Pinihit niya ang seradura ng pinto ng kwarto ng kapatid niya, sinalubong agad siya ni Aling Nely, ito ang nagbabantay sa kapatid niya. Nagpresinta na ito dahil gusto nitong tumulong sa kanila. Malapit na talaga sila sa ginang at anak na ang turing nito sa kanila.
"Kamusta po si Riel?" tanong niya pagkalapag ng isang supot na mansanas.Lumapit siya sa kama ng kapatid, natutulog pa ito. Hinaplos niya ang ulo nitong may suot na bonnet. Hindi niya napigilan ang mapabuntong-hininga."Ganon pa din, iha." malungkot na sagot nito.Marahas niyang pinahid ang isang butil ng luha na pumatak sa kanyang pisngi bago nilingon si Aling Nely."Kumain na po ba kayo? May dala po akong pagkain dyan. Kung may iba pa po kayong gusto, magsabi lang po kayo."
"Ay naku, hindi na kailangan. Isa pa, kailangan pa nating mag-ipon para sa operasyon ni Riel. Nanghiram na ako sa pinsan ko ng kaunti, pandagdag man lang sa gastusin. Alam kong kulang iyon kaya lalapit pa ako sa iba kong kamag-anak."Nginitian niya ang ang ginang at hinawakan ito sa kamay. Hindi niya maipaliwanag ang tuwa na nararamdaman. "Maraming salamat, Nay. Hindi ko alam kung paano ko kayo masusuklian sa lahat ng tulong na naibigay niyo sa aming magkapatid." naluluhang sabi niya."Walang anuman. Basta kaya ko pang tumulong, gagawin ko.""Pero hindi niyo na po kailangang gawin 'yon. Masyado ko na po kayong naabala. Saka magkakaroon na po ako ng permanenting trabaho. Mapapaopera na natin si Riel. Sisikapin kong makakuha ng halagang kailangan ni Riel." pagbabalita niya na ikinakunot ng noo ng ginang."Anong trabaho, iha?" tanong nito.Natigilan siya nang banggitin nito ang bagay na iyon. Oo nga pala, bukas niya pa malalaman ang tungkol sa bagay na iyon."Basta po, ako na po bahala ha? Hindi niyo na po kailangan pang manghiram sa kung sinu-sino. Hayaan niyo na pong ako ang gumawa ng paraan." sabi niya.Bakas pa rin sa mukha ni Aling Nely ang pagtataka. "Hindi naman illegal 'yan iha? Hindi biro ang kalahating milyon. Hindi mo 'yon makukuha sa kung anumang trabaho nang ganon kadali.""Magtiwala po kayo. Kayo ko na po ito." ngumiti siya para pagaanin ang loob ng ginang pero mukhang hindi pa rin sapat.Paano nga kung illegal ang trabahong papasukan niya? Hindi niya maatim na pagalingin ang kapatid niya mula sa perang hindi nanggaling sa mabuting pamamaraan. Pero sana hindi nga, hindi niya na kayang makita ang kapatid na nahihirapan.Nakasuot ng navy blue na button-down shirt na pinaresan ng puting jeans, hinanda na niya ang sarili para pumunta sa lugar na nakasulat sa maliit na papel. Hindi na siya naglagay ng anumang make-up, pinanatili ang natural beauty. Wala din naman siyang dahilan para maglagay pa.Pumara na siya ng taxi. Kung anuman ang kahihinatnan ng pakikipagkita niya sa taong hindi niya man lang nakikita ang mukha, wala na siyang pakialam. Alam niyang may magiging magandang resulta ang tagpong ito."Para kay Riel..." mahinang sambit niya.Ilang minuto ang nakalipas nang tumigil ang taxi sa harap ng isang matayog at malawak na building. Dumungaw siya mula sa bintana at hindi napigilan ang paghanga sa eleganteng lugar na iyon. Hindi niya aakalaing sa ganitong lugar siya dadalhin. Baka magiging empleyado siya sa kompanyang ito."Pinapapunta po ako dito ni Mr. Nero," bungad niya sa babaeng nasa reception desk, kumunot pa ang noo nito."May I see your ID, Ma'am?" tanong nito sa kanya.Hinanap niya naman agad ang ID niya sa bag niya at iniabot ito sa babae. Bahagyang tiningnan siya ng babae na para bang sinusuri siya. Kalaunan ay pinapasok