Share

บทที่ 146 : เคลียร์

Author: L.sunanta
last update Huling Na-update: 2025-12-05 01:30:00

"แสงตะวันเพิ่งจะโผล่พ้นขอบฟ้า มีเวลาให้คนเราอีกมากมาย ♪ พาชีวิตก้าวไปสู่ยังจุดหมายถึงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายก็น่าลอง♫"

ที่ยูเครนกับรัสเซียอาจจะปลุกใจทหารด้วยเพลงชาติ ในขณะเดียวกันที่วิลเลจกลับใช้เพลงของ "น้าแอ๊ด คาราบาว" เพลงนี้เป็นเพลงปลุกให้ตื่นนอน แพรวชอบเนื้อหาของเพลงนี้มาก ในทุก ๆ เช้าเธอจึงมีนโยบายว่าให้ใช้เพลงนี้เป็นดังเพลงประจำสถาบัน เปลี่ยนเพลง "คนล่าฝัน" ให้เป็นเพลงของวิลเลจเวลาชักธงขึ้นสู่ยอดเสา จนนำมาซึ่งเสียงอันดังกระหึ่มของลำโพงตอน 8 โมงเช้า

.

ลำแสงแดดธรรมชาติพุ่งเข้าใส่หัวนอนของเจนิสและมิวท์แบบเต็ม ๆ เรือนพยาบาลเป็นอาคารกึ่งชั่วคราวที่ไม่ได้แน่นหนาอะไรนัก ซอกหลืบมุมหลังคาเต็มไปด้วยรูรั่ว มีช่องลมธรรมชาติที่ออกแบบไว้สำหรับระบายอากาศอยู่ทุกหนทุกแห่ง พวกหล่อนจึงงัวเงียลุกตื่นขึ้นพลันหันมองซ้ายขวา เพราะไม่รู้ว่าจะรำคาญอะไรก่อน ระหว่างเสียงเพลงสุดดังกับแสดแดดที่แยงตา เจนิสนั้นไม่เป็นไรมาก แต่มิวท์นี่สิที่เนื้อตัวถูกพันด้วยผ้าพันแผลปวดแสบปวดร้อน

.

"พวกคุณหมอกับพยาบาลคงเข้าแถวเคารพธงอยู่ข้างนอก ว่าแต่พี่มิวท์เป็นยังไงบ้างคะ? เจ็บมากไหม?"

เธอเบี่ยงตัวห้อยขาลงกับเตียง ส่งสายตาอาวรณ์
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 159 : ถอนรากถอนโคน!

    หนาวตัวสั่นทั้งยังควันออกปาก แทบไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะมาตกอยู่ในสภาพนี้ได้ เปรมมองไปด้านหลังเพื่อเช็คว่านี่คือหน้าตึก AP ไม่ใช่กระท่อมเอสกิโม ทว่าเช็คแล้วเช็คเล่าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าชานเมืองฝั่งโน้นนั้นเกิดอะไรขึ้น เขารู้แต่เพียงว่าคราวก่อนเป็นฝ่ายเขาเองที่เพลี่ยงพล้ำเสียท่า ซึ่งน่าจะเป็นผลมาจากกลศึกของศัตรู ความเย็นเฉียบเงียบขรึมที่เป็นอยู่จึงเปรียบได้กับสาส์นเตือนให้เขารับรู้ว่าต้องละเอียดรอบคอบมากยิ่งขึ้น."หึ๊ยยย!"กัดกรามกรอดก้มหน้าลงหงุดหงิด.เรียนตามตรงว่ากองทัพผู้ติดเชื้อเวอร์ชั่นตีบวกเป็นล้าน ๆ สู้กับคนจำนวนหลักร้อยนั้นโคตรจะไม่สูสี แต่ครานั้นเปรมก็ไม่อยากพลาดอีกแล้ว เขาเคยเสียหมามาแล้วหนหนึ่งจึงรีบหลับตาลงเร่งทำสมาธิอีกครั้ง ก่อนที่ต่อมาหน้าจอคอนโทรลในจิตใจจะสว่างโพลงขึ้นทีละดวงสองดวง! มันคือตัวแทนของลูกสมุนผู้ติดเชื้อแต่ละตน ซึ่งเปรมสามารถคอนโทรลได้ไกลถึง 30 กม.!."วิ้ง~!"."โคร่งงงงง~!"."โคร่งงงงงงงง~!"."โคร่งงงงงงงงงงงง~!".ตัดภาพไปฝั่งโน้นจะเห็นสัมภเวสีไวรัสจำนวน 10 ตัวที่ถมึงทึงดวงตาขึ้น! ดวงเนตรสีแดงก่ำร้อนฉ่าน่ากลัวสยดสยอง แต่ละตัวเดินง่อนแง่นเยื้อย่างอ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 158 : กลศึกจากไวรัส! สวนกลับด้วยการ counter! (13+)

