บทที่ 3 เรื่องราวยังไม่จบ

ฉันสูดหายใจเข้าลึกเต็มปอดก่อนจะตัดสินใจกดเบอร์โทรออกเป็นพี่ยูตะ และแล้วก็รวดเร็วทันใจดี เพราะรอเพียงไม่นานไอ้พี่ยูตะก็รับสายของฉัน

“นี่ยูเช่าห้องอะไรให้...รู้ไหมว่ามีหนังสดมาเล่นจนเกือบต้องไปคลินิกให้หมอล้างตาให้ อุจาดตา!”

(เฮ้ยโมจิ อย่าเพิ่งโวยวาย เดี๋ยวจัดการให้ นั่นเพื่อนพี่เอง)

“คบคนสันดานหมาหน้าหื่นแบบนี้ไง ถึงได้นิสัยไม่ต่างกัน เลิกคบกันไปซะ ไม่งั้นฟ้องแม่แน่”

(ปกติมันเป็นคนดี...นี่คงจะผิดจังหวะ)

“ดีห่มละสิ...หื่นแบบนี้แถมยังโชว์พาวด้วยการกระแทกจนน้ำแตกต่อหน้าต่อตา”

ฉันพูดด่าซึ่งหน้า แม้ว่าจะอยากด่าคำอื่นที่ใช้พยัญชนะตัวเดียวกัน แต่ก็ต้องข่มเก็บไว้ในใจ ต่อให้ปากจัดแค่ไหน คำนี้จะเป็นคำสุดท้ายที่ฉันจะใช้ด่าผู้ชาย เพราะมันเป็นอวัยวะเพศของผู้หญิง

“ยูตะเหรอ...น้องสาวนายแสบกว่าเบตาดีนอีกว่ะ”

เจ้าของห้องพูดแทรกขึ้นมาทำให้ฉันถลึงตาใส่ แม้ว่าใจจริงอยากสาวหมัดใส่ก็เถอะ ฉันว่าเขาโรคจิตนิด ๆ นะ แถมนิสัยทุเรศแบบนี้ คาดว่าพี่ชายคงจะเอาเยี่ยงอย่าง ถึงได้ทำเรื่องอย่างว่านอกห้อง ทั้งที่น้องสาวก็อยู่ด้วย

(ใจเย็น ๆ โมจิ...เดี๋ยวพี่คุยให้)

“ไม่คุยแล้ว จะกลับบ้านฟ้องแม่”

(พ่อกับแม่บินไปดูงานที่สิงคโปร์สองอาทิตย์)

ไอ้พี่ชายคิดว่าฉันฟ้องไม่ได้หรือไง แม่ไปสิงคโปร์ไม่ได้เข้าป่าอเมซอนถึงจะติดต่อไม่ได้

“คิดว่าโมจิฟ้องไม่ได้งั้นสิ?”

(อย่ามาทำขู่สิวะ...เดี๋ยวพ่อก็บ่นหูชา)

“น้องจะไปอยู่ที่อื่น ไม่อยู่ที่นี่เด็ดขาดรีบ หะ...”

ยังพูดไม่จบอีกคนก็ลุกมาตอนไหนไม่ทันได้สังเกต เท่านั้นไม่พอยังแย่งมือถือของฉันไปอีกต่างหาก พร้อมกับพูดสายด้วยตัวเอง

“ยูตะ ฉันปุณณ์เองนะ...โทษทีเดี๋ยวฉันเคลียร์เอง นายไปทำธุระเถอะ”

แล้วไอ้รุ่นพี่คนนั้นก็วางสาย แต่ทว่าแทนที่จะคืนมือถือของฉันกลับมา กลับยัดใส่กระเป๋ากางเกงตัวเอง เดือดร้อนฉันที่ต้องโวยวายเพราะจะเอามือถือคืน

“นี่...เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ”

“ไม่”

กวนประสาทฉิบหาย แบบนี้ต้องเจออีโมจิร่างสอง และฉันไม่รอให้ช้าไปกว่านั้น รีบเดินไปยืนเท้าเอวอยู่ด้านหน้าไอ้คนบ้าที่ขโมยโทรศัพท์ของฉันไปอย่างหน้าด้าน ๆ

“นี่เข้าข่ายขโมยนะ”

“ทีเธอยังแอบถ่ายฉันได้”

“แอบที่ไหนนายก็เห็น ฉันถ่ายโต้ง ๆ อยู่เนี่ย ที่เอากันไม่อายผีสางเทวดา ฉันก็แค่ถ่ายไปยืนยันกับพี่ชายว่าจะไม่อยู่ห้องนี้ และจะเอาห้องใหม่ต่างหาก”

คนอะไรทำผิดแล้วยังว่าคนอื่นอีก กับอีแค่ลบรูปบอกดี ๆ ก็ได้ไหมล่ะ ไม่เห็นต้องเอามือถือของฉันไปเลยนี่

“แต่เธอก็ถ่ายแล้ว แถมยังมองของฉันตาเป็นมัน”