na siya sa elevator na nasa kaliwa. Sinabihan siya nitong naghihintay na ang pakay niya sa opisina nito sa 71st floor.Ramdam niya ang pamumuo ng pawis sa kanyang noo sa sobrang kaba. Halos marinig na niya ang kabog ng kanyang dibdib. Bumalik lang siya sa kanyang katinuan nang marinig niya ang pagtunog elevator, hudyat na narating na niya ang 71st floor. Ilang minuto na din pala siyang nakatulala.Rose unleashed a heavy sigh nang matanaw ang nag-iisang pintuan sa dulo. Ito na ang pintuan ng opisina ng CEO. Nagdadalawang-isip pa siya kung kakatok pa siya o aalis na lang. Paano nga kung hindi simpleng trabaho ang ipapagawa sa kanya? Natatakot siyang magsisi sa magiging hakbang niyang ito.Ipinilig niya ang ulo para iwaksi ang naiisip. Nandito na siya, hindi na siya aatras pa. Kagabi niya pa pinag-isipan ang gagawin niyang ito at desidido na siya. She turned the door knob open pero pumihit ito ng kanya. Bumukas ang pintuan at bumungad sa kanya ang isang lalaking naka-formal suit. Madilim ang awra nito na mas lalong nakapagpakaba sa kanya."Sir, your guest has arrived." wika ng lalaki.Rose slowly entered the room, heads down on the floor. "Sit." May narinig siyang nagsalita.Natigilan siya nang makita ang lalaking nagpakilalang kaibigan ng mama niya. Prenteng nakaupo ito sa couch at ngumiti nang makita siya. Siya ang lalaking nagbigay sa kanya ng sobre?"Maupo ka, Ms. Verdejo." nakangiting sabi nito."Kayo po ba si Mr. Nero? Gusto ko po sanang iklaro kung ano ang magiging trabaho ko at ang dahilan kung bakit niyo ako gusting tulungan," agad niyang tanong dito.Binigyan siya ng makahulugang ngisi ng lalaki. "Maupo ka muna, we'll talk about that thing later. You want tea or coffee?" Akmang tatawagin nito ang lalaking nakasalubong niya kanina pero tumanggi na siya."Ayoko na pong sayangin ang oras niyo. Gusto ko pong malaman agad kung ano ang magiging trabaho ko para makapagsimula na ako. I'm sorry po kung masyado akong nagmamadali. Kinakailangan na po kasing maoperahan ang kapatid ko sa lalong madaling panahon at-""I understand, Ms. Verdejo. On behalf of Mr. Nero, ako na ang magdidiscuss ng magiging kontrata mo." wika nito."Hindi kayo si Mr. Nero?" naguguluhang tanong niya."I'm Atty. Nikolas Xanders, Mr. Xavion Nero's best friend. My friend barely comes out of the light and his profile is highly confidential. And hiring you is beyond qualifications. Bearing the child of the number 1 most richest bachelor in the country, you should be grateful.""T-teka, wala po akong naiintindihan sa mga sinasabi niyo, ano ba ang ibig niyong sabihin?"Ngumiti ito sa kanya. "30 million, bigyan mo siya ng anak.""I'm sorry, hindi ko 'yan kayang gawin."Tumayo na si Rose sa kanyang inuupuan. Buong akala niya ay totoong trabaho ang ibibigay sa kanya. 30 million kapalit ng pagbibigay niya rito ng supling? Hindi ganon kadali 'yon para sa kanya. Oo, malaking halaga na ang 30 million pero hindi niya pa rin kaya."Ms. Verdejo, hindi kita masisisi kung nabigla ka sa inooffer niya sa'yo, but isn't 30 million a good deal? Hindi pa kasali doon ang gagastusin sa surgery ng kapatid mo. He made sure you won't be offered low hand." Desidido pa rin itong kumbinsihin siya.Hindi siya makapaniwala na ganoon na lamang kababa ang tingin nila sa kanya. A woman worth of something. Nangako siya sa sarili na isuko ang pagkabirhen sa kanyang magiging asawa, at hindi sa kung sino man. Ni hindi niya nga kilala kung sino ang lalaking makakasiping niya at bibigyan niya ng anak.Hindi charity case ang isang bata."Bakit ako?" tanong niya."Well, the fact that you-"Bumuntong-hininga siya para panatilihin ang kanyang compo
