Malalakas na pagkatok ang bumulabog sa pagtulog ni Reiko nang umaga na iyon. Katutulog-tulog lamang niya dahil kakauwi lang din niya buhat sa kan'yang shift sa call center na pinapasukan niya. Gigil na gigil siya sa naglalakas-loob ngayon na bulabugin ang papahimbing na niya dapat na tulog.
Bumangon siya at lumabas ng kuwarto upang tumungo sa pintuan at alamin kung sino ang maaga na nang-iistorbo. Kung sino man ang kumakatok na iyon ay hindi makapaghintay at talagang pinapa-init ang ulo niya. Gigil na gigil si Reiko habang pupungas-pungas pa na dumiretso sa pintuan.
"Ano ba?! Hindi ka lang makapaghintay na mapagbuksan?!" Bulyaw niya sa tao sa kabilang gilid ng pintuan na walang pakialam sa ingay na ginagawa nang pagkatok sa tabi-tabi na pintuan ng apartment nila.
Nang masilayan ang nasa harapan niya ay napanganga siya at natulala sa nabungaran na dalawang guwapo na lalaki na nakabihis piloto pa sa harap ng apartment nila. Iniisip niya kung sino ba ang mga iyon at hindi niya rin mawari kung bakit may piloto sa harapan niya. Hindi kaya naligaw lamang ang dalawang guwapo?
"Where is she?" Masungit na tanong ng lalaki na naka-dark shades pa at hindi man lamang ngumingiti, at nakuha pa na sumilip-silip pa sa loob ng pamamahay nila.
"She?" Naguguluhan na tanong ni Reiko sa kaharap, "Sinong "she" ba ang tinutukoy mo? I am a she."
"Miss, nasaan si Reina?" Tanong naman ng isang lalaki na mas maliit lamang ng bahagya sa naka-shades na piloto.
"Si Reina?" Pag-uulit niya sa tanong na parang nawawala siya sa sarili niya.
"Yes, si Reina Cordova." Muli ay sagot ng lalaki na mahinahon na nakikipag-usap kay Reiko.
Sumilip si Reiko sa loob ng kanilang bahay at isinigaw ang pangalan ni Reina. "Reina!"
"Are you fucking kidding me?!" Muli ay iritable na sagot sa kan'ya ng lalaki na naka-shades.
"Kenj, stop. Let me handle this." Pagpipigil naman ng lalaki na mahinahon sa kasama niya na sobra ang init ng ulo simula pa lamang nang mapagbuksan niya ng pintuan.
Bumaling ulit kay Reiko ang lalaki at nagpakilala. "Miss, I am Gray. Where’s Reina? We need to see her and talk to her."
"Rei! Reina!" Muli ay tawag niya sa loob ng bahay nila. Wala pa rin naging pagtugon at nakikita na niya ang galit sa lalaki na naka-shades ulit. "Wala siya. Wala yata siya rito."
"Hindi kami nakikipagbiruan sa’yo. Ilabas mo si Reina! Who are you even, by the way?"
Hindi maintindihan ni Reiko ang dahilan kung bakit hinahanap ng dalawang lalaki ang kan'yang kapatid na si Reina. Hindi siya mapalagay kung may ginawa ba na masama ang kapatid niya. Problema yata ang hatid ng dalawang lalaki na ito sa kan'ya ngayon.
"Miss."
"Wala si Reina. Narinig ninyo naman diba, na naka-ilan tawag na ako sa kan’ya, pero wala siya na naging tugon." Pagpuputol niya sa sinasabi ni Gray.
"Do you know where she is? Kaano-ano mo ba siya?" Sunod-sunod pa na tanong ng kausap niya.
Ano ba ang ginawa na naman ng magaling niya na kapatid at pati mga piloto ay hina-hunting na rin siya ngayon?
"Honestly? I don’t really know. I just arrived from work and walked straight into my room when I got here. Who are you and why are you looking for her?"
Pinakita ni Reiko sa dalawang kaharap niya na kaya niya rin na magsalita ng Ingles upang hindi siya kayan-kayanan lang ng dalawa dahil mga mukha silang big time. Ang hindi niya lang mawari talaga ay kung ano na naman ang nagawa ni Reina na pati mga piloto ngayon ay dumayo pa rito sa bahay nila.