    ภาพความยิ่งใหญ่อลังการประหนึ่งพระราชาออกว่าราชการที่หน้าบัลลังก์ มองจากมุมต่ำฝ่าความยั้วเยี้ยสะอิดสะเอียนเข้าไป จะเห็นเปรมยืนผายมืออยู่บนชั้น 3 ตัวเขาใหญ่เท่ากับมดแต่ท่วงท่าการผายมือออกทั้งสองข้างนี่สิ ที่ช่างทรงพลังและน่ายำเกรงยิ่งกว่าสิ่งใด เสียงแซ่ซ้องอื้ออึงจากสัมภเวสีไวรัสนับล้านดังระงม พวกมันต่างพากันหันหน้าขึ้นไปมองในทิศทางเดียวกัน แม้เนื้อตัวจะเบียดแน่นราวกับอัดกันอยู่ในงานคอนเสิร์ตก็ตามที."โคร่งงงงง~!"เปรมก้มหน้าลงไปคำรามใส่ เขาไม่จำเป็นต้องหลับตาอีกต่อไปแล้วเพราะเบื้องล่างคือสมาชิกผู้ติดเชื้อที่คอนโทรลได้ทุกอย่าง.สอดรับกับรูปปากของเจ้าตัวที่เริ่มจะงอกยาวออกมา คมเขี้ยวพับงุ้มหุบเข้าไปด้านหลัง โควิดกำลังโชว์วิวัฒนาการกล้ามเนื้อมุมปาก คิดเอาสิว่าขนาดถนนคอนกรีตทั้งเส้นเชื้อยังย่อยสลายได้ แล้วนับประสาอะไรกับช่องปากของร่างภาชนะอย่างเปรม แค่ขมิบนิดเดียวรูปปากที่เคยแข็งเป็นหิน ตอนนี้ก็พูดในสิ่งที่มันคิดออกมาได้แล้ว."โคร่งงงงง~!"คำรามเที่ยวนี้ข้างล่างนับล้านถึงกับร้องตาม."โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง!"."เรียก..! , กู..! , ว่า..! , เปรม..!!

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 157 : เรียกกูว่า "เปรม"

