Nakapulupot ang mga braso niya sa aking beywang habang patuloy ang paglapit ng kan'yang mukha sa aking pisngi at tainga. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga niya at hindi ko maiwasan na panindigan ng balahibo.
Dumadagundong ang puso ko at sa kabila ng kaba na nararamdaman ko ay ipinapakita ko ang kunyari na kasiyahan ko. Ipinlaster ko ang nakapang-aakit na mga ngiti ko sa aking mukha. Masuyo ko siya na hinawakan sa braso at pinatulay roon ang aking daliri habang inilapit ang aking bibig sa kanyang tainga.
Dahan-dahan kami na naglakad papasok sa restawran na iyon habang patuloy niya ako na hinahapit papalapit sa kan’ya. Nang makapasok ay idinirekta kami ng waitress sa isang pribado na puwesto kung saan matataas ang mga sandalan.
Patuloy ang kaba na nararamdaman ko pero pilit ko rin ito na pinaglalabanan. Nang makaupo ay ginitgit niya pa ako kaya lapit na lapit ang aming mga katawan.
Ito ang unang araw ko sa aking trabaho. Sa trabaho na napilitan lamang ako na akuin upang iligtas muli si Reina sa kalokohan na kan’yang ginawa.
I am Reina’s replacement as a mistress. A contracted mistress at that. Kagaya nang amin napag-usapan, ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang kapag nasa labas kami. Hindi ko kailangan na matakot dahil walang mangyayari sa pagitan namin ni Kenji.
At hindi ko rin nanaisin na may mangyari sa amin. Ang magpanggap pa nga lamang na kabit ay malaking pagkakasala na sa aking kasintahan na hanggang ngayon ay walang kaalam-alam sa pinasok ko na ito. Pero may pagpipilian pa ba ako?
"You’re doing good, Reiko. Nakita ko na ang asawa ko. You just have to keep up with the act." bulong ni Kenji sa aking tainga.
Kunyari ay tumawa ako at hinimas ang braso niya upang mas lalo na maging kapani-paniwala ang lahat sa pagganap namin.
Isang bag ang padabog na inilapag sa lamesa namin, kaya buhat sa aming pagbubulungan ay pareho kami na nag-angat ng mukha ni Kenji.
Mukha ng isang magandang babae na matatalim ang tingin ang nakatuon sa akin. Siya na marahil ang tunay na asawa.
"What is the meaning of this, Kenji?" maanghang na tanong ng babae sa lalaking kasama ko.
Sarkastiko na tumawa si Kenji at hindi man lamang na lumayo sa akin. "Ica, I didn’t know you were here. Sino ang kasama mo rito?"
"Why are you here?" Muli ay nanggigigil na tanong niya na hindi man lamang sinagot ang tanong ni Kenji.
"This is a restaurant. Ano ba ang ginagawa rito? Hindi ba at kumakain? I’m supposing that you’ll be doing the same. Sino ang kasama mo?"
"You, bitch! Who are you?!" Pigil ang galit na ibinaling ng babae ang atensyon niya sa akin.
Nagsalubong ang kilay ko sa narinig na itinawag niya sa akin. Ngali-ngali ko na patulan ang babae na ito na tinawag ako na bitch. Ngunit gustuhin ko man ay hindi ko magagawa. Mahigpit na nakasulat sa kontrata na hindi ko maaari na patulan o saktan ang tunay na asawa. Sa halip, sisiguraduhin ni Kenji na hindi dadapo ang kamay ng kanyang asawa sa akin.
"Are you talking to me?" Malandi na sagot ko naman habang idinikit ko pa ang aking mukha sa mukha ni Kenji.
Namumula na sa galit ang babae na kaharap namin. "Do you know who I am?"
Ngumiti ako na lalo niya na ikinainis, "Oh! I’m sorry, but I don’t. Should I know you, though?" Ipinagpapasalamat ko na sa call center ako nagtatrabaho at nagagawa ko na makipagsabayan ng Inglisan sa babae na ito na kaharap ko.
"In case Kenji forgot to mention it, he's married. And I am his wife!"
Kunyari ay umasta ako na nagulat at napatakip pa ang kamay ko sa aking bibig. "Oh! You are his wife? I thought you were his older sister. I am really sorry." Binalingan ko si Kenji at muli na umarte, "Kenj, you didn’t tell me you have a wife."
