(Secretary Lee POV)
Nasa harapan ako ngayon ni Master Cedrick. Nakahiga sa paanan niya ang Lion na kapag nagkamali ako sa sasabihin ko. Tiyak malalapa ako ng dis-oras.
“Report.”
Natrace namin yung babae.
Monina Alvarez, 27 at sa parehong paaralan ang pinapasukan nila ni Young Master Dominic. Isang Journalist student.
Kaya ba kumuha siya ng larawan? Dahil gagawa ng article na di nga pinapansin ni Master Cedrick ang mga taga-media sa mga imbitasyon na pinapadala sa kanya. Sa tingin ko, nagkamali ang babae sa ginagawa niya. Impossible na mangyari yun.
Pinuntahan namin ang paaralan. Nang harangin nga ako sa unang pagkakataon ng kapatid ni Master Cedrick. Si Young Master Dominic.
“Are you here dahil sa simpleng bagay lang? Stop. Walang kailangan na ipag-alala.” Lalabas na sana ako ng president office nang biglang malakas niyang hinarang ang binti sa pinto.
“Listen to me.” Titig nito sa aking mga mata. “Kung ayaw mong mapahamak ang pangalan mo sa kapatid ko.”
“Young Master Dominic, ito ang utos ng kapatid mo.” Kung di niya alam.
“Tss. You know him. Alin ang mas matimbang sa kanya? Ang tapusin ang issue ng babaing yun o ang tungkol sa akin? You choose.”
Kilala niya ang babae. Kung ganito nga niya pinaglalaban ito. Napabuntong hininga ako. Siya ang mahalaga nga ngayon kay Master Cedrick.
“Kailangan ko lang gawin ang trabaho ko. Baka kumalat ang larawan at impormasyon tungkol sa inyo.”
“Don't worry, I can handle it. Go away and never go back.”
Yun nga ang pinag-usapan namin ng kapatid ni Master Cedrick. Naiipit ako sa kanilang dalawa.
“Master Cedrick, di ko nagawa ang trabaho ko.” Amin ko na sa kanya. Ngumisi ito sa akin.
“So, instead na yung babaing yun ang maging hapunan ng alaga ko. Ikaw Secretary Lee?”
“Master Cedrick, I think Young Master Dominic is inlove with that woman.”
Nagkaroon nga ng katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napatayo ito.
“In love? Are you sure about this?”
“Yes, Master Cedrick. Binalaan niya ako.” Ngumisi sa akin at napaharap sa labas ng bintana. Parang may bagay na naman na inaalala.
“Leave.” Napabow na lamang ako bago nga umalis sa harapan niya.
Anong naman ang gagawin niya kung nagmamahal na nga ang kapatid niya? It's normal.
At sa tingin ko Master Cedrick, normal ding palayain mo na ang nakaraan. For sure magiging masaya ka ulit.
Pag-uwi ko nga sa aking bahay. Sinalubong ako ng anak ko.
“Kala ko gagabihin ka ng husto.” sabi nga ng asawa ko na nasa paanan ng pintuan. Lumapit sa akin at niyakap ako.
Wala nga akong masyadong oras sa kanila, ngunit talagang sila ang nagpapasaya sa akin. Ginagawa ko ang trabahong to, para maayos nga silang mamuhay.
“Sa totoo niyan, mayroong operation ngayon si Master Cedrick. Babalik ako pagkatapos natin kumain ng hapunan.”
“Alam mo Mike nagseselos na ako sa trabaho mo. Wala ka nang oras sa amin.”
“Yeah Daddy.” Napakamot ako. Ngumiti sa kanila lalo na sa asawa ko.
“At least di babae ang inaatupag ko diba?”
“Hmph. Kumain na nga tayo ng makapaligo ka man lang.”
(Cedrick POV)
Napayakap sa akin si Vanessa. Na di ko alam may tumama nang bala sa kanyang likuran. Mukha niya na nawala ang ngiti. Bigla na naman na mayroong tumama sa kanya. Kumilos na ako ngunit hinayaan lang niya ang sarili para nga maging sanga ko.
“You must live, Cedrick.” ngiti nito sa akin. Saka nga sa pangatlong bala, bigla na lang lumabas ang dugo sa kanyang labi.
“I love you so much.” at napapikit na sa sakit na siyang naramdaman. Nang bumagsak na siya sa braso ko.
“No Vanessa! Wake up! NOOOOOOOO!” na siyang ikinadating ng mga tauhan ko para paligiran na kami at tuluyang mahila.
Nagmamadali kong isinakay sa sasakyan ang katawan ng asawa ko.
No Vanessa! I can save you!
At paulit-ulit ang tunog ng kampana sa tenga ko. Tunog na merong namatay.
Nang imulat ko ang aking mga mata. Bumungad sa akin ang malaking bilog na buwan. Ang bilis ng tibok ng puso ko.
Vanessa.
Bakit mo ako iniwan…
(Secretary Lee POV)
Sinasagawa na ngayon ni Master Cedrick ang surgery sa isang pasyente na may sakit nga sa puso. Marami ang tumanging doktor na isagawa ang operasyon ng pasyente dahil malaki ang chansang maari itong mamatay.
Isa ngang bangungot sa isang doctor kapag di nila nasagip ang pasyente.
Ang tunay na doctor di ginagawa ang pag-sagip sa buhay dahil lang sa pera. They are willing to save the life no matter cost. Isa ngang doktor na kilala ko, ay itong tinitignan ko sa napakalaking monitor.
Isang gyera sa pagitan ni kamatayan ang ginagawa ni Master Cedrick.
“Scalpel.” tahimik ang boung operation room.
Nakikisama nga lang ako sa ilang doctor na nanunuod sa malaking screen habang sinasagawa ang operasyon. Marami ang namamangha sa paraan ni Master Cedrick. He was gentle na kahit nga binuksan niya ang dibdib walang dugong lumabas.
He is damn good.
“Rate pulse.” tanong niya na alam ko kinakabahan ang nasa loob ng operation room, hindi dahil sa situation ng pasyente kundi nga kay Master Cedrick.
Mata niyang matatalim ang gumigising sa mga taong nasa paligid niya. Di kasi agad itong kumilos.
Mabilis ngang nakipaglaban si Master Cedrick kay kamatayan hangang sa maputol ang huling sinulid matapos niyang sarhan ulit ito.
Di na nakakapagtaka ang resulta kapag siya nga ang gumagawa ng operasyon. Nahihirapan na makipag digmaan si kamatayan sa isang kagaya niya.
Lumabas na siya ng operating room. Inalis ang facemask.
“Terminate that damn woman.” yun lang ang nakakalungkot sa binubuo niyang grupo. May mga natatangal dahil sa kanilang nararamdamang kaba para sa kanya.
Sa akala naman kasi nila kakainin sila ni Master Cedrick. Bakit di na lang mag-focus sa trabaho.
Narinig ko nga sa nurse station umiyak yung babae. Nang makita ako, lumapit sa akin.
“Secretary Lee, kausapin niyo naman si Master Cedrick.” Napailing ako sa kanya.
“You'll find a better job na di ka nga kakabahan.”
“Secretary Lee.” Habol nito sa akin na hinarang nga ng tauhan ni Master Cedrick. Pinuntahan ko siya sa opisina nito. Nadatnan kong pinagsisilbihan ang sarili ng alak.
Alak ang papatay sa kanya. Sa yun nga ang ginagamit niyang pang-pakalma sa sarili.
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]
Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair