"ถ้าเมาก็กลับไปนอน...หยุดทุกอย่างที่กำลังท้าทายฉันไว้แค่นี้ดีกว่า..."
view more"อื้ออ~" เสียงหวานคำรามในลำคอของเจ้าของร่างสวยหุ่นดีที่ลืมดวงตาอันหนักอึ้งขึ้นมาปรับสายตาถี่ๆ มองเพดานห้องสีขาวสว่างที่กำลังหมุนเวียนไปทั่วทุกสารทิศจนเธอต้องเลือกที่จะปิดเปลือกตาลงอีกครั้งอย่างที่ไม่ต้องการอยากจะเห็นมัน
"ไม่น่าดื่มเยอะเลยเอวา..." ปากเล็กของเอวาขยับบอกพร้อมกับทึ้งหัวตัวเองขจัดความมึนและหนักอึ้งที่มีสาเหตุเกิดจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เมื่อคืนเธอจัดการกระดกดื่มมันอย่างไม่ยั้ง
ครืดดดด!
เสียงสั่นจากโทรศัพท์เครื่องหรูทำให้มือบางอีกข้างที่ยังว่างควานหาเจ้าปัญหาโดยที่สายตายังคงปิดสนิทอยู่อย่างนั้น ก่อนที่เธอจะปรือตาเล็กน้อยเพื่อหาปุ่มรับโทรศัพท์แล้วจัดการกรอกเสียงใสโดยที่ไม่ได้ดูรายชื่อของคนที่โทรเข้ามา
"ฮัลโหล..."
(ยัยเอวาตื่นหรือยัง...จะเก้าโมงแล้วนะทำไมแกยังไม่มา)
"ไม่ไปได้ไหมวันนี้ปวดหัวมากเลย..."
(ไม่ได้!...วันนี้มีนำเสนองานกลุ่มของอาจารย์เสรีแกจะขาดวิชานี้ไม่ได้ พวกฉันรอแกคนเดียวเลยนะ)
"อือๆ เดี๋ยวรีบไป..."
ติ๊ด.
มือเรียวจัดการกดวางสายจากเพื่อนสนิทก่อนที่จะค่อยๆ ลืมตาขึ้นแล้วคลานลงจากเตียงนอนอย่างหมดสภาพพร้อมกับแบกสังขารที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงของตัวเองพยายามอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยให้เร็วมากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้
@มหาวิทยาลัยmk
"มาแล้ว~" เสียงหวานของเอวาพูดขึ้นพร้อมกับนั่งลงด้านข้างของเพื่อนสาวอีกคนในกลุ่มก่อนที่เธอจะฟุบหน้าลงบนโต๊ะภายในเวลาอันรวดเร็วโดยที่ยังไม่ได้มองหน้าเพื่อนในกลุ่มสักคน
"สภาพ!...เพื่อนฉัน แฮงค์อะดิ" อิงดาวเพื่อนสนิทสาวอีกคนในกลุ่มแก็งพูดขึ้นทันทีที่ได้เห็นสภาพร่างกายของเอวาซึ่งมันก็เดาไม่ยากเลยว่าเมื่อคืนหญิงสาวนั้นเมาเละแค่ไหน
"อือ...ขับรถไม่ไหวเลยอะ" เอวาเอ่ยตอบโดยที่ยังคงฟุบหน้าลงบนโต๊ะกลางโรงอาหาร
"ดีแล้ว...สภาพนี้ไม่น่าจะขับมาถึงมหาวิทยาลัยได้หรอก"
"กะกินให้ตับแข็งไปข้างเลยหรือไง" กระทั่งเสียงทุ้มของคีริวที่นั่งตรงข้ามเอ่ยเสริมขึ้นต่อหลังจากที่อิงดาวพูดจบได้ไม่นาน
"ฉันก็ไม่อยากจะดื่มมากหรอก แต่แม่งก็เอาแต่ชนเอาชนเอาอยู่นั้นล่ะ...เกือบร่วงในงานแล้ว" เอวาเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะไม้ก่อนที่จะเอ่ยบอกถึงเหตุการณ์เลี้ยงรุ่นของเพื่อนสมัยมัธยมปลายที่จัดขึ้นเมื่อคืนทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพสายตาล่องลอยคล้อยหลับเต็มทีแบบนี้
