ATASHIA
Instead na sa hotel na sinabi niya kanina, sa isang condo ako dinala ni Sir Lance. Hindi ito kalayuan mula sa Henzon Group of Companies. Lutang ako kaya kahit siguro sa impyerno n'ya ako dalhin ay sasama ako. Ang sama ng loob ko sa nanay ko. Kahit kailan talaga ay wala siyang pakialam sa akin.
"Take a rest. Mag-o-order muna ako ng food natin. Don't overthink. You have me," sabi ni Sir Lance.
Pinapasok niya ako sa isang napakalinis na silid. Amoy na amoy ko ang napakalinis na kurtina at bedsheets. Umiiyak na humiga ako sa kama. Hindi ko na tinanggal ang sapatos ko at hindi na rin muna ako nagpalit ng uniform. Wala akong pakialam kung nasaan ako o kung ano man ang suot ko. Ang gusto ko lang ay umiyak at ilabas ang lahat ng sama ng loob ko sa mundo, lalo na sa nanay ko.
Pumasok si Sir Lance sa silid kung nasaan ako. Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa. Madalas ay casual lang kami kung mag-usap kaya hindi ko expected na magtatapat siya sa akin kanina. Dahil sa kasungitan niya sa akin nitong mga nakaraang buwan, naglagay na ako ng pader sa pagitan naming dalawa. Inakit ko siya ng palihim pero kinumbinsi ko ang aking sarili na hindi ako pwedeng magkagusto sa kaniya.
"Sir Lance, twenty-six ka na, 'di ba? tanong ko sa kan'ya. Walang ka-ngiti-ngiti sa labi ko.
"Yes. Why?"
"Twenty-five na ako. Meaning, hindi natin kailangan ng approval ng parents kung sakaling magpapakasal na tayo," prangka kong sabi. “Let's get married.”
"Kasal?" he asked anxiously.
"Yes. Wala ng ligaw-ligaw, kasal na agad," hamon ko kay Sir Lance. "Ayaw ko kasing tumira sa isang bahay kasama ang isang lalaki na hindi naman kami kasal. Ayaw kong gumaya sa nanay ko."
"Look, Atashia," Lance said, "gusto kita at feeling ko nga ay mahal kita. Ngunit hindi pwedeng pabigla-bigla ka dahil lang sa galit ka mo sa mother mo. I am willing to marry you, but the question is…"
"Am I ready to be your wife?" Dugtong ko sa sasabihin sana ni sir. "My answer is yes."
Napaupo si Sir Lance sa gilid ng kama. Alam kong pinag-iisipan n'yang mabuti ang sinabi ko. Kita ko sa guwapo niyang mukha na problemado siya. Sa totoo lang ay hindi ko naman talaga mahal si sir, hindi pa. Sa pagkakakilala ko sa kan'ya, kahit masungit siya ay may itinatago siyang bait. Responsable rin siya kaya alam kong matututunan ko rin siyang mahalin. Ang mahalaga sa akin ngayon ay mapabilang sa mayamang angkan nila para ipamukha sa nanay ko ang kamalian n'ya. Gusto ko rin gamitin si sir para mahanap ko ang tatay kong nang-iwan sa akin sa poder ng nanay ko.
Bumangon at tumayo ako sa kama. Lumapit ako kay Sir Lance. Lumuhod ako sa harapan n'ya. Ngumiti ako ng buong tamis. Iyong ngiti na kayang baliwin ang kahit sinong lalaki. Pa-simple kong ginagamit kay sir ang aking mahika, ang aking ganda. Alam kong taglay ko iyon kahit morena ako at nasa five-two feet lang ang taas. Ang aking buhok ay kumikintab dahil sa itim na itim ito. My eyes are beautiful and I have a very seductive lips. Ako ang tipo ng babaeng hindi pwedeng iwasan ng kahit sinong lalaki.
Hinimas ko ang hita ni Sir Lance. Nakita ko dating ginawa iyon ni nanay sa isa sa mga lalaki n'ya. Napaungol si sir at hinawakan ang kamay ko.
"Stop. You're teasing me," sabi niya habang nakapikit.
"Pakakasalan mo ba ako o hindi?" tanong ko sa kan'ya. "Kung hindi, aalis na lang ako rito."