Hindi pa man nakakasagot si Kenji ay muli na sumabat ang babae. "Now that you know, leave. Kenji, make that bitch leave."
"Excuse me? Dumating ako rito na kasama si Kenji, and I’ll be leaving with him. Now, will you excuse us? It’s rude to barge into a table when you’re not invited."
Lalo ang galit na rumehistro sa kan’yang mukha. Inihampas niya muli ang bag sa lamesa at titig na titig sa akin. "Aalis ka ba o kakaladkarin kita palabas?"
Kinabahan ako sa pagbabanta na iyon. I can fight her with words, but I cannot fight her physically. Paano na lamang kung saktan niya ako? Mukha pa naman na natuod na si Kenji sa tabi ko.
"Leave, Ica." Matipid ngunit may diin na utos ni Kenji sa asawa niya.
"What did you say, Kenji Jarvis?" Hindi makapaniwala na tanong muli ng babae.
"I said, you be the one to leave. We came here together, and as she said, we will leave this place together. Hindi ba at may kasama ka rin na kakain dito? You don’t eat alone, and I’m sure that you are with someone. So take your leave and go to whoever you are with."
"Or maybe she wanted to join us, Kenj? I actually don’t mind inviting her. She can sit across from us since you’re seated beside me."
"She’s leaving, cupcake." Gusto ko na masamid sa tawag na iyon. Cupcake, really?
"Cupcake, really, Kenji? Are you even sure that she is of legal age?"
"Leave, Ica. Don’t make a scene here. Let’s talk at home." Ang pagkakasabi nito ni Kenji ay hindi na tono ng pakiusap, kung hindi isang pag-uutos na, ngunit nanatili na naestatwa ang babae sa harap namin. Patuloy lamang niya ako na pinagmamasdan.
"How much do you need, bitch?" maanghang na tanong pa niya muli.
"Ica, I said leave." Bahagya na lumayo sa akin si Kenji nang makita niya ang pagrehistro ng sakit sa mukha ng asawa. Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa, ngunit nanatili na tikom ang bibig ko.
"Why are you doing this, Kenji?" mahina na tanong ng babae.
"Let’s not talk about our relationship here, Ica. Nakakahiya kay Reiko."
She smirked and glanced at me. "Reiko is the name, huh? And bitching is your game? I’ll let you off the hook this time, pero sa susunod na magtagpo ang landas natin ay sisiguraduhin ko nang pagsisisihan mo for ever crossing my path."
Nagkibit-balikat na lamang ako at sa malandi na paraan ay ininom ang tubig sa aking harapan. "Whatever floats your boat, then. I’m up for the challenge."
"You will have a lot of explaining to do, mister." Nang madampot niya ang bag na inihagis niya sa lamesa kanina ay hinampas pa niya si Kenji sa balikat kaya napakagat na lamang ako sa ibabang labi ko upang pigilan ang tawa na nais na kumawala sa akin.
Sinundan namin siya ng tanaw hanggang sa makalabas siya ng restawran. Napa-isip ako dahil ang sabi ni Kenji kanina ay may kasama ang asawa niya, ngunit mag-isa naman na lumabas sa kainan. Nang masiguro na wala na siya ay lumayo na sa akin si Kenji at nagbigay na ng tamang espasyo sa pagitan namin dalawa.
"Thank you." tipid na sabi niya sa akin. Napasandal siya at hinimas ang noo niya. "You can order your food for takeout, then I’ll bring you home."
"No need. I am okay. I can go home by myself."
Umiling siya habang patuloy na nakatuon ang mga mata sa akin. "I’ll drop you off. By the way, puwede ka na manatili sa condo ko pansamantalaa. Sigurado kasi ako na ipapa-imbestiga ka na ni Ica, at mas mabuti na alam niya na ibinabahay na kita. I don’t stay there, so there's no need to worry."
Tumawag siya ng waitress at nagbigay ng ilang order ng pagkain habang nanatili ako na tahimik. Nang makaalis ang waitress ay muli siya na sumandal at ipinikit ang mga mata niya.
Ano ba itong gulo na napasok ko? Isang malaking kabaliwan ang ginagawa ng lalaki na ito. Sa tingin ba niya ay makukuha niya ang asawa niya kung palalabasin niya na niloloko niya iyon? Hindi ba at kapag niloko ka ay iiwan mo na? Tanga ba o tanga lang talaga ang magkaibigan na piloto sa kanilang naisip na ito?
