First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก

First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก

last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-22
Bahasa: Thai
goodnovel16goodnovel
Belum ada penilaian
64Bab
2.8KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

มีแฟนแล้วยังไง? ในเมื่อมันทำเธอเสียใจ แล้วทำไมเขาต้องยอม! "เลิกกับมันสิ อยากได้อะไรจะยกให้ทุกอย่าง"

Lihat lebih banyak

Bab 1

Intro

結婚三周年の当日。

江川宏は、高額を支払って私が長い間気に入っていたネックレスを落札した。

みんな口を揃えて言う。「彼は君に惚れ込んでいるよ」と。

私は嬉々としてキャンドルライトディナーの準備をしていた。だが、その時、一つの動画が届いた。

画面の中で、彼は自らの手でそのネックレスを別の女性の首にかけ、こう言った。

「新しい人生、おめでとう」

そう、この日は私たちの結婚記念日であると同時に、彼の「高嶺の花」が離婚を成立させた日でもあったのだ。

まさか、こんなことが自分の身に降りかかるなんて。

宏との結婚は、自由恋愛の末に結ばれたものではなかった。

だが、彼は表向き「愛妻家」として振る舞い続けていた。

ダイニングテーブルに座り、すっかり冷めてしまったステーキを見つめた私。

その一方で、ネットでは今も彼の話題がトレンド入りしていた。

「江川宏、妻を喜ばせるために二億円を投じる」

この状況は、私にとってただの皮肉でしかなかった。

午前2時。黒いマイバッハがようやく邸宅の庭に入ってきた。

フロアの大きな窓越しに、彼の姿が映った。車を降りた彼は、オーダーメイドのダークスーツを纏い、すらりとした体躯に気品を漂わせていた。

「まだ起きていたのか?」

室内の明かりをつけた宏は、ダイニングに座る私を見て、少し驚いたようだった。

立ち上がろうとした私は、しかし足が痺れていたせいで再び椅子に崩れ落ちた。

「待っていたの」

「俺に会いたかった?」

彼は何事もなかったかのように微笑み、水を汲みながらテーブルの上に手つかずのディナーを見つけ、やや訝しげな表情を浮かべた。

彼が演技を続けるのなら、私もひとまず感情を押し殺すことにした。彼に手を差し出し、微笑んだ。「結婚三周年、おめでとう。プレゼントは?」

「悪い、今日は忙しすぎて、用意するのを忘れた」

彼は、一瞬きょとんとした表情を見せたあと、ようやく今日が記念日だったことを思い出したようだ。

私の頭を撫でようと手を伸ばしてきたが、私は無意識のうちに身を引いてしまった。

――その手で今夜、何を触れてきたのか分からない。そう思うと、どうしても受け入れられなかった。

彼の動きが一瞬止まった。

だが、私は気づかないふりをして、にこやかに彼を見つめた。「隠し事はなしよ。あなた、私が気に入ってたあのネックレスを落札したでしょう?もうニュースにもなってる。早くちょうだい」

「南……」

宏は手を引き、無表情のまま、淡々とした声で言った。「そのネックレスは、伊賀丹生のために落札したんだ」

……なるほど。ネットの噂通り、「親友」という存在はいつだって最適な言い訳になるらしい。

私はかろうじて笑顔を保ち、「そうなの?」と問いかけた。

「うん、君も知ってるだろう?伊賀のまわりには、いつもトラブルの多い女がいる」

宏の表情や声色からは、何のほころびも見つけられなかった。

煌々と灯るシャンデリアの下で、彼の整った顔を眺めながら、ふと気づく。

――本当に、この男のことを理解していたのだろうか?

この三年間、彼が嘘をついたのは初めてなのか?それとも、今まで私がただ疑うことを知らなかっただけなのか?

