เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 16 เรื่องบังเอิญ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-22 01:35:37" อื้อ " ป่านที่เหมือนกำลังจะรู้สึกตัวส่งเสียงครางขึ้นอย่างงัวเงีย พร้อมกับดวงตากลมโตของเธอค่อยๆเปิดเปลือกตาออก
" มังกร " พอเธอลืมตาขึ้นเห็นผมนั่งอยู่ข้างๆ บนโซฟาเธอที่นอนหลับอยู่ เธอก็เรียกผมขึ้นมาทันทีพร้อมกับยันตัวเองลุกขึ้นนั่ง " ทำงานเสร็จแล้วเหรอ ทำเสร็จแล้วทำไมไม่ปลุกอ่ะ " เธอลุกขึ้นพร้อมกับยกมือเรียวของเธอขึ้นยีตาเบาๆ เหมือนอาการคนพึ่งตื่นนอนตอนเช้าอะไรอย่างนั้น " พึ่งเสร็จน่ะ " ผมพูดโกหกเธอไป เพราะผมทำงานเสร็จมาได้จะเกือบจะหนึ่งชั่วโมงแล้วมั้ง และผมก็มัวแต่นั่งมองสำรวจคนที่นอนหลับไหลไม่ได้สติและคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว " กี่ทุ่มแล้วอ่ะ " เธอพูดพร้อมกับมองหากระเป๋าของเธอและควานหาโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋าของเธอออกมาดูเวลา " เกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว " ผมยกนาฬิกาข้อมือของผมขึ้นดูและตอบเธอไป " ไปกันเถอะ " เธอลุกขึ้นยืน แต่ผมเพ้าของเธอตอนนี้คนที่กำลังพึ่งตื่นนอนดูพะรุงพะรังไปหมด " ไปเช็คสภาพตัวเองก่อนไหม เดี๋ยวพนักงานที่บริษัทเห็นเธอออกไปสภาพแบบนี้เขาจะคิดว่าฉันพาเด็กนักศึกษามาเอาถึงห้อง " ผมที่เห็นสภาพของเธอก็รีบบอกเธอไปทันที อุตส่าห์ผมเพ้าพะรุงพะรังขนาดนี้ความน่ารักของเธอยังไม่ลดลงเลย สายป่านเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบแต่งหน้าแต่งตา เอาตรงๆก็คือเธอหน้าสดอยู่ตลอดเวลา คงจะทาแค่แป้งฝุ่นกับลิปสติกสีชมพูอ่อนๆมั้งที่ผมมองๆดูอ่ะ เธอแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ ที่แต่งหน้าแต่งตาหนาจัดเต็มกันไปหมด " ห้องน้ำอยู่ทางไหน " พอสิ้นเสียงผมบอกเธอ เธอก็ถามผมกลับมาทันที " ตรงนั้น " ผมพยักเพยิดหน้าไปทางห้องน้ำอีกฝั่ง เพราะในห้องทำงานผมจะมีห้องน้ำส่วนตัว ผมจะไม่เข้าห้องน้ำรวมกับคนอื่นๆ " เค๊ " เธอยักไหล่ให้ผมพร้อมกับหยิบกระเป๋าของเธอและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ผมมองตามแผ่นหลังที่ยังสวมใส่ชุดนักศึกษา กระโปรงนักศึกทรงเอเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อย และทรงผมนั่นก็คงจะเป็นไฮไลท์ของเธอ สาวน้อยที่ชอบเปียผม ไม่นานนักเธอก็เดินออกมาด้วยทรงผมที่ผมแปลกตา 0.0 " ไม่เปียผมเหรอ " ผมถามเธอไปเพราะตอนนี้ผมเห็นเธอเดินปล่อยผมออกมาน่ะสิ " ตอนกำลังจะรัดผม ยางรัดผมขาดน่ะ ไม่ได้พกยางรัดผมติดตัวมาด้วย " เธอตอบไปพลางลูบผมที่ปล่อยตรงของเธอไป แม่ง! เวลาเธอปล่อยผมมันทำให้เธอดูเป็นสาวเพิ่มขึ้นคูณร้อยเปอร์เซ็นต์เลยก็ว่าได้ แลดูเซ็กซี่ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เธอสวยขึ้นมาก แต่เวลาที่เธอเปียผมไม่ใช่เธอไม่สวยนะ แต่มันจะออกแนวไปทางน่ารักๆ ใสๆ มากกว่า แต่การที่เธอปล่อยผมตรงลงมาแบบนี้มันจะออกไปทางแนวสวย เซ็กซี่ เร้าใจอะไรแบบนี้ " อะ อ่อ อื้ม " ผมรีบหลบสายตาของเธอทันที แม่ง! ทำไมหัวใจของผมมันเต้นแรงจนผิดจังหวะปกติวะ นี่มัน...แค่เพื่อน นะเว้ย! ไอ้มังกร! หอพัก MK ผมมาส่งสายป่านกลับหอ พอมาถึงหน้าหอผมแทบจะตกใจอึ้งออกมาทันที ซอย65 แยก24 นี้ มันเป็นหอพักของผมทั้งหมดเลยน่ะสิ หอพักมีมากกว่า 20 กว่าตึก !! " เอ่อ...อยู่หอนี้เหรอ " ผมอ้ำๆอึ้งๆ ถามเธอไป " อืม มีอะไรเหรอ ทำท่าทางแปลกๆนะ " สายป่านขมวดคิ้วถามผมอย่างนึกสงสัยกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของผม ผมจะบอกเธอดีไหมนะ แต่ถ้าเธอรู้เธอจะย้ายออกจากหอของผมไหม " ปะ เปล่า ลงไปขึ้นห้องเถอะ " ในที่สุดผมก็ไม่ยอมบอกเธอไป กลัวเธอจะย้ายออกน่ะสิไม่มีอะไรมากหรอกครับ -..- มหาวิทยาลัย " วันนี้ไปไหนกันดีนะ " สีน้ำพูดขึ้น เพราะวันนี้พวกเรามีเรียนแค่คาบเช้ากัน " พรุ่งนี้ก็วันเสาร์พวกเราต้องไปหาที่ปลดปล่อย ปี 3 เรียนหนักเกินไปแล้วนะ! " โรสพูดเสริมพร้อมกับหยิบหนังสือเรียนออกมาจากกระเป๋าของเธอ " งั้นไปทะเลกันดีไหม " ฉันเป็นคนพูดเสนอทริปเที่ยวกับเพื่อนๆ ทะเล เป็นอะไรที่เยียวยาจิตใจได้ดีที่สุดเลยแหล่ะ " ไป ฉันอยากไป " ปีตอบตกลงพร้อมกับยกขาขึ้นนั่งไขว้ขา " งั้นไปเย็นนี้กันเลยป่ะ ไปรถฉันกัน " สีน้ำเสนอขึ้นมา เพราะรถของสีน้ำถึงจะเป็นรถคันไม่ใหญ่มาก แต่ราคาก็สูงเฉียดล้าน แต่ข้อดีคือมีหลายที่นั่ง ด้านหน้าจะมี 2 ที่นั่ง คือที่นั่งด้านคนขับ และที่นั่งด้านข้างคนขับ ส่วนที่นั่งด้านหลังนั่งกันได้ 3 คน แต่ถ้าคนตัวเล็กๆหน่อย เบียดกันนั่ง 4 คนก็ยังนั่งได้เลย " ความคิดดี 2 คืน 3 วัน จุกๆไปเลย " เลย์พูดเสริมขึ้นบ้างพร้อมกับถอดแว่นของตัวเองออกมาเช็ดทำความสะอาด หลังเลิกเรียน ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงตรง ซึ่งเป็นเวลาเลิกเรียนของแก็งค์สาวๆแล้ว พวกฉันทั้ง 5 คนก็เดินลงบันไดมาจากห้องเรียนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว " งั้นตอนบ่าย 3 นัดเจอกันที่หน้ามหาวิทยาลัยนะจ๊ะทุกคน เดี๋ยวฉันขับรถไปรับ " สีน้ำพูดขึ้นมา เพราะกว่าจะขับรถไปรับทีละคนที่หอก็คงจะใช้เวลานานพอสมควร และอีกอย่างรถก็คงจะติดอีก " โอเค จัดไป " ปีตอบกลับ " ฉันว่าจะไปเลือกซื้อเสื้อผ้าที่ห้างใหม่สักหน่อยไปด้วยกันป่ะ " โรสถามเพื่อนๆขึ้น " เออจริง ฉันก็อยากได้เสื้อผ้าสวยๆใหม่เหมือนกัน ไปนะสายป่าน นะๆ " สีน้ำบอกฉันพร้อมกับทำหน้าตาออดอ้อนออเซาะฉัน " ได้สิ " ฉันที่เห็นแบบนั้นจะไม่ใจอ่อนได้ยังไงกันล่ะ อีกอย่างฉันก็อยากได้เสื้อผ้าใหม่ๆเหมือนกันด้วย " ฉันไปด้วย! " เลย์กับปีพูดขึ้นมาพร้อมกัน " ฮ่าๆๆๆ งั้นไปกันหมดนี่แหล่ะ " สีน้ำหัวเราะพลางพูดขึ้น ฉันกับเพื่อนๆทั้ง 5 คนตอนนี้ได้นั่งอยู่บนรถของสีน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งฉันนั่งอยู่เบาะด้านหน้า ข้างๆคนขับ ส่วนเพื่อนอีก 3 คนนั่งอยู่เบาะด้านหลัง ห้างสรรพสินค้า ตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆเดินเลือกซื้อเสื้อผ้ากันอยู่ แต่ละคนหยิบจับตัวนั้นตัวนี้และผลัดกันเข้าไปลองชุดในห้องลองชุดของที่ห้าง " ตัวนี้สวยป่ะ " สีน้ำเอาเสื้อฮาวายทาบทับตัวเองแล้วหันหน้ามาถามฉันดวยรอยยิ้มที่สดใส " สวยๆ ตัวนี้โอเคเลย " ฉันหยักหน้าตอบกับสีน้ำด้วยรอยยิ้มเช่นกัน " สวยจริง 0.0 " เลย์พูดขึ้นบ้าง " งั้นเราซื้อเสื้อฮาวายใส่ไปเป็นแก็งค์เลยป่ะ เอาไว้ใส่เล่นน้ำกันพรุ่งนี้ " ปีพูดเสนอกับเพื่อนๆ " ดี! " โรสยกนิ้วขึ้นดีดนิ้วโป้งของเธออย่างเห็นด้วย " งั้นเอาเสื้อฮาวายแบบนี้ 5 ตัวค่ะ " สีน้ำหันหน้าไปบอกกับพนักงาน พร้อมยกนิ้วขึ้น 5 นิ้วให้กับพนักงานด้วยรอยยิ้ม " ใส่บิกินี่ป่ะ " โรสสาวที่แซ่บที่สุดในกลุ่มถามขึ้นมาบ้าง " พวกชะนี ต้องใส่นะ ปังแน่นอน " ปีพูดขึ้นเพราะเห็นด้วยกับคำพูดของโรส " เอาไงสายป่าน " สีน้ำหันหน้ามาถามฉันอีกครั้ง พร้อมกับสายตาของเพื่อนทั้ง 4 คนจับจ้องมาที่ฉัน ฉันควรจะตอบยังไงดีล่ะ ไม่อยากขัดความต้องการของเพื่อนด้วย อีกอย่างพวกเราก็โตเป็นสาวกันหมดแล้ว " เอาก็เอา " ฉันพยักหน้าตอบรับ เพื่อนๆถึงกับส่งเสียงเฮกันอย่างดีอกดีใจ " แม่ชีของกลุ่มยอมใส่บิกินี่แล้วล่ะ ฮ่าๆๆ " สีน้ำพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างชอบใจ " ฮ่าๆๆๆๆ " ตามด้วยเพื่อนๆอีก 3 คนหัวเราะลั่นห้าง พอเลือกซื้อเสื้อผ้ากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว สีน้ำก็ขับรถมาส่งเพื่อนๆที่หอ เพราะช่วงนี้รถไม่ติดมากเลยขับไปส่งที่หอได้สะดวกๆ " อย่าลืม เจอกันบ่าย 3 นะ " หลังจากส่งเพื่อนๆ เสร็จสีน้ำก็ไม่ลืมทักไลน์กลุ่มย้ำบอกกับเพื่อนๆอีกครั้ง ไม่นานนักฉันกับสีน้ำก็มาถึงหอพัก MK " เฮียสีฝุ่น!! " " มังกร!! " " มาได้ไงเนี่ย!! "
บทล่าสุด
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End
1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 53 พิธีหมั้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 51 จูบแรก
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 50 ปกป้อง
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน
บางทีคุณอาจจะชอบ
