Beranda / โรแมนติก / Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า / ตอนที่ 2 อดีตอันหอมหวาน

Share

ตอนที่ 2 อดีตอันหอมหวาน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-13 02:33:04

ทันทีที่ประตูรถยนต์คันหรูสีดำมันปลาบปิดลง ชายหนุ่มซึ่งนั่งอยู่หลังพวงมาลัยก็กระหน่ำทุบมันอย่างแรงไม่ยั้ง ดวงตาคมกร้าวดุแดงก่ำมองไปยังประตูกระจกหน้าร้าน กรามแกร่งขบกันแน่นจนสันขึ้นนูน มือที่กระหน่ำทุบลงไปบนพวงมาลัยสั่นระริก

“น้ำมนต์ ผู้หญิงชั่ว เธอกลับมาให้ฉันเห็นหน้าเองนะ แล้วอย่ามาหาว่าฉันเลวล่ะ”

เสียงทุ้มต่ำเหี้ยมเกรียมเล็ดลอดออกมาตามไรฟัน ริมฝีปากหยักได้รูปสีแดงสดเม้มแน่น ร่างกายใหญ่โตหอบสะท้าน พยายามอย่างยิ่งที่จะปรับลมหายใจให้เป็นปกติ แต่ก็ไม่อาจทำได้ เมื่อภาพความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ได้รับจากผู้หญิงคนนั้นมันย้อนกลับเข้ามาในสมองอย่างชัดเจนเป็นฉาก ๆ ราวกับว่าเรื่องราวเหล่านั้นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันนี้เท่านั้น

“น้ำมนต์ เย็นนี้ไปดูหนังที่คอนโดของพี่นะ”

ปุณณิธินักศึกษาชั้นปีที่สี่เดินเข้ามาหาคนรักสาวที่เรียนอยู่ชั้นปีที่สามถึงตึกคณะเพื่อชวนเธอไปกินข้าวเย็นและดูหนังที่คอนโดมิเนียมสุดหรูกลางเมืองของเขา ก่อนหน้านี้เขาพยายามชวนเธอหลายครั้งแล้ว แต่เธอกลับไม่ยอมใจอ่อนไปกับเขาเสียที ทั้งที่คบหากันในฐานะคนรักมาครบปีแล้ว

ไม่น่าเชื่อว่าเดือนคณะนิเทศศาสตร์อย่างเขา จะพบรักกับสาวคณะศิลปกรรมศาสตร์สาขาวิชาการออกแบบแฟชั่นที่ไม่ค่อยออกไปพบปะสังสรรค์กับใครเท่าไรนัก

การเจอกันของคนทั้งคู่ราวกับเป็นสิ่งที่พระเจ้ากำหนด เมื่อเขาขับรถเฉี่ยวเธอที่กำลังจะเดินข้ามถนน แล้วกามเทพก็แผลงศรรักใส่คนทั้งคู่ทันที หลังจากวันนั้น เขาก็ตามจีบเธอ ไม่นานก็ได้คบหากันเป็นแฟนเรื่อยมาจนถึงบัดนี้

“พี่ปุณณ์”

สาวน้อยที่อายุเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะมาหมาด ๆ เมื่อไม่กี่วันแก้มแดงปลั่ง แม้ว่าเขากับเธอจะคบหากันมาจนครบปีแล้ว แต่นอกจากกอดกับจูบ เธอก็ไม่เคยยอมให้เขาทำอะไรตามใจอย่างที่พวกผู้ชายชอบทำ และไม่เคยพาตัวเองเข้าไปอยู่ในที่อันตรายอย่างห้องของเขาสองต่อสองแบบนี้

“เราคบกันมาหนึ่งปีแล้วนะครับ น้ำมนต์ยังไม่เชื่อใจพี่อีกเหรอ ว่าพี่รักน้ำมนต์แค่ไหน”

คนตัวโตใช้ไม้ตาย ดวงตาคมกริบที่อ่านไม่ออกคู่นั้นมองจ้องสบตากับเธออย่างไม่มีเลี่ยงหลบ ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำคร่อมจังหวะด้วยความประหม่า

“รู้ค่ะ แต่ว่า”

“พี่สัญญา ว่าพี่จะไม่ทำอะไร ถ้าน้ำมนต์ไม่ยอม โอเคไหม”

“แต่นี่ก็เย็นแล้วนะคะ ถ้ากลับบ้านดึก พ่อแม่จะว่าน้ำมนต์”

แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันศุกร์ แต่เด็กดีตั้งใจเรียนอย่างเธอไม่เคยเถลไถล ต่อให้จะไปไหนมาไหนกับเขาหรือเพื่อนในกลุ่มตอนเย็นจนกลับบ้านมืดค่ำ แค่เพียงโทรบอกพ่อกับแม่เอาไว้ ท่านก็ไม่เคยจะว่าอะไร

แต่ครั้งนี้ เธอกลัวใจตัวเอง ว่าจะไม่สามารถหักห้ามความต้องการตามธรรมชาติของชายหญิงได้ ด้วยเธอเองก็รักเขาจนหมดหัวใจ

“น้ำมนต์จอดรถไว้ที่คอนโดพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งที่บ้าน ดีไหมครับ”

“ไม่ดีค่ะ น้ำมนต์ยังไม่เคยบอกที่บ้านเลย ว่าน้ำมนต์มีแฟนแล้ว พ่อแม่ต้องตกใจแน่ ที่อยู่ ๆ ก็มีผู้ชายมาส่งดึก ๆ ดื่น ๆ”

คบหากันมาในฐานะคนรักถึงหนึ่งปีเต็ม แต่เธอเองก็ยังไม่เคยบอกพ่อแม่ว่าเธอมีคนรักแล้ว ไม่ต่างจากเขาที่ก็ไม่ชอบบอกเรื่องส่วนตัวให้ใครรู้เหมือนกัน เขากะไว้ว่าเรียนจบเมื่อไร ค่อยพาเธอไปแนะนำให้พ่อแม่รู้จัก ซึ่งเธอเองก็รับปากเขาเอาไว้แล้ว ว่าจะพาเขาไปพบพ่อแม่ของเธอเมื่อเธอเรียนจบเช่นกัน ซึ่งในตอนนี้ เขายังไม่เคยไปบ้านของเธอสักครั้ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแม่ของเธอชื่ออะไร เป็นใครมาจากไหน

“ทำไงดีล่ะ พี่อยากให้น้ำมนต์ไปที่ห้องของพี่จริง ๆ นี่นา อุตส่าห์ได้ลูกแมวมาตัวนึง ยังไม่สองเดือนเลย ตัวนิดเดียว กำลังน่ารักเสียด้วยสิ”

สัตว์เลี้ยงที่เธอชอบที่สุดแต่ไม่สามารถเลี้ยงเองที่บ้านได้เพราะแม่ของเธอแพ้ขนสัตว์ทุกชนิดทำให้เธอตาวาวด้วยความตื่นเต้น

“พี่ปุณณ์ ไปเอามาจากไหนคะ”

“พอดีที่บ้านของลุงพี่ออกลูกมาหลายตัว ลุงเลยแบ่งมาให้ อยากเห็นไหม”

“อยากสิคะ”

“ถ้าอยากก็ไปห้องพี่สิครับ สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร ถ้าน้ำมนต์ไม่ยินยอม”

สุดท้ายเธอก็มายืนอยู่ในห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหราของคอนโดมิเนียมราคาแพงหูฉี่ เธอรู้ว่าเขาเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ก็ใครที่ไหนจะไม่รู้จักนามสกุลอธิพัฒน์โภคินที่แสนร่ำรวยบ้างล่ะ ไหนจะพ่อของเขาที่เป็นอดีตพระเอกอันดับหนึ่งที่ปัจจุบันผันตัวมาเปิดบริษัทผลิตละคร เธอเองก็รู้จักทั้งนั้น จึงไม่แปลกใจที่เขาจะมีปัญญาอยู่ห้องหรูหราแบบนี้

“นั่งก่อนสิครับ เดี๋ยวพี่เอาน้ำมาให้”

เธอนั่งลงบนโซฟาตัวยาว กวาดตามองรอบกายอีกครั้ง แต่ก็ไม่เห็นลูกแมวตัวน้อยอย่างที่เขากล่าวอ้างสักตัว

“พี่ปุณณ์ ไหนล่ะคะ ลูกแมว”

“พี่ให้แม่บ้านเอาไปไว้ที่ห้องนอนครับ เข้าไปดูสิ”

คนตัวบางเบิกตากว้างด้วยความตกใจ คิดไปไกลว่าถ้าเธอเข้าไปในห้องนอนของเขาแล้วไม่เจอลูกแมวอย่างที่เขากล่าวอ้างล่ะ เหตุการณ์หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น