"แล้วใครมาส่ง" จนสุดท้ายเสียงเข้มของชายหนุ่มคนสุดท้ายในกลุ่มอย่างคีรันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบจับจ้องไปที่ใบหน้าเล็กนิ่งใช้สายตาคู่คมสุดแสนจะเย็นชาคาดคั้นอย่างต้องหาในคำตอบ
"ไม่รู้อะ รู้ตัวอีกทีก็อยู่ห้องแล้ว" เอวาส่ายหน้าตอบไปตามความจริงเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าหลังจากภาพตัดตอนที่อยู่ลานจอดรถของผับหรูเธอได้ถูกเพื่อนคนไหนห่ามกลับมาคอนโดได้...เธอจำเหตุการณ์หลังจากนั้นไม่ได้เลย
"ทำไมไม่ระวังตัว" คีรันเหลือบไปมองยังเจ้าของคำตอบแล้วแสดงสีหน้าไม่พอใจออกทางใบหน้าหล่อดูดีทว่ายังคงมีความเรียบนิ่งปกคลุมตามแบบฉบับเขาท่ามกลางสายตาของคีริวที่เป็นคนเดียวที่มองออกว่าท่าทีแบบนี้ของพี่ชายนั้นหมายความว่ายังไง
"ระวังแล้วก็คนมันเมาให้ทำไงอะ" เอวาตอบกลับอย่างไม่สนใจอะไรไปตามประสานิสัยของเธอ
"เอ่อ...ช่างเถอะๆ รีบขึ้นไปเรียนดีกว่า จะได้เตรียมตัวนำเสนอด้วย เอวาเธอไหวนะ..." จนกระทั่งคีริวที่เป็นคนเอ่ยห้ามทัพขึ้นทันทีที่ได้เห็นสีหน้าท่าทางไม่พึงพอใจของแฝดพี่เขาก็ย่อมรู้ว่าตอนนี้คีรันกำลังรู้สึกหงุดหงิดมากแค่ไหน
"ไหว...สบายมาก~" เอวาหยัดตัวยืนเต็มความสูงให้เพื่อนได้เห็น ก่อนที่จะหันไปตอบคีริวแม้ว่าตอนนี้เธอจะเริ่มมีอาการเซไปเซมาเล็กน้อยก็ตาม
"รัน!...ไปไหน" กระทั่งคีริวที่เอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อตอนนี้คนด้านข้างได้เดินออกจากโต๊ะไปอย่างเงียบๆ เย็นชาไปตามประสาเขาเสียแล้ว
"..." ซึ่งคีรันไม่เอ่ยตอบอะไรแต่เลือกที่จะยกมือขึ้นโชว์กล่องบุหรี่สีดำเมี่ยมที่อยู่ในมือของเขาแทน
"งั้นพวกเธอไปรอที่ห้องก่อนแล้วกัน เดี๋ยวฉันตามไป" คีริวเอ่ยขึ้นก่อนที่จะวิ่งตามแผ่นหลังกว้างของพี่ชายที่เดินห่างไกลไปมากแล้ว
"อิง~"
"ช่วยหน่อย..." ริมฝีปากบางของคนเมาค้างเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทเสียงอ่อยพร้อมกับยกมือเรียวหมายจะเกาะเข้าที่เพื่อนสนิทตัวเล็กอีกคน
"เฮ้อ...ทำไมไอริวกับไอรันต้องทิ้งภาระหนักให้ฉันด้วยเนี่ย" อิงดาวบ่นไปตามประสาก่อนที่จะเลื่อนตัวไปยืนให้เอวาได้เกาะพร้อมกับก้าวเท้าเล็กอย่างทุลักทุเลไปพร้อมๆ กัน
"อย่าบ่นเลยหนา...เพราะถ้าแกไม่ช่วย ฉันได้ลงไปนอนดิ้นกับพื้นแน่ๆ" เอวายิ้มหวานบอกเพื่อนสนิท
"ฉันละอยากให้ผู้ชายของแกเห็นแกในสภาพนี้จริงๆ"
"สภาพฉันไม่ได้แย่ขนาดนั้น..."
"ก่อนออกจากห้องไม่ได้ดูกระจกใช่ไหม สภาพแกคือดูไม่ได้เลย"
"ยัยอิงดาว!"
"ฮ่าๆ"
*********************
KEIRAN (คีรัน)
รุ่นลูกของเรื่อง FORCED LOVE มาเฟียร้ายพ่ายรัก (คีริน x พะพาย)
.
.
