Kabanata 16

Awtomatiko akong napaayos sa pagkakaupo nang tumikhim si Yohann Min. Umiling ako ng ilang beses para gisingin ang sarili bago inosenteng binabaan ng tingin ang puting bowl na inilapag niya sa aking harapan. 

“Ano ‘to?”

Itinukod niya ang dalawang siko at sa ganoong posisyon siya nagbaba rin ng tingin sa bowl. “Jook”

Umawang ang bibig ko. “Nagbibiro ka ba?”

“Jook is a Korean term for rice porridge” sabay buntong-hininga niya. 

Naitikom ko ang bibig. Sinilip ko ulit ‘yong bowl at namangha sa kakaiba nitong hitsura. Malayo kasi ito sa nakasanayan kong lugaw. “Teka, ba’t may parang itim?” hinarap ko siya. Pinapanood lang niya ang bawat reaksyon ko sa luto niya. “Ba’t may itim nga?”

“You should eat when it’s still warm” masungit na sabi niya. Hindi man lang sinagot ang tanong ko kung bakit may kung anong kulay itim sa lugaw na ito. 

“M