09 พระราชา

"จันทราไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆ ฉันอยากจะบ้าตาย..." อิงดาวแผดเสียงด้วยความท้อใจกับการสรุปหัวข้อรายงานตามคำสั่งของอาจารย์วัยกลางคนที่มอบหมายให้ทำ ทั้งสี่คนรวมตัวกันทำงานที่คอนโดของเอวาตั้งแต่เช้าจนเวลาผ่านไปก็ยังคงไร้ซึ่งวี่แววของความคืบหน้า

"คู่แกไปถึงไหนแล้ว?..." อิงดาวหันมาถามทางเอวากับคีรันที่อยู่คู่กัน ก้มหน้าก้มตากันทำงานหวังจะให้งานเสร็จเร็วๆ โดยที่ไม่แม้แต่จะคุยกัน

"ยังไม่ถึงไหนเลย ข้อมูลยังไม่มากพอ" เอวาผละออกจากกองหนังสือ น้ำเสียงเริ่มรู้สึกท้อไม่แพ้ไปกว่าอิงดาว เรือนร่างสวยเอนไปนอนพิงหลังกันด้วยความรู้สึกหมดแรงกับการรวบรวมข้อมูลเพื่อนำมาสรุปงาน

"พวกนาย...ค่อยทำต่อได้ไหม ฉันตาลายไปหมดแล้ว" อิงดาวเอ่ยด้วยท่าทีเว้าวอน กระพริบตาปริบๆ มองหน้าคู่ทำงานของตัวเอง

"กูว่าก็ดีเหมือนกัน เริ่มเมื่อยแล้วเหมือนกัน" คีริวเอ่ยสมทบหันไปพูดกับพี่ชาย ทำให้รอยยิ้มจางๆ เริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าสวยของสองสาว คราวนี้ความหวังในการหยุดพักของพวกเธอจึงตกไปอยู่ที่คีรัน อิงดาวและเอวาหันไปทางเพื่อนสนิทอีกคนเพื่อกดดันในคำตอบ จนกระทั่ง...

"อืม" คีรันเค้นเสียงตอบพร้อมกับปิดหนังสือเรียนที่อยู่ตรงหน้า

"เยส!!!" คำตอบของคีรันทำให้หญิงสาวสองคนยืดตัวตรงแล้วแปะมือพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ความอ่อนแรงที่มีในตอนแรกจางหายไปในพริบตา

"บรรยากาศแบบนี้ต้องหาอะไรมากระแทกปากหน่อยแล้ว~" สิ้นเสียงของอิงดาว ทั้งสามคนที่เหลือก็หันมามองที่เธอเป็นตาเดียว เพื่อนสนิทมักรู้ดีว่าอิงดาวชอบสรรหาอะไรมาทำแปลกๆ อยู่เสมอ

"กระแทกปาก...ไม้หน้าสามเหรอ" ก่อนที่จะเป็นเสียงของคีริวที่พูดอย่างตั้งใจกวน

"เอามาตะบันหน้าหน้านายก่อนเป็นอันดับแรก..."

"...ฉันหมายถึงเหล้าเว้ย! แอลกอฮอล์เท่านั้นที่ทำให้เลือดสูบฉีด ร่างกายซาบซ่า" อิงดาวยกยิ้มออกมาด้วยความภาคภูมิใจในความคิดของตัวเอง

"งานวันนี้คงไม่เสร็จแน่ๆ"

"ตามนี้นะ ไอริวนายต้องไปซื้อกับฉัน"

"ทำไมต้องฉัน"

"นายจะให้ฉันกับเอวาไปกันสองคนหรือไง ผู้หญิงตัวเล็กบอบบางแบบพวกฉันยกกันเองไม่ไหวหรอก นายไปกับฉันน่ะดีที่สุด"

"เธอก็ไปกับไอรันมันดิ ฉันขี้เกียจ...อยากนอน"

"แต่ฉันจะไปกับนาย ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!" ทั้งอิงดาวและคีริวต่างพากันฉุดกระชากกันไปมา โดยที่มีเอวาและคีรันที่นั่งมองเพื่อนสนิทที่ชอบตีกันด้วยความเอือมระอา จนสุดท้ายเสียงนั้นก็หายเงียบไปเมื่อสุดท้ายคีริวก็ต้องตามอิงดาวไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

ครืดดดด!

