Share

1.เอ่ยคำยินดี (1)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-02-24 14:52:17

“ยินดีด้วยนะคะพี่เชนทร์ พี่อร ขอให้รักกันยั่งยืนมั่นคง มีน้องเร็วๆ นะคะ”

สาวรูปร่างน่ารักกะทัดรัดเอ่ยกับคู่บ่าวสาวที่ยืนอยู่ตรงซุ้มดอกไม้ด้านหน้าเพื่อถ่ายรูปกับแขกที่เข้ามาในงานอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส

“ขอบใจจ้ะพริก”

เจ้าสาวพูดขึ้นก่อนพร้อมกับโอบไหล่บาง ซึ่งเธอก็โอบเอวตอบกลับอย่างแสดงความยินดี

“ขอบใจน้องพริก”

ฝ่ายเจ้าบ่าวเองก็เอ่ยตามมา ใบหน้าคมดูใจดียิ้มให้อย่างอ่อนโยน

จากนั้นหญิงสาวก็ถ่ายรูปพร้อมกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวครู่หนึ่ง ก่อนจะไปยังโต๊ะซึ่งจัดให้นั่งกันตามกลุ่มคนที่รู้จักกัน

“พริกมาแล้ว ทางนี้ๆ”

กุลนารีเพื่อนสนิทจากที่ทำงานเดียวกันชูมือขึ้นพร้อมกับเรียกเบาๆ มาจากโต๊ะที่รวมเพื่อนร่วมงานบริษัทเธอ ซึ่งมีสามโต๊ะจึงสามารถเลือกนั่งได้ตามความสนิทสนม

“วันนี้คุณเลขาสวยนะจ๊ะ”

คนมาใหม่เอ่ยทักเพื่อนสนิทเป็นประโยคแรกเมื่อมาถึงโต๊ะทำเอาอีกฝ่ายยิ้มหวานเอียงอาย

“แหมทำมาเป็นชม พริกก็จัดเต็มเหมือนกันนะ”

เมื่อเพื่อนแซวกลับ ญาดากลับเพียงยิ้มบาง ทว่าไปไม่ถึงดวงตาคู่กลมโตที่สวยอย่างธรรมชาติ ชนิดที่แทบไม่ต้องเขียนเสริมเติมแต่งก็ยังโตจนหลายคนอิจฉา

วันนี้สองสาวต่างก็เลือกใส่ชุดสีฟ้าเหมือนกัน แม้ธีมสีของงานจะเป็นชมพูกับฟ้า เพราะทั้งคู่คิดว่าตนเองไม่เหมาะกับสีหวานๆ อย่างสีชมพู ทว่าสไตล์ชุดต่างกัน ญาดาเลือกเป็นชุดผ้าลูกไม้แขนสั้นนิดๆ น่ารักราวตุ๊กตา กระโปรงบานสวยงามพอดีเข่า ส่วนกุลนารีเป็นแสกชีฟองบานสั้นเหนือเข่า คอลึก หากก็ปกปิดเรียบร้อยเพราะเจ้าตัวเซฟด้วยเกาะอกไว้ด้านใน ทว่าก็ดูสวยแปลกตากว่าทุกวันทั้งคู่

ญาดากับกุลนารีคุยกันไม่นานรุ่นพี่ฝ่ายบัญชีและบรรณาธิการสองคนที่นั่งร่วมโต๊ะด้วยซึ่งไปตักอาหารก็กลับมา ญาดาทักทายก่อนที่สองสาวจะลุกไปตักบ้าง เมื่อกลับมาก็เจอพนิดาเจ้านายโดยตรงของญาดา

“สวัสดีค่ะคุณวุ้น”

สองสาวยกมือไหว้ แม้ว่ากุลนารีจะเป็นเลขาของประธารกรรมการบริษัท ทว่าพนิดาก็อายุมากกว่าทั้งสองสาว ถึงจะเพียงสองปีก็ตาม ที่สำคัญเป็นน้องสาวของประธารกรรมการ