"Can we go inside to discuss things with you?"
Nag-aalangan man siya ay para naman walang pagpipilian si Reiko, lalo na at mukhang gigil na gigil ang kasama nito na lalaki na makita si Reina na hindi niya alam kung ano na naman ang kalokohan na ginawa.
Humakbang siya paatras at binuksan ang pintuan upang makapasok ang mga lalaki. Bahala na nga, wala naman siguro na masama na plano ang dalawa sa kan'ya dahil mukha naman sila na mga kagalang-galang na piloto at sa Jarvis Air pa ang mga iyon nagtatrabaho, ang isa sa pinakamalaki na airlines sa bansa.
"Feel free to sit down." Pag-eestima pa niya sa mga lalaki.
"Nasaan si Reina?" Muli ay masungit na tanong ng lalaki sa kan'ya na hindi man lamang umupo at nanatili na nakatayo malapit sa may pintuan.
"Ang kulit lang! Bingi ba kayo? Hindi ba at sinabi ko na nga na hindi ko alam. Kagagaling ko lang sa trabaho, panggabi ako at kauuwi ko lang ngayon, not that I need to explain to you, pero iyan ang totoo. Kung ano man ang ginawa ni Reina sa inyo, tawagan ninyo na lang siya sa cellphone niya."
"Sa tingin mo ba ay hindi namin ginawa iyon? Simula kahapon ay tinatawagan na namin siya, pero walang Reina ang sumagot ng tawag namin at sumipot sa usapan."
"Kenji." Pag-awat ng malumanay na piloto sa kan’yang kasama na parang nais nang ibitin ng patiwarik si Reiko hangga’t hindi niya nailalabas si Reina. "Let me do the talking."
Naiiling na tinalikuran niya ang dalawa at naglakad siya papunta sa refrigerator. "Wala akong maiaalok sa inyo dahil unang-una hindi kayo bisita. Buwisita kayo sa bahay ko ngayon umaga!"
Nang bubuksan na niya ang ref ay nakita ni Reiko ang isang papel na nakapaskil doon na may pangalan niya. Sulat-kamay iyon ni Reina kaya sigurado siya na sa magaling na kapatid niya iyon galing. Kinuha niya ang papel saka binuksan ang ref upang makakuha ng tubig.
"Water?" tanong niya sa kanila.
"No thanks. We’re good." tugon ng isang lalaki.
Nang maka-inom ay muli siya na lumakad pabalik sa malapit sa upuan at umupo sa kabilang gilid nito. "Ano ba ang sadya ninyo rito?"
Itinuon na lamang ni Reiko ang kan'yang atensyon sa mas mabait at mas madali na kausap na piloto habang nananatili na masama ang tingin sa kan'ya ng kaibigan nito habang nakatayo pa rin.
"I am Gray." Pagpapakilala ulit nito. “Kailangan namin na makausap si Reina. May inalok kasi kami sa kan’ya na trabaho at tinanggap na niya iyon."
"Oh! Good for her, then. Naisipan na pala niya na umalis doon sa bar."
"Alam mo ba kung nasaan siya? Kailangan na niya kasi na magsimula sa trabaho na iyon, pero kahapon pa namin siya pilit na hinahagilap pero hindi niya sinasagot ang mga tawag namin. We’re left with no choice, kung hindi ang pumunta rito."
"Hindi ko alam kung nasaan siya, pero ang sigurado ako ay day-off niya kahapon sa bar dahil narito pa siya bago ako umalis papunta sa trabaho ko. Pag-uwi ko kanina ay hindi ko na siya inabutan pa."
"Saan kaya siya maaari na nagpunta?" Muli na tanong ng lalaki na parang nawawalan na ng pag-asa.
"Hindi ko talaga alam."
Sa pagkakataon na iyon naman ay muli na napasulyap si Reiko sa papel na hawak niya na may pangalan niya. Binuksan niya iyon at binasa ang nakasulat doon.
"Reiko, I’m leaving. Aalis na kami ni Jonas kaya huwag mo na akong hanapin. Maghiwalay na muna tayo ng landas, tutal pareho naman na tayo na may sapat na kakayahan upang mamuhay na mag-isa."
