Share

3

=PENELOPE's POV=

"I heard a news that Master informed everyone that we have a meeting tomorrow," balita ko kay Alexa habang nakatayo sa gilid ng glass wall nitong opisina niya at nakatingin sa labas. Hawak niya ang isang glass na may laman na whiskey.

"Hmp," simpleng sagot niya nang hindi tumitingin sa akin at nanatili ang tingin sa labas.

"Do you have any idea, regarding on what it is?" tanong ko ulit. Baka lang kasi may idea siya kung tungkol saan ang pag-uusapan. 

Usually kasi ay nagkakaroon lang ng meeting kung may problema ang grupo o kaya may achievement. Kaya nagkakaroon kami ng hint kung para saan ang pag-uusapan. But, this time nothing, as in clueless ako. Bigla na lang may kumalat na may meeting at dapat ipa-alam na sa lahat.

"Regarding the title." Napa-ayos ako ng upo dahil sa sinabi niya kahit hindi siya nakatingin sa akin.

"You mean the next leader?" Tumingin siya sa akin saglit at ngumiti saka muling binalik sa labas ang tingin.

"The leadership will be mine. I will be the Queen, no matter what," bulong niya pero hindi yon nakaligtas sa pandinig ko.

I sighed dahil sa sinabi niya.

Alam kong gagawin niya lahat makuha lang pamumuno sa Shadow Syndicate.

Yes, syndicate.

Mga sindikato kami. Pero hindi kami ang mga sindikato na napapanood niyo sa tv o nababasa sa mga dyaryo. Those syndicates are low profile that earned thousands only, lucky if they reach millions, pesos. Our family earned thousands of dollars in a minute that makes us one of the top billionaires worldwide.

The woman who I talked to right now is the heiress of the Syndicate. She is Alexa Lestrange, 23 years. The only granddaughter of the recent King of the Shadow. Her parents die when she was 7 years old. 

Daddy niya ang naging heir ng lolo niya, pero nang mamatay ito ay sa kanya napasa ang posisyon. Hindi pwedeng mapasa sa kapatid ang trono maliban na lang kung walang anak ang kasalukuyan may hawak nito.

Me? I am her soul, right hand to be exact. My name is Penelope Sy, and my loyalty is to her. 

"But it is supposed to be you, you are the only heiress of Lestrange clan. If we follow the rules, the next leader will be the eldest of the present leader. And since that your father dies, the position should be pass unto you."

"Eldest son," pagtatama niya. "But I am a daughter," dugtong niya saka naglakad palapit sa kanyang swivel chair chair at doon naupo.

"So, you're saying that maybe King passes it to another person?" tanong ko. 

Hindi pwede mangyari ýon, Hindi pwedeng hindi si Alexa ang hahawak sa susunod na Leader. Sa kanya lang nababagay ang titulo na iyon.

"No, cause first, I will not allow anyone to take that position from me." Nakita ko ang pag-kuyom ng kaliwa niyang kamao kasabay nang pagkabasag ng baso sa kanan niya. Umagos ang dugo mula rito pero nanatiling kalmado ang mukha niya. “And second, no one dares to accept that title and took it from me.”

Pinunasan niya lang ng tissue ang palad niya saka binuhusan ng alak. Kumuha naman ako ng gauge sa first kid kit saka inabot sa kanya. Nilagyan niya ng benda ang sugat. Nakita ko pa na hinugot niya ang bubog mula rito bago tuluyan binalot ang kamay.

"I am always on your side Alex," sabi ko. Tumingin siya sa akin at nakita ko ang lungkot sa mga mata niya pero agad din nag-iba ang tingin niya. “I am always with you,” dugtong ko.

Emotionless ang mukha, Seryoso kung umasta. Pero ang mga mata niya ay hindi nagsisinungaling. Kung kaya niya itong itago sa lahat, pwes, sa akin hindi. Dahil masasabi kong kilala ko na siya at wala na siyang matatago pa sa akin.

Lungkot, galit, sakit, pagdadalamhati, yan lang ang paulit-ulit kong nakikita sa mga mata niya. Mga emosyong ako lang ang nakakakita dahil sa akin lang siya tumingin ng mata sa mata.

"I'm counting on you," sagot niya.

'Count me in sa kahit anong laban mo, Alex. Dahil kahit na anong mangyari, nasa tabi mo ako palagi. Hindi ka na masasaktan, dahil sisiguraduhin ko na ilalayo ko saýo lahat ng tao'ng gustong manakit saýo.'

“Bye the way, do you have any information about them?” tanong niya matapos balutin ang kamay. Saka kumuha ng sigarilyo at nagsindi.

“I have a hint, I am closer to them,” sagot ko. “Their info is limited and I think until now, they still have a protection.”

“Mailap ha!” dugtong niya. 

“I think so, anyway, for now, let us focus on the upcoming meeting. We will arrange them some other time.” Hindi ko naman narinig ang pagsang-ayon niya o ang pagtutol. 

“Fine,” yon lang sinabi niya.

“May plano ka ba sa meeting?” tanong ko.

“Nothing, But I guess I need to talk to the VIP’s first before we will go to the meeting,” sagot niya.

“Ok, I will inform Gabriela to do inform the VIP,” sabi ko. I don’t need to ask her kung para saan at bakit kailangan niyang magpa-meeting muna. I know she has her reason. Tumayo ako saka kumuha ng alak nang mapansin ko ang isang frame na nakataob. Nang i-angat ko ito ay nakita ko ang kung sino ang naroon.

“Still you have this?” Tumingin naman siya sa akin.

“Throw it if you want,” sagot niya.

Pero imbes na itapon ito ay binalik ko lang ito sa pagkakataob.

“There is a right time to do that, not me, but you,” sagot ko saka tinuloy ang pagkuha ko ng alak.

Pero hindi ako bumalik sa pag-upo. Nanatili akong nakatayo sa gilid ng wine shelf habang nakatingin sa kanya.

Sobra-sobra na ang paghihirap ng kalooban niya. Pero alam ko may wakas din ang lahat.

Habang nakatingin ako sa kanya ay bigla naman siyang tumayo at saka kinuha ang bag niya.

=ALEXA's POV=

After my parents died it became my mission to find the cause of their deaths. I know it was an accident, but I know that there is someone behind on it. I was there and I saw every people who are with us at that time. 

I have a hint of who are they, but as long as I don’t have enough evidence to emphasize them, I will keep my mouth shut. But one thing is for sure, they will pay for my parent’s death.

I fixed myself, ready to go when Penelope call me.

“Do you go somewhere?”

“Yeah, why?”

“Nothing, I can come with you, if you want,”

“No need, I will go to Lestrange University to meet someone,” I said. I didn’t hear any reply from her, and when I look at her she only shrugged her shoulder. So, I ignore her and left.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status