“พริกคิดว่าคุณวุ้นเป็นเพื่อนเจ้าสาว”

พนิดามองลูกน้องสาวของตนตาดุ ซึ่งวันนี้เจ้าตัวไม่ได้ใส่แว่น น่าจะใส่คอนเทกเลนส์ทำให้สบกับดวงตาคมคู่สวยได้อย่างชัดเจน จนญาดาถึงกับยิ้มแหยหน้าเจื่อน แล้วลอบสบตากับอนงค์นางบก.สาวรุ่นพี่ อีกฝ่ายก็แอบขำ

“นี่เราแซวคุณวุ้นหรือไงหืม พริก”

“เปล่านะพี่อนงค์ พริกขอโทษค่ะคุณวุ้น”

หญิงสาวรีบแก้ตัวแล้วขอโทษเจ้านายทันที

อีกฝ่ายเพียงยักไหล่พร้อมทำหน้าเซ็ง นั่นเพราะชุดของเธอดันเป็นสีชมพูที่โทนเดียวกันกับบรรดาเพื่อนเจ้าสาวของนิอร แถมตนยังเป็นเพื่อนสนิทของอีกฝ่ายด้วย เธอจึงพอยกโทษกับความเข้าใจผิดของลูกน้องสาวได้

“ช่างเถอะ พี่เลือกชุดผิดเองแหละ”

พูดจบเจ้าตัวก็บอกว่าจะไปตักอาหาร แล้วลุกไปโดยมีอนงค์นางไปเป็นเพื่อน ญาดาได้แต่สบตากับกุลนารีแล้วมองรุ่นพี่ฝ่ายบัญชีพร้อมกับทำหน้าเศร้า แต่สองคนกลับหัวเราะคิกขำขัน ไม่มีใครปลอบใจความผิดพลาดของเธอ

“อะแฮ่ม”

เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้สาวๆ หันมองแล้วก็เห็นหนุ่มหล่อคุ้นหน้าก้าวมายืนล้วงกระเป๋าอยู่ใกล้ๆ ญาดา

“อู้หู วันนี้หล่อจังเลยนะซัน ดูโตกว่าเดิมเยอะเลย”

นลินีฝ่ายบัญชีชมหนุ่มอายุน้อยกว่า แถมมองตาเคลิ้ม ซึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มมุมปากอย่างมั่นใจ

“ผมโตแล้วครับพี่น้ำ”

ภาสกรพูดพร้อมขยิบตาให้สาวรุ่นพี่อย่างหว่านเสน่ห์ทำเอาอีกฝ่ายแก้มแดง แต่เขาละสายตามามองคนใกล้ตัวโดยไม่ได้ให้ความสนใจคนที่คุยด้วยอีก มือหนาข้างหนึ่งวางลงบนพนักเก้าอี้ที่ญาดานั่งอยู่

“ว่าแต่ทำไมพี่พริกไม่มากับผม ผมบอกให้รอแป๊บนึงไง”

ชายหนุ่มพูดพร้อมกับก้มลงมามองเธอด้วยท่าทางดูค่อนข้างสนิทสนมในสายตาคนอื่น

“เอ่อ...”

“อุ๊ย ทำไมต้องมาด้วยกัน มีข่าวดีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ”

นลินีถามขึ้นด้วยความสนใจ ทำเอาคนที่ต้องตอบชะงักคำพูดไปและเดาได้ทันทีว่าอีกสองสามวันอาจมีเรื่องลือแปลกๆ ระหว่างเธอกับภาสกรในบริษัทหากไม่เลือกคำพูดให้ดี

หญิงสาวมองคนที่อยู่ๆ ก็เข้ามาถามพร้อมขมวดคิ้วมุ่นไม่พอใจ ก่อนจะหันไปตอบนลินี

“อยู่คอนโดเดียวกันน่ะค่ะพี่น้ำ”

“บังเอิญจังเลยเนอะ”

ญาดาจะไม่ซีเรียสเลยหากนลินีไม่ทำตาวาววิบวับพร้อมคำพูดนั้น เธอหันกลับมามองชายหนุ่มอย่างหงุดหงิด