もし、あの匿名の動画を受け取っていなかったら、今も彼の言葉を疑うことすらなかっただろう。

私が沈黙すると、宏は穏やかな声で宥めるように言った。

「大事な日を忘れたのは俺の落ち度だ。明日、必ず埋め合わせをするよ」

「私が欲しいのは、あのネックレスだけよ」

もう一度彼にチャンスを与えることにした。

動画では、女の顔は映っていなかった。

もしかしたら、深い関係などないのかもしれない。

宏は一瞬ためらった。そして、私がじっと彼を見つめると、静かに口を開いた。

「だめなの?あなたのためになら、伊賀に一度くらい彼の女に我慢させてもらっても大丈夫でしょう」

「明日、彼に聞いてみる。とはいえ、無理に譲らせるわけにもいかないが……」

「彼」に聞くの? それとも「彼女」に?

それ以上は問い詰めなかった。

「……わかった」

「お腹を空かせて待ってたのか?」

宏は、片付け始めながら聞いた。長い指が白い皿に触れる仕草が、妙に映えて見えた。

「ええ、記念日だし」

手伝おうと立ち上がると、彼は私の肩を押しとどめ、優しく言った。「座ってて。旦那が、嫁のためにラーメンを作るよ」

「……うん」

彼の態度を見ていると、疑念が少しだけ薄れる気がした。

浮気している男が、こんなに堂々として、しかも優しくできるもの?

不思議なことに、宏は裕福な家庭に生まれながら、料理がとても上手だった。しかも、作るのが早くて、美味しい。

ただ、普段は滅多に料理をしないのだけど。

約10分後、トマトと卵のラーメンが目の前に差し出される。

「すごく美味しい!」

ひと口食べて、私は素直に褒めた。「どこで覚えたの?お店のラーメンより美味しいわ」

宏は一瞬、遠い記憶に沈むような表情をした。半分ほどの時間が経った後、ようやく淡々とした口調で答えた。「留学してた2年間、自分の胃袋を満たすために、仕方なく覚えたんだ」

私はただの世間話のつもりだったので、それ以上深く考えなかった。

シャワーを浴び、ベッドに横になった時には、すでに午前3時を回っていた。

背後から、熱を帯びた男性の体がそっと密着してくる。宏の顎が、私の首元に擦り寄せるように触れた。

「……欲しくない?」

低く掠れた声が、肌に直接触れるほどの距離で囁かれる。彼の呼吸が耳元をくすぐり、思わず身震いした。

答える前に、彼は覆いかぶさってきた。片手がシルクのネグリジェの裾へと潜り込んだ。

宏は、夜の営みでは常に強引だった。私に拒む余地など、ほとんどない。

けれど――

「……今日は、ダメ」

声は、身体と同じように、すっかり力を失っていた。

「ん?」

宏は、首筋にキスを落としながら、さらに手を滑らせていく。耳元で、思わず顔が熱くなるような言葉を囁いた。「ここは、ちゃんと俺を迎えてくれてるのに?」

「……私、今日はお腹が痛いの」

その一言で、彼の動きが止まった。

しばらくの沈黙の後、彼は私の耳たぶに軽くキスを落とし、そっと腕を回してきた。「……そうか。忘れてた、そろそろ生理の時期だったな。ゆっくり休め」

その言葉を聞いた瞬間、私は凍りついた。さっきまで緩んでいた心が、再び強張る。私は彼の顔をじっと見つめた。「……私の生理は月始め。とっくに終わってるわ」

「……そうか?」

彼はまるで何もなかったかのように、何気なく問い返した。

「じゃあ、俺の勘違いだな。そんなに痛むなら、明日、佐藤さんに付き添ってもらって病院に行くか?」

「……午前中にもう行ってきたわ」

「医者はなんて?」

「医者は……」

私は視線を落とした。ほんの少し、言葉を選ぶのに迷った。

医者は、こう言った。

「妊娠5週目です。お腹の痛みは、流産の兆候かもしれません。しばらくは薬でホルモンを補って、2週間後に胎児の心拍を確認しましょう」

結婚記念日に妊娠がわかるなんて、きっと最高のプレゼントになるはずだった。

私は、診察結果の紙を小さなガラス瓶に入れ、自分で作ったケーキの中央に忍ばせた。キャンドルライトディナーのときに、彼にサプライズを届けようと――

けれど、あの夜、ケーキはずっと冷蔵庫の中で放置されたままだった。

誰の関心も引くことなく、ただひっそりと忘れ去られる。

「……特に問題はないみたい。ただ、冷たい飲み物を飲みすぎたせいかもしれないって」私は、ひとまず真実を伏せることにした。

もし、明日あのネックレスが戻ってきたなら、何も問題はない。

けれど、もし戻ってこなかったなら、私たちの結婚には、第三者という影が確実に存在していることになる。そのとき、妊娠を伝えたとしても、何の意味があるのだろうか?