"Saan ka pupunta?" tanong n'ya.
"Maghahanap na lang ako ng bedspace na mauupahan," sagot ko sabay tayo.
Lance grabbed my hand and pulled me down. Napaupo ako sa hita n'ya. Hinapit n'ya ako sa baywang at saka tiningnan sa mata.
"You should think twice before entering into married life. Hindi ako titira sa condo na ito kaya pwede ka munang tumira rito. Kung magpapakasal man tayo, dapat mahal mo na ako. I do really like you but I don't want to take advantage of your situation. I hope you understand," paliwanag ni Lance.
After hearing those words ay para akong binuhusan ng mainit na tubig. Nagising ako sa katangahan ko. Napaiyak na lang ako habang nasa kandungan ni Sir Lance.
Nang mga sumunod na araw ay naging maayos ang buhay ko. Ilang kanto lang ang layo ng condo sa lugar kung saan ako nagtratrabaho kaya hindi ako nahihirapan. Wala akong ibang pinagsabihan ng mga naganap sa buhay ko kun'di ang kaibigan kong si Loida.
"Ano'ng plano mo ngayon?" tanong n'ya sa akin.
"Balak ko nang asawahin si sir," sagot ko.
"Ano? Baliw ka ba?" Exaggerated na tanong sa akin ni Loida. "Oo, guwapo at maputi si Sir Lance. Matangkad din siya dahil nasa five-eight feet yata ang height n'ya pero mag-isip ka naman, Atashia. Seryoso ka ba talaga sa plano mo?"
"Totoo nga. Kaya lang pakipot siya," natatawa kong sabi.
"It's because I want you to clear your mind first. I'm not pakipot. Actually, I am very much willing to marry you sa kahit saan pang simbahan," sabad ni Lance sa usapan namin. Nasa likuran ko pala siya at hindi ko alam. Lunch time kasi namin at sabay kami ni Loida dahil nasa restaurant kami ni Sir Lance. Kinilig ako sa sinabi niya. Ang pogi kong amo ay masyadong showy kaya naman parang nahuhulog na ako paunti-unti sa patibong n'ya.
One day, pumunta ang mommy ni Sir Lance sa restaurant. Ang Olivia's House ay unti-unti na rin nakilala dahil sa masarap nitong pagkain. Ang recipe kasi nito ay ipinamana pa ng lola ni Sir Lance sa kaniya.
"Good morning, ma'am," bati naming lahat kay Ma’am Olivia.
Instead na sumagot ay tumaas lang ang kilay ng mommy ni Sir Lance. Grabe ang sungit pala ni Ma’am Olivia. Tingin niya pa lang ay nakakatakot na. Ang mga salita niya rin ay parang kidlat na humahagupit. My gosh, empleyado n'ya pa nga lang ako, nanginginig na ang tuhod ko. What if maging mother-in-law ko pa siya? She's a beautiful monster sa paningin ko.
"Where is my son?" tanong n'ya sa akin.
Napatingin ako sa mga kasama ko, lalo na sa manager ng restaurant. I have no idea where Sir Lance is kaya kailangan ko ng rescue. Lintik, kararating ko lang din galing sa labas kaya paano ko malalaman kung nasaan si sir.
"Good morning, Ma'am Olivia," sabi ng manager namin. "Nasa opisina n'ya po ang anak n'yo."
"Okay. Mayroon ba kayong nababalitaan na nililigawan ni Lance?" tanong niya.
Parang may karera ang kilay ni Ma'am Olivia. Habang nagtatanong kasi siya ay nag-uunahan ang mga ito sa pagpapataasan.
"W-wa-la po, ma'am," pagsisinungaling ni Loida.
"That's good news. If you have seen my son courting a non-socialite impakta, you should report it to me, and I'll double your salary," maarteng sabi ng mommy ni sir.
Kinilabutan ako at tumingin sa mga kasama ko. Sobrang nangatog ang tuhod ko. Everyone needs money, including me.
“Magsabi na kaya ako sa mommy ni Sir Lance na nililigawan ako ng anak n'ya. Baka sakaling bigyan ako ng pera nito,” mga katagang naglalaro sa isip ko.