- SET EVIL LOVE -
1. EVIL LOVE รักร้ายนายเย็นชา (คีรัน x เอวา)
** ตอนพิเศษ
EVIL LOVE รักร้ายนายมาดกวน (คีริว x อิงดาว)
2. EVIL LOVE รักร้ายนายเดิมพัน (เวกัส x นิชา)
3. EVIL LOVE รักร้ายนายฟีนิกซ์ (ฟีนิกซ์ x ลิลิน)
เรือนร่างฉันถูกจับพลิกตัวให้นอนราบไปกับโซฟาหรู ก่อนที่มือหนาจะจับเอวคอดไว้แล้วดันให้บั้นท้ายฉันกระดกขึ้นตั้ง หันหน้าไปมองทางประตูระเบียงแล้วเอื้อมมาล็อกมือฉันไว้แน่น"วิวสวยไหม?" คีริวถามพร้อมกับลูบไล้ต้นขาอ่อนฉันเบาๆ เขาเอ่ยเสียงแหบแห้งเพิ่มความเร่าร้อนในจินตนาการของฉันที่เริ่มคิดไปไกลว่าเขาจะลงโทษร่างกายฉันอย่างหนัก"สะ สวย…" ฉันตอบเสียงสั่นเครือ ตัวลอยไปตามแรงเคลิบเคลิ้มของสัมผัสยั่วอารมณ์จากฝ่ามือหนาที่ลูบไล้ก้นงอนของฉันด้วยความเบามือ"วันนี้อิงแสบมากรู้ตัวหรือเปล่า…""ระ รู้…""ริวเตือนอะไรไม่เคยฟังเลย""ฟังแล้ว…""ฟังแล้วทำไมยังดื้ออยู่อีก"เพียะ!ทันทีที่เขาพูดจบฝ่ามือหนาจากที่ลูบไล้กลับฟาดลงบนแก้มก้มฉันเสียงดังจนฉันสะดุ้งโหยงหลุดออกจากห้วงภวังค์ของความวาบหวาม"จะ เจ็บนะ" ฉันหันกลับมาจะลุกหนีแต่คีริวกลับจับเอวมั่นแล้วจัดการฟาดก้นฉันอีกครั้งอย่างไม่ยั้งแรงเพียะ!"สำหรับเด็กดื้อ" อย่างนี้มันหลอกกันนี่นา ฉันคิดว่าเขาจะปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปเสียแล้ว เขาทำดีเพื่อทำให้ฉันชะล่าใจ สุดท้ายก็กลับมาตีก้นฉันเป็นการลงโทษโดยที่ฉันไม่สามารถหนีไปไหนได้เพราะถูกเขาล็อกไว้ทุกทาง"งื้อ…เจ็บ ไหนริวบ
"อิงมีเหตุผลที่ทำไปนะ ไม่ได้ทำเพราะอยากแกล้งสักหน่อย" ทันทีที่เข้ามานั่งในรถฉันก็รีบพูดแก้ต่าง ปรายตามองคีริวที่กำลังคาดเข็มขัดนิรภัยเพื่อที่จะขับรถมุ่งหน้ากลับคอนโด"ว่าอะไรหรือยัง" เขาตอบโดนไม่มองหน้า ลดกระจกยิ้มให้พ่อกับแม่ฉันแล้วรถก็เคลื่อนขับออกไปจากหน้าบ้าน"งั้นก็แสดงว่าริวไม่โกรธอิงเหรอ?""ถ้าบอกว่าโกรธ?""อิงทำเพราะทดสอบ ริวต้องห้ามโกรธ""แล้วฉันเลือกอะไรได้ สุดท้ายฉันก็โกรธเธอไม่ได้อยู่ดี""อย่าพูดแบบนั้นสิ…" ฉันตอบเสียงหงอย ผิดคาดที่คิดว่าขึ้นมาในรถแล้วเขาจะโกรธและโวยวายใส่ ไม่คิดว่าเขาจะมาแนวดราม่าตัดพ้อแบบนี้ เจอแบบนี้ยัยอิงดาวถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว"คาดเข็มขัดด้วย" เขาเหลือบมามองฉันแวบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่สนใจที่จะแก้ต่างจนลืมคาดเข็มขัดนิรภัย เจ้าตัวก็รีบพูดขึ้นทันที"ขับไหวหรือเปล่า สลับให้อิงขับไหม""ไม่เป็นไร นอนเถอะ ถึงห้องเดี๋ยวฉันปลุก""ไม่เอาจะนั่งเป็นเพื่อน" ฉันรีบส่ายหัว แบมือไปตรงหน้าตักเขาจนเจ้าตัวก้มมามอง"อะไร?""ไม่โกรธก็ขอจับมือหน่อย""จับมืออะไรขับรถอยู่เห็นไหม?"โกรธชัวร์…"ทีตอนอื่นริวยังให้จับเลย" ฉันทำหน้าหงอยมองเขา เฮ้อ…มีหลายคดีตามติดตัวมาต