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้น เอวาปรายตาไปมองยังที่มาของเสียง ก่อนที่จะรีบคว้ามันมาไว้กับตัวด้วยความรวดเร็ว

"เดี๋ยวฉันมานะ" เธอหยัดตัวจากโซฟาแล้วเดินออกไปทันทีที่เอ่ยกับเพื่อนตัวสูงจบ

คีรันมองตามแผ่นหลังเล็กที่เดินหายเข้าไปในห้องนอนจนสุดสายตา ใบหน้าคมคายเริ่มฉายสีหน้าไม่ชอบใจที่ปลายสายทำให้เอวายิ้มกว้างออกมาจนแทบปิดไว้ไม่อยู่ โดยที่เขาเองไม่ทันได้เห็นว่าเป็นใครที่โทรเข้ามา

ติ๊ด.

(เอวาลูก) ปลายสายรีบกรอกเสียงทันทีที่มือเรียวกดรับสาย เสียงหวานที่ได้ยินทำให้เอวายิ้มกว้างด้วยความดีใจ

"ค่ะแม่ หนูกำลังคิดถึงแม่อยู่พอดีเลย"

(วันหยุดยาวหนูกลับบ้านมาหาแม่ไหม แม่คิดถึงหนูมากเลย)

"หนูยังไม่รู้เลยค่ะแม่ ไว้หนูจะบอกแม่อีกทีนะคะ ถ้าไม่ติดงานอะไรหนูจะรีบกลับไปกอดแม่เลย"

(ถ้าไม่ว่างก็ค่อยกลับก็ได้ อย่าหักโหมมากนัก แม่รักหนูนะลูก)

"ค่ะแม่"

ปลายสายถูกตัดไปหลังจากที่ได้คุยธุระกันเสร็จ เอวาหมุนตัวหมายจะเดินกลับออกไปนั่งที่เดิม ทว่าเสียงสั่นข้อความกลับดังขึ้นทำให้เธอต้องชะงักเท้าอีกครั้ง

ทิวเขา : เอวา...วันเสาร์หน้าว่างหรือเปล่า ออกมาเจอกันหน่อยได้ไหม พี่คิดถึงเธอนะ

Read.

"อ่าส์...รสชาติของความสุข~" อิงดาวแผดเสียงหวานออกมาเมื่อแอลกอฮอล์ได้เข้ามาอยู่ในร่างกายตามที่เธอต้องการ มือเรียวกางออกมาแสดงทีท่าด้วยความเวอร์วัง การได้ปลดปล่อยความตึงเครียดจากการทำงานทั้งวันลงกับแก้วน้ำสีอำพันมันช่างมีความสุขและหอมหวานเสียจริงๆ

"นี่...ฉันคิดอะไรออกแล้ว พวกเรามาหาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่า"

"อะไรของเธออีก แค่นั่งดื่มยังสนุกไม่พออีกเหรอ"

"นั่งเงียบๆ กันสี่คนมันจะไปสนุกอะไร ฉันว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่า"

"เกมอะไร"

"เกมพระราชา" อิงดาวเอ่ยพร้อมกับลุกไปหยิบอุปกรณ์ เธอจัดแจงทุกอย่างโดยที่ไม่ได้เอ่ยถามถึงความสมัครใจของเพื่อนคนอื่นๆ

"เกมอะไรของเธอ ฉันเล่นไม่เป็น" คีริวมองการกระทำของเพื่อนตัวเล็กที่กำลังทำสลากด้วยความตั้งใจ