“พี่ไม่อยากมาช้าจนเป็นจุดสนใจ นายมัวชักช้าอยู่ได้พี่ก็มาก่อนสิ”

“คิดเยอะจัง”

ภาสกรบ่นเบาๆ ก่อนจะยักไหล่แล้วก้มลงมาใกล้เธออีกนิด

“เอาเถอะ ตอนกลับห้ามหนีกลับก่อนนะครับ มันดึกกลับคนเดียวอันตราย”

ชายหนุ่มพูดจบก็ขยิบตาให้เธอ ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่ฟังคำตอบ สวนกับพนิดาและอนงค์นางที่เดินกลับมาพอดีก็ยกมือไหว้ สองสาวต่างก็พนักหน้ารับนิดๆ

“อะไรน่ะ เด็กนั่นจีบพริกเหรอ ทำไมไม่เห็นบอกกันบ้างเลย”

เพื่อนสาวถามทันควัน ญาดารับรู้ได้ว่าสายตาของนลินีสนอกสนใจเต็มที่ทั้งที่ไม่ได้หันมอง หากเธอก็ถอนหายใจแล้วส่ายหน้าให้เพื่อนด้วยท่าทางเซ็งๆ ไม่อธิบายอะไร พูดไปก็รู้ว่าคนอื่นๆ ในบริษัทจะไม่สนใจสิ่งที่ตนพูด เอาไว้คุยกับกุลนารีตามลำพังดีกว่า พอดีกับที่พนิดากังอนงค์นางมาถึงโต๊ะและพูดเรื่องที่ต้องประชุมในวันจันทร์หน้า เรื่องน่าเมาท์ของญาดาจึงตกไป

=====

ย้อนกลับมาเล่าก่อนที่นางเอกของเราจะเมากันสักหน่อย

เรื่องนี้เป็นแนวยิ้มๆ ฟินๆ อบอุ่น ดราม่าหน่อยๆ จ๊ะ ^^

ติดตามข่าวสารนิยายเรื่องใหม่ เมาท์ เมนต์ นะจ๊ะ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   30.แหวนหมั้นที่ห้ามถอด (2)

    “ขอโทษครับที่รัก วินจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”พริษฐ์ลูบไหล่บางแผ่วเบา รู้สึกผิดอยู่บ้างเหมือนกันหากจำต้องบังคับให้อีกฝ่ายห้ามถอดแหวนของเขา มือหนาลูบลงมาจับมือบ้างขึ้น หยิบแหวนจากกล่องกำมะหยี่ที่ใส่กระเป๋ากางเกงไว้ตอนจูโจ่มหญิงสาวออกมาสวมคืนให้ ก่อนจะยกมือบางขึ้นมาจูบ แล้วพรมไล้จนทั่วทุกนิ้ว“ใส่ไว้ ห้ามถอด มันคือสิ่งที่บอกว่าพริกกุมหัวใจวินเอาไว้”เขากระซิบบอกแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อถูกมือหญิงสาวอีกข้างเหน็บเข้าตรงเอวหนา“นี่แน่ะ ชอบแกล้งพริกอยู่ได้”“ไม่แกล้งแล้ว คราวนี้จะรักแล้ว มามะ มารักกัน”ชายหนุ่มบอกแล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มสวยทันที จบการโต้เถียงทุกคำจากคนตัวเล็ก ญาดาเองก็ไม่ได้โกรธชายหนุ่มเท่าไรนัก แม้จะกลัวจริงๆ แต่พอเขากอดอ้อมกอดอุ่นก็ปัดสัมผัสน่าตกใจเมื่อครู่เลือนหาย แล้วเธอก็อยากได้รับการแตะต้องอย่างทะนุถนอมจากอีกฝ่ายมาเติมเต็มเพิ่มขึ้นไปอีกอกใจสาวเต้นรัวขึ้น สะโพกถูกยกขึ้นให้เกยตักแกร่ง มือหนาลูบไล้สัดส่วนสะคราญอย่างเร่งร้อนราวต้องการลบความรู้สึกเมื่อครู่ทิ้งให้เธอ ผ้าเนื้อบางไม่ช่วยปกป้องเธอจากมืออีกฝ่ายแม้แต่น้อยนิดวันนี้ญาดาใส่เสื้อยืดตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นเนื้อนิ่ม พักหล