ตาเป็นมันตอนไหน ใช้ตาตุ่มมองสิไม่ว่า ฉันแขยงต่างหาก แม้ว่ามันจะเอ่อ...ใหญ่มากก็เถอะ

“เงียบแบบนี้...อยากลองบ้างแล้วใช่ไหม”

มั่นหน้ามาก...ไอ้พี่เวรคบคนแบบนี้ได้ไงวะ นี่ขนาดฉันเพิ่งเจอหน้าได้ไม่นาน ยังรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรน่าพิศวาสกัน ทำไมถึงได้มีผู้หญิงเข้าหาเขา

แม้แต่เมื่อกี้ หากจำไม่ผิดคือจ๊ะโอ๋น้องดาวปีหนึ่งคณะสื่อสารมวลชน แม้น้องเขาจะดูแรง ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีอาชีพเสริมแบบนี้

หรือว่าที่จริงเพราะหน้าหล่อพ่อรวยแล้วดุ้นใหญ่กันแน่นะ ถึงได้ดึงดูดเหล่าแมงเม่ามาเล่นไฟกัน แต่บอกเอาไว้เลยว่า อีโมจิคนนี้ไม่เอาด้วยคนหนึ่งแหละ

ดูไร้อนาคตมาก

“เก็บไว้ให้เมียนายลองเถอะ...เอามือถือฉันมานะ” ฉันยื่นมือไปที่หน้าไอ้หน้ามึน แต่ทว่านอกจากจะไม่ส่งมือถือกลับมาให้แล้วยังนั่งอ้าขาที่โซฟา ยกแขนขึ้นวางพาดกับพนัก จากนั้นส่งยิ้มมองฉันอย่างหน้าระรื่น จนฉันอยากหาอะไรตีหน้าสักที

กวนส้นตีนกว่าพวกโยธาปากหมาอีก!

“นี่เอามือถือของฉันคืนมา พูดไม่รู้เรื่องหรือไง หรือปกติชอบเห่าเลยไม่เข้าใจภาษาคน?”

“โคตรจี๊ด...โดนใจว่ะ”

โดนถีบสักทีไหมล่ะ กวนตีนมากให้ตายเถอะ นี่รุ่นพี่สาขาไหนวะ แม่งเอ๊ย อย่าให้รู้จะประจานให้อายทั้งคณะเลย

“โดนอะไรนายก็ช่าง เอาของฉันคืนมา ฉันจะกลับบ้าน เสียเวลา” ฉันไม่ยอมท่าเดียว คิดว่าวันนี้คงจะกลับไปนอนบ้านดีกว่า แม้พรุ่งนี้จะเรียนเช้าก็เถอะ

ดวงซวยสงสัยต้องไปรดน้ำมนต์เจ็ดวัด

“ก็พี่ชายเธอเช่าห้องนี้แล้วจะกลับบ้านทำไม”

“เจ้าของห้องสกปรก...ขยะแขยง”

แน่นอนภาพเมื่อกี้ยังติดตา ให้ฉันมานอนห้องที่นายคนนี้เพิ่งเล่นท่าหมาจบไป ฉันบอกเลยว่าฉันไม่สะดวกใจสักเท่าไรนัก

“ฉันอาบน้ำแล้วนะ...ไม่สกปรกหรอก ไม่เชื่อมาดม สิ”

“จิตใจสกปรกล้างด้วยน้ำไม่ออกหรอก”

...คนอะไรพูดจาไม่รู้เรื่อง ฉันอยากจะบ้าตายแถมยังดูหื่น ๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจด้วย เกิดนึกอยากปล้ำฉันขึ้นมาทำไง

“แรงมากเลย...ชื่อโมจิใช่ไหมเราอะ...ไอ้ยูตะมันเหมือนจะเคยบอก” อีกคนทำเหมือนกำลังนึกอะไรบางอย่าง จนฉันที่ยืนรอจนเมื่อยแล้วหันหลังไปจะนั่งที่โซฟาเดี่ยว เพื่อต้องการตกลงกับไอ้คนบ้านี่ แต่ทว่ายังไม่ทันได้ขยับขาเลย

ฟึ่บ!

ร่างของฉันถูกรวบเหวี่ยงไปนั่งตักไอ้คนหื่น โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัวและฉันก็โวยวายทันที

“เฮ้ย...ปล่อยนะ...ไอ้บ้า...นายจะทำอะไรฉัน...ฉันเรียกตำรวจแน่” ฉันไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายที่ไม่ได้เป็นแฟนกันถึงขั้นนั่งตักแบบนี้มาก่อน แล้วท่าทางไอ้บ้านั่นก็ไม่ค่อยน่าไว้ใจอีกด้วย

“ก็ว่าฉันสกปรกไม่ใช่หรือไง...นี่ไงมาพิสูจน์สิ สกปรกจริงไหม”

“เหม็นคาว” ฉันว่าพลางดิ้นลงจากตักคนตัวใหญ่ แต่ทว่ากลับโดนกักเอาไว้ด้วยอ้อมแขนข้างเดียว

แม่งเอ๊ย คนหรือหมีควาย แรงเยอะขนาดนี้

“ปกติฉันว่าฉันเนื้อหอมมากนะ นี่น้ำหอมสูตรที่ใช้กัน คนอื่นอาจจะฉุน แต่ฉันน่ะสาว ๆ เดินตามเป็นพรวนเลยแหละ”

คนหรือแมลงวันเอาดี ๆ แต่ฉันได้แค่คิดในใจ

“ใคร?”

