Share

Ep. 9.1 | ภาวะจำยอม

last update Last Updated: 2024-10-25 21:09:00

- วันต่อมา -

Rrrr~

เสียงเรียกเข้าจากไลน์ดังระงม ขัดความสุขของคนกำลังนอนแช่น้ำในอ่างอย่างสบายอารมณ์ เสียงฮัมเพลงอย่างสบายใจสะดุดไปชั่วครู่ ดวงตากลมโตกลอกขึ้นลง เดาได้ไม่ยากว่าเป็นใคร

มีไม่กี่คนหรอกที่ชอบแหกขี้ตาโทร. มาตั้งแต่เช้าแบบนี้

ฉันยันร่างลุกขึ้น เดินออกมาฝั่งโซนแห้ง หยิบผ้ามาเช็ดตัวลวก ๆ คว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมกาย รีบเดินออกมาหยิบโทรศัพท์ที่วางทิ้งไว้กลางโซฟา

มันดังแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่ฉันไม่คิดจะออกมารับ กะว่าอาบน้ำเสร็จจะโทร. กลับ แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกนั้นถึงได้พากันกระหน่ำโทร. หาฉันไม่หยุดขนาดนี้

สุดท้ายก็ต้องกดเข้าร่วมการวิดีโอคอลกลุ่ม ทันทีที่หน้าจอเปลี่ยนไป ภาพใบหน้าของเพื่อนทั้งสามก็ปรากฏขึ้น น้ำหนาวอยู่คนเดียว ส่วนแผ่นดินกับข้าวฟ่างโผล่หน้ามาอยู่ในจอเดียวกัน

[กรี๊ดดดด ยัยพริก บอกพวกเรามาเลยนะ เธอลากหนุ่มหล่อที่ไหนไปกินบนคอนโดฯ ยะ] ยังไม่ทันได้พูดทักทายอะไรสักคำ ก็ต้องรีบยกโทรศัพท์ให้ห่างจากหู ยัยข้าวฟ่างหลุดกรี๊ดออกมาสุดเสียง ทำเอาหูแทบอื้อ แถมยังพูดเรื่องเพ้อเจ้อด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นอีกต่างหาก

แค่ข้าวฟ่างเปิดประเด็นมาแบบนี้ ฉันก็พอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไรที่ทำให้ทุกคนร้อนใจจนต้องโทร. หากันแบบนี้

ตอนนี้รูปฉันกับยูนิกซ์คงโชว์หราอยู่หน้าเพจ เป็นหัวข้อข่าวคาวให้เหล่าขาเผือกขาเมาท์มอยกันสนุกปากในวันนี้แล้วมั้ง

เรื่องเก่าไม่ทันหาย เรื่องใหม่ยังเข้ามาแทรกอีก ขนาดไม่เคยไปยุ่งกับใครเลยนะ มีแต่คนมาวุ่นวายกับฉันเอง แต่คนซวยดันเป็นพริกแกงคนนี้คนเดียวมาโดยตลอด!

ฉันมองหน้าเพื่อนทั้งสาม ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“ไม่มีอะไร ก็แค่...” ฉันเล่าเรื่องซ้ำอีกรอบ เพราะเมื่อวานได้โทร. ไปคุยกับแผ่นดินแล้ว และดูเหมือนว่ามันก็นำไปเล่าให้สองสาวฟังแล้ว แต่ทุกคนคงอยากรู้เรื่องจากปากฉันอีกรอบ

แอบตลกอยู่นิดหน่อย ตรงที่ทุกคนดูตั้งอกตั้งใจฟังเรื่องของฉันมากกว่าตอนอ่านหนังสือสอบปลายภาคเสียอีก

ข้าวฟ่างตื่นเต้นตาเป็นประกายตลอดเวลา น้ำหนาวอ้าปากค้างไม่ต่างจากฉัน ตอนฟังพฤติกรรมแปลก ๆ ของตายูนิกซ์ ส่วนแผ่นดิน มันทำเพียงฟังเงียบ ๆ ไม่แสดงอาการอะไร

“เรื่องก็ประมาณนี้แหละ”

[พริก...คุยเรื่องนี้กับพี่แทนหรือยัง] หลังจากฉันพูดจบ น้ำหนาวก็เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเจือความกังวล

“ยัง เขางานยุ่งอะ แต่เดี๋ยวคงโทร. มาถามแหละถ้ารู้เรื่อง”

[แต่ฉันว่าคนชื่อยูนิกซ์อะไรเนี่ย ชอบเธอนะพริกแกง]