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   30.แหวนหมั้นที่ห้ามถอด (1)

    พริษฐ์ย้ำกับเธอซ้ำอีกก่อนจะต่างคนต่างแยกไปขึ้นลิฟต์ฝั่งของตนเองว่าจะพาไปซื้อแหวนหมั้น ญาดาได้แต่ถอนหายใจเพราะปฏิเสธไปแล้วอีกฝ่ายก็ไม่ยอม เธอได้แต่ส่งข้อความไปบอกกุลนารีว่าวันนี้ต้องไปทำธุระ กินข้าวกลางวันด้วยไม่ได้ ซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่มีปัญหา ก่อนจะมาเจอชายหนุ่มที่รถตามที่เขานัดเอาไว้ญาดาไม่ค่อยเห็นด้วยที่เขาจะซื้อแหวนให้เธอ และเมื่อเห็นร้านที่ชายหนุ่มกำลังจะพาเข้าแล้วก็ถึงกับตาโต รีบดึงมือหนาเอาไว้ก่อนด้วยความตกใจ“ร้านแพงไปนะวิน”เธอบอกอย่างเกรงใจ ไม่อยากให้เขาเสียเงินเยอะเพราะเรื่องนี้“ไม่นี่”ร่างสูงจะก้าวต่อแต่ญาดาย้ำเสียงเข้ม“พริกไม่เอานะวิน ถ้าจะซื้อแบบนี้ไม่ต้องซื้อเลยนะ”สุดท้ายพริษฐ์ก็ถอนหายใจออกมาแล้วก้มลงพูดกับเธอด้วยสีหน้าท่าทางจริงจัง“วินจะซื้อแหวนทองคำขาวเกลี้ยงๆ ไม่มีเพชร ไม่มีลวดลายอะไรทั้งนั้นนะครับ โอเค๊”เมื่ออีกฝ่ายบอกมาอย่างนั้นเธอจึงพยักหน้ายินยอม จากนั้น ชายหนุ่มก็จับมือเธอเดินเข้าร้าน ครู่หนึ่งสองหนุ่มสาวกก็ออกจากร้านโดยญาดามีแหวนทองคำขาวกลมเกลี้ยงเนื้อหนาบนนิ้วนางข้างซ้าย==============เขาไม่เห็นแหวนบนนิ้วของญาดา พริษฐ์แอบสังเกตนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวที่สอ

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   29.กระซิบรักดังๆ (2)

    “แป๊บเดียว เดี๋ยวดีขึ้นครับคนดี”เขาจูบซ้ำบนหน้าผากนวลเมื่อเริ่มเคลื่อนไหว ทั้งที่ภายในกายหนุ่มแทบระเบิดด้วยเพลิงเร่าร้อน หากเขาก็กัดฟันยับยั้งสะโพกตนเองให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ รั้งรอคนใต้ร่างให้ปรับตัวและพลุ่งพล่านไปพร้อมกับเขา ปากอุ่นขยับไปเม้มใบหูเล็กแถมกระตุ้นเร่งเร้าด้วยคำพูด“อืม พริกร้อนมาก พริกหวานของวิน ดีสุดๆ”“อื้อ”พร้อมเสียงครางประท้วงนั้นเขาก็ถูกข่วนตรงไหล่ทำเอาสะดุ้งนิดๆ ไม่รู้ว่าหญิงสาวเคลิ้มตามหรือขัดเคืองเขากันแน่ แต่น่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่าญาดาใจหวิวหอบกระเส่าอย่างหนักหน่วง ถูกกระแสใคร่พิศวาสจากกายแกร่งทำลายล้างอย่างรุนแรง อีกฝ่ายยังจะพูดให้เธอรู้สึกซ่านสยิวไปทั้งตัวอีก เพราะเขินอายทว่ากลับเพริดตามเขาทั้งกายและใจทำให้หญิงสาวลงมือกับชายหนุ่มไป หากก็ยอมรับว่าเวลานี้ร่างทั้งร่างของเธอไม่หลงเหลือพื้นที่สมบูรณ์ใดแล้ว หากเปรียบดั่งไฟภายในตัวเธอคงมอดไหม้ไปหมดด้วยแรงรักจากร่างสูงกำยำเพียงสะโพกแกร่งทิ้งจังหวะเนิบนาบเธอก็แทบแตกพล่าน ทว่าเมื่ออีกฝ่ายเร่งเร้าหนักขึ้น ญาดาก็สุดที่จะทนอีกต่อไป เสียงหวานพร่าถูกระบายออกมาเป็นระยะทดแทนอารมณ์รุ่มร้อนที่ปะทุดุเดือดในร่างสาว หากก