Napangiti ako sa pumasok sa kokote ko. Feeling ko ay sobrang desperado na ako na pati sarili ko ay gusto ko nang ilaglag. Pera, pera ang dahilan kung bakit naging ganoon ang nanay ko. Pera ang dahilan kaya nasira ang relasyon naming mag-ina. Teka, pera nga ba talaga o tawag ng laman?
"Mukhang lulusot ka sa butas ng karayom para lang magustuhan ng hilaw mong biyenan," bulong sa akin ni Loida.
"Ang gusto kong malaman ay kung sino sa atin ang may lakas ng loob na mag-traydor kay Sir Lance ng dahil lang sa pera," parinig ko sa mga kasama ko.
"Huwag kang gan'yan, Atashia!" sigaw ni Gemma. Isa siya sa mga waitress na mainit ang dugo sa akin.
"Bakit ka nag-react agad?" inosente kong tanong sa kaniya.
Ngunit hindi ko inaasahan na susugurin at sasampalin niya ako. Aba! Syempre hindi ako papayag na maging punching bag lang ng kung sino kaya lumaban ako. Pinilit kaming awatin ng mga kasama namin pero walang gustong magpatalo sa aming dalawa.
"What the hell is happening here?" Malakas na sigaw ng mommy ni Sir Lance.
Mabilis kaming naghiwalay ni Gemma at hinarap ang nanlilisik sa galit na mommy ni Sir Lance. Natatakot ako pero hindi ko iyon ipinahalata. Wala akong pakialam kung pati si sir ay magalit sa akin. Alam ko kasing hindi ako ang nagsimula ng gulo.
"Ma'am, nananakit po kasi si Atashia kaya lumaban ako," sumbong ni Gemma.
"Sira-ulo talagang babaeng ito," tanging nasabi ko. Ang tingin ko kina Ma'am Olivia at Gemma ay mga taong may pakpak at sungay. Iisa ang kanilang itsura, maganda ang panlabas na anyo ngunit demonyo naman sa loob.
"Oh, ikaw pala ang nagpasimula ng gulo," baling sa akin ni Ma'am Olivia. "You're fired!"
Napatingin ako kay Sir Lance. I am waiting for him to speak up. Isa, dalawa, tatlo… Wala talaga siyang sinabi. Tinigasan ko ang aking leeg, itinaas ko ang aking kilay at ngumisi ako ng buong pang-iinsulto. Lumapit ako kay Sir Lance at halos i*****k ko sa dibdib niya ang hawak kong mga folder.
“You’re fired!” matapang kong sabi.
“What?” Halos atakihin sa puso ang mommy ni sir dahil sa sinabi ko.
“Iyong anak n’yo po, lumalandi. Nililigawan niya po si Gemma kaya selos na selos sa akin ang babaeng iyan,” pagsisinungaling ko.
Sinugod agad ni Ma’am Olivia si Gemma at pinagsasampal ito. Lumakad ako palabas ng restaurant na may nakaguhit na ngiting tagumpay sa aking mga labi.
“Well, ganti-ganti lang iyan,” bulong ko habang naririnig ko pang nagkakagulo sila sa likuran ko.
Nobody can effortlessly put me down.
