Home / Romance / FORBIDDEN DESIRES / Chapter 1: The fall

Share

FORBIDDEN DESIRES
FORBIDDEN DESIRES
Author: Alores

Chapter 1: The fall

Author: Alores
last update Last Updated: 2025-08-29 14:06:35

Isang napakagandang babae ang nakatayo sa harap ng salamin sa kaniyang pribadong silid.

Maraming bestida ang inihanda para sa kaniya ng mga tagapaglingkod, but she had chosen the midnight-blue gown herself, a bold color, beautiful and elegant. Isinuot niya ang pares ng safir na hikaw sa kaniyang tainga, kalmado ang repleksiyon niya, kahit maraming bumabagabag sa kaniyang isip.

Ang charity gala na dadaluhan niya ay hindi lang basta simpleng pagtitipon. It was about power, about appearances. At higit sa lahat, it's about survival in a world where influence could kill faster than a blade

Sa may pintuan naman, ay naghihintay ang kanyang ina. “You don’t have to go if you don’t want to,” ani nito, mahina ang boses.

Ngumiti si Amariz, ngunit ito’y Isang pilit. “I need to, mom. Tonight isn’t just about me. It’s about being seen. About reminding them that we Sullivan are powerful.”

Kumunot naman ang noo ng kaniyang ina, alam nito na ayaw talaga ng anak na pumunta. But she said nothing more as Amariz swept past her, perfume trailing like smoke, determination hidden beneath grace.

Sa mga oras na iyon ay nagsimula na ang pagdiriwang, Ang grand hall ay naging napakaganda at elegante. Puno ng mga nag kikinangang chandelier.

Ang mga waiters ay tahimik na nag lalakad dala ang mamahaling champagne. At ang mga musikero ay nag simula naring tumugtog ng magagandang awitin

The guests began to arrive in jeweled gowns and tailored suits, ang kanilang tawanan ay umaalingawngaw, hinde mawari kung ang kanilang mga ngiti ay totoo o Isang maskara lang.

“She is thinner now, not like last year she looks healthier. no doubt.” a woman said

"they say, she disappeared for a month, I think she was sick." tanong ng isa

“No, no. I heard she ran away with some lover and only just returned." chismis ng isa

“who is she?” nagtatakang tanong naman Isang babae

“That’s Amariz Sullivan… she always knows how to make an entrance.” komento naman ng isa

Ramdam niya ang mga matang nakatingin sa kaniya, every stare slicing her with curiosity, envy, or hunger. Still, Amariz walked through the marble floor with the poise of a queen, her gown sweeping like dark water behind her.

“Amariz, darling, you look breathtaking tonight,” salubong na bati sa kaniya ng Isang ginang

“Breathtaking indeed,” a politician added, his gaze lingering a moment too long. Amariz gave him a polite nod and drifted away, her poise shielding her from their barbs.

Yet in the sea of glittering masks, one gaze burned hotter than the rest.

Sa paanan ng hagdan nakatayo ang isang lalaki, si Magnus.

He was dressed in black and gold, his presence was magnetic, his smile is the perfect example of charm. He greeted others easily, pero ang tingin niya’y nakatuon lang kay Amariz. Para sa lahat, mukha itong paghanga. Pero para kay Amariz, ito’y parang unos na paparating.

“Lady Amariz,” he said smoothly, bowing slightly as though the room itself bent with him. “The gala is brighter for your arrival.”

She tilted her chin, offering a polite smile that never touched her eyes. “Then perhaps you’ve been standing too close to the chandeliers, Magnus.”

Umiling si Magnus, at natawa ng bahagya, madilim, at walang bahid ng pagkailang. Inilahad niya ang isang baso ng champagne. “To beauty, then. And to a night worth remembering.”

Tinanggap naman ito ni Amariz , ang mga daliri niya’y dumampi sa malamig na baso. Saglit siyang nagdalawang isip, may kakaiba sa paraan ng tingin na ibinibigay ni Magnus. Ngunit pinag sawalang bahala Niya na lamang ito, inangat niya ang baso at uminom.

Lumakas ang tugtugin. Nagsimula na ang gala sa tunay nitong anyo.

Moments later, dizziness struck. like waves breaking against fragile stone, Bumilis ang tibok ng puso niya, nanikip ang paghinga, at nanlabo ang paningin. Ang mga tao ay parang naging mga aninong gumagalaw. Panic clawed at her chest.

She steadied herself against a nearby pillar, forcing a polite smile as another guest approached.

“Are you all right, dear?” a matronly woman asked, her brow furrowed.

“Yes,” Amariz lied, her voice faint. Inaangat niya ang kaniyang kamay at nag kunwaring inaayus ang buhok. “Just a little warm in here.”

But the heat clawed at her skin. Her heart pounded, erratic and wild. Her breaths came shallow, as though the room had turned to smoke. She had to get out.