Ngali-ngali na tumulo ang luha niya sa nabasa na mensahe buhat sa kapatid, pero pinigilan niya iyon dahil sa dalawang tao na kaharap niya. Ano na naman ang naisipan ng magaling niya na ate at basta na lang na pumasok sa magulo na utak nito na umalis na at basta na lamang na maghiwalay sila?
Wala sa sarili na napa-usal si Reiko ng mga salitang, "She left. Reina left. She will never come back."
"What?!" sabay na sigaw sa kan'ya ng dalawang piloto.
"Hindi maaari. Hindi siya puwede na basta na lang na mawawala. She can’t just leave after accepting the job." Nagwawala na ang lalaki na kanina pa mainit ang ulo.
Hindi mawari ni Reiko kung ano ba ang trabaho na pinasukan ni Reina at gano'n na lamang ang galit ng lalaki na ito na umalis ang kapatid niya.
"Kenji, huminahon ka nga muna. Wala tayong maaayos niyan kung patuloy ka na magwawala riyan. We need to think of a plan, kaysa ang magwala ka riyan."
"That woman double-crossed us! What a bitch!"
Nagpanting ang tainga niya sa narinig na sinabi ng lalaki na tinatawag na Kenji. Hindi niya nagustuhan na rito mismo sa loob ng pamamahay nila bibigkasin ng lalaki ang mga kataga na iyon para kay Reina. Ang kapal lang ng mukha ng piloto na ito! Aminado si Reiko na hindi sila magkasundo ni Reina, pero walang karapatan ang lalaki na pagsalitaan ng ganyan ang kapatid niya.
"Excuse me, mister, whoever you are! How dare you talk about my sister that way?! At baka nakakalimutan mo, narito ka sa pamamahay namin. Wala akong pakialam kung sino ka at kung gaano ka man kayaman. Learn to respect others, lalo na at wala ka sa teritoryo mo."
Sasagot pa sana ang masungit na lalaki kung hindi lamang siya napigilan ng kaibigan niya na mabilis na tumayo at may ibinulong sa kan’ya. Kung ano man ang sinabi ni Gray ay nakapagbigay iyon ng bahagya na kakalmahan sa lalaki na akala mo ay bulkan na sumasabog.
"Miss, can I ask for your name? At ano nga ulit ang kaugnayan mo kay Reina?" tanong pa sa kan'ya ni Gray.
Wala naman siya na balak na magkakilanlan pa sila. Ang nais niya lamang ay bumalik na sa naputol niya na tulog dahil sa pagdating ng mga buwisita. "Ano ba ang kailangan ninyo kay Reina talaga?"
"Kagaya nga ng sabi ko kanina, inalok namin siya ng trabaho at tinanggap na niya iyon."
"Kahit saan kumpanya naman kahit na tinanggap mo na ang trabaho, pero kung ayaw mo na tumuloy ay malaya ka naman na hindi tumuloy. Iyon nga lamang ay ma-blacklist ka, but everyone still has a choice. Ngayon, kung ayaw na ni Reina na tumuloy sa trabaho na inalok ninyo ay wala na akong magagawa pa ro'n."
"You don’t get it! Bayad na si Reina!" Malakas na boses na naman ng Kenji na iyon ang umalingawngaw sa bahay nila.
Napahinto si Reiko sa akma na galit na sasambulat sa kan'ya nang mapagtanto niya ang sinabi ni Kenji. Bayad na si Reina? Ano ang ibig niya pakahulugan sa mga salita na iyon? Binili ba nila si Reina?
"Miss, pagpasensyahan mo na si Kenji."
"Stop it, Gray. Hindi ikaw ang dapat na humihingi ng paumanhin. Tayo ang naloko rito. Ako ang natakbuhan dito pagkatapos ko magbayad, kaya kung may dapat na humingi ng pasensya rito, hindi tayo iyon."
Mas lalo na ang kaguluhan sa pag-iisip ni Reiko. Siya ba ang inaasahan nila na humingi ng paumanhin? Bakit naman niya gagawin iyon kung hindi nga niya alam ang buong kuwento sa trabaho na inalok nila sa magaling na kapatid niya.
