi. Hindi ako tinigilan ni Ninong hanggang sa magmakaawa na ako sa kanyang tama na dahil hindi ko na maramdaman ang mga hita ko. Tang ina, ang lala niya. Walang kapaguran sa pagkain sa akin. Bumangon at bumaba na ako sa kama. Napapangiwi ako sa bawat hakbang ko sa aking mga paa. Kung wala lang akong gagawin ngayon, gusto ko na lang humilata sa kama. Kaso kailangan kong pumunta sa ospital para puntahan si Lola. Ngayon ang surgery niya.Pagkatapos kong maligo ay nagsuot lang ako ng simpleng itim na trousers at white na fitted shirt. Bumaba na agad ako, pero habang nasa hagdan ako ay may boses na akong naririnig mula sa baba. Boses ng isang babae at sumisigaw ito. Tila galit na galit ito.Sa bawat hakbang ko ay unti-unti kong nakita ang isang babae. Her hair falls perfectly on her
CHAPTER 7I didn’t answer him immediately. Did I really hear him correctly? Baka nabibingi lang ako. Kaya naman inulit ko ang sinabi niya. Sinisigurado ko lang kung tama ba ang pagkakarinig ko sa sinabi niya. Kakainin niya ako? “C-can I eat you? Did I hear it right?” I asked him, furrowing my brow.Wala akong sagot na nakuha mula sa kanya. Instead, he gently cupped my lower back and pulled me down to sit on his lap.“Yes, baby. You heard it right, can I?” sabi nito sa nakaka-enganyong boses.Sunod- sunod akong napalunok, hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. His offer is so tempting. Pero nahihiya ako. I don’t think I am ready to show it to him. Iniisip ko pa lang ay umuurong na agad ako.“It’s okay if you are not ready,” bawi nito sa sinabi niya. Am I ready? Sinasabi na ng katawan ko na pumayag na lang. Tang ina, dahil yata sa alak ‘to kaya mabilis uminit ang katawan ko.Wala pang kahit sino ang nakakita ng pagkababae ko. Siya pa lang kung saka-sakaling pumayag ako ngayon
CHAPTER 6 (WARNING: SOME SCENES ARE NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK.) I wanted to return his kindness, so I went ahead and did what I wanted to do for him.“Stop it before I lose control,” nagbabanta ang kanyang boses. Pero hindi man lang ako nakaramdam ng takot. Habang hinahaplos ko ang pagkalalaki niya, pakiramdam ko lumalaki at nagagalit din iyon.“Holyshit...” his voice was so deep. Namumula na rin ang kanyang leeg papunta sa mukha nito. “Tang ina, luhod!” hinawakan niya ang aking magkabilang balikat at sapilitan akong pinaluhod sa harapan niya.Magkapantay na ang aking mukha at ang pagkalalaki niya. Kahit hindi ko na 'yon hawak ay nakikita kong unti-unti na 'yong nabubuhay dahil kitang-kita ko ang bukol sa pantalon niya.Marahas niyang tinanggal ang sinturon niya, mayroong pagmamadali sa kanyang mga galaw ba tila hinahabol siya. Nang tuluyan na niyang maibaba ang pantalon niya kasama ang boxers nito ay parang gusto kong umatras. Nilabas na niya an