[จริงเหรอ!] ข้าวฟ่างตาโตเป็นไข่ห่าน ถามอย่างตื่นเต้นกับประโยคนั้นของแผ่นดิน

สรุป เพื่อนฉันคนนี้มันเชียร์พี่แทน หรือเชียร์ฉันกับผู้ชายหล่อทุกคนบนโลกกันแน่นะ

[ผู้ชายด้วยกัน มันดูกันออก]

“ฉันว่าวลีนั้นใช้ไม่ได้กับผู้ชายคนนี้ ตานั่นก็แค่ผู้ชายหน้ามึน แถมกวนประสาทคนหนึ่งเท่านั้นแหละ อีกอย่างเขาก็รู้ว่าฉันมีแฟนแล้ว” คนปกติที่ไหนเขาจะมายุ่งกับคนมีเจ้าของ

[มีแฟนแล้วไง เขาชอบเธอ ไม่ได้ชอบแฟนเธอปะ]

“ไร้สาระ ช่างเรื่องนั้นเถอะ สองคนนั้นอะ จะกลับกันเมื่อไหร่จ๊ะ เที่ยวลืมเลยนะยะ”

[อะไรอะ! เปลี่ยนเรื่องทำไมเนี่ย/อีก 2 วันกลับ] คู่รักประสานเสียงกันตอบ แต่ตอบกันคนละเรื่องเลย

“นี่กะไปสร้างรกรากที่นั่นกันเลยหรือไง”

[โธ่~ ใกล้จะต้องฝึกงานแล้วนี่นา ก็ขอเที่ยวให้ฉ่ำปอดก่อนที่จะไม่มีเวลาเที่ยวไง เออ แล้วยัยหนาวอะ ไปไหนแล้วเนี่ย] คำพูดข้าวฟ่างทำให้ฉันเหลือบมองหน้าจอ น้ำหนาวหายไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ฉันมัววุ่นกับการเช็ดผม เลยฟังแต่เสียง ไม่ค่อยได้สนใจหน้าจอ

“อยู่เชียงใหม่ไม่ใช่เหรอ เห็นบอกจะกลับวันนี้ คงไม่ค่อยมีสัญญาณมั้ง” เมื่อเจ้าตัวหายไป ฉันที่พอรู้เรื่องเลยตอบข้าวฟ่างแทน บ้านของน้ำหนาวอยู่บนดอยสูง เธอเคยบอกไว้ ถ้าติดต่อไม่ได้แสดงว่าช่วงนั้นสัญญาณไม่ดี ฉันเลยไม่แปลกใจเท่าไหร่

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เอ๊ะ? แค่นี้ก่อนนะ สงสัยพี่แทนจะมาหา” เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะขึ้น ฉันจึงกดวางสายไปก่อน และคนที่มาคงเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่แฟนหนุ่มของตัวเอง เดาว่าเขาคงจะแวะมาหาและถามไถ่เรื่องนั้นเหมือนปกติ

ฉันวางสายจากเพื่อน ลุกขึ้นยืนจัดชุดให้ดูเรียบร้อยขึ้น แล้วเดินไปปลดล็อกประตู พร้อมยืนฉีกยิ้มหวานต้อนรับคนมาหา ก่อนจะต้องรีบหุบยิ้มแทบไม่ทัน พร้อมดึงประตูปิดเสียงดัง

ปึง!

คนที่มายืนทำหน้าอึมครึมอยู่หน้าประตู ไม่ใช่พี่แทนไท แต่กลับเป็นไอ้บ้ายูนิกซ์!

“นายมาทำไม!” ฉันยืนหันหลังดันประตูเอาไว้ ถามผ่านประตูเสียงดังฟังชัด สภาพฉันตอนนี้ไม่พร้อมต้อนรับใครทั้งนั้น แม้แต่กับพี่แทนก็ไม่ควร ฉันลืมไปว่าตอนนี้สวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำ แถมบนหัวยังมีผ้าพันผมที่เปียกชุ่มพันไว้อย่างชุ่ย ๆ ไม่น่าดูสักนิด

“เรื่องข่าว”

นั่นไง ว่าแล้วเชียว เตือนแล้วไม่ฟัง ทีอย่างนี้รีบกระวีกระวาดมาหากันตั้งแต่ไก่โห่ ถ้าจะมาเรียกร้องค่าเสียหาย ฉันไม่จ่ายให้หรอกนะยะ ถือว่าเตือนไปแล้ว

แต่จะให้หมอนั่นยืนทื่ออยู่แบบนั้นนาน ๆ คงไม่ดีแน่ มีหวังพรุ่งนี้มีภาพใหม่ตอกย้ำข่าววันนี้แหง ๆ และคนเสียหายมีแต่ฉัน!