"อย่าปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนาน ไม่มีใครเคยบอกหรือไง?" หลังจากที่นั่งเราสองคนนั่งลงติดเบาะโซฟาข้างกันเสียงทุ้มก็เอ่ยขึ้นทันที พ่อฉันยังคงการแสดงละครยอดเยี่ยมเหมือนเดิม ไม่เคยผิดหวังที่เกิดมาเป็นลูกของท่านเลยสักนิด"ขอโทษครับ" คีริวเอ่ยเสียงเรียบ ยอมรับโดยไม่มีเถียงอะไรสักคำ"พ่อไม่เห็นต้องว่าริวขนาดนั้นเลย…" ฉันเอ่ยเสียงเบา มองหน้าพ่อกับแม่เลิ่กลั่ก เพราะฉันคิดแต่แผนแกล้งเพื่อทดสอบเขาแต่ฉันไม่ได้คิดว่าต้องเฉลยยังไง…ตอนนี้ไม่อยากแกล้งต่อแล้ว รู้ซึ้งทุกอย่างจนต้องมองหน้าพ่อแม่เพื่อพยายามหาทางออกและหาตัวช่วยแล้ว"ผมซื้อของมาฝากคุณพะ…เอ่อ…คุณอัทธ์ด้วยครับ ขอโทษที่พึ่งเอามาให้ครับ" คีริวที่ปรายตามองของฝากที่อยู่ข้างๆ โซฟาก็รีบยกขึ้นมาไว้บนโต๊ะกลาง เป็นเซ็ตของรังนกแท้กล่องสีทองราคาแพงที่เขาตั้งใจเลือกก่อนมาถึง รีบวางไว้เพราะเจ้าตัวพึ่งจะนึกขึ้นได้ว่าเอามาฝากด้วย"รังนกของโปรดคุณเลยนี่คะ ขอบคุณนะจ้ะ" แม่ที่เหมือนจะเข้าใจท่าทีของฉันก็พยายามลดใบหน้าที่กำลังตึงใส่คีริว เอื้อมไปหยิบกระเช้าตรงหน้าพร้อมกับยิ้มขอบคุณให้จนคนด้านข้างฉันเหวอไปเลยพึ่งจะชมไปหมาดๆ ว่าการละครบ้านนี้ดีแค่ไหน แต่การที่แม่แสดงแ
"ยังเรียนกันไม่จบ จะเลี้ยงลูกสาวฉันได้เหรอ?" ทันทีที่ฉันเดินมาถึงวางจานผลไม้ลงบนโต๊ะกลางของโซฟากลางห้อง เสียงทุ้มของพ่อฉันก็พูดขึ้นแสดงละครบทโหดอย่างต่อเนื่อง"ผมช่วยงานป๊าได้รับค่าตอบแทนทุกเดือนครับ" คีริวตอบอย่างไม่ลังเล ฉันหันไปขยิบตาใส่พ่อโดยไม่ให้คีริวเห็น ก่อนที่จะลงไปนั่งบนโซฟาใกล้ๆ คีริวที่กำลังโดนสอบสวนอย่างหนักหน่วง"อิงดาวมานั่งใกล้แม่" ก้นถึงเบาะได้ไม่ถึงหนึ่งวินาทีแม่คนสวยก็เรียกฉันไว้ ฉันแสร้งทำหน้ายิ้มแหย่ๆ หันมามองหน้าคีริวอย่างลำบากใจจนเจ้าตัวพยักหน้าฉันก็เปลี่ยนไปนั่งข้างแม่แทนตีบทแตกกระจายทั้งพ่อและแม่ ลูกคนนี้ภูมิใจมากที่สุดเลย"ช่วยงาน? งานอะไร?" พ่อถามต่อ"ผู้ช่วยผู้บริหารครับ หลังจากที่ผมเรียนจบผมต้องบริหารที่นั้นต่อทันที คุณพ่อวางใจได้ครับ ผมไม่ทำให้อิงดาวต้องลำบากแน่ๆ""ใครพ่อแก!" พ่อฉันรีบตวาดลั่นจนคีริวสะดุ้งโหยง ฉันแทบอยากจะขำกับท่าทีตั้งตัวไม่ทันของคีริวที่ไม่คิดว่าพ่อฉันจะเล่นใหญ่เสียงดังใส่จนตัวเองตกใจแต่ก็ต้องหายใจเข้าหายใจออกลึกๆ ไว้ อดทนไว้ก่อนอิงดาวห้ามขำ แกยังต้องพิสูจน์ในตัวเขาต่อ"ขอโทษครับคุณลุง""ฉันไม่เคยมีน้องชายเป็นพ่อแก" เนียนมากค่ะพ่อ ทำเ