“มีลูกแมวอยู่ในห้องนอนจริง ๆ พี่ดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอครับ น้ำมนต์ถึงไม่เชื่อใจพี่”

“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ งั้นน้ำมนต์เข้าไปนะคะ”

“ครับ”

เพราะรู้สึกผิดที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีที่เธอแสดงออกถึงการไม่ไว้ใจเขาทางหน้าตา เลยชดเชยด้วยการยอมเข้าไปดูแมวในห้องนอนของเขาแต่โดยดี

ทันทีที่ประตูห้องนอนเปิดออก ลูกแมวตัวอ้วนกลมขนฟูสั้นสีน้ำตาลทองก็วิ่งออกมาจากบ้านหลังน้อยของตัวเอง แล้วตรงดิ่งมาหาเธอในทันที

เสียงเล็ก ๆ ของเจ้าลูกแมวน้อยที่ร้องหาเธอ ราวกับเธอคือแม่ของมัน ทำเอาหัวใจดวงน้อยอุ่นวาบ เธออยากมีลูกแมวตัวเล็ก ๆ แบบนี้มานานแล้ว จึงนั่งลงรับมันเข้าสู่อ้อมกอด

“น่ารักจังเลยค่ะ ชื่ออะไรคะพี่ปุณณ์”

“พี่เพิ่งได้มาเมื่อเช้าเอง ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย น้ำมนต์ตั้งให้หน่อยสิครับ”

“ป๊อกกี้ดีไหมคะ”

“ดีครับ ป๊อกกี้ แม่ตั้งชื่อให้แล้วนะ ชอบไหม”

คำพูดของเขาทำเอาเธอที่กำลังหอมพุงกลม ๆ ของเจ้าตัวน้อยหยุดชะงัก เงยหน้ามามองเขาที่เดินเข้าไปนั่งบนเตียงมองเธอด้วยแววตาอ่านยากในทันที

“แม่เหรอคะ”

“ก็ใช่น่ะสิ พี่เป็นพ่อ น้ำมนต์ก็ต้องเป็นแม่ ไม่ถูกหรือครับ”

“ถูกค่ะ”

“งั้นน้ำมนต์ต้องมาแวะห้องพี่บ่อย ๆ นะ เรามีลูกต้องช่วยกันเลี้ยง โอเคไหมครับ”

“โอเคค่ะ”

เธอรับปากทันทีโดยที่ไม่ทันได้คิดทบทวนให้รอบคอบ เพราะเธอเองก็ขับรถมาเรียนทุกวัน มีอิสระที่จะไปไหนมาไหนอยู่แล้ว เพราะพ่อแม่เชื่อใจเธอที่สุด ดังนั้นก่อนกลับบ้าน จะแวะมาให้อาหารและเล่นกับลูกสาวตัวน้อยก็คงไม่เป็นอะไรมาก

หลังจากนั้น เธอก็มาที่ห้องของเขาหลังเลิกเรียนทุกวัน จนตอนนี้ เจ้าป๊อกกี้ตัวน้อยก็ตัวโตเต็มที่แล้ว และก่อนกลับ เขาก็จะออดอ้อนขอให้เธอขึ้นมานอนบนที่นอนให้เขากอดจูบเสียเต็มรักจนเธอแทบจะหลอมละลายคาเตียง แต่ก็ไม่เคยล่วงเกินร่างกายเธอไปมากกว่านี้ตามที่เขาได้สัญญาเอาไว้จริง ๆ

มือใหญ่กำพวงมาลัยแน่น ดวงตากร้าวดุมองไปยังประตูกระจกหน้าร้านนั้นอีกครั้งก็เห็นว่าคนตัวบางที่เข้ามาในความทรงจำของเขากำลังเดินออกจากร้านเพื่อไปพักกินข้าว เขากัดกรามแน่น มองจ้องเธอคนนั้นตาเขม็ง ก่อนจะเหยียบคันเร่งตรงดิ่งไปหาเธออย่างรวดเร็วจนฝุ่นตลบ

ณกมลก้าวถอยหลังหลบรถยนต์คันหรูสีดำมันปลาบที่พุ่งตรงมาหาเธอ จนเสียหลักล้มลงไปกองบนพื้น แต่แทนที่คนบนรถจะลงมารับผิดชอบที่เกือบจะขับรถเหยียบเธอ แต่กลับพุ่งตรงไปข้างหน้าราวกับไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้มันเกิดอะไรขึ้น