“ยังไม่สะดวก รอก่อน!” ฉันตะโกนตอบ ก่อนจะรีบวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำ เปิดฝักบัวล้างหน้า ล้างตัว และล้างผมแบบลวก ๆ เสร็จแล้วก็รีบวิ่งเข้าห้องแต่งตัว หยิบเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่ง พร้อมกางเกงผ้าขาสั้นที่ใกล้มือที่สุดมาสวมด้วยความเร่งรีบ จากนั้นถึงได้วิ่งกลับไปเปิดประตูทั้งที่ผมเผ้ายังกระเซอะกระเซิง

สาบานเลยว่าฉันไม่เคยให้ใครได้เห็นสภาพมอม ๆ แบบนี้มาก่อน แต่ฉันจะให้หมอนั่นยืนมึนอยู่หน้าห้องแบบนั้นนานไม่ได้ TT

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   ️Special 5️

    - 10 ปีต่อมา -“เฮียขา ~”“ว่าไงครับคนสวย” ร่างสูงย่อตัวนั่งยองบนส้นเท้า กางแขนรอรับร่างลูกสาวคนสวยที่วิ่งยิ้มแป้นผมปลิวมาแต่ไกล ด้านหลังเด็กสาวผมเปียมีหนุ่มน้อยผิวขาวจัดตัดผมสีน้ำตาลธรรมชาติ ดวงตาคม รับกับริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่ทำเพียงยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้พูดอะไรหลังจากลูกสาวคนแรกคลอดได้ไม่ทันครบปี พริกแกงก็ตั้งท้องลูกชายอีกคน คราแรกยูนิกซ์ค้านหัวชนฝา เพราะไม่อยากเห็นแม่ของลูกต้องทรมานอีก แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเมียรักอยู่ดีทว่ารอบนี้มีการปรึกษาหมออย่างละเอียด และโชคดีที่เจ้าลูกชายเป็นเด็กดีตั้งแต่อยู่ในท้อง ไม่มีใครแพ้ท้องอาเจียนจนเป็นลมล้มพับเหมือนตอนท้องลูกสาว มีเพียงภรรยาที่ติดกลิ่นสามี ต้องตามติดแจไปไหนไปกัน ซึ่งเขาชอบมากที่เป็นอย่างนั้น ส่วนตอนคลอดเจ้าหนูก็คลอดง่ายดายต่างจากยัยแสบลิบลับฮันนี่ พรรณิกา เรเลอร์ตัน เด็กสาวแก้มป่องกับผิวขาวอมชมพูที่ใครเห็นก็อยากฟัด สีผมและนัยน์ตาดำสนิทเหมือนผู้เป็นพ่อ ตากลมโตฉายแววความดื้อรั้นมาตั้งแต่ยังไม่ทันครบขวบดี ปากนิดจมูกหน่อยดูจิ้มลิ้ม เป็นเด็กสดใสร่าเริง ไม่กลัวคน ไม่ยอมใคร แสบเหมือนแม่ แต่ติดความกวนนิด ๆ เหมือนพ่อ เป็นตัวของตัวเอง และที่สำคัญ

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   ️Special 4️

    “ฮะ...เฮีย ฮึก”“คนดีเป็นอะไรครับ?” เสียงร้องเบา ๆ ทว่าเจ็บปวดจากคนตัวเล็ก ปลุกคนที่กำลังหลับใหล ให้ดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจสุดขีดหมอคินกำชับนักกำชับหนา ช่วงนี้ให้ดูแลพริกแกงอย่างใกล้ชิด แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคืนนี้ เพราะก่อนหน้านี้ยังไม่มีสัญญาณเตือนอะไรอย่างที่ไอ้หมอบอกไว้ ดีที่เขาพยายามตื่นตัวและเตรียมความพร้อมตลอดเวลา“นะ...หนูเจ็บ”“อดทนหน่อยนะครับ” เสียงสั่นเทาเอ่ยปลอบทั้งภรรยาตัวเล็กและตัวเอง เขาพยายามตั้งสติห้ามมือไม้ไม่ให้สั่น แม้จะเตรียมตัวตลอดหลายวันที่ผ่านมา แต่เอาเข้าจริง เขากลับตื่นเต้นจนแทบทำอะไรไม่ถูก ยิ่งเห็นชุดนอนเมียรักเปียกชุ่มไปด้วยน้ำคร่ำ อกด้านซ้ายยิ่งสั่นระรัวเหมือนจะหลุดออกจากอกยูนิกซ์จำคำเตือนของไอ้หมอได้ขึ้นใจ เมื่อไหร่ที่พริกแกงมีอาการน้ำเดิน นั่นหมายความว่า มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่เจ้าตัวน้อยจะออกมาลืมตาดูโลกภายในสิบสองชั่วโมง ถ้าเป็นแบบนั้นก็แสดงว่าในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เขาจะได้เจอหน้าคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่ยังไม่เคยเจอกันสักครั้งว่าที่คุณพ่อทั้งตื่นเต้น ดีใจ และตกใจแต่ก็ไม่ลืมช้อนอุ้มภรรยาขึ้น กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาจากห้องด้วยความระมัดระวัง โดยมี