その夜、私は眠れなかった。

「夫が浮気しているかもしれない」という現実を、冷静に受け入れられる女なんて、きっといない。

思いがけず、ずっと気にかけていたことに、すぐさま続報が届いた。

翌朝、宏が洗面所で身支度をしているとき、ドアをノックする音が響いた。

ちょうど着替えを終えた私は、ドアを開ける。そこにいたのは、佐藤さんだった。彼女は階下を指しながら言った。

「若奥様、アナお嬢様がいらっしゃってます。何かを返しに来たそうです」

江川アナは、宏の義母の娘だ。つまり、彼とは父も母も異なる義姉ということになる。年齢は彼より二つ上。一応、江川家の令嬢という立場ではある。

佐藤さんは江川家から派遣され、私たちの世話をするために来た人だ。そのため、習慣的にアナのことを「アナお嬢様」と呼んでいる。

だが、私には少し疑問があった。アナとは、普段ほとんど接点がない。せいぜい、江川家の本宅での家族行事で顔を合わせる程度の仲だ。ましてや、物を貸し借りするような仲ではないはずなのに……

「……何を返しに?」

「詳しくはわかりませんが……とても精巧なジュエリーボックスに入っていました。おそらく、宝石類ではないかと」佐藤さんはそう答えた。

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

Tidak ada komentar
64 Bab
Intro
“นายครับ” เสียงเรียกดังขึ้นไม่ไกลใบหน้าคมคายละสายตาจากทุกสิ่งรอบกายตวัดมองผู้มาใหม่ ให้ความสนใจกับสิ่งที่เขารอมาทั้งวันซองสีน้ำตาลถูกวางลงตรงหน้า เขาเงยหน้ามองลูกน้องคนสนิทครู่หนึ่ง ก่อนจะเอื้อมคว้ามันมาเปิดออกอย่างเบามือ หยิบของด้านในออกมาอย่างใจเย็นและทะนุถนอมจนว่างเปล่าภาพหญิงสาววัยมหา’ลัย ใบหน้ารูปไข่ เรือนผมสีน้ำตาลธรรมชาติขับผิวขาวอมชมพู กำลังแย้มยิ้มให้บางสิ่งอย่างมีความสุข รอยยิ้มสดใสนั้นทำคนยิ้มยากเผลอยกยิ้มขึ้นโดยไม่รู้ตัวสวย...ยิ่งโตยิ่งสวยไร้ที่ติ ทว่าติดตรงที่เธอมีเจ้าของหัวใจแต่จะโทษใครได้ ในเมื่อก่อนหน้าเธอเคยเฝ้ารอและพยายามตามหาเขามาโดยตลอด ทว่าเป็นตัวเขาเองที่ขี้ขลาด และเป็นฝ่ายเลือกหนีหายไปจากเธอนานหลายปีตอนนั้นพวกเรายังเด็ก จึงคิดอะไรโง่ๆ อย่างง่ายๆ ว่าสิ่งที่ทำเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว โดยไม่คิดถามความเห็นของเธอสักคำ สมควรแล้วที่ตอนนี้ต้องกลายมาเป็นฝ่ายเฝ้ามองเธออยู่ไกลจากอีกฟากโลก ทั้งที่อยากเจอกันใจแทบขาดและรู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้“แล้วเรื่องของมันล่ะ?”“ยังไม่ชัวร์ครับนาย มันค่อนข้างระวังตัว แต่มีโอกาสเป็นอย่างที่นายคิดสูง หรือเราให้คนของคุณเจย์ช่วยอีก
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-17
Baca selengkapnya
Ep.1 | เธอ เขา และใครอีกคน...