"Let’s go, Gray. We will see to it na pagbabayaran ni Reina ang ginawa niya na panloloko sa atin. I’ll let my lawyers handle this, at sisiguraduhin ko na mahahanap natin ang babae na iyon."
Nanlalaki ang mga mata ni Reiko sa narinig. Abogado? Bakit kailangan ng abogado? Magkano ba ang naibayad na kay Reina at ganito na lamang ang galit ng lalaking ito?
"I am Reiko Cordova. I am Reina’s younger sister. Maaari ko ba na malaman kung magkano ba ang halaga na sinasabi ninyo na naibayad ninyo sa kapatid ko?"
Itinuon niya ang atensyon niya kay Gray dahil sigurado siya na mas maiintindihan niya ang paliwanag nito kaysa sa Kenji na iyon na wala nang ginawa kung hindi ang magsisigaw buhat ng dumating.
Sa nakikiusap na mga mata at mahinahon na boses ay muli siya na kinausap ni Gray. "Reiko, we need your help to locate your sister. Sa tingin mo saan siya maaari na nagpunta?"
Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Reiko. "Wala kami na kilalang kamag-anak dito. Ulila na rin kami kaya hindi ko talaga alam kung saan siya maaari na nagpunta."
"Your sister signed a contract with us. Pinirmahan niya ang kontrata, and the contract is legal, and by signing it, she is bound to do the job. At nang pareho na araw na pumirma siya ay natanggap niya na ang pauna na bayad."
"Magkano ba ang naibayad ninyo sa kan’ya? Ako na lamang ang magbabalik."
Sarkastiko na tumawa si Kenji kay Reiko at habang nanlilisik ang mga mata ay sinagot ang kan'yang tanong. "Sige kung kaya mo na bayaran, bayaran mo ang five hundred thousand pesos na pauna na bayad."
Rumolyo ang mata niya at umismid pa, five hundred lang pala. "What?! Five hundred thousand?!" sigaw ni Reiko nang unti-unti na rumehistro sa utak niya ang halaga nang naibigay nila kay Reina. Shit! Saan siya kukuha ng five hundred thousand pesos?!
"Ngayon, babayaran mo ba?" mayabang na tanong pa ni Kenji sa kan'ya.
Wala siyang nagawa kung hindi ang umiling na lamang. Gustuhin man niya ay wala siyang gano’n kalaki na halaga.
"Let’s go, Gray. Magkikita-kita na lang tayo sa kulungan." Akma na lalabas ng pintuan ang masungit na si Kenji nang pigilan siya ng kaibigan.
Humarap si Gray kay Reiko at muli na nagsalita. "Our contract states, na kapag hindi magagawa ni Reina ang trabaho ay hahanap siya ng ipapalit sa kan’ya, at kung hindi mangyayari iyon ay ibabalik niya ang halaga na naibayad namin."
Napasapo na lamang siya sa kan'yang ulo. Ano ba itong gulo na pinasok na naman ni Reina, na sa isa pa na pagkakataon ay siya na naman ang dapat na umayos? Si Reina ang mas nakakatanda, pero siya ang lagi na nagdadala ng gulo sa buhay nilang magkapatid.
"Now, Reiko, we are open for discussion. Are you willing to replace your sister instead? Maaari ka na madamay sa kaso kung saka-sakali na hindi maibabalik ng kapatid mo ang pera na naibigay na namin."
Nang mga oras na ito ay hindi na tumatakbo sa ayos ang isipan ni Reiko. Na-blangko na siya at hindi na makapag-isip. Isa lang ang alam niya, siya at siya pa rin ang aayos ng gulo na ito na iniwan sa kan'ya ng kapatid niya.
"Ako ang papalit kay Reina? Pero hindi iyon maaari dahil may trabaho na ako sa call center. Hindi na kakayanin ng oras ko ang dagdag na trabaho pa."
"Kayang-kaya mo dahil hindi naman araw-araw ang magiging trabaho mo. Kung kinakailangan lamang, on-call. Hindi rin ito magiging mahirap dahil konti na pag-arte lang ang gagawin mo."
May pagpipilian pa ba siya? Kahit hindi siya pumayag, kapag umabot sa korte ang bagay na ito, alam niya na bilang kapatid ni Reina ay madadamay rin naman siya, kaya mabuti pa na huwag na niyang paabutin pa sa ganoon ang lahat.