    "แหวนเธอเป็นไงบ้างโบ๊ท ยังใช้งานได้อีกไหม!?"เสียงตะโกนจากเจนิสพุ่งแหวกอากาศ ทแยงสวนขึ้นไปบนแนวกำแพงวิลเลจ."ไม่ได้แล้วพี่.. ลำพังใช้ดึงดาวเทียมให้ตกลงมาสู่ชั้นบรรยากาศ นิ้วผมก็แทบจะขาดอยู่แล้ว!"โบ๊ทป้องปากตะโกนตอบลงมา จากนั้นจึงพาดฝ่ามือลงกับสันกำแพง เขามองเห็นลอยห้อเลือดปูดบวมและเส้นเลือดฝอยมากมายที่บ่งบอกได้ถึงอาฟเตอร์เอฟเฟ็คหลังการใช้แหวน.เย็นย่ำอาทิตย์อัสดงใกล้ค่ำ วันนี้ก็เหมือนวันวานเมื่อวานก็เหมือนวันก่อน ที่วิลเลจย่อมต้องถูกโจมตีเป็นเรื่องปกติ จะต่างจากเดิมหน่อยก็แค่หนนี้แทบจะไม่มีใครเหลืออยู่ที่นี่เลย แพรวไม่อยู่หัวหน้าหน่วยทั้งคู่ก็ไม่อยู่ กระทั่งเจนิสต้องลงไปไฟว้กับสัมภเวสีไวรัสข้างล่างด้วยตัวเอง เธอถึงกับต้องเกณฑ์คุณลุงคุณป้ากับทหารรับจ้างคลาสต่ำที่ถูกหัวหน้าหน่วยทิ้งไว้ให้มาเป็นสหายร่วมรบ.เด็ก 9 ขวบอย่างโบ๊ทกลายเป็นคนคุมสถานการณ์จากบนกำแพง แต่ก่อนข้างบนนี้จะมีทหารรับจ้างยืนสลับเวรยามคุ้มกันตลอด 24 ชั่วโมง แต่ปัจจุบันกลับเหลือแค่โบ๊ทเพียงคนเดียว อาญาสิทธิ์เด็ดขาดทั้งหมดจึงตกเป็นของเขา ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้โบ๊ทใช้แหวนเวอร์ชั่น 2 ที่สร้างขึ้นจากเศษเหล็ก ย้ายผีดิบผู้

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 156 : Mirage!

    คอหักห้อยต่องแต่ง น้ำลายยืดหยดย้อยเป็นพิซซ่าขอบชีส เสื้อผ้าขาดวิ่นกลิ่นยิ่งไม่ต้องพูด กองทัพผี Covid กรูกันออกมามากกว่าครึ่งร้อย ดูท่าทางพิกลพิการและทิศทางที่เคลื่อนมาก็เหมือนกับถูกคอนโทรลมาจากแหล่งเดียวกัน พวกมันกลายเป็นสิ่งไม่มีชีวิตอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีจิตใจไร้สัมปัชชัญญะร่างกายที่มูฟแกว่งไกวก็เหมือนทำไปตามคำสั่ง.ถนนคอนกรีตด้านหน้าแนวที่แตกร้าวและมีหญ้าแห้งแซมเล็กน้อยกลายเป็นสมรภูมิแรก ความกว้างของมันมากกว่า 8 เลนแต่บัดนี้ทั้งถนนและเกาะกลางกลับเต็มไปด้วยภูตผีที่ประจันหน้าอยู่กับลูกทีมของเฟิงฉิน.กลุ่มชายชาวจีนเกาะกลุ่มกันเป็นครึ่งวงกลม พร้อมกับเครื่องทำความเย็นแบบพกพาที่แบกอยู่บนแผ่นหลัง ด้านหลังสุดของแนวโล่มนุษย์คือกลุ่มรถกระบะที่จอดไว้เรียงกัน พวกมันบรรทุกเครื่องทำความเย็นเวอร์ชั่นใหญ่ยักษ์เอาไว้ และตอนนี้ก็กำลังเดินเครื่องเต็มที่เพื่อใช้ในการดำเนินกลยุทธ์เปลี่ยนกลางวันให้กลายเป็นกลางคืนอย่างที่เห็น.สาบานได้ว่าทั้ง 50 นายไม่มีทีท่าว่าจะหวาดกลัวเลย เหล่าชายตาตี๋ต่างพากันยืนจังก้าราวกับรอให้กองทัพผู้ติดเชื้อพุ่งเข้ามาขย้ำ! แต่ก็แน่นอนว่าหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนกับหัวหน้าหน่วยทหาร