Mabilis siyang dumaan sa mga tao, ang tunog ng takong niya’y nilamon ng musika. Bawat hakbang ay mas bumibigat, bawat mukha’y mas lumalabo, hanggang sa bumukas ang malalaking pinto at sinalubong siya ng malamig na hangin ng rooftop.

Through the haze, she caught sight of two figures locked in a violent struggle near the edge of the rooftop. A woman’s scream pierced the night, sharp and chilling.

“No—stop!” Amariz cried, rushing forward despite her unsteady steps.

Her hands reached out, desperadong paghiwalayin ang dalawa. Ngunit sa tindi ng pag ka hilong nararamdaman niya, hindi na niya alam kung ano ang nahawakan, o kung ano ang nagawa niya. Sa kaniyang malabong paningin, ang mga kamay niya mismo ang nagtulak sa babae.

At isang malakas na sigaw ang narinig sa kalagitnaan ng gabi.

“Sh*t! “ She cussed

Silence crashed over the rooftop, heavier than the night itself. Amariz stood frozen, breath shallow, staring into the void where the woman had vanished.

Then, from the shadows, the remaining figure turned. A woman’s lips curved into a cruel smile before she slipped away into the darkness, leaving Amariz alone.

Footsteps thundered behind her. The rooftop doors burst open. Guests poured in, gasping at the sight before them.

At ang tanging nakita nila ay si Amariz, gulat, nanginginig, at nakatayo sa gilid kung saan nahulog ang babae.

“She pushed her!” sigaw ng isang babae, puno ng takot.

Napasinghap si amariz, she's shaking her head violently. “No—I didn’t—I was trying to—”

But her voice cracked, weak, unconvincing. Even to her own ears, it sounded like guilt.

“She’s lying!” sigaw ng isa pa, sabay turo sa kaniya. “I saw it, she pushed her right over the edge!”

“Murderer!”

“Her hands, they’re still outstretched, like she did it!”

“She was jealous, she wanted her gone!”

“God, look at her, still standing there like nothing happened!”

Nanlumo si Amariz, nanghina ang tuhod. Her palms burned as if the weight of the woman’s fall lingered there. For one terrifying instant, she could no longer separate memory from reality, had she pushed her? Had the drugged haze betrayed her into believing it?

“No…” mahina niyang bulong, luha’y dumaloy sa kaniyang mukha. “I didn’t mean—”

Pero hindi na nakinig ang lahat. Ang mga sigaw ng bintang ay lumamon sa kaniya, mas malakas, mas malupit. At pati siya, unti unti na ring nagdududa sa sarili.

What if she really had done it?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 10: Confrontation

    “I’m surprised you’re still alive,” malamig na bungad ni Alaric Tumalim ang tingin niya, diretso ang lakad hanggang sa mesa ni Alaric. “Thanks to you, muntik na akong mamatay.” Ang boses niya’y matalim, malamig, parang kutsilyong humihiwa.Tumayo si Alaric, mabigat ang bawat hakbang papalapit sa kanya. Huminto ito ilang pulgada lang mula sa kanya.“Dapat ba akong mag sorry? Or dapat bang magpasalamat ka? Because that task—” napakagat ito ng labi, halos nanggagalaiti, “—was supposed to break you. Pero nandito ka pa rin.”Tinapatan din ni amariz ang malamig na tingin na ibinigay ni Alaric “ kung balak mong sirain ako, Hindi kita pagbibigyan “ malamig na wika niya. Habang naka tingin sa matalim na mata ni Alaric.Nagulat si amariz ng mabilis na sinunggaban siya ni Alaric sa braso at hinila palapit, halos magdikit na ang kanilang mga labi. Ang kanyang hininga’y mabigat, at amoy alak .“You think you’re strong? You think you can just walk into my world and defy me?”“Let go of me, lysandr

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 9: Clash in the lobby

    Mabigat ang bawat hakbang ni Amariz nang bumalik siya sa Ravenhart Group. Kakatapos tapos lang niya sa unang task na ibinigay sa kanya, isang misyon na halos ikamatay niya. May mga gasgas pa siya sa balat na tinatakpan ng long sleeves, ngunit pinagsawalang bahala niya na lang ito, ang mga mata niya ay nananatiling matalim, walang bakas ng panghihina. The lobby gleamed with glass and marble, parang hotel na sobrang sosyal. The employees in corporate chic attire moved around with folders, coffee, and tablets. ramdam niya ang titig ng ibang empleyado. May mga bulong bulungan na agad kumalat, ngunit hindi niya iyon pinansin. Focus, Amariz. You’re back. Mission complete. Bitbit niya ang envelope ng mga dokumentong galing sa assignment na halos ikamatay niya. Diretso siyang nag lakad papuntang elevator. Pero sa isang iglap, may bumangga sa kanyang isang babae Splashhh! Mainit na kape ang tumapon, tumalsik sa sahig at bahagyang dumikit sa laylayan ng damit ni Amariz. “Oh my Go