มินิคูเปอร์สีจังเกิลกรีนคันเล็ก หักเลี้ยวเข้าจอดเทียบทางเข้า Tiara Grand Hotel โรงแรมหรูระดับห้าดาวที่มีชื่อเสียงโด่งดังติดอันดับต้นๆ ของประเทศ ตัวอาคารออกแบบสไตล์กรีก-โรมันถูกประดับตกแต่งด้วยแมกไม้นานาชนิดสร้างความร่มรื่น ให้ความรู้สึกใกล้ชิดธรรมชาติโดยไม่ต้องเดินทางไกลไปถึงต่างจังหวัดพริกแกง นักศึกษาชั้นปีที่ 3 มหา’ลัยเอกชนชื่อดัง เจ้าของร่างบางสัดส่วนชวนฝัน พร้อมด้วยใบหน้ารูปไข่สวยหวานผสานความเซ็กซี่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ ดวงตากลมโตสุกใส ขนตางอนยาวเรียงแพสวย จมูกเชิดรั้นรับริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวขาวเนียนอมชมพูสุขภาพดีช่วยดึงดูดสายตาผู้ชายมองตามจนเหลียวหลัง ส่วนผู้หญิงด้วยกันยังต้องมองด้วยความอิจฉาเจ้าของใบหน้าสวยเชิดหลังตรงดุจนางพญา เท้าเรียวเยื้องย่างมาบนรองเท้าส้นแหลมสีดำแบรนด์ดังด้วยความมั่นใจ สะกดทุกสายตาที่จ้องมอง“สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ คุณพริก”“สวัสดีค่ะ” เรียวปากอิ่มยกยิ้มตอบอย่างไม่ถือตัวเช่นทุกครั้งสองเท้าบางก้าวไปเบื้องหน้า สายตาสาดส่องมองหาใครบางคน ก่อนตากลมจะทอประกาย มุมปากยกยิ้มอ่อนเมื่อสายตาปะทะเข้ากับแผ่นหลังของคนตัวเล็กกว่าแสนคุ้นตา ยืนอยู่บริเวณเคาน์เตอร์ประช
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-17
Baca selengkapnya
Ep.2 | เพื่อนรัก
@มหาวิทยาลัย“พริก...”“...”“พริกแกง!”เพียะ!“เล่นบ้าอะไรน้ำหนาว เราตกใจหมด”“ไม่ได้เล่นซะหน่อย เราเรียกพริกตั้งนานแล้วนะ แต่พริกไม่สนใจเราเลย” ร่างเล็กกว่าทำหน้ายู่ใส่ พลางลูบรอยแดงบนแขนตัวเองป้อยๆไม่ใช่ความผิดเธอสักหน่อย เธอเรียกพริกแกงตั้งแต่เห็นหลังกันไกลๆ แต่ไม่ว่าจะเรียกกี่ครั้งอีกคนก็ไม่หันมามอง เหมือนกำลังสนใจอะไรสักอย่างถึงต้องเดินเข้ามาสะกิด แต่ไม่คิดว่าพริกแกงจะตกใจแรง จนหันกลับมาฟาดเต็มเหนี่ยว เล่นเอาซะแขนชาแน่ะ“แหะๆ เราขอโทษนะ”“ไม่เป็นไรค่ะ แล้วนี่พริกมองอะไรอยู่เหรอ” น้ำหนาว บอกปัดอย่างไม่ถือสา ขยับมาใกล้แล้วเอ่ยถามต่อ เพราะอยากรู้ว่าอะไรทำให้คนระมัดระวังตัวอย่างพริกแกงเหม่อลอยได้ขนาดนี้คิ้วเรียวบนใบหน้าขาวฉบับสาวเหนือย่นแทบชนกัน หลังจากชะเง้อมองจุดที่พริกแกงเคยให้ความสนใจด้วยความสงสัยต้นไม้ ถังขยะ และนักศึกษาไม่เห็นมีอะไรเลยนี่นา? แล้วเพื่อนสาวคนสวยของเธอกำลังมองอะไรอยู่นะ หรือว่า...พริกแกงมีจิตสัมผัสเหรอ!?“ก็...ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่คะ?”“หนาวไม่เห็นเหรอ รถสีดำคันนั้นไง”“สีดำ...คันไหนคะ?”“นั่นไง อะ อ้าว หายไปไหนแล้ว เมื่อกี้ยังจอดอยู่ตรงนั้นอยู่เลย” ดวงตาเบิกโพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-17
Baca selengkapnya
Ep.3 | โชคชะตา?
