CHAPTER 5

CHAPTER 5

Cherry confronted me, she really knew that it was me in the picture dahil kilala niya ang damit ko at hubog ng aking katawan.

“Bumili lang kami ng alak and then inuwi niya na ako, ganun lang ‘yon,” pagsisinungaling ko, ulit.

“Bakit mo pa kasi inaya?! Ayan tuloy baka malaman pa ng mga katrabaho natin na ikaw ang rumored GF ni Sir Buenaventura,” she said. We’re in the elevator right now, siya ay papunta sa department namin at ako na naman sa office ni Sir Buenaventura para magpasa ng report.

“Wala naman akong pakialam kahit na malaman nila, ang ikinakatakot ko ay baka magalit sa akin ang aking boyfriend.”

“Kailan mo ba titigilan ‘yang si David? Nakita mo nang ikaw ‘yong nasaktan niya, ikaw na ‘yong niloko tapos at the end of the day siya pa rin ang iniisip mo? Mag-isip ka nga!” galit niyang turan sa akin.

Napabuntong-hininga ako at tiningnan ang aking repleksyon sa elevator.

“Hindi naman sa ganun pero kaka-break lang kasi namin tapos malalaman niya na may ganitong issue– eh killalang business tycoon ‘yang si Sir natin malamang ay malalaman at malalaman niya ‘yong balita,” pagpapaliwanag ko.

I admit that something is off to me. I really made something terrible, pero wala naman sigurong mali? Wala na rin naman kami ni David, pero hindi ko pa rin maiwasan ang hindi makonsensya, pakiramdam ko ay mas masahol pa ako sa kaniya– I mean sa aming dalawa ako ang mas devoted sa relationship namin, siya ang unang sumira pero hindi naman yata magandang rason ‘yon para gayahin ko siya. At ang mas malala pa ay binigay ko sa taong hindi ko lubusang kilala ang bagay na hinahangad na makuha ni David sa akin dati pa.

Naguguluhan na ako! Kagabi pa lang parang gustong-gusto ko ang nangyayari tapos ngayon parang nagsisisi na ako?! Panindigan mo nga ang mga desisyon mo sa buhay, Ayannah!

“Hindi ba mas maganda ‘yon? Parang nakipaghiganti ka na rin sa kaniya.” singit ni Cherry.

“Edi parang wala na akong pinagkaiba sa kaniya? Hindi siya ang nirerespeto ko, kundi ‘yong nasayang naming relasyon.”

***

Nauna nang lumabas si Cherry sa elevator habang ako naman ay nag-proceed sa mas mataas pang palapag kung saan ang office ng mga top management. Pagkalabas ko ay dere-deretso agad ako patungo sa office ni Sir Buenaventura upang ipasa ang report ng aming department.

At para na rin kausapin siya kung paano niya ia-address ang issue na kumakalat ngayon sa kompanya.

Agad kong nakita ang secretary niya sa may front dress at agad itong in-approach.

“Hi! May apointment ba ngayon si Sir Buenaventura?” She looked at the folder that I am holding.

“Bakit ano ‘yong ipapasa mo?”

“‘Yong forecast report for HR Demand.”

“He’s in the office,” she answered, Tumango naman ako at nang aalis na sana ako ay may bigla siyang sinabi. “By the way, ikaw ba ‘yong kasama niya kagabi?”

Nilingon ko siya at sabay kumunot ang noo ko, not the way she asked but the way she glanced at me from head to toe.

“Hmm, hinatid niya lang ako, why did you ask?” I smiled professionally, niyakap ko ang folder upang matakpan nang kaunti ang dress na kanina niya pa tinitingnan.

Inggit yan?

“Wala naman, akala ko ikaw ‘yong nasa tabloid eh, pero ano pa nga bang ineexpect ko? Malamang high end at mas maganda ‘yon.”

“Mind me, if I can go to his office?” I asked again in a polite way and smiled. At ngayon ay ngumiti na siya sa akin at ibinalik na ang mga mata sa screen ng computer.

“Go, sorry for the interruption, take your time,” she said– not looking at me.

Inirapan ko siya nang palihim bago tumalikod. Ngunit bago pa naman ako makaalis ay may narinig na akong mga yapak na tumatakbo patungo sa akin at tinatawag ang aking pangalan.

“Ayannah! Sandali!”

Napalingon ako, it was Cherry and she’s panting when she gets closer to me. Nagtaka naman ako at tiningnan siyang habol ang hininga habang nakatukod ang mga palad sa kaniyang tuhod.

“Bakit nagmamadali ka, may mali ba sa report?” Nang mahimasmasan ay tiyaka niya ako tiningnan.

“H-hindi, ‘yong boyfriend-este ex mo nagwawala sa labas ng building. Hinahanap ka,” saad niya.

“Bakit daw? Ano ang kailangan niya sa akin?” I asked her. Anong ginagawa niya rito?

“Eh ‘yan ang hindi ko alam!”