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 8: The real player

    Habang lumiliko ang kotse palabas ng main road, biglang may umilaw na headlights sa salamin. Isang itim na SUV ang nakabuntot sa kanila at sobrang dikit… tapos isa pa ang sumulpot sa gilid.Napakagat-labi si Amariz.“Of course…” bulong niya, sa malamig ang tono.“Ma’am…” nauutal na sabi ng driver, at pawis na pawis, “para pong sinusundan tayo ng mga sasakyan—”“Just keep driving,” matigas niyang utos.Pero mabilis na hinarang ng SUV ang kalsada, at ang isa naman ay bumuntot para harangan ang daan nila. Ilang lalaking naka itim na jacket ang naglabasan, bitbit ang mga armas.“Baba sa kotse!” malakas na sigaw ng isa.Natigilan ang driver, at nanginginig. Napabuntong-hininga si Amariz, saka tinanggal ang seatbelt niya.“Dumapa ka lang. Huwag kang gagalaw.”Binuksan niya ang pinto, at sinalubong ang mainit at mabigat na hangin ng gabi. Bitbit pa rin ang case, tumayo siya sa gitna ng mga lalaking pinalibutan siya.“Ang aga niyo namang mag-effort,” malamig niyang sabi, habang nakataas ang k

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 7: The fight

    Inayos ni Amariz ang strap ng kanyang leather sling bag, ang kanyang mga daliri ay dumampi sa gilid ng kanyang telepono kung saan kita pa rin ang mga bilin ng sekretarya. Task: Retrieve the package. Deliver by midnight. Do not fail. It sounded simple. Too simple, and simple tasks often hid the sharpest teeth. Dumating siya sa tagpuan, isang abandonadong warehouse na may mga sirang bintana at graffiti na nakadikit sa mga dingding. Amoy kalawang at mamasa masa na semento ang hangin. Ang mga anino ay kita sa mga sulok Isang lalaki ang lumabas sa isang sulok mayroon itong peklat sa Mukha, iginaya siya nito papunta sa Isang kwarto ng bodega. Naningkit ang kanyang mga mata. This is too easy. Amoy kalawang at gasolina ang loob ng kwartong pinasukan nila. Isang bombilya lang ang nakasabit sa gitna, mahina ang ilaw at gumagalaw pa tuwing tatamaan ng hangin. Nakatayo si Amariz, malamig ang tingin sa lalaking kaharap niya. “Maupo ka” wika ng lalaki at itinuro ang upuan, naupo naman

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 6: A broken man

    Umiinom si Alaric sa dulo ng leather booth, maluwag ang kwelyo, namumula ang mga mata niya, nagliliyab pero walang tinatapunan ng tingin, kahit maraming nag papapansin, his silence was heavier than the music. Sa tapat niya, nakaupo ang tatlong pinakamalapit niyang kaibigan, si Damien, malamig ang mga mata at laging kalmado. si Rafael, siya ang pinaka rational sa grupo, at si Vincent, ang pinakabata pero loyal. Tahimik silang nagmamasid, knowing that tonight Alaric wasn’t a CEO, he was something raw, dangerous, on the edge. Biglang ibinagsak ni Alaric ang baso, dahilan upang kumalat ang laman sa mesa. “Alam n’yo ba kung ano’ng pakiramdam,” mababa at puno ng sakit ang boses niya, “na hawakan ang kamay ng babaeng pakakasalan mo, habang unti-unti siyang nawawalan ng buhay sa harap mo?” Natahimik sila. Kumuyom ang kamao ni Alaric sa baso, halos mabasag ito. “She begged me… begged me not to let go.” mapait siyang natawa. “hindi ko siya binitawan. Hinawakan ko ang kamay niya hang

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 5: The task

    Ravenhart Tower shimmered against the pale sun, para itong tore na hindi mapapantayan ng kahit anong building sa siyudad. Employees in sharp suits rushed through its glass doors, bawat hakbang ay mabilis, bawat boses ay mahina, walang naglalakas loob na gumawa ng ingay. Lahat alam na ang gusaling ito ay hindi lang basta kumpanya, ito ang kaharian ni Alaric lysandre Ravenhart. At sa pinakamataas na palapag ng gusali, naghihintay ang hari. Nakaupo si Alaric sa leather swivel chair niya, nakaharap sa panoramic view ng siyudad. In his hand, a file folder lay unopened, though he didn’t need to read it. He had memorized every line of the report. Last seen with the victim: Amariz Solene. Parang sumpa ang pangalang iyon sa isip niya. Isang mahinang katok ang kaniyang narinig. “Come in,” malamig na wika niya .. Dahan dahang bumukas ang pinto. Pumasok si Amariz, hawak-hawak ang folder na mahigpit na nakasiksik sa dibdib niya. Ang heels niya’y marahang kumakalabog sa polished m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status