- ด้านพริกแกง -“รอนานมั้ยครับ”“ไม่เลยค่ะ” คนเสียงใสยกยิ้มตอบ“ขอโทษทีนะ ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลย”พริกแกงไม่ได้พูดอะไรกลับไป มีเพียงรอยยิ้มเป็นคำตอบ อันที่จริง เขาไม่ควรพูดว่าช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาให้กันหรอก มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่หลังคบกันได้หกเดือนต่างหากเธอพอจะเข้าใจเหตุผล แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า ลึกๆ แล้วเธอกำลังรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ หลายครั้งที่นัดของเราต้องล่ม เพราะคำว่าติดงานด่วนของเขา ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงจัดสรรเวลาไม่ได้สักที“ไม่ค่อยได้เจอกันเลย คิดถึงจะแย่” ใบหน้าคมเข้มหันมายกยิ้มละมุนให้แฟนสาว เขาไม่ได้รับรู้ความในใจของเธอ เพียงแต่เห็นว่าคนข้างกายเงียบไปจึงยกมือลูบผมนุ่มเบาๆ ก่อนจะหันกลับไปมองถนนเบื้องหน้าต่อ ในตอนที่สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว“ถ้าคิดถึงก็มาหาพริกบ่อยๆ สิคะ จะได้หายคิดถึง”“พี่จะพยายามนะครับ”แทนไทกับพริกแกงอายุห่างกันเพียงสองปี แต่เขากลับชอบทำเหมือนเธอเป็นเด็กๆ อยู่บ่อยครั้ง ถ้าถามว่าชอบไหม? ก็ตอบได้แค่ชอบมาก มันอบอุ่น มันนุ่มฟูในหัวใจ ยามที่เขาแบ่งเวลามาอยู่ด้วยกันผู้ชายแบบนี้แหละที่เธอต้องการและตามหามาตลอด แม้จะติดขัดเรื่องของเวลาไปบ้าง แต่โดยร
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-17
Baca selengkapnya
Ep. 4 | ฝากฝัง (50%)
@DVice Clubสถานบันเทิงยอดฮิตตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหา’ลัย แหล่งท่องเที่ยวติดอันดับของเหล่านักท่องราตรีทุกช่วงวัย มีบริการหลากโซนหลายสไตล์ ให้ลูกค้าได้เลือกใช้บริการตามความต้องการเสียงเพลงจังหวะเร้าใจดังขึ้นต่อเนื่องชวนใจเต้น ผีเสื้อราตรีหญิงชายต่างปลดปล่อยความรู้สึกและร่างกายไปกับท่วงทำนองสนุกๆ ที่ดีเจประจำคลับเปิดเพื่อสร้างความครึกครื้นอย่างเมามันเคร้ง~เสียงแก้วใสต่างดีไซน์กระทบกัน ดังขึ้นบริเวณโซนเคาน์เตอร์บาร์ ท่ามกลางเสียงเพลงอึกทึกครึกโครมหญิงสาวร่างเล็กในชุดสีชมพูดูน่ารักขัดกับสถานที่ มองแก้วในมือเล็กน้อยก่อนตัดสินใจจรดริมฝีปากบางลงบนปากแก้วที่บรรจุค็อกเทลรสหวานซ่อนเปรี้ยว มีฤทธิ์แอลกอฮอล์อ่อน ๆ ให้ไหลผ่านลำคอทีละนิด“แค่กๆ ไม่เห็นอร่อยเลยค่ะ” น้ำหนาวหันไปทำหน้าเหยเกใส่พริกแกงที่นั่งเท้าคางมองเธออย่างใจจดใจจ่อ เมื่อสัมผัสถึงแอลกอฮอล์ที่ถูกผสมมาในน้ำสีชมพูอ่อนเธอไม่ชอบดื่ม แต่ตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆ ยังไม่มีใครโผล่มาสักคน เลยต้องยอมดื่มเป็นเพื่อนเพื่อนตัวแสบตามคำชวน แต่ตอนนี้รู้สึกคิดผิดมาก เพราะมันไม่ได้อร่อยเหมือนขนมแบบที่เพื่อนล่อลวงสักนิด“ไม่อร่อยเหรอ งั้นชิมของเรามั้ย? เผื่อชอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-17