คนตัวบางลุกขึ้นยืนแล้วปัดเศษฝุ่นออกจากร่างกาย ก้มมองข้อเท้าที่เจ็บแปลบก่อนจะมองตามท้ายรถยนต์คันนั้นด้วยน้ำตาอีกครั้ง ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเจ้าของรถยนต์คันนั้นคือใคร

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 12 ของฟรีไม่มีในโลก

    “คุณ ทำไมทำแบบนี้”แม้จะโล่งใจที่รอดจากการถูกส่งไปขายตัวยังชายแดน แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ที่คนซึ่งบอกว่าเกลียดเธอและไม่มีวันจะให้อภัยกลับยอมเสียเงินมากมายเพื่อไถ่ตัวเธอ“แบบไหน ใช้หนี้ให้เธอน่ะเหรอ”คิ้วเข้มเลิกสูง ดวงตาคมมองจ้องสบตากับเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ได้มีความรู้สึกดี ๆ ให้กันเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว“ค่ะ ไม่เห็นต้องมาเสียเงินเพราะฉัน”“อ้อ แสดงว่าอยากไปขายตัวที่ชายแดน”เขาแค่นหัวเราะหยัน จนตรอกจนเกือบจะกลายไปเป็นผู้หญิงขายตัว ชาตินี้ก็ไม่มีโอกาสได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวัน ยังทำหยิ่งไม่เข้าท่า คิดว่าเขาอยากจะช่วยเธอตายละ ที่ทำก็แค่ทนสมเพชลูกตาไม่ได้เท่านั้น“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ”รู้ว่าไม่ควรอวดดีกับเขาซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นผู้มีพระคุณเสียแล้ว แต่ถ้าเป็นไปได้ แม้จะยังรักเขาจนสุดหัวใจเพียงใด ในตอนนี้ที่ยังพอจะไปจากเขาไหว เธอก็อยากจะไปให้ไกลจากเขาที่สุด เพราะยิ่งเห็นหน้า ความเจ็บปวดในวันวานมันก็คอยจะตามหลอกหลอนเธอไม่เลิก“ไม่ใช่อย่างนั้น แล้วเธอมีทางเลือกอื่นหรือไง ถ้าไม่เอาเงินของฉันไปใช้หนี้”“แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณจะมาเสียเงินมากมายให้ฉันทำไม”เขาขยับนั่งพิงสะโ

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 11 คนของผม

    เพราะกว่าที่จะข่มตาให้หลับลงได้ก็ครึ่งค่อนคืนไปแล้ว ไหนจะปัญหาที่ทำให้เธอเหนื่อยล้าทั้งกายและใจทำให้เธอตื่นสาย เมื่อมองหาคนที่นอนกกกอดเธอแนบอกด้วยพื้นที่คับแคบของเตียงก็พบเพียงความว่างเปล่า เขาคงออกจากห้องของเธอไปนานแล้วเพราะมีงานมีการให้ทำ ไม่ใช่คนตกงานอย่างเธอเมื่อนึกถึงปัญหาที่จะตามมาจากการตกงานก็ทำเอาเธอเด้งตัวลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมาแต่งตัวด้วยชุดสุภาพเพื่อตระเวนออกหางานทำอีกครั้งแต่ยังไม่ทันที่เธอจะออกจากห้อง กันตาซึ่งได้ยินข่าวว่าเธอถูกไล่ออกด้วยโทษฐานที่อ่อยแฟนเจ้าของร้านก็โทรเข้ามาเสียก่อน“น้ำมนต์ แกเป็นไงบ้าง เรื่องมันเป็นยังไง”ณกมลถอนหายใจยาวแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง“แล้วแกได้ยินว่ายังไงล่ะ”“ก็ไอ้...นายโชคน่ะสิ ป่าวประกาศทั่วร้านว่าโดนแกแบล็กเมล พี่บีเลยไล่แกออก”“โดนไล่ออกน่ะเรื่องจริง แต่ไอ้เวรนั่นมันจะปล้ำฉัน ดีที่คุณปุณณ์เขาย้อนกลับมาเอาของที่ร้านเลยช่วยไว้ทัน ไม่งั้นฉันเสร็จมันแน่”“มันกล้าทำแบบนั้นได้ไงวะ พี่บีก็นอนอยู่บนร้านไม่ใช่เหรอ”“อืม พี่บีก็รู้ว่ามันจะปล้ำฉัน แต่พี่บีเลือกมัน เลยไล่ฉันออกแทน”“เฮ้ย ไล่ช่างอันดับหนึ่งของร้านออก แล้วเลือกไ