"ในนี้มีสลากอยู่สี่ใบ จะมีสลากที่เป็นสลากเปล่าไม่ได้เขียนอะไรอยู่สามใบ และสลากใบสุดท้ายจะเขียนคำว่าพระราชา หากใครจับได้สลากพระราชาคนนั้นจะมีสิทธิ์ออกคำสั่งกับคนในวงหนึ่งคน และถ้าใครขัดคำสั่งคนนั้นก็จะต้องถูกลงโทษ"

"ฉันขอถอนตัว" เอวาพูดค้านขึ้นทันทีที่ได้ฟังอิงดาวอธิบายกติกาจนจบ เกมพระราชาที่ไม่เหมาะกับคนมีความลับและมีความกล้าไม่มากพอ ซึ่งเอวามีครบทั้งสองข้อที่กล่าวมา เธอจึงเลือกที่จะขอถอนตัวเพื่อป้องกันตัวเอง หากจะให้ถูกลงโทษทุกครั้งที่โดนคำสั่งก็คงไม่ไหว...เธอไม่ได้คอแข็งมากพอ

"ไม่ได้! ทุกคนต้องเล่น" อิงดาวรีบตอบเสียงดัง

"เอาหนา...ก็เพื่อนกันทั้งนั้น ไม่มีใครใช้คำสั่งที่โหดร้ายเกินไปหรอก"

"งั้นเริ่มเลยนะ..."

"ฉันเป็นพระราชา" คีริวยกยิ้มมุมปากเมื่ออำนาจของเกมได้ตกมาอยู่ในมือของเขา สายตาคู่คมเบนไปทางอิงดาวโดยอัตโนมัติ

"จะสั่งอะไร" อิงดาวรีบพูดออกมาโดยที่ไม่ต้องรอให้พระราชาต้องเลือก เธอรู้ดีว่าการส่งสายตาของคีริวยังไงก็หนีไม่พ้นเธอ

"ฉันจะสั่งให้เธอทำรายงานของจันทราคนเดียวให้เสร็จ"

"ฉันไม่ยอมหรอก ยังไงนายก็ต้องมาทำรายงานชดใช้กับฉัน" ว่าจบอิงดาวก็กระดกดื่มเหล้าเพียวๆ ที่ตั้งตรงหน้าจนหมดเพื่อเป็นการลงโทษ เรื่องอะไรเธอจะให้คีริวนั่งสบายๆ โดยที่มีเธอเป็นคนทำแค่คนเดียว

"ในที่สุดสวรรค์ก็เข้าข้าง ฉันเป็นพระราชา" อิงดาวพูดขึ้นพร้อมกับแสดงหลักฐานเพื่อให้เพื่อนๆ ต้องยอมจำนนให้เธอ

"เอวา" เรียวปากเล็กของอิงดาวเอ่ยเรียกเพื่อนตัวเล็กอีกคนพร้อมกับยกยิ้ม

"หะ ห้ะ ฉันเหรอ?" มือเรียวชี้เข้าหาตัว

"ฉันจะสั่งให้แกตอบคำถามฉัน" รอยยิ้มร้ายกาจถูกฉายขึ้น อิงดาวหรี่ตามองเพื่อนตัวเล็กด้านข้างจนเอวาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

"สายตาแกไม่น่าไว้ใจเลยอะ"

"แกกับพี่ทิวเขาเลิกกันเพราะอะไร?..." คำถามของอิงดาวทำให้เธอชะงัก เอวาเม้มปากเข้าหากันแล้วส่งสายตาดุใส่เพื่อนสนิทที่ตั้งใจถามถึงทิวเขาที่เป็นแฟนเก่าของเธอ

"..." เงียบ ทั้งโต๊ะตกในความเงียบงัน ทุกสายตามองไปที่เอวาราวกับต้องการคำตอบและอยากรู้ไม่แพ้กัน เธอไม่เคยพูดถึงสาเหตุการเลิกรากับแฟนเก่า แม้ว่าอิงดาวจะหลอกถามถึงบ่อยครั้งแต่เอวาก็ปิดปากเงียบมาตลอด

ปึก!