Hindi maipaliwanag ni Rose ang kabang nararamdaman sa mga oras na iyon habang tinatahak ang pasilyo ng isang magarang ospital. Kasalukuyang nasa loob ng operating room ang kanyang kapatid at isinasagawa na ang surgery.Nanginginig ang mga kamay niya, nangangambang hindi magiging successful ang operasyon.Dinala siya ng mga paa sa restroom upang maghilamos. Kagabi pa siya panay iyak, hindi niya na nga alam kung ano na ang itsura niya.She heaved a deep sigh, walking like a zombie. Nang sumalubong ang malammig na tubig sa kanyang mukha, Rose felt the sudden refreshment. Tinignan niya ang mukha sa salamin.The dark circle around her eyes seemed to appear, making her look like she just had gone from several break-ups. Saka lang pumasok sa sistema niya ang ginawa niya. She just agreed to be someone's baby bearer. Ni hindi niya pa nga nakikita ang mukha ng lalaki, pero nagawa na niyang pumayag.Tonight, magkikita na sila. At sa posibilidad na baka ay nakakatakot ang appearance nito dahil
Rose cannot bear to look straight at him. Ang presensya nito ay naghahatid ng kakaibang sensasyon sa kanya. He's just too much to handle. Ni hindi niya na magawang igalaw kahit dulo ng daliri niya sa sobrang kaba.Mas lalo siyang napahigit ng hininga nang tuluyan na itong makalapit sa kanya.He touched her chin, making her look at him. "Are you really worthy of 30 million?" makahulugang wika nito.Parang naging insulto iyon sa kanya. She must be worth of that huge amount, for god's sake! Napaigtad siya as his fingers tracing down her body. Halos manginig ang buong kalamnan niya nang tumigil ang daliri nito sa kanyang dibdib, right at her nipple! Wala pa naman siyang suot na panloob. Gumawa ito ng maliit na bilog roon na naghahatid ng erotikong klase ng kiliti sa kanya.She bit her lip, hindi niya masisigurong magtatagal siya sa ganoong sitwasyon. Her knees are trembling, parang matutumba na siya."You're hard already just by that." May panunuya sa boses nito. "I wondered how long cou
"Happy Birthday and welcome home, Riel..." halos mangiyak-ngiyak na bungad nila Rose and Sally nang tuluyang makapasok sina Aling Nely at Riel. Marahan siyang naglakad papalapit sa mga ito. Hinagod niya ang mukha ng kapatid. Naiiyak siya habang pinagmamasdan ang mukha nitong bumalik na sa dati. Hindi na rin siya namumutla at nagkaroon na ng laman ang pisngi. Mas gumwapo pa ito."Maligayang pagbabalik, Riel," nakangiting bati niya.Ngumiti rin ito pabalik sa kanya, "Salamat sa sakripisyo niyo, Ate. Kung wala kayo, hindi ako gagaling. Hayaan niyo po, kapag tuluyan na akong gumaling, babawi ako sa kanya--"Hindi na niya pinatapos ang kapatid sa gusto nitong sabihin. "Huwag kang magsalita ng ganyan. Malaking pambawi mo na sa amin ang kalusugan mo. Hindi kami nagpakahirap para lang bumawi ka sa amin. Mamuhay ka ng normal. Magpasalamat tayo sa diyos na binigyan ka niya ng pangalawang buhay. Huwag ka mag-iisip ng ibang bagay. Positive lang dapat, okay?"Kahit kelan, hindi pabigat sa kanya i