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 10 เธอต้องชดใช้

    “ก็ใครใช้ให้คุณมาทำอะไรทุเรศ ๆ กับฉันล่ะ แล้วเป้าคุณ มันไม่รั้งหรอกนะ ถ้าคุณไม่หื่นแบบนี้ ฉันไม่แก้ให้คุณแล้ว ส่งงาน คุณเอากลับบ้านไปได้เลย แล้วก็ไม่ต้องกลับมาอีก”“นี่เธอ ฉันเป็นลูกค้านะ”“ลูกค้าแล้วยังไง ลูกค้าแล้วมีสิทธิ์มาไล่จูบช่างตัดเสื้อเหรอ เรื่องของเรามันจบไปเป็นสิบปีแล้วคุณปุณณ์ คุณช่วยปล่อยฉันไปตามทางของฉันได้ไหม”“ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะ”ดวงตาคมกริบวาวโรจน์มองเธอนิ่ง ๆ มันฉายแววอำมหิตเสียจนเธอขนลุกซู่“แล้วคุณจะเอายังไง ฉันขอโทษคุณไปแล้ว ฉันเสียใจ แต่ฉันย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ถ้ากลับไปได้ฉันจะไม่ไปเดินเซ่อซ่าให้คุณขับรถเฉี่ยวตั้งแต่แรก”หยาดน้ำใส ๆ รื้นคลอหน่วย ทำเอาใจแกร่งกระตุกวูบ แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นที่นึกสงสาร เพราะสิ่งที่เธอทำมันเลวร้ายเกินกว่าจะให้อภัย และเขาต่างหากที่เป็นฝ่ายน่าสงสาร...ไม่ใช่เธอ“ทุกอย่างมันสายไปหมดแล้ว น้ำมนต์”คนตัวโตคว้าเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งเอาไว้ ก่อนจะผลุนผลันออกจากร้านไป ทิ้งไว้เพียงร่องรอยความเจ็บปวดจากอดีตที่ไม่มีวันจางหาย“โอ้โห เป็นแฟนเก่ากันเหรอเนี่ย”โชคชัยเดินปรบมือออกมาจากมุมมืดในสภาพไม่สวมเสื้อ เธอปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วรีบเก็บของยัดลงก

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 9 สนุกสิ

    “หายไปไหนของเขาวะ โทรก็ไม่ยอมรับสาย”ปัณณ์ ปัณณธี น้องชายคนสุดท้องผู้รับหน้าที่เป็นผู้จัดละครแทนพี่สาวซึ่งกำลังท้องแก่ใกล้คลอดบ่นเป็นหมีกินผึ้ง หลังจากที่กดโทรศัพท์หาพี่ชายเท่าไรก็ไม่มีคนรับสาย ทั้งที่ตอนนี้ถึงคิวเข้าฉากของเขาแล้วแต่ทีมงานต้องเปลี่ยนฉากถ่ายกันให้วุ่นเมื่อพระเอกนางเอกของเรื่องพร้อมใจกันหายตัวไปทั้งคู่ที่จริงเขาไม่ควรมาวุ่นวายในฐานะผู้จัดแล้วก็ได้ถ้าพระเอกละครเป็นคนอื่น ไม่ใช่พี่ชายผู้ซึ่งมีเพียงพี่สาวของเขาและผู้จัดการส่วนตัวเท่านั้นที่จะเอาอยู่ตอนนี้เขาควรได้เดินหน้าเปิดกล้องถ่ายทำละครเรื่องแรกที่เขารับหน้าที่เป็นผู้กำกับ แล้วค่อยหาเวลาว่างจากกองถ่ายโน้นเทียวมาดูที่กองถ่ายนี้เป็นครั้งคราวแต่ถ้าเขาไม่มา จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อทั้งกองถ่ายต่างเกรงใจพระเอกลูกชายเจ้าของบริษัททั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ผู้กำกับหนุ่มมากฝีมือยังไม่กล้ากวนใจ แถมที่ซวยไปกว่านั้น เปิดกล้องถ่ายทำได้ไม่กี่วัน ผู้จัดการส่วนตัวของพี่ชายเขาก็คลอดก่อนกำหนดเสียก่อน เขาจึงต้องมาปากเปียกปากแฉะคอยตามพี่ชายตัวดีเข้าฉากอยู่แทบทุกวัน ไม่เป็นอันทำอะไรจนต้องเลื่อนการเปิดกล้องกองถ่ายของเขาออกไปก่อนอย่างไม่มีกำหนดใน