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   29.กระซิบรักดังๆ (1)

    สองร่างกอดเคล้านัวเนียพลิกไปมาบนเตียงขณะปากก็พร่ำมอบจูบแก่กันอยู่ชั่วอึดใจใหญ่ ก่อนพริษฐ์จะเป็นฝ่ายขึ้นมาคร่อมร่างบาง ใบหน้าขาวคมซุกไซ้ลงหาความหอมจากซอกคอเล็ก พร้อมทิ้งรอยอุ่นด้วยจูบและปลายลิ้นไล่ลงมาหาอกอวบแล้วกลับขึ้นไปยังลำคออีกข้าง ขณะที่มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปใต้เสื้อหญิงสาวเกาะกุมความอวบอิ่มเอาไว้ในมือ เคล้าคลึงก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นอย่างพึงใจ ได้ยินเสียงหอบแรงจากคนตัวเล็กใจเขายิ่งเต้นกระหน่ำตามไปด้วยเรือนกายแกร่งเบียดไล้ต้นขากับช่วงหน้าท้องแบนราบแสดงออกถึงการเรียกร้องต้องการ แม้จะหวาดกลัวอยู่บ้างกับความกร้าวร้อนระอุที่ไม่ยอมห่างจากเนื้อตัวเธอเลย หากญาดากลับตื่นเต้นอยากค้นหาสิ่งลึกลับที่ซุกซ่อนอยู่และไม่อาจเอื้อมคิดถึงมาก่อนพริษฐ์เม้มเนื้อบางตรงซอกคอหอมขณะที่มือหนึ่งยังเอาอกเอาใจทรวงงามสล้าง ก่อนจะไล้ลิ้นขึ้นไปหาใบหูเล็ก กัดเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยวแล้วก็ยิ่งได้ยินเสียงหวานสั่นพร่าในลำคอเล็ก อกอวบขยับขึ้นหามือเขา ยอดทรวงเบ่งบานต้านผ้าลูกไม้เด่นชัด“วินถอดเสื้อนะ”ชายหนุ่มกระซิบบอกก่อนจะขยับตัวขึ้นพร้อมโอบร่างบางให้นั่งด้วยกัน คว้าเสื้ออีกฝ่ายถอดขึ้นด้านบน แล้วรวบเรือนร่างงดงามเข้ามาหาข

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   28.เสือหรือแมว (2)