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   ️Special 3️

    “ค่อย ๆ ลุกนะคะคุณยู มาค่ะดิฉันช่วย”“ปล่อยครับ ผมลุกเองได้ ทำไมกูมาอยู่ที่นี่ได้วะ แล้วเมียกูไปไหน ไอ้เจฟ!” เอ่ยปฏิเสธคนที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยพยุง เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาถูกเนื้อต้องตัว แม้จะเป็นพยาบาลก็ตาม ก่อนประโยคหลังจะหันมาถามคนสนิท แต่คนที่ยืนอมยิ้มในความหวงตัวของเจ้านายกลับไม่ทันตอบ เสียงระคายหูของคนมาใหม่ ก็ทำให้คนที่เพิ่งพยุงตัวเองลุกพิงหัวเตียงได้ตวัดตามองไม่พอใจ“ตื่นมาก็ร้องหาเมียเลยนะมึง”ทำไมนอกจากหน้าไอ้เจฟ ตื่นมาคนที่เจอต้องเป็นมัน! คนที่เขาไม่อยากเห็นหน้ามากที่สุดตอนนี้ด้วย! โชคดีที่โผล่มาแค่ตัวเดียว ถ้าอีกคนมาด้วย มันคงหัวเราะเยาะเขาจนเสียงแหบหรือไม่ก็คอแตกตายไปแล้วมั้ง“มึงมาทำไมไอ้เจย์”“มาดูคนกระจอก” ตอบเสียงนิ่ง พลางปัดหน้าจอดูงานทำเป็นไม่ใส่ใจ แตกต่างจากความเป็นจริงพอเขารู้ข่าวว่าน้องชายถูกหามส่งโรงพยาบาลก็รีบมาดู แต่สภาพน่าอดสูของมัน กลับทำเขาอดยิ้มเยาะในความน่าสมเพชไม่ได้เกิดมาตากแดดตากลม อดหลับอดนอนลากยาวติดต่อกันแค่ไหนไอ้ยูก็ไม่เคยป่วย แต่วันนี้มันกลับโดนเสียบสายน้ำเกลือเพราะแพ้ท้องแทนเมีย ผู้ชายห่าอะไรแพ้ท้องหนักไม่พอ ยังเหม็นกลิ่นตัวเองหนักถึงขนาดเป็น

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   ️Special 2️

    “เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่าตัวเล็ก” เสียงทุ้มเอ่ยถามภรรยาด้วยความห่วงใยเขายืนหวีผมให้เมียรักเหมือนอย่างที่ทำเป็นประจำก่อนนอนทุกวัน ทว่าวันนี้กลับสังเกตเห็นใบหน้าหวานที่สะท้อนผ่านกระจกมีสีหน้าเศร้าหมองเหมือนคนคิดไม่ตก ทำให้อย่างยูนิกซ์อดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้เขาชอบเห็นใบหน้าสวย ๆ ของภรรยาประดับไปด้วยรอยยิ้มมากกว่า ไม่ชอบใบหน้าอมทุกข์อย่างเช่นตอนนี้เลยสักนิดพริกแกงจับมือใหญ่ของสามีที่วางอยู่บนบ่า พลางบีบเบา ๆ สบสายตาคมผ่านกระจกบานใหญ่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะระบายลมหายใจหนัก หันมาเอ่ยกับคู่ชีวิตด้วยเสียงแผ่วเบาไม่ค่อยมั่นใจนัก เพราะรู้ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรเก็บมาคิดหรือใส่ใจ“จู่ ๆ ช่วงนี้หนูก็คิดถึงข้าวฟ่างขึ้นมา ผ่านมาเป็นปีแล้ว ไม่รู้เธอจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างนะคะ”“หนูเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นเหรอ”“ก็มีบ้างค่ะ” หากไม่นับเรื่องแทนไท ข้าวฟ่างก็นับเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง เธอกับข้าวฟ่างคอยช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันมาตลอด แต่เพราะอีกคนพลาดที่มอบหัวใจให้คนผิด ไปรักผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เรื่องมันถึงต้องจบลงแบบนั้น แต่ถึงจะไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ เธอก็ไ