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 8 อยากสนิท

    “สวัสดีค่ะ คุณปุณณ์”ณกมลตัดสินใจโทรหาดาราหนุ่มหลังจากที่เคลียร์คิวงานเก่าเสร็จแล้วเพื่อแจ้งวันเวลาที่เขาจะต้องเข้ามาลองสูทตัวใหม่ที่ตัดกับเธอ“ว่าไง”แค่เห็นชื่อของคนที่โทรมาโชว์หราอยู่บนหน้าจอ หัวใจแกร่งก็เต้นกระตุก แต่ยังพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้“ฉันเคลียร์คิวงานหมดแล้วนะคะ ตอนนี้กำลังเริ่มทำชุดของคุณ วันศุกร์หน้าเข้ามาลองได้เลยค่ะ”“อืม ขอบใจ แต่ฉันคงเข้าไปค่ำหน่อยนะ พอดีติดอีเวนต์”“งั้นเลื่อนนัดเป็นวันอื่นดีไหมคะ”“ฉันไม่มีเวลาว่างสักวัน เป็นวันนั้นนั่นแหละ กลับบ้านดึกหน่อย ช่างดีเด่นอย่างเธอคงไม่เป็นไรใช่ไหม”“ค่ะ ฉันจะรอค่ะ”เขากดวางสายพร้อมเหยียดยิ้มมุมปาก ดวงตาคมกริบวาบขึ้น เธอหายไปหลายสัปดาห์จนเขาแทบลืมไปแล้ว เขาเองก็มัวแต่วุ่นวายกับการปิดกล้องละคร ไหนจะสั่งลากับพิมพ์พิศาจนแทบไม่ได้หลับได้นอนทั้งที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่เด็กมันยั่ว ผู้ชายมีเลือดเนื้ออย่างเขาจะอดใจได้อย่างไรแต่ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นฝ่ายมาเรียกเขาให้กลับไปหาเธอเอง แม้จะแค่ลองชุดก็ตาม แต่สาบานเลยว่าเธอจะต้องจุกจนพูดไม่ออก“เป็นอะไร ทำไมยิ้มอย่างนั้น”เสียงน้ำอ้อยดังขึ้

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 7 จำเป็นต้องมีคนดูแล

    หลังจากที่ตัดพ้อชีวิตกับเพื่อนรักเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับเข้าไปเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน คนขยันหอบหิ้วถุงผ้าใบใหญ่ที่ในนั้นเต็มไปด้วยจ๊อบพิเศษคืองานปักปลอกหมอนซึ่งเธอเปิดช่องในโซเชียลเพื่อรับงานดวงตาคมกริบมองคนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะรังผ่านกระจกด้านหน้าของรถยนต์คันหรู ก่อนจะค่อย ๆ ออกตัวขับตามเธอไปอย่างช้า ๆ จนไปถึงป้ายรถเมล์ จึงจอดแอบมองเธอจากซอยเล็ก ๆ ข้างป้ายรถเมล์ป้ายนั้นเขาขับรถตามเธอไปห่าง ๆ จนถึงห้องเช่าขนาดเล็กที่ค่อนข้างทรุดโทรม ทางเข้าหน้าตึกไม่มีระบบความปลอดภัยใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อมองขึ้นไปบนตึกที่สูงเพียงห้าชั้น จะเห็นประตูห้องทุกห้องและระเบียงทางเดินหน้าห้องที่ใช้ร่วมกันทั้งชั้นหัวคิ้วเข้มขมวดมุ่น แม้เมื่อก่อนจะไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร แต่รถยนต์ที่เธอขับ รวมถึงของใช้ทุกชิ้นเป็นแบรนด์เนม ก็ทำให้รู้ว่าเธอมีฐานะดีไม่น้อย แต่ทำไม คนที่ดูเหมือนมีฐานะดีคนนั้น ถึงไม่ได้มีรถยนต์ไว้ขับอีกต่อไป ของใช้รวมถึงเสื้อผ้าเป็นของตลาดนัดราคาถูก แถมยังมาอยู่ห้องเช่าซอมซ่อแบบนี้ได้หรือแท้จริงแล้ว เธอมีเสี่ยเลี้ยงมาตั้งแต่ก่อนที่จะคบหากับเขากันแน่ไม่นาน คนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status