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 155 : สไนเปอร์แห่งเหมันต์

    ตึกร้างเคหะสถานถูกปล่่อยทิ้งแลดูเวิ้งว้างอเนจอนาถ ทั่วทุกหย่อมหญ้าแผ่ขยายความแห้งแล้งแดดิ้นมาจากเมืองหลวง มีเชื้อที่ไหนที่นั่นมีแต่ความตาย ผู้คนกลายเป็นผีออกไล่ล่าฆ่าฟันพวกเดียวกันเองเพื่อขยายอาณาเขตจนกลืนกินทั้งผืนโลก นี่คือเหตุการณ์จริงที่หัวหน้าหน่วยทหารรับจ้างชุดดำ กับหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนประสบพบเจออยู่ พวกเขารับคำสั่งจากแพรวให้นำกำลังพลรุกคืบเข้ามาสแตนด์บายด์รอไว้ที่ย่านปริมณฑลตรงนี้ตามลำดับ.เป็นเวลาเดียวกันกับที่ทีมของแพรวออกไปรับด็อกเตอร์ที่ตกลงมาจากฟากฟ้า ทีมของพวกเขาฝั่งนี้ก็ได้เดินทางออกจากวิลเลจมาพร้อมกับอุปกรณ์และกลุ่มคนชาวจีนซึ่งเป็นลูกทีมของเฟิงฉิน รวม ๆ แล้วกำลังรบจากแนวหน้าน่าจะมีมากกว่า 200 นายเห็นจะได้ แบ่งเป็นทีมทหารรับจ้างที่เชี่ยวชาญการรบในเมืองหนึ่งร้อยนาย อีกห้าสิบเป็นพลลาดตระเวนจากวิลเลจ ส่วนอีกห้าสิบที่เหลือก็คือพลรบชาวจีนที่มาพร้อมกับทักษะการใช้อุปกรณ์การทำความเย็น.น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟฉันใด ขบวนทัพที่มีปริมาณคนน้อยกว่าย่อมเสียเปรียบกว่าฉันนั้น แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับประเด็นปัญหาด้านการสื่อสารที่ต่างคนก็ต่างฟังกันไม่เข้าใจ ตัดภาพมาอีกทีตึกในปริมณฑลทั้งย่านก็โดน

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 154 : ปัง!

    "ปัง!"กระสุนหนึ่งนัดดังขึ้นกลางมหาสมุทร เรือสปีดโบ๊ทลอยนิ่งเท้งเต้ง.บทจะสดไม่มีใครใส่สุดได้เท่าแพรวอีกแล้ว คุณพ่อถึงกับตัวชาหน้าซีดเนื่องจากกระสุนนัดดังกล่าวได้เฉี่ยวแก้มของแกไปเพียงนิดเดียว แกล้มลงก้นจ้ำเบ้าแววตาสั่นสะเทือน ไม่แม้แต่จะมองใบหน้าของแพรวอีก."โอ๊ย! แก้มฉัน , นะ.. นี่มัน.. เลือดนี่!?"วาดฝ่ามืออังกับดวงแก้มที่แสบซ่าน ฉับพลันด็อกเตอร์ก็ทราบขึ้นมาในทันทีว่านี่น่าจะเป็นการลงทัณฑ์โดยเจตนาของแพรว เพราะบาดแผลได้ปรากฏขึ้นบนแก้มข้างเดียวกับที่เธอโดนตบไปเมื่อครู่เป๊ะ ก่อนที่ต่อมาแพรวจะตวาดกลับไป."ใช่ค่ะ! ก็แค่แก้ม! แต่ถ้าพ่อยังไม่ยอมสำนึกผิดในเรื่องที่ทำกับพีล่ะก็.. หนูยิงเข้าหัวพ่อตอนนี้เลยยังได้!"."แกร๊ก ๆ "กระชากคันรั้งขึ้นลำปืนอีกคำรบ พลางยื่นปลายกระบอกจ่อเล็งไปที่ด็อกเตอร์ผู้เป็นความหวังของโลก ที่ซึ่งบัดนี้กำลังนั่งขัดสมาธิเอามือปิดแก้มโอดโอยอยู่บนพื้นเรือ.เฟิงฉินกับมิวท์ที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างก็เลยต้องรีบเข้ามาเคลียร์ ปืน Glock-18 ของแพรวโดนเฟิงฉินยึดเอาไว้เป็นการชั่วคราว ส่วนมิวท์ก็รีบตรงเข้าไปห้ามปรามอารมณ์เดือดดานของคุณพ่อ ผ่านการใช้สีหน้าออดอ้อนบ้องแบ้วของตัว

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status