Intense kind of silence invaded the whole room. Hindi siya makapagsalita. Habang kumakain siya ay hindi niya mapigilang mailang sa klase ng tingin na ipinukol sa kanya ni Xavion. Napakagat siya sa kanyang labi.Sa suot nito na cowboy outfit ay halatang kagagaling lang nito sa pangangabayo. Mas gumwapo pa ito sa ganoong postura. Hindi niya maikakaila ang bagay na iyon dahil talaga namang napakalakas ng dating nito. Dagdag pa ang kanyang shoulder-length hair na nakatali ngayon. It feels like she's seeing a new version of Mr. Nero."Like what you see, baby?" he teased.Agad siyang napaiwas ng tingin.Gusto niyang tumalon sa bintana pero baka ikamatay niya. Syempre, hindi naman niya talaga gagawin. Napayuko siya sa kahihiyan. Hindi niya man lang namalayan na nakatitig ito sa kanya.Inabot niya ang baso ng tubig pero natigilan siya nang makaramdam siya na parang babaliktad ang sikmura niya. Mabilis siyang napatakbo papunta sa makita niyang pinto at mabu
Malalim na ang gabi at hindi pa rin makatulog ng maayos si Rose. Panay ang paglilipat-lipat niya ng pwesto. Hindi siya mapakali sa kung saan siya babaling.Mag-isa lang siya sa kamang iyon. Halos 11 na ng gabi at walang Xavion na sumulpot. Nagtataka siya. Posible kayang ayaw nito na makatabi siya? Sa bagay, hindi naman nila mahal ang isa't isa pero kailangan nila magtabi sa iisang higaan. Ang awkward nun sa part nila pareho.Nakaramdam siya ng pagkagutom kaya naisipan niyang lumabas muna ng kwarto at maghanap ng pwedeng makain. Patay na ang ilaw sa ibang bahagi ng napakalaking bahay na iyon at tiyak na natutulog na ang lahat ng tao sa kanila. Sa hagdan pa lang ay tumunog na naman ang tiyan."Secret lang natin 'to ha?" nakangiting bulong niya habang hinahaplos ang tiyan niya.Natanaw na niya ang dining area. Sa laki ng bahay na iyon ay nakakapagtakang nasaulo niya agad ang bawat pasilyo. Pero may isang parte ng bahay na ipinagbabawal na puntahan ng kung sino man maliban sa Nero Clan.
Habol ni Rose ang paghinga nang bigla siyang magising mula sa masamang panaginip. Umupo siya mula sa pagkakahiga. Pagkuwan ay niyakap niya ang unan sa kaniyang tabi. Isinubsob niya roon ang kanyang mukha.Nangingilakbot pa rin siya sa kanyang napanaginipan. Nakalaya na raw ang tiyahin niya at ang sumunod na eksena ang mas nagpaluha sa kanya, hawak nito ang kapatid niya. Mas lalo siyang nag-alala sa kapatid niya. Pero imposible namang may magpapiyansa rito dahil wala naman silang ibang kamag-anak. Mariin siyang napapikit. Pagkuwan ay muling nagmulat at huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili. Sinulyapan ang wall clock, alas nuebe na rin pala. Nilingon niya ang bahagi ng kama kung saan huli niyang nasilayan si Xavion, wala na ito.Kumibot ang labi niya nang maalala si Xavion. Sariwa pa rin sa alaala niya ang nangyari sa kanilang dalawa. Hindi siya makapaniwala na nagawa niya ulit ang bagay na 'yon.Ingay ng bumukas na pinto ang nagpabalik sa kanya sa sariling katinuan. Dumag
Marahang ibinaba ni Xavion si Rose sa medyo malilom na pwesto kung saan tanaw ang pinagkakarerahan ng mga magkakaibigan. Hindi lang pala sila ang mga naroon at nailang pa siya nang bumaling sa kanya ang atensyon ng mga ito. Hindi niya mawari kung ano ang klase ng tingin na ipinukol ng mga ito. Pero naiintindihan niya naman iyon dahil bagong salta lang siya sa lugar na iyon, at ang makitang nakasakay siya sa kabayo ni Xavion ay isang bagay na talagang magiging kuryoso ang mga tao.Pinagmasdan niyang magtipon sila Xavion. Dito madalas nagkakatuwaan ang mga ito lalo sa mga ganitong panahon na nasa lugar si Xavion at Nikolas, hindi maiiwasang magkakayayaan.Hindi niya maiwasang mamangha sa kakisigang taglay ni Xavion. Sa suot nitong puting polo na hapit na hapit sa kanyang matipunong pangangatawan. Dumagdag pa ang suot nitong khaki pants na pinaresan ng itim na paddock boots. He's so damn attractive. Hindi na nga rin nakaligtas sa kanya ang klase ng tingin ng mga kababaihang nanonood kasa