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   ️Special 1️

    “ทำอะไรอยู่ครับ หืม?” คุณสามีที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน เดินเข้าไปสวมกอดภรรยา พร้อมกดปลายจมูกโด่งลงบนแก้มนิ่มฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงนับวันเขายิ่งรู้สึกทั้งรักทั้งหลงยัยตัวเล็กมากขึ้นทุกวัน กลับมาจากทำงานเหนื่อย ๆ พอได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงคนในอ้อมแขน ได้สูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเรือนผมนุ่ม ก็ทำให้ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวันหายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง“อ่านบันทึกค่ะ”“ไม่เบื่อเหรอ เฮียเห็นหนูอ่านแทบทุกวัน”“ไม่เบื่อค่ะ ก็มันเป็นจุดเริ่มต้นของเรานี่คะ” เสียงหวานเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน พริกแกงไม่เคยลืมเลือน เธอสามารถอ่านมันได้ซ้ำ ๆ ทุกวันไปตลอดชีวิต ทุกตัวอักษรคือเรื่องราวทั้งสุขและทุกข์ก่อนที่เราสองคนจะสมหวัง แล้วเธอจะเบื่อได้อย่างไรไม่มีทาง“แต่ตอนนี้หนูหยุดอ่าน แล้วมาช่วยเฮียก่อนได้มั้ยครับ?”“หือ ช่วยอะไรคะ”“อาบน้ำให้เฮียหน่อยค่ะคนดี”“...แต่หนูเพิ่งอาบไปเองนะ”“อาบแล้วก็อาบอีกได้ มาครับเมีย เฮียจะทำความสะอาดให้ทุกซอกทุกมุมเลย” แม้จะทำสีหน้าเหมือนไม่ยินยอมกับคำพูดสองแง่สองง่ามของสามี แต่เธอก็อ้าแขนออกกว้างให้เขาเข้ามาอุ้ม เรียกรอยยิ้มเอ็นดูได้ไ

  • First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก   Ep. 40 | ตลอดชีวิต (END)

    “มันกวนตีนแบบนี้มานานแล้วน้องรัก เธอแค่ยังไม่เห็น!”“ถ้ามึงไม่หยุด ผมจะโทร. บอกเมียคุณนะ”“โอ๊ย ถ้าขึ้นมึงแล้ว ก็ไม่ต้องผม ๆ คุณ ๆ หรอกเพื่อนรัก” พี่เขยเอ่ยเย้า แต่พอเห็นน้องเขยในคราบเพื่อนสนิททำท่าขอโทรศัพท์จากการ์ดด้านล่าง ชานนท์ก็รีบรูดซิปปาก แล้วกลับไปนั่งเงียบ ๆ ข้างเจนิกซ์แต่โดยดี“น้องมึงแม่งชอบขู่”“กูก็โดน” พอได้ฟังเจนิกซ์ตอบก็ยิ่งต้องเงียบเสียงกว่าเดิมพี่มันยังไม่เว้น แล้วเพื่อนจะเหลืออะไรล่ะคร้าบ“กลับมาต่อนะครับ เหตุผลแค่นี้เองเหรอเนี่ยที่ทำให้เธอจำพี่ใจดีไม่ได้? งั้นพี่ช่วยตอบเพื่อนผมหน่อยสิว่าทำไม”“ที่ผิวคล้ำ เพราะช่วงนั้นบ้าเล่นเซิร์ฟครับ ครั้งแรกที่เราเจอกัน พี่ก็เพิ่งกลับจากแข่งเซิร์ฟ ส่วนทำไมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นถึงเป็นสีน้ำเงิน มันเป็นของแจกน่ะ พี่ได้มาตอนไปลงทะเบียนแข่งครับ ขอโทษนะที่ไม่ได้บอก แล้วปล่อยให้เข้าใจผิดตั้งนาน ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมถึงชอบกวน...” ยูนิกซ์ลดไมค์ลงครู่หนึ่ง ก้มลงไปใกล้ใบหูสีแดงของว่าที่ภรรยา เขาพูดเสียงกระซิบทว่ายกไมค์ขึ้นจ่อปากไว้“พี่กวนเฉพาะคนสนิท แต่กับหนู...พี่อยากกวนทั้งตัวทั้งใจเลยครับที่รัก”หลังส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอเสร็จ แขกเหรื่อแล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status