Baca selengkapnya
Ep. 4 | ฝากฝัง (100%)
ขวับเสียงหวานแฝงความประหม่า หลุดออกจากปากคนที่เอาแต่นั่งเงียบเหมือนคนเหม่อลอย เรียกสายตาของเพื่อนๆ ทุกคู่ให้หันไปมองยังต้นเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายนั่งกันอยู่ตั้งนานน้ำหนาวแทบไม่พูดอะไร แต่พอแฟนเพื่อนสนิทโผล่มา ดันมีปากมีเสียงขึ้นมาเสียได้ แล้วจะไม่ให้คนอื่นแปลกใจได้อย่างไร“เป็นอะไรของแกยัยหนาว ผัวเพื่อนค่าสาว~”“ขอโทษค่ะ” คำพูดข้าวฟ่างทำให้น้ำหนาวก้มหน้างุด มองมือตัวเองอีกครั้ง เธอไม่ได้ตั้งใจ เธอแค่ลืมตัว และเหมือนจะโชคดีที่พริกแกงดูไม่ได้ใส่ใจอะไร“บ้า ผัวเผออะไร ยังไม่ได้กันมะ” พริกแกงรีบฉวยแก้วของตัวเองขึ้นมากระดกเพื่อปกปิดความรู้สึก ข้าวฟ่างเป็นคนพูดตรงและพูดแรง ข้อนี้เธอรู้ดีตั้งแต่สมัยเรียนปีหนึ่ง แต่หลังๆ ก็ชอบพูดแซวแบบนี้ตลอดเลย เธอจะรู้บ้างไหมว่าคนโดนแซวทำตัวไม่ถูกน่ะ“พี่พร้อมเป็นนานแล้ว แต่น้องพริกน่ะสิ ไม่พร้อมสักที”“พี่แทน! พูดอะไรก็ไม่รู้” หันไปถลึงตาใส่แฟนรุ่นพี่แก้เก้อ“พูดความจริงครับ^^” แทนไทว่ายิ้มๆ แล้วเดินไปนั่งข้างแฟนสาว เขาไม่ได้พูดเพื่อแกล้ง เขาพร้อมมาตั้งแต่ตามจีบเธอแล้ว แต่เป็นพริกแกงเองต่างหากที่ปฏิเสธมาตลอดถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เขาจะพยายามทำความเข้า
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-18
Baca selengkapnya
Ep. 5 | คนคุ้นเคย
Rrrrrr~โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังลั่นห้อง ปลุกคนกำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายอารมณ์ตื่นขึ้นมาเพราะความรำคาญมือบางควานสะเปะสะปะอยู่พักหนึ่งถึงเจอต้นตอขัดความสุข พริกแกงดันกายลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ขยี้ตาเล็กน้อยก่อนเพ่งมองหน้าจอมือถือใครบังอาจมารบกวนกันนะ“หือ ข้าวฟ่าง? โทร. มาทำไมแต่เช้า” ชื่อบนจอทำคิ้วเรียวขมวดมุ่น ปกติหลังจากดื่มกันอย่างหนักจะไม่ค่อยมีใครโทร.