5

Naguguluhan pa rin ako.. kahit yata anong paliwanag niya ay hindi pa rin ako malilinawagan..

Noong nag t-trabaho ako sa bar na pag mamay-ari niya, madalas na talaga akong makarinig nang mga usap-usapan tungkol sa kaniya. Na.. wala pa nga raw nakakakita ng mukha nito dahil sa suot nitong maskara, delikado rin daw at mailap sa mga tao.. dahilan na rin siguro kaya ayaw ko sa kaniya.

Para sa akin ay hindi naman siya mailap sa tao.. pero hindi ko maitatago sa aking sarili na delikadong tao nga talaga siya.. sa kaniya na rin mismo nanggaling.

Ano'ng gagawin ko? Lalayo ba ako sa kaniya? Hindi ko na ba itutuloy 'to? Sabi naman niya ay puwede pa raw akong mag back out hangga't hindi pa nakakapirma ng kontrata hindi ba. At saka.. ang sabi niya.. hindi ko raw puwedeng makita ang mukha nang anak ko o ang makasama man lang ito dahil puwede kaming mapahamak.. kaya ko ba iyon? Siyempre.. hindi ko kaya, buhay ang pinaguusapan dito at hindi isang laruan lang…

Aatras na nga ba ako? Pero paano ang buhay ng Mama ko? Paano ang pangbayad sa hospital? Ang pangbili ng mga gamot na kakailanganin niya?

Mariin akong pumikit… hindi ko na alam…

Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya "Okay.. I will promise you that I will let you see my child growing up-"

"L. 'our' child. Magiging anak ko rin siya, hindi lang sa 'yo."

"Our child it is. And.. I will protect you from 'them'… Puwede na ba iyon?" Alam ko kung sino'ng 'them' na tinutukoy niya.

"Talaga? Puwede, L?"

"Yes.. it's not like I have a choice-" natigil siya nang bigla ko siyang yakapin.

"Totoo?"

"Y-Yes." hirap niyang sagot dahil sa mahigpit kong yakap.

"Salamat!" masayang sabi ko, hindi ko inisip na isa siyang mamamatay-tao. Hindi ko na inisip na kaya niya akong mapatay kung gugustuhin niya. Ang inisip ko na lang ay puwede kong makasama ang anak ko at mayroon na rin ang pangpagamot sa Mama ko. Saka ko na lamang iisipin ang iba pa.

Hanggang dumating ang gabi, wala akong ibang ginawa kun'di umupo, humiga, kumain kapag nagutom at himinga ulit. Iyon ang ginawa ko buong maghapon, umalis kasi si L at hindi pa rin dumarating, hindi ko alam kung may kinalaman ang kontrata roon.

Lumabas kaya ako? Mamamasyal lang sa tabi-tabi rito? Kaso baka magalit si L.. sabi niya h'wag daw akong lalabas nang ako lang.

Pero wala pa namang napipirmahan na kontrata hindi ba? Hindi niya pa ako hawak-hawak sa leeg kung ganoon.. puwede ko pa ring gawin ang gusto ko, hindi ba?

Ngumiti ako bago tumayo, lumapit ako sa salamin bago ayusin ang buhok, nang makunteto ay lumabas na ako ng condo. Iyon talagang si L, medyo may pag ka t-nga rin, ayaw niya akong lumabas pero iniwang bukas ang pinto? Ang laki naman ng tiwila noon sa akin..

Naglakad-lakad ako, saan ba ako puwedeng pumunta? Wala naman akong kaibigan na puwedeng bisitahin.. Malayo ang mga bahay nila mula rito at wala akong pamasahe, naiwan ko ang bag ko sa bar ni L.

Nagulat ako nang may lasing na lumapit sa akin at kinuha ang braso ko "Celine?" 

Sobrang pula ng mukha ng lalaki kaya nalaman kong lasing ito, amoy na amoy ko rin sa kaniya ang alak "Ano ba? Put-ng ina naman!" sigaw ko.

Nakita ko ang gulat sa mga mata niya pero mas inayos ang hawak sa braso ko "Celine! Please! Isang chance na lang!" hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at sinunggaban ang labi ko ng halik.

What the… pilit akong nagpumiglas pero masyadong malakas ang lalaking ito! Hindi ba siya nahihiya?! Baka may dumaan sa eskinita na ito!

Siya ang kusang tumapos ng halik "Ha…" hinga niya nang malalim bago mag angat ng tingin sa langit "ang sarap ng halik ng Celine!" sigaw niya na parang sinisigaw iyon sa huong mundo.

Ano bang nangyari sa lalaking ito? Naka drugs yata 'to eh! Pagbaba niya ng tingin sa akin ay sampal ko ang bumungad sa kaniya.

Gulat siyang napahawak sa pisngi niyang mas namula sa sampal ko, tila nagising siya sa sampal na iyon "sino ka?" tanong niya, hindi inaalis ang kamay sa pisngi.

"Hindi ako si Celine!" sigaw ko at sinampal ang kabilang pisngi niya, hinawakan rin niya iyon. Mas nagmukha na siyang t-nga. "And. I. Will. Never. Be… Celine!" muling sigaw ko bago sampalin muli ang kanang pisngi niya. Parang pamilyar sa akin ang sinabi ko? Napanood ko na ba 'yon? 

Pinunasan ko ang labi ko "Eww!" sigaw ko sa mukha niya.

"Ang sakit…" mahinang usal niya. Parang bagong gising. Sayang itong gwapong 'to. Ayos na sana eh. Kaso nagamit ng pinagbabawal na gamot.

"Oh? Masakit? Isa pa?" akma kong itataas ang kamay ko para sa pabirong sampal ngunit mabilis siyang umilag.

"Masakit. Tama na. S-Sorry, sa halik…" hilaw siyang ngumiti "Sorry talaga, oo nga, hindi ikaw si Celine, "you will never be Celine" parang napanood ko na 'yon…" bulong niya.

"Psh. Diyan ka na! Busy ako!" sigaw ko at naglakad na ulit.