ATASHIADahil sa gigil ko kay Sir Lance kaya hindi ko napigilan ang maiyak habang naglalakad ako sa bangketa. Bwisit na lalaking iyon, mukhang santo sa harapan ng matapobre niyang ina.Wala akong trabaho, walang tirahan at walang pera! Bongga! Nasa akin na ang korona ng kawalan! Napakamalas ko talaga sa mundong ito. Subalit hindi ako papayag na maging isang basura sa paningin ng lahat. Patutunayan ko pa sa magaling kong ina na kaya kong magtagumpay sa malinis na paraan. “Atashia!” Dinig kong sigaw ni Sir Lance. Lumingon ako at nakita kong namumula ang pisngi niya dahil sa init. Oh my… magpapakipot ba ako o ano? Teka, I have to think first. Subalit bago pa man ako makapag-isip ay nasa harapan ko na siya. “Why did you lie to my mom? Hindi mo ba alam na pwedeng mapahamak si Gemma dahil sa ginawa mo?” tanong niya sa akin.“Wow, concern? Sir, kung sumunod ka sa akin para pagalitan ako, bumalik ka na roon kasi baka makakita ka ng mga stars sa katirikan ng araw.” “No. Don’t get me wron
ATASHIAWedding day!Hindi ko masasabi kung kasal ba talaga o lamay ng patay ang pupuntahan namin ni Lance. Ang mayor lang naman ng siyudad ang magkakasal sa amin pero matindi ang kabog ng dibdib ko. Napakaraming tanong sa isip ko. What if… what if… what if…Hindi talaga maubos-ubos. Ready na si Lance at maging ako. Puting americana suit ang suot niya. Hindi nakakasawang tingnan ang mukha ng aking future husband. Umangat kasi lalo ang kagwapuhan niya hindi lang dahil sa suot niya kung hindi dahil din sa gupit niyang sobrang simple pero ang linis. Nakasuot naman ako ng isang white lace wedding gown. Hapit iyon sa akin kaya kitang-kita ang contours ng aking katawan. Very classic din ang sweetheart neckline at cap sleeves nito. Sobrang detalyado rin ang sheer draped ng gown kaya kitang-kita ang hourglass figure ko na bihirang-bihira sa mga babae. Ang mahabang tela sa likuran ay lumilikha rin ng illusions na lalong nagpalutang ng natatangi kong ganda. Nang nakita ako ni Lance, bigla n
ATASHIA Hindi maitago sa magandang mukha ni Belle ang matinding pagkagulat nang sinabi ni Lance na asawa niya ako. Kinilig man pero parang gusto kong itago sa bulsa ko ang aking asawa. I hate the way Belled looked at him. Ako lang dapat ang may karapatan na tumingin sa mister ko ng ganon. Dala ng matinding selos, umungol ako ng bahagya. Nagmamadali na lumakad si Lance palabas ng hotel habang ang mukha ko ay nakasubsob sa malapad niyang dibdib. Nang ibaba ako ni Lance sa loob ng sasakyan, hindi ko napigilan ang mapasuka. Halo-halo na ang amoy ng mamahalin niyang kotse at kaniyang pawis, pero hindi iyon ang dahilan kung bakit bumaliktad ang sikmura ko. Ang totoo ay hindi talaga kasi sanay malapatan ng alak ang sikmura ko. “What the héck, Atashia? I had no idea that marriage could be so difficult. You're giving me a headache on our first night together as husband and wife,” reklamo ni Lance. Napahagikhik ako. Hinaplos ng hintuturo ko ang kaniyang mukha. Grabe sa kinis iyon na para
ATASHIA Habang nakasakay kami ni Lance sa private plane ay wala pa rin akong kibo. My eyes were closed pero nakikiramdam ako sa bawat galaw ng katabi ko. Sa dami kasi ng upuan ng eroplano, pinili niya pa talagang makisiksik sa tabi ko. Simula nang umalis kami ng condo ay wala na talagaakong imik. Hindi ako galit kasi nasarapan naman talaga ako sa kíss na ginawa ni Lance, kaya lang parang may mga nagtatakbuhang hayop sa sikmura ko. Nahihilo ako, naiihi, basta ang dami kong nararamdaman. Parang nakadikit pa rin sa bibig ko ang lasa ng labi ng asawa ko at para iyong bubble gum sa sarap. Dama ko pa rin ang lambot noon na parang cotton candy. Napangiti ako sa mga iniisip ko. "You're so gorgeous, hon," bulong niya sa akin. "Thank you," sakay ko naman sa sinabi niya. Matagal ko na kasing alam na maganda ako. "What are you thinking? Why are you smiling?" Bigla akong napamulagat sa mga tanong na iyon. Subalit mabilis din akong napapikit. My husband's face is just an inch away from m