    “วันนี้แก้มให้พริกดูรูปที่วินถ่ายแล้วโพสต์ในไอจี”เธอเอ่ยขึ้นทันทีที่อีกฝ่ายเข้ามากอดด้านหลังและหอมแก้มขณะที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าโน้ตบุ๊กตรงโซฟาวันนี้พริษฐ์กลับดึกมาก เธอรู้ทั้งจากชายหนุ่มที่ส่งข้อความบอกและภาสกรที่ส่งข้อความมาบ่น ว่าทำงานวันแรกก็ดึกเลย ญาดาไม่มีปัญหาอยู่แล้วหากต้องกลับเอง หากฝนไม่ตกเธอก็ไม่ลำบาก แล้วตอนนี้เธอก็บอกรหัสให้ชายหนุ่มกดเข้าห้องเองได้อย่างสะดวกแล้วด้วย ทว่าเขาก็จะส่งข้อความบอกก่อนล่วงหน้าเช่นเคย เพื่อที่เธอจะได้มั่นใจว่าเป็นเขาไม่ใช่คนอื่นพยายามจะเข้าห้องชายหนุ่มเพียงสบตากับเธอแล้วยิ้มบาง ก่อนจะเดินอ้อมโซฟามานั่งข้างๆ“โกรธที่ไม่โพสต์ให้เห็นหน้าหรือเปล่า”สายตากับสีหน้าคนพูดดูก็รู้ว่าแกล้งเย้าเธอ ญาดาจึงส่ายหน้าแล้วยิ้มให้“ดูสวยเหมือนไม่ใช่พริกเลย”“แน่ะ แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าตัวเองสวย”พริษฐ์แซวพร้อมกับจับข้างแก้มนุ่มดึงเบาๆ“พริกกดตามวินไปแล้วนะ”เธอแค่รู้สึกว่าตนเองควรทำ คิดว่าเธอกับพริษฐ์ต้องเรียนรู้เรื่องส่วนตัวของกันและกันให้มากกว่านี้ และเธอก็อยากรู้หลายอย่างเกี่ยวกับ อีกฝ่าย“หืม? งั้นเหรอ”พริษฐ์หยิบมือถือในกระเป๋ามาดู แล้วเห็นว่ามีแจ้งเตือนจริง

  • First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก   28.เสือหรือแมว (1)

    “แหม หวานเชียวนะ ไม่คิดว่าคุณพริษฐ์จะมีโมเมนต์นี้”กุลนารีดูโซเชียลระหว่างนั่งรออาหารกับเธอแล้วเอ่ยขึ้นญาดาขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ขณะที่เพื่อนส่งมือถือของตนเองมาให้ เธอจึงรับมาดูแล้วก็ถึงกับอึ้ง หน้าค่อยๆ ร้อนขึ้นกับสิ่งที่เห็น“เขาตั้งใจโพสต์แต่ภาพด้านหลังพริกล้วนๆ เลย แถมยังสวยทุกรูป โรแมนติกมากอะ”เพื่อนสาวทำท่าเคลิ้มขณะพูด“ตอนนี้มีแต่คอมเมนต์อยากเห็นหน้าผู้หญิงทั้งนั้น ส่วนเพื่อนผู้หญิงของเขาก็บอกว่าอิจฉา อยากได้รูปสวยแบบนี้บ้าง”แต่ละภาพที่พริษฐ์โพสต์เป็นภาพด้านหลังที่เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มถ่ายเอาไว้ เขาเก็บภาพไว้ในทุกบรรยากาศเลยทีเดียว ทุกภาพสวยจริงอย่างที่ กุลนารีพูดจนญาดายังไม่คิดว่านั่นเป็นตัวเองด้วยซ้ำ แถมยังมีภาพคู่ที่ไม่เห็นหน้าอีกด้วย ระดับความหวานพุ่งปรี๊ดจนเจ้าตัวเองยังเขิน แค่เธอเห็นจากที่เขาส่งมาให้ก็ใจหวิวแล้ว นี่ชายหนุ่มยังโพสต์เต็มหน้าโซเชียลของเขาอีก เห็นแล้วทำเอาญาดาทำหน้าไม่ถูก ไม่กล้าสบตาเพื่อนเลยทีเดียวที่สำคัญเขาใช้รูปที่เธอถ่ายให้เป็นโปรไฟล์อย่างที่บอกจริงๆกุลนารีมองคนที่เอาแต่จ้องมือถือ จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม กัดริมฝีปากล่าง หน้าแดงระเรื่อแล้วก็ถอนหายใจยาว“อะไร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status