"Kapag ba pumayag ako na pumalit kay Reina ay sigurado ba na wala na kayong hahabulin sa kan’ya? Pati ang pera na naibayad ninyo ay hindi ninyo na babawiin?"
Tumango naman si Gray at sumulyap kay Kenji na salubong ang kilay habang pinapasadahan si Reiko ng tingin.
"You have our word, Reiko." nakangiti na sagot ni Gray sa kan'ya.
"Sige pumapayag na ako. Payag na ako na pumalit sa trabaho na iniwan ng kapatid ko. Ano ba ang gagawin ko? Ano ba ang trabaho na iyan?"
"You will be Kenji’s replacement mistress."
Nakapulupot ang mga braso niya sa aking beywang habang patuloy ang paglapit ng kan'yang mukha sa aking pisngi at tainga. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga niya at hindi ko maiwasan na panindigan ng balahibo. Dumadagundong ang puso ko at sa kabila ng kaba na nararamdaman ko ay ipinapakita ko ang kunyari na kasiyahan ko. Ipinlaster ko ang nakapang-aakit na mga ngiti ko sa aking mukha. Masuyo ko siya na hinawakan sa braso at pinatulay roon ang aking daliri habang inilapit ang aking bibig sa kanyang tainga. Dahan-dahan kami na naglakad papasok sa restawran na iyon habang patuloy niya ako na hinahapit papalapit sa kan’ya. Nang makapasok ay idinirekta kami ng waitress sa isang pribado na puwesto kung saan matataas ang mga sandalan. Patuloy ang kaba na nararamdaman ko pero pilit ko rin ito na pinaglalabanan. Nang makaupo ay ginitgit niya pa ako kaya lapit na lapit ang aming mga katawan. Ito ang unang araw ko sa aking trabaho. Sa trabaho na napilitan lamang ako na akuin upang iligt
"Cupcake, how’s your day?" Isang halik sa labi ang natanggap ko buhat kay Kenji nang puntahan niya ako sa isang coffee shop na malapit dito sa condo niya kung saan niya ako pansamantala na pinapatuloy. At ang kan’yang kilos na iyon ay ikinalaki ng mga mata ko. “Sorry about the kiss, Reiko. I just have to do it, dahil mga kaibigan ni Ica ang nasa may dulong lamesa." Bulong pa niya sa akin bago tuluyan na lumayo at umupo sa katabi ng upuan ko. Bigla na nanuyo ang lalamunan ko at hindi ako nakapagsalita dahil sa gulat sa paghalik na iyon. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya sa nanginginig na mga kamay ay inabot ko na lamang ang order ko na frap na nasa may harapan ko at uminom do'n. Napansin ni Kenji ang panginginig ko na iyon, kaya naman inilapit na naman niya ang katawan niya sa akin at bumulong sa tainga ko. "Are you okay? Masama ba ang pakiramdam mo? Or is it because of the kiss?" I looked at him with a seductive smile, dahil nakikita ko sa gilid ng mata ko ang mga kaibigan ng asaw
"I miss you, Reiky. But I’m really sorry that something came up with work, kaya hindi kita mapupuntahan ulit. At bago mo sabihin, yes, I know, I haven’t been spending so much time with you, naging sunod-sunod lang talaga ang tambak na mga trabaho ko. I’ll make it up to you." "I understand, Ards. I just miss you." "Why don’t you resign? Paulit-ulit ko naman kasi na sinasabi sa’yo na mag-resign ka na riyan sa call ceter at maghanap ng regular day work. I even gave you the option of not working anymore. I can fully provide for your needs, but as usual, ayaw mo na makinig sa sinasabi ko." "We talked about this, Arden. Ayaw ko na umasa sa’yo. I am perfectly capable of working for myself, at hindi mo kailangan na saluhin ako, all the time." "You know how much I love you, right? And besides, do’n din naman tayo papunta, once we get married. Think about it, Reiko, or better yet, think about my offer na lumipat ka na lang sa condo ko, para kahit paano ay magkita tayo araw-araw." "You know