***

Iniwan  ko na lamang ang aking report sa secretary na naka-assign kanina at dali dali na akong bumaba sa ground floor, tumakbo na ako patungo sa may parking lot dahil nandoon daw siya. My heart is pounding right now– not knowing what’s really the matter why he’s here.

Ngunit malakas ang loob ko na may kinalaman dito si Sir Buenaventura. Gaano ba ako katanga para isipin na ‘yong pagsagot ni Sir Buenaventura sa tawag ni David ay makakabuo ng konklusyon sa isipan niya?! 

Naabutan ko ang guard na may tinitingnan sa labas na kung sino at agad ko siyang tinanong kung nandiyan pa ba ang boyfriend ko.

“Ma’m, kilala n’yo po ba ito? Kanina pa nagsisisigaw dito nakainom ata.”

“Ayannah! Ayannah!”

We literally hear his scream, mula sa parking lot ay kitang-kita ko kung paano siya sumigaw habang nakatingin sa taas ng building– ine-expect na baga andoon pa ako.

Napakagat ako ng labi dahil sa inis at pinuntahan siya. His polo was not properly buttoned and his hair was messed up! Agad niya naman akong nakita at kita ko ang mugto sa kaniyang mga mata nang hilahin ko siya papalayo sa gitna ng parking lot.

“David! Ano ba?! Huwag ka ngang mag-eskandalo rito! Ano bang kailangan mo?!” hindi ko na maiwasang hindi magalit. He’s been raging out while I’m in a duty, sino’ng hindi maiinis doon?!

“Ikaw! Ikaw ang kailangan ko, Ayannah.” hinawakan niya ang magkabilang balikat ko. “How could you do this to me?! Ipinagpalit mo na ako sa gagong ‘yon?!”

I’m right. He’s referring to my boss. Bullsh*t, ba’t napakamalas ko ngayon?!

Hinawi ko nang malakas ang pagkakahawak niya sa akin at tiningnan siya habang pinipigilan ko ang magalit.

“Kung ano man ang narinig mong sinabi niya, huwag mo na lang isipin ‘yon, he’s just helping me out, David! At saka ano pa ba ang ipinunta mo rito? We’re already done!” kompronta ko. Nag-iinit na ang gilid ng mata ko dahil sa aking sinabi. Why am I so weak when it comes to this kind of situation?

Muli ay hinawakan niya na naman ang magkabilang balikat ko at hindi ko siya tiningnan habang hinuhuli ng mga mata niya ang mga mata ko.

“Ayannah, huwag mo namang gawin sa akin ito, I’ll promise you I’ll be better.”

“Please, David. Fix yourself,” I said with a hoarse voice. Hindi ko na napigilan at may namutawi nang luha sa aking mga mata. 

From a distance I saw Cherry looking at us and with some people around her. What a humiliation it is, Ayannah. But despite all those people, I saw a familiar stair looking at me–  He strode toward us, each step heavy and forceful, a storm brewing behind his furrowed brow. His eyes flickered with a sharp mix of anger and worry, making the air around him tense and charged, dahilan upang maging ang boyfriend ko ay tumingin din sa kaniya.

“Hey, what’s happening?” He approached us. Nakita niyang hinahawakan ako ni David kung kaya ay hinawi niya iyon gamit ang folder na hawak niya at hinawi rin ni David ang folder dahilan upang matapon ‘yon sa sahig.

“Huwag ka ngang sumingit sa usapan namin!”

His jaw was clenched tight and his nostrils flared slightly, his expression remained controlled, tiningnan niya lang ang nahulog na folder at muling tiningnan si David. Ako naman ay napatakip ng bibig sa nangyari, agad akong rumesponde at pinagitnaan agad sila.

“David, he's my boss! Respeto naman oh!” galit kong turan sa kaniya. Humarang ako sa gitna nilang dalawa at kaharap ko si David, ngunit nararamdaman ko ang nanggagalaiting galit ni Sir Buenaventura sa aking likod.

“Siya ang unang tumulak sa akin, ah?!”

“This is my territory, you’re tresspassing. I can sue you for that so back off,” he said and I closed my eyes.

“Alam mo naiinis na ako, narinig ko na ang boses mo eh,” sabi niya at nang akmang lalapitan niya iyon ay pinigilan ko siya. He looked at me when I pushed him, he smirked– feeling disappointed by my action. 

Tinuro niya ang tao na nasa aking likod at tiningnan ‘yon bago muling bumalik sa akin ang kaniyang mga mata. 

“Siya ba ang kausap ko sa cellphone kagabi, Ayannah?”

No words coming into my mouth, para akong naeestatwa at nagyeyelo rito dahil sa nangyayari ngayon na hindi ko naman inaasahan. Again he looked at me again.

He held my gaze, his eyes sharp and expectant, na para bang hinihintay ang aking kasagutan. When silence stretched too long, his lips curled into a forced laugh—tight, uneven. The flicker of dismay gradually showed in his eyes.

“Boyfriend mo na ba siya ha? Pinalit mo na ako sa kaniya?!”