หาสักเท่าไหร่ เพราะแฮงก์กันเป็นส่วนใหญ่ ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรนิ้วเรียวสไลด์หน้าจอรับสาย พร้อมทั้งกดเปิดสปีกเกอร์โฟน กรอกเสียงงัวเงียตอบกลับปลายสายด้วยสภาพยังไม่ทันจะตื่นเต็มตาดี“อือ~ มีอะไรคะคุณเพื่อน หายแฮงก์แล้วเหรอถึงโทร. มาเนี่ย?”[ยังจะมานั่งใจเย็นอยู่อีกนะ เธอเห็นเพจซุบซิบของมหา’ลัยหรือยัง ยัยพริก]“ฮะ? ยังเลย มีอะไรอะ?”[ตายห่า งั้นดูด่วนเลยค่ะเพื่อน ด่วนที่แปลว่าเดี๋ยวนี้!]ความร้อนรนผสมกับความรีบร้อนในน้ำเสียงของเพื่อนสนิท ทำให้คนงัวเงียรีบลุกไปหยิบไอแพดคู่ใจขึ้นมาเปิด กดเข้าแอปพลิเคชันดังแล้วค้นหา ‘ใต้เตียงมหา’ลัย SC’ ที่ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อเมาท์มอยเรื่องราวคาวๆ ของคนในรั้วมหา’ลัย ซึ่งพริกแกงเป็นหน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-18
Baca selengkapnya
Ep. 6 | รายงานตัว
@ทูนิกซ์ พร็อพเพอร์ตี้ กรุ๊ปฉันพาตัวเองในชุดนักศึกษาเรียบร้อยที่สุดเท่าที่คนอย่างฉันจะเรียบร้อยได้ พร้อมลากรองเท้าสีดำสูงสี่นิ้วคู่โปรด มาหยุดยืนอยู่หน้าบริษัทสีทึบขนาดใหญ่ที่มีความสูงหลายสิบชั้นคำพูดมากมายที่อาจารย์พยายามสาธยายให้ฟังก่อนหน้านี้เท่าที่พอจะจำได้ผุดขึ้นมาในหัว ทูนิกซ์ เป็นบริษัทชั้นนำ มีสาขากระจายอยู่ทั่วโลก ทำให้ต้องเข้มงวดเป็นพิเศษ ท่านกำชับนักกำชับหนาว่าต้องทำตัวให้ดี อย่าทำให้มหา’ลัยและอาจารย์เสื่อมเสียชื่อเสียง พร้อมทั้งย้ำนักย้ำหนา ให้ฉันแต่งตัวให้เรียบร้อย เหมาะสมกับการเป็นเด็กฝึกงานฉันถึงต้องไปรื้อตู้เสื้อผ้า เพื่อหากระโปรงตัวยาวที่เคยใส่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายสมัยเรียนปีหนึ่งมาใส่“มารายงานตัวฝึกงานค่ะ” ฉันเอ่ยเสียงใส พร้อมทั้งยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลในมือให้คุณพี่หน้าคม อกตู้มตรงหน้า“น้องพัชริกา ฮาร์ตลีย์ใช่มั้ยคะ?”“ใช่ค่ะ” ยิ้มตอบเห็นฉันชื่อไทยสไตล์ขนาดนี้ แต่ความจริงแล้วฉันมีแด๊ดดี้เป็นคนอังกฤษนะ และด้วยเหตุนี้แหละครอบครัวถึงไปเปิดธุรกิจที่ต่างประเทศแทนการทำธุรกิจในประเทศไทยพี่พนักงานสาวหน้าคมยกหูโทรศัพท์ตรงเคาน์เตอร์กดต่อสายภายในหาใครบางคน พี่เขาพูดกับป
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-19
Baca selengkapnya
Ep. 7 | เพื่อนเก่ากำมะลอ