Hindi malaman ni Kenji kung ano ang mararamdaman niya ngayon lalo na at napapansin na niya na umuubra na ang mga plano nila ni Gray. Ayaw niya na masyado umasa, pero sa mga nakikita niya na inaakto ng asawa niya na si Ica ay lubos na nagdiriwang ang puso niya. He knows he’ll have her back in no time. Gusto na rin niya na matapos ang pagpapanggap nila ni Reiko dahil naaawa na rin siya sa babae. Kanina ay mabuti na lamang at sakto siya sa pagbukas ng pintuan kung hindi ay baka kung ano na ang nagawa nina Ica at Dea kay Reiko. Nakasaad pa naman sa kanilang kontrata na hindi maaari na saktan ni Reiko physically si Ica in the process. Pagkarating niya kasi buhat sa flight kagabi ay rito siya dumiretso sa condo niya dahil alam naman niya na may pasok si Reiko sa gabi. Gusto niya na lalo na maghinala sa kanila si Ica. Aabangan niya sana si Reiko sa may coffee shop kaya naligo muna siya pero narinig niya nga ang komosyon sa labas ng unit niya kaya hindi pa man siya nakakapagbihis ay tiningna
Narito pa rin ako sa condo ni Kenji kahit na may ilan araw na rin siya na hindi kumokontak sa akin. And a part of me is relieved about it. Kailangan ko talaga ng distansya buhat sa kan’ya dahil masyado na siya na nakakaapekto sa akin. And this is so not me. It’s never easy for anybody to get my attention, lest it affect me in any way, pero mabilis iyon na nagawa ni Kenji, just because it all started with a fucking kiss. And I was regretting that day that I let him do it. May parte ko ang naiinis sa sarili ko dahil hinayaan ko lang siya at hindi ko man lang siya sinaktan nang gawin niya iyon sa akin na walang paalam. I hate everything about it because that fucking kiss changed a lot of things for me. Focus Reiko! This is just a job for you, at hindi kailangan na hinahaluan ng personal na emosyon ang trabaho. Never ko na dinala ang problema ko na personal sa trabaho, at hindi kaibahan ang trabaho na ito bilang isang kabit. I am an employee, and Kenji is my employer, at sigurado ako na
"Kenji, baby, I’m coming." Nang marinig iyon buhat sa asawa ay lalo na ginanahan si Kenji, at ibinigay pa niya lalo ang lahat ng lakas niya para sa ikatlong round nila na ito. At walang iba na maririnig sa apat na sulok ng silid na iyon kung hindi ang mga ungol at halinghing na nagmumula buhat sa kanilang mag-asawa. And with just a few more thrusts from him, both of them reached ecstasy. He slowly kissed her on the forehead and gently slipped out of her. Humiga siya sa kama at yumakap kay Ica. He closed his eyes and savored the moment with his wife. Naramdaman niya ang pagyakap ni Ica sa kan’ya at ang pagdantay ng asawa sa kan’yang dibdib. Idinilat niya ang kan’yang mga mata at nakita niya na nakapikit na ang asawa. Inabot niya ang kumot at binalot iyon sa hubad pa na katawan ni Ica. He left another kiss on her forehead, at saka siya tumayo at pinulot ang mga nagkalat nila na damit. Dumiretso siya sa banyo at nag-shower. He has a flight in exactly three hours, at kailangan na niya
Everything was going smoothly, or at least that’s what Reiko thought. Up until three weeks ago, when she felt something was different, She felt as if Arden was slowly drifting away from her, at hindi niya alam ang tunay na dahilan. Akala niya ay patuloy na magiging maayos ang lahat sa kanila. It has been almost three months since her contract ended, and she was able to move on from that chapter of her life. Kinalimutan na ni Reiko ang lahat ng patungkol sa naging trabaho niya na iyon. But now she feels that something is wrong with her relationship with Arden. Hindi niya sigurado kung dahil ba sa nawawalan na sila ng oras sa isa’t-isa. Hindi niya rin masisisi si Arden dahil alam niya ang ginagawa na effort nito para sa relasyon nila, and she can’t help but blame herself. Arden is very persuasive in pushing her to find a new job. Nais ng nobyo niya na maghanap na siya ng ibang trabaho para mas magkaro’n sila ng oras para sa isa’t-isa. But she is not willing to give in to him just yet.
And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it. Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala. Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend. At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na n