"ทำไมมันขมแบบนี้เนี่ย..." เอวากระแทกแก้วเหล้าที่ดื่มลงบนโต๊ะเมื่อเธอได้ขัดคำสั่งของพระราชา ใบหน้าสวยทำสีหน้าเหย่เกไปกับรสชาติเหล้าเพียวๆ ที่เธอไม่เคยดื่ม

"ฮ่าๆ แค่แก้วเดียวก็หน้าแดงแล้วเหรอ" อิงดาวหัวเราะชอบใจที่เห็นใบหน้าแดงระเรื่อของเอวา ทั้งที่ตอนนี้ใบหน้าของเธอก็เริ่มที่จะแดงระเรื่อไม่ต่างไปจากเอวาเลยสักนิด

"เล่นต่อๆ"

"ไออิง...แกอีกแล้วเหรอ ทำสลากโกงป่าววะ" คีริวพูดขึ้นเมื่ออิงดาวยกยิ้มคลี่กระดาษให้เพื่อนสนิทได้ดูว่าเธอได้เป็นพระราชาอีกครั้ง

"ฉันจะเลือกคนเดิม เอวา"

"ยัยอิง...แกโกรธอะไรฉันหรือเปล่า" เอวาเริ่มพูดตอบโต้เมื่อเป้าหมายของอิงดาวยังคงตกมาอยู่ที่เธอ

"รอบนี้พระราชาจะเล่นเบาๆ เพื่อนรักไม่ต้องกลัว"

"ในฐานะที่เพื่อนรักมีคนเข้ามาจีบเยอะแยะมากมายจนเพื่อนคนนี้รู้สึกอิจฉาตาร้อน ฉันจะขอสั่งให้แกเต้นเพลงอะไรก็ได้ที่รู้สึกว่ามันน่าเกลียดโพสต์ลงในไอจีของแก"

"ให้ตายเถอะยัยอิง...อะไรคือเบาๆ ของแก"

"ฮ่าๆ เอายังไงเพื่อนรักจะทำหรือจะดื่ม"

อึก! เอวายกแก้วขึ้นมากระดกดื่มในรวดเดียว เธอส่งตาขวางใส่อิงดาวที่ตั้งใจแกล้งเธอไม่หยุด ขณะที่อิงดาวก็หัวเราะชอบใจอย่างมีความสุข เธอรู้อยู่แล้วว่ายังไงเอวาก็ไม่ยอมทำตาม เอวานับว่าเป็นคนดังของมหาวิทยาลัย เธอเป็นดาวมหาลัยตอนปีหนึ่งทำให้ไอจีของเธอมียอดติดตามที่เยอะพอสมควร แน่นอนว่าการเต้นทำท่าน่าเกลียดพวกนั้นจะไม่มีทางได้ลงไปอยู่ในพื้นที่สาธารณะพวกนั้นโดยเด็ดขาด

"ตาฉันแล้ว~" ใบหน้าสวยที่แดงก่ำของเอวาพูดขึ้นทันทีที่คลี่กระดาษออก น้ำเสียงของเธอทำให้เพื่อนอีกสามคนรู้ได้ทันทีว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงานแล้ว

"ฉันจะขอถามคีริว..." เอวามองไปทางคีริวด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม เพียงแค่แอลกอฮอล์เพียวๆ สองแก้วทำให้เธอเริ่มเปลี่ยนเป็นคนละคน

"ว่า?" คีริวเลิกคิ้วอย่างไม่เกรงกลัวในคำถาม เขาไม่เคยมีความลับ ทุกอย่างที่ทำเพื่อนทุกคนล้วนรู้ดี