"Huwag ka rin mag-alala, dahil babayaran pa rin kita sa serbisyo mo."
"No." Mabilis na sagot ko na nagpadilat sa kan’ya. Tiningnan niya ako habang nakakunot ang noo. "Hindi mo na kailangan na magbayad pa. Tama na ang naibigay mo na kay Reina. Huwag na natin dagdagan pa ang utang namin sa’yo."
"Initial payment lamang ang five hundred thousand, Reiko. May makukuha pa na kabuuan na bayad kapag natapos ang kontrata at may bonus kapag nagtagumpay tayo."
"Hindi pa tapos ang kontrata, at hindi pa rin tayo nagtatagumpay, kaya huwag mo na dagdagan pa ang bayad. But are you sure that this will work? I mean your plan? Hindi ba at mas lalo na malalagay sa alanganin ang relasyon ninyo dahil sa ginagawa mo?"
"Ica doesn’t like competition. And she sees you as competition now, so I am sure that this plan will work."
"Cupcake, how’s your day?" Isang halik sa labi ang natanggap ko buhat kay Kenji nang puntahan niya ako sa isang coffee shop na malapit dito sa condo niya kung saan niya ako pansamantala na pinapatuloy. At ang kan’yang kilos na iyon ay ikinalaki ng mga mata ko. “Sorry about the kiss, Reiko. I just have to do it, dahil mga kaibigan ni Ica ang nasa may dulong lamesa." Bulong pa niya sa akin bago tuluyan na lumayo at umupo sa katabi ng upuan ko. Bigla na nanuyo ang lalamunan ko at hindi ako nakapagsalita dahil sa gulat sa paghalik na iyon. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya sa nanginginig na mga kamay ay inabot ko na lamang ang order ko na frap na nasa may harapan ko at uminom do'n. Napansin ni Kenji ang panginginig ko na iyon, kaya naman inilapit na naman niya ang katawan niya sa akin at bumulong sa tainga ko. "Are you okay? Masama ba ang pakiramdam mo? Or is it because of the kiss?" I looked at him with a seductive smile, dahil nakikita ko sa gilid ng mata ko ang mga kaibigan ng asaw
"I miss you, Reiky. But I’m really sorry that something came up with work, kaya hindi kita mapupuntahan ulit. At bago mo sabihin, yes, I know, I haven’t been spending so much time with you, naging sunod-sunod lang talaga ang tambak na mga trabaho ko. I’ll make it up to you." "I understand, Ards. I just miss you." "Why don’t you resign? Paulit-ulit ko naman kasi na sinasabi sa’yo na mag-resign ka na riyan sa call ceter at maghanap ng regular day work. I even gave you the option of not working anymore. I can fully provide for your needs, but as usual, ayaw mo na makinig sa sinasabi ko." "We talked about this, Arden. Ayaw ko na umasa sa’yo. I am perfectly capable of working for myself, at hindi mo kailangan na saluhin ako, all the time." "You know how much I love you, right? And besides, do’n din naman tayo papunta, once we get married. Think about it, Reiko, or better yet, think about my offer na lumipat ka na lang sa condo ko, para kahit paano ay magkita tayo araw-araw." "You know
Hindi malaman ni Kenji kung ano ang mararamdaman niya ngayon lalo na at napapansin na niya na umuubra na ang mga plano nila ni Gray. Ayaw niya na masyado umasa, pero sa mga nakikita niya na inaakto ng asawa niya na si Ica ay lubos na nagdiriwang ang puso niya. He knows he’ll have her back in no time. Gusto na rin niya na matapos ang pagpapanggap nila ni Reiko dahil naaawa na rin siya sa babae. Kanina ay mabuti na lamang at sakto siya sa pagbukas ng pintuan kung hindi ay baka kung ano na ang nagawa nina Ica at Dea kay Reiko. Nakasaad pa naman sa kanilang kontrata na hindi maaari na saktan ni Reiko physically si Ica in the process. Pagkarating niya kasi buhat sa flight kagabi ay rito siya dumiretso sa condo niya dahil alam naman niya na may pasok si Reiko sa gabi. Gusto niya na lalo na maghinala sa kanila si Ica. Aabangan niya sana si Reiko sa may coffee shop kaya naligo muna siya pero narinig niya nga ang komosyon sa labas ng unit niya kaya hindi pa man siya nakakapagbihis ay tiningna