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารมื้อเย็นตกอยู่ในความเงียบงันไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา ฉันปรายตามองพ่อและแม่ที่กำลังมองมาที่เราสองคนอย่างไม่ละสายตา ตั้งแต่ที่ฉันมาถึงทั้งสองก็ต่างไม่มีใครพูดอะไร เว้นแต่ประโยคชวนจากแม่ฉันเพียงแค่หนึ่งประโยคที่ยังตามให้เรานั่งทานข้าวด้วยกัน"เป็นอะไรกัน?" เสียงนุ่มลึกของคนเป็นพ่อเอ่ยขึ้นกลางวงอาหาร ฉันตกใจเล็กน้อยกับน้ำเสียงที่เข้มดุ แต่ดูเหมือนว่าคนด้านข้างฉันจะไม่มีความเกรงกลัวอะไรเลย เขารีบโพล่งตอบแทนฉันทันที"ผมเป็นแฟนอิงดาวครับ" คีริวตอบเสียงฉะฉาน เขากลายเป็นคนที่น่าเชื่อถือเมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่ฉัน มุมจริงจังที่ยากจะเห็นเขาในมาดนี้ เว้นแต่ตอนที่ดุฉันเท่านั้น"ฉันถามลูกสาวฉัน" เหมือนการทานอาหารครั้งนี้จะไม่ค่อยราบรื่นสินะ พ่อฉันช้อนสายตามองคีริว เข้มดุอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่สายตานั้นจะกลับมามองที่ฉันเพื่อรอคำตอบ"แฟนค่ะพ่อ" ทันทีที่ฉันตอบคีริวก็หันขวับมามอง คงจะตกใจในคำตอบของฉันที่พูดออกไปว่าเป็นแฟนกัน ทั้งที่ทุกครั้งที่เขาขอ ฉันปฏิเสธกลับมาทุกครั้ง"คบกันนานเท่าไหร่แล้ว?" คำถามที่สองมาอีกครั้ง"เรา…""พ่อถามมัน" ขณะที่ฉันกำลังจะอ้าปากตอบ คนที่นั่งหัวโต๊ะกลับพูดด
"อะ โอ้ย…เจ็บ…" เสียงทุ้มร้องลั่นทั่วห้องคอนโดหรูทันทีที่ฉันใช้สำลีที่ชุ่มด้วยแอลกอฮอล์แตะลงที่มุมปากหนาของคีริว ท่ามกลางสายตาของคีรันและเอวาที่กำลังมองมาที่ฉันที่กำลังทำแผลให้ก็พากันหัวเราะชอบใจใหญ่ โดยเฉพาะพี่แฝดของคีริวเอง"หึ สมน้ำหน้า" คีรันหัวเราะในลำคอ ส่ายหน้ามองดูสภาพของน้องชายตัวเอง"ผู้หญิงบ้าอะไรมือหนักชิบ" จนเจ้าตัวเอื้อมมาจับที่มุมปากพร้อมกับตาขวางเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาตกอยู่ในสภาพนี้"ก็สมควรกับที่มึงทำไม่ใช่เหรอ?" คีรันเอ่ยต่อ"ตกลงนายพิสูจน์ให้อิงดาวดูยังไงถึงกลับมาเจ็บตัวแบบนี้" เอวาเอ่ยถาม วันนี้หลังจากที่เราอ่านหนังสือสอบกันมาได้ครึ่งวัน คีริวก็นึกคึกเมื่อเราเถียงกันเรื่องที่เขาไปดูรูปสาวๆ แล้วฉันจับได้ หลังจากนั้นฉันก็ถูกลากให้ไปที่คอนโดที่ไหนสักที่ บอกฉันว่าจะพิสูจน์ให้ฉันมั่นใจว่าเขาเลิกกับผู้หญิงทุกคนแล้วจริงๆ สภาพถึงออกมาอย่างที่เห็น"ก็คงเรียกพวกผู้หญิงของมันมายืนยันให้อิงดาวเข้าใจว่าเลิกกันแล้วจริงๆ" คีรันตอบแทนน้องชาย ซึ่งฉายารู้ใจน้องชายมากที่สุดไม่เกินจริงเลย อย่างที่คีรันบอกทุกอย่าง เขาเรียกอดีตผู้หญิงของเขาเกือบห้าคนมายืนเรียง เพื่อยืนยันให้ฉัน
Mga Comments