"ทำไมนายถึงไม่มีแฟนสักที นายกำลังแอบชอบใครอยู่หรือเปล่า~"

"ถึงมันจะมีสองคำถามแต่ฉันก็จะตอบให้ ที่ฉันไม่มีแฟนเพราะฉันไม่อยากมีพันธะ ทำไมฉันต้องดึงอีกคนเข้ามาในชีวิตเพื่อรั้งการมีชีวิตที่มีความสุขของฉัน และสุดท้ายฉันไม่ได้แอบชอบใคร"

"ฉันก็อยากจะเป็นเหมือนนาย ฉันไม่อยากแอบชอบใคร ไม่อยากมีพันธะเพื่อขัดขวางความสุขของตัวเอง แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อฉันดันเผลอตกหลุมนั้นไปแล้ว มันเลยคำว่าชอบเป็นความรักไปแล้ว~" คนเมาพูดต่อประโยคของคีริว ดวงตากลมที่ใกล้ปิดเต็มทีหรี่ไปมองยังคีรันขณะที่เธอกำลังร่ายยาวพูดความในใจ เช่นเดียวกับคีรันที่มองไปที่เธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาในความรู้สึกของเขา เขาไม่แม้แต่จะโต้ตอบกลับแม้จะรู้ว่าคนตัวเล็กกำลังพูดถึงเขา มันชัดเจนทุกอย่างทั้งคำพูดและการกระทำจนเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจาก...เธอกำลังสารภาพรักกับเขา

"..."

จนกระทั่ง...

"เลิกเล่น...เอวาเริ่มไม่ไหวแล้ว" เรียวปากหนาของคีรันเป็นคนพูดขึ้นทำลายความเงียบ เขาหยัดตัวจากที่นั่งเดินเข้าไปหมายจะประคองเอวา ทว่า...

"เลิกได้ยังไง...ในนี้มีแค่นายที่ยังไม่โดนพระราชาสั่ง นายจะหนีไปไหนไม่ได้~" คนเมาตัวเล็กกลับโต้ตอบพร้อมกับขัดขืน เธอใช้แววตาหวานฉ่ำมองคีรัน ก่อนที่จะดึงมือเขาให้ลงมานั่งด้านข้างเธอ

"ไออิงลุกขึ้นเดี๋ยวฉันไปส่ง" เช่นเดียวกับคีริวที่พูดสมทบขึ้นอีกคนมือหนาคว้าร่างเล็กของอิงดาวไว้

"ไม่กลับ ฉันจะเล่นต่อ..." อิงดาวเริ่มขัดขืนไม่แพ้กัน เธอปัดมือของคีริวออกแล้วคว้าแก้วเหล้าเพียวที่เป็นบทลงโทษมาดื่มราวกับกำลังมอมตัวเอง

"เฮ้ย...ไออิง!" คีริวรีบคว้าแก้วออกจากมือของเธอ ทว่ามันกลับไม่ทันความรวดเร็วของอีกคน น้ำสีอำพันได้ถูกกระดกจนหมดแก้วภายในเวลาไม่กี่วินาที

"เหลือของพวกนายแล้ว~" เอวาพยักพเยิดไปทางสลากที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนที่คีริวและคีรันจะยื่นมือไปหยิบให้มันจบๆ เรื่องไป

"คิคิ...ฉันได้เป็นพระราชา" อิงดาวเพ่งไปที่กระดาษตัวหนังสือที่เขียนบนนั้นทำให้รู้ว่าเธอได้มีอำนาจในการออกคำสั่งอีกครั้ง

"ฉันขอเลือกคีรัน" นิ้วมือเรียวชี้ไปทางคีรันที่นั่งด้านข้างของเอวา ดวงตาคมจ้องมองอิงดาวเรียบนิ่งเพื่อรอคำสั่ง

"ฉันจะสั่งให้นายตอบคำถามฉัน..."

"...นายคิดกับเอวามากกว่าเพื่อนหรือเปล่า?"