Narito pa rin ako sa condo ni Kenji kahit na may ilan araw na rin siya na hindi kumokontak sa akin. And a part of me is relieved about it. Kailangan ko talaga ng distansya buhat sa kan’ya dahil masyado na siya na nakakaapekto sa akin. And this is so not me. It’s never easy for anybody to get my attention, lest it affect me in any way, pero mabilis iyon na nagawa ni Kenji, just because it all started with a fucking kiss. And I was regretting that day that I let him do it. May parte ko ang naiinis sa sarili ko dahil hinayaan ko lang siya at hindi ko man lang siya sinaktan nang gawin niya iyon sa akin na walang paalam. I hate everything about it because that fucking kiss changed a lot of things for me. Focus Reiko! This is just a job for you, at hindi kailangan na hinahaluan ng personal na emosyon ang trabaho. Never ko na dinala ang problema ko na personal sa trabaho, at hindi kaibahan ang trabaho na ito bilang isang kabit. I am an employee, and Kenji is my employer, at sigurado ako na
"Kenji, baby, I’m coming." Nang marinig iyon buhat sa asawa ay lalo na ginanahan si Kenji, at ibinigay pa niya lalo ang lahat ng lakas niya para sa ikatlong round nila na ito. At walang iba na maririnig sa apat na sulok ng silid na iyon kung hindi ang mga ungol at halinghing na nagmumula buhat sa kanilang mag-asawa. And with just a few more thrusts from him, both of them reached ecstasy. He slowly kissed her on the forehead and gently slipped out of her. Humiga siya sa kama at yumakap kay Ica. He closed his eyes and savored the moment with his wife. Naramdaman niya ang pagyakap ni Ica sa kan’ya at ang pagdantay ng asawa sa kan’yang dibdib. Idinilat niya ang kan’yang mga mata at nakita niya na nakapikit na ang asawa. Inabot niya ang kumot at binalot iyon sa hubad pa na katawan ni Ica. He left another kiss on her forehead, at saka siya tumayo at pinulot ang mga nagkalat nila na damit. Dumiretso siya sa banyo at nag-shower. He has a flight in exactly three hours, at kailangan na niya
Everything was going smoothly, or at least that’s what Reiko thought. Up until three weeks ago, when she felt something was different, She felt as if Arden was slowly drifting away from her, at hindi niya alam ang tunay na dahilan. Akala niya ay patuloy na magiging maayos ang lahat sa kanila. It has been almost three months since her contract ended, and she was able to move on from that chapter of her life. Kinalimutan na ni Reiko ang lahat ng patungkol sa naging trabaho niya na iyon. But now she feels that something is wrong with her relationship with Arden. Hindi niya sigurado kung dahil ba sa nawawalan na sila ng oras sa isa’t-isa. Hindi niya rin masisisi si Arden dahil alam niya ang ginagawa na effort nito para sa relasyon nila, and she can’t help but blame herself. Arden is very persuasive in pushing her to find a new job. Nais ng nobyo niya na maghanap na siya ng ibang trabaho para mas magkaro’n sila ng oras para sa isa’t-isa. But she is not willing to give in to him just yet.
And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it. Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala. Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend. At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na n
Nang magmulat ng kan’yang mga mata si Kenji ay mabilis siya na lumingon sa kan’yang tabi. He is expecting to see Reiko beside him, but she is nowhere to be seen. Pinakiramdaman pa niya ng maigi kung nasa banyo lamang ba ang babae, pero tahimik na tahimik ang paligid niya. Bumagon siya at umupo sa kama habang patuloy na hinihimas ang ulo niya. He knows that he was drunk last night, at ito ang dahilan ng matindi na hung-over na nararamdaman niya ngayon. Napasulyap siya sa mga damit niya na nagkalat pa sa sahig at hindi niya maiwasan na alalahanin ang nangyari sa nagdaan na gabi. Yes, he was drunk, but he could very well remember how passionate that was for him and Reiko. He took a deep breath, at muli niya na ipinikit ang mga mata niya. Last night was something he wasn’t expecting. Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niya ang mga bagay na nagawa niya kay Reiko. Hindi matanggap ng pagkalalaki niya na paulit-ulit siya na ginagago ni Ica, at sa kabila ng katot