“ใครเดินตามงั้นเหรอ พอมีเวลาสักวันไหมล่ะ ถ้าจะเล่าจริง ๆ วันนี้ก็คงไม่จบ”

ฉันฉีกยิ้มหวานก่อนตอบ “ใครถามไม่ทราบ!”

เจอคำพูดดับความมั่นหน้าของไอ้ผู้ชายเจ้าของคอนโดหน้าหื่น คงจะมีแค่ผู้หญิงตาถั่วที่ชอบเข้าไปได้ แต่บอกเลยไม่ใช่ฉันแน่

“โหย...โคตรชอบ...โสดใช่ปะ...ลองมาคบกันดูไหม เธอเหมาะจะเป็นแฟนฉันดีนะ พยศอย่างนี้ฉันชอบ”

“แต่ฉันไม่ชอบ”

“ปากไม่ตรงกับใจไงเราอะ...ไม่ต้องเขิน ๆ นี่ถ้าลองได้คบกันนะ...”

“ไม่คบโว้ย!”

ฉันเหนื่อยจะดิ้นลงจากตักจึงหยุดพร้อมกับถอนหายใจ ให้กับเพื่อนพี่ยูตะที่โคตรจะหลงตัวเอง ที่บ้านไม่มีกระจกหรือไงถึงได้มั่นใจขนาดนี้ โคตรจะดูถูกผู้หญิงเลยบอกตามตรง

“นี่จะคืนโทรศัพท์ได้ยัง ฉันจะกลับบ้าน”

“พูดเพราะ ๆ หน่อยสิ...พี่ชอบให้คนพูดเพราะ ๆ แล้วพี่เนี่ยตามใจเก่งนะ”

“หึ...เอาเก่งสิไม่ว่า”

“หูย...รู้ได้ไงอะ...ว่าพี่เอาเก่งรู้ใจกันสุด ๆ แบบนี้เราคือคู่ที่เหมาะสมมากนะรู้ปะ พี่จะเอาให้น้องไม่ต้องเดินสักสามวัน”

โว้ย...นี่ฉันเจอกับตัวอะไรวะเนี่ย แม่งเอ๊ย ไม่เอาแล้วก็ได้โทรศัพท์ คอยดูนะไอ้พี่ยูตะเจอฉันแน่ วันนี้จะไปลากคอมารับผิดชอบด้วยการซื้อมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่ออกปีนี้ให้ฉันเลย

ยิ่งฉันโมโหราคาของที่ชดใช้ย่อมต้องแพงขึ้นอีกเท่าตัว

“ปล่อย...ไม่เอาแล้วโทรศัพท์”

“แล้วจะเอาอะไรล่ะ...หรือว่าจะเอาพี่ แต่รอก่อนนะถุงยางหมด...ถ้าสดมันจะเสี่ยงใช่ปะ เรายังเรียนกันอยู่ หรือเราชอบสดล่ะ แต่พี่ไม่อยากให้เรากินยาคุมเลยนะมันอันตราย หรือนับหน้าเจ็ดหลังเจ็ดดี แต่มันจะไม่ชัวร์นะ”

ฉันที่เหลืออดแล้วจริง ๆ จึงยิ้มให้ก่อนจะแทรกมือเข้าไปในเสื้อของเขา ลูบไล้กล้ามเนื้อที่ขึ้นเป็นลอนที่สาว ๆ ต่างหลงใหล ก่อนจะล็อกเป้าหมายให้ดี แล้วออกแรงให้สุดกำลังบิดให้เนื้อแทบหลุดตามมือออกมา

“อ๊า...โอ๊ย...ยอมแล้ว...ยอมแล้ว...โอ๊ย...เจ็บ ๆ ซี้ดดด...โอ๊ย”

รุ่นพี่นิสัยไม่ดีดิ้นพั่บ ๆ สองมือทุบกับพนักโซฟาระบายความเจ็บปวด แต่อย่าหวังว่าฉันจะผ่อนแรง ยิ่งเพิ่มแรงมากขึ้นอีก

แต่อะไรก็ไม่อะไร ฉันที่บิดหัวนมไอ้เจ้าของห้องเวรนี่อยู่ เสียงประตูดันเปิดออกมาพร้อมกับใครบางคนที่ตะโกนด่า

“เป็นเหี้ยอะไร ร้องอย่างกับถูกเชือด ทำไมเด็กมึงกัดไข่แตกหรือไง”