ATASHIASeven days, seven days na akong trinatrato ni Lance na parang reyna. Mula paggising hanggang matulog, kulang na lang ay sambahin niya ako. For the very first time in my life, I felt how valuable I am. Hindi ko na pala kailangan malungkot dahil pilit pinupunan ni Lance ang kakulangan ni nanay. Each day na lumilipas ay lalo akong nahuhulog sa CEO kong asawa. Hindi n'ya kasi ipinararamdam sa akin ang layo ng agwat namin sa buhay. Sa halip ay ipinapakita niya sa akin how I deserve all the love and attention na hindi ibinigay sa akin ng sarili kong ina. "Hon, let's ride a Kayak," sabi niya sa akin isang umaga. Nasa Lancenta Hotel pa rin kami at nakababad ako sa pool. First time kong maligo roon dahil katatapos lang ng period ko. "Ano iyon?" Inosente kong tanong sa kaniya. "It is a boat commonly used in sports. It needs physical strength which is why I have to paddle for us to get into the deep part of the sea," paliwanag ni Lance. "Walang makina pala iyan. Huwag na. Nakakatako
ATASHIAI didn't confront Lance in front of Wenna. Hindi pwede. Bawal. Wala pa dapat makaalam kung sino ako sa buhay ng isang Lance Henzon. But I couldn't keep my mouth shut. Hindi kasi ako ang tipo ng tao na basta na lang papayag na maagawan. I must do my part to keep the marriage last for a lifetime katulad ng sumpaan namin ni Lance. Muli akong bumalik sa silid kung saan kami tumutuloy ni Lance. Hindi ko ginalaw ang mga pagkain kasi wala akong gana. Feeling ko ay busog na busog ako. Ang puso ko ay parang pinipiga dahil sa matinding paninibugho. As time passed by, lalo akong nanggigigil kay Lance. Ang dami kong naiisip na maaaring ginagawa nila ni Wenna. Hanggang sa dumating na ang mister ko. Kung kanina ay ready na ako to scold him, ngayon ay parang naputol ang dila ko. Na-blangko kasi ang utak ko kaya walang kahit na ano ang lumalabas sa bibig ko. Bigla akong naduwag na komprontahin siya. "Hi, hon. Oh, why did you not eat your breakfast?" tanong niya. Naks! Ang lambing niya. Pa
ATASHIA Lapu-Lapu, Magellan, Heneral Luna…Lahat na yata ng magigiting na taong nakilala ko sa history ay naisip ko habang ipinagtatanggol ako ni Lance laban kay Gemma. Pero hindi ko mapigilan ang mapabungisngis ng maalala ko si Gagamboy. Panay kasi ang kumpas ni Lance habang inuutusan niya ang mga guards na huwag na huwag palalapitin sa akin si Gemma. Para siyang ang pinoy hero na napanood ko. "Iyong asawa mo, may plus three sa akin," bulong ni Loida. "Grabe pala siyang magalit. First time kong nakita siyang gan'yan. Sa restaurant kasi, kahit nagkakamali kami ay hindi naman siya nagagalit. Ikaw lang pala ang may kakayahan na palabasin ang demonyo sa katawan niya.""Tumigil ka nga. Ang daldal mo," bulong ko kay Loida. Bahagyang lumayo sa akin ang kaibigan ko nang makita niyang lumalakad si Lance palapit sa 'kin."Are you hurt?" tanong ni Lance sa akin sabay tingin n'ya sa pisngi kong dinapuan ng palad ni Gemma. "Nakakainis ka. Hindi mo man lang ako hinayaan na gumanti," sagot ko.
LANCEAtashia's mother slapped me across the face, not once or twice. I couldn't even remember how many there were. I stood like a tree trunk protecting my wife. I accepted all the insults and remained silent. I am not a saint, but I did everything I could to avoid further conflict. She is, after all, my wife's parent. I must respect her despite her bad attitude."Nanay, tama na." My wife begged her mother. She was terrified and trembling. "Lance, okay ka lang ba?" I nodded kahit nahihilo na ako dahil sa mga sampal na tinamo ko. It was my first time being beaten. I, Lance Henzon, was always treated like a prince. But for my wife, I am willing to be a sacrificial lamb. "Sino ba iyang lalaking iyan, ha? Bakit kung makasigaw para patigilin ako ay akala mo kung sinong anak ng hari?" My mother-in-law asked Atashia. "He is the son of Congressman Henzon, ma'am," singit ng abogado ko. "Pwede ba, huwag kang pa-Inglis-Inglis? Pinoy tayo, Pinoy!" Atashia's mother emphasized. "Sir, would yo