หลังยืนโบกมือยิ้มหวานส่งพี่แทนเสร็จ ฉันก็รีบยกกระเป๋าขึ้นมาควานหาโทรศัพท์ด้วยความรีบร้อนถ้าได้กินยาเมื่อไหร่ ฉันก็ไม่คิดจะเอาชีวิตไปเสี่ยงโดยการขับรถกลับเองเด็ดขาด ฉะนั้นตอนนี้ต้องหาตัวช่วย และคนที่จะช่วยฉันได้ก็มีอยู่ไม่กี่คนควานหาโทรศัพท์เจอ ฉันรีบกดต่อสายหาเบอร์ที่บันทึกไว้ยามฉุกเฉินทันที เราทุกคนในกลุ่ม ล้วนจัดให้เบอร์ของเพื่อน ๆ เป็นเบอร์โทรฉุกเฉิน สัญญาณรอสายดังไม่กี่ครั้ง ปลายสายก็กดรับ ไม่รอช้าฉันรีบกรอกเสียงออดอ้อนไปตามสายขอความช่วยเหลือ“ข้าว~ มารับฉันหน่อยสิ”[ข้าวหลับ] ทว่าแทนที่จะเป็นเสียงหวานตอบกลับมา กลับกลายเป็นน้ำเสียงดุ ๆ เจือความหงุดหงิดแทน ทำให้ต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหู ยกขึ้นมาดูชื่อบนหน้าจออีกครั้งก็โทร. ถูกนี่นา แล้วทำไมถึงเป็นเสียงคนอื่น ปกติเวลานี้ข้าวฟ่างน่าจะยังอยู่ห้องตัวเองไม่ออกไปไหนนี่?“นั่นใครน่ะ” ฉันถามเสียงแข็งกลับไป[อะไร? เพ้อหนักแล้วนะเธอน่ะ ฉันแผ่นดินไง ผัวยัยข้าว เพื่อนสนิทที่หล่อที่สุดของเธอตั้งแต่ม.สี่ อย่าบอกนะว่าลืม ฉันกับยัยข้าวมาหัวหิน เธอลืมหรือไง ทำไมต้องตกใจ?] อ่า จริงด้วย ลืมไปเสียสนิทเลยว่าคู่รักพากันไปสวีตที่หัวหินน่ะแต่ว่านะ คำ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-22
Baca selengkapnya
Ep. 8.1 | แปลกหน้าแต่คุ้นเคย
รถสีเขียวคันเล็กวิ่งไปบนถนนสายหลักอย่างไม่เร่งรีบ ร่างสูงแอบชำเลืองมองคนตัวเล็กที่นอนหลับตาพริ้มตลอดการเดินทางเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเธอในมุมนี้อย่างใกล้ชิด ปกติถ้าไม่ได้มองจากระยะไกลก็เห็นกันผ่านรูปถ่ายเท่านั้นยอมรับว่าตอนเธอหลับโคตรน่ารักน่าทะนุถนอม แต่ตอนนี้เขาทำได้เพียงแอบมองเธอเงียบ ๆ ในที่ของตัวเอง ยังไม่มีสิทธิ์ทำอะไรไปมากกว่านั้นแม้หลายครั้งนึกอยากบอกบางสิ่งให้เธอรู้ แต่ด้วยนิสัยของเธอเท่าที่รู้มา การให้เธอรู้เองน่าจะดีที่สุด“พี่แทน” ปากเล็กพึมพำเสียงเบา แต่กลับได้ยินมันชัดเจน เขาชะงักไปเล็กน้อย มือใหญ่เผลอกำพวงมาลัยแน่นตอนได้ยินคำนั้นไม่ว่าจะหลับหรือตื่น หัวใจเธอก็มีแต่ผู้ชายคนนั้น ทั้งที่มันไม่สมควรได้รับมันแม้แต่เศษเสี้ยวด้วยซ้ำ!ยูนิกซ์ตัดสินใจตบไฟเลี้ยว หักพวงมาลัยเข้าจอดเทียบข้างทาง เขาค่อย ๆ จับหัวคนตัวเล็กที่เอนลงมาซบไหล่ตอนละเมอให้กลับไปพิงเบาะเหมือนเดิม ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถและปิดให้เบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้เขากลับมาอีกครั้งพร้อมยาแก้แพ้ทั้งชนิดกินและชนิดทาหลายยี่ห้อ เพราะไม่รู้ลึกถึงขนาดว่าเธอใช้ยายี่ห้อไหนบ่อยที่สุด เท่าที่รู้มา เธอระมัดระวังตัวเป็นอย่างดีมาตลอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-23
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status