Share
GAME FIVE: JEALOUS
Salubong ang mga kilay, higit ni Ryu ang braso ko hanggang sa marating namin ang parking lot kung nasaan ang kotse niya. Sobra akong naiirita lalo pa na ngayon lang siya nagpakita matapos ang limang taon. Pagkatapos ay ganito pa?
"Sabing nasasaktan ako, Ryu, eh!"Nang matauhan, kaagad niyang pinakawalan ang braso ko. Napatingin at napahawak ako roon. Matingkad ang pamumula at ramdam ko ang hapdi sa parte na hinigit niya.Nag-angat ako ng tingin sa kanya at kaagad nahanap ang mga mata niya. His hooded eyes were dark, cold, and in critical. Like I pushed his patience in limit as I saw how his jaws struggled to move for a clench.Sa limang taon na hindi pagkikita, pagti-text, o kahit tawag man lang, haharap siya sa amin---sa akin nang ganito? I guess I should be the one to act like that because in the first place, he never finds a way to communicate me! To ask how am I after leaving me without his words!Nag-alala ako nang sobra sa biglaan nRelated chapters
HER GAME GAME SIX: HARDIN NG EDEN
"Sino ang may gawa noon?" I asked them, almost pleading. Walang nagsalita. Walang umimik. Walang sumagot. Kung kailan naniniwala na ako na baka nga hindi simpleng aksidente lang ang nangyari kina Mommy at Daddy, saka naman sila natameme.Gusto kong pilitin sila. Magmakaawa. Lumuhod. Sabihin lang nila sa akin ang lahat kaso biglang dumating si El Sandra. Sobra siyang galit na inaway sina Ren at Ryu. Ano raw ba ang ginawa nila sa akin at bakit ako lumuluhod?She was too worried about me. She was too angry and argued with Ren and Ryu. She cared for me.Or so I thought."I really don't get why I am freaking here! This is all your fault. Gosh, 'di naman dapat ako kasali rito!" It was Saturday afternoon and the blazing sun above almost burned my skin. The trees around the place were big and towering. And the land was covered with high wild grass. The birds flew as El Sandra screamed. "Gosh! It's too freaking hot! My skin, damn! I forgot to bring my sunblock here!" Hawak ang itak, pawi
HER GAME GAME SEVEN: IN LOVE
Isang malutong na sampal ang sinalubong sa akin ni Tita Ingrid nang umuwi siya ng mansyon. Pinagbuhatan niyang muli ako ng kamay sa pangalawang pagkakataon. Napabaling sa kaliwa ang mukha ko at uminit ang parte kung saan dumapo ang kanyang palad. Hinawakan ko ang pisngi ko, umaasang maibsan ang hapding nararamdaman mula roon."How dare you see that bastard guy again, Akemi? Did you know that his family is a traitor?" she screamed angrily.The tears that I was shedding already pooled in my eyes. Hindi ko alam kung anong pinagsasabi ni Tita Ingrid. Pero kita ko ang matinding galit sa kanyang mukha nang sugurin niya ako sa salas. "Hindi ko po alam ang sinasabi mo, Tita Ingrid." I faced her with full of confusion on my face."Hindi mo alam?" Tita Ingrid laughed, there was sarcasm in her voice. "What is the reason behind why they went abroad? Think of it, Akemi! You're brilliant as your mother, so tell me, what's the reason why they left the country?"Napakurap ako at napailing. Hindi ko
HER GAME GAME EIGHT: IN A RELATIONSHIP
Tumigil ang kotse sa tapat ng isang malaki at matayog na building ng probinsya. Nagkukumaripas na binuksan ni El Sandra ang pinto ng backseat at bumaba, hindi hinintay na pagbuksan pa siya ni Manong Roger. Kaagad niyang hinigit ang braso ko palabas ng kotse hindi pa man ako nakababa nang tuluyan.Papasok sa hotel, hindi niya pa rin binitiwan ang braso ko. Nagrereklamo ako pero hindi niya ako pinapakinggan. Hindi ko alam kung bakit dinala ako ni El Sandra rito. Pero malaki ang kutob ko na may malaking selebrasyon ang nagaganap ngayon sa loob base na rin sa magarang suot niya."Saan ba kasi tayo pupunta, El Sandra? Bakit tayo naririto? Anong gagawin natin diyan sa loob ng hotel?" Kinakabahan na ako habang pilit pinipigilan si El Sandra sa paghila niya sa akin.Tumigil siya at binitiwan ang braso ko, saka naiirita na hinarap ako. Her perfectly shaped brows rose up and she looked at me with disgusts. "Look. I am helping you here, okay? Kaya, please lang, maki-cooperate ka naman!" she fir
HER GAME GAME NINE: ENCHANTED
Nagdaan ang mga araw, naging lihim ang relasyon namin ni Ryu. Bukod sa amin ay wala ng iba pang nakakaalam kahit man ang malalapit naming mga kaibigan. Dahil din sa pagiging lihim ay halos naging patago rin ang mga pagkikita naming dalawa.Gaya ngayon, nakatanggap ako ng isang text message mula sa kanya tungkol sa pagkikita namin mamayang hapon.Ryu:I'm excited to see you, Mademoiselle. See you later! I love you.Magtitipa na sana ako ng reply nang biglang may kumatok sa pinto. Mabilis kong itinago sa loob ng drawer ng night stand ang cellphone.Hindi alam ni Tita Ingrid na gumagamit na ako ng cellphone kahit ilang taon na ang nakalipas. Hindi rin naman nila nakikita ang patago kong paggamit nito. Delikado lalo't hindi ko alam kung pwede na nga ba akong gumamit kahit nasa tamang edad naman na ako. At kahit nakikita ko si El Sandra na mayroon ding sariling cellphone at malaya itong ginagamit kahit sa harap pa mismo ni Tita Ingrid.It was sunny Saturday morning in the month of August.
HER GAME GAME 10: BLEEDING
Is it possible to feel different emotions in one snap of time?Ganoon kasi ang naramdaman ko matapos akong ihatid ni Ryu sa mansyon. Dahil nakatuon sa mga dayuhang emosyon na hatid niya, hindi ko namalayan ang mabilis na pagpatak ng oras kaya inabot kami nang hatinggabi sa Panganiban Coast, nalulunod sa kasiyahan. Ngunit muling nakaahon ako sa saya nang makapasok ako ng mansyon at nanaig naman ang takot."Where have you been at this late night? Ito ba ang itinuturo sa 'yo nitong si Dores? Ang umuwi ng ganitong oras?" With her nude lingerie, Tita Ingrid stood up like a tiger in front of me.Namilog nang husto ang mga mata ko dahil sa pagkagulat nang maabutan sila sa salas. "G-Gising pa po kayong lahat?"Mabilis akong nilapitan ni Yaya Dores at ipinatong ang makapal na sweater sa aking mga balikat. Pero hindi noon nabawasan ang lamig na nararamdaman ko, lito kung dahil ba iyon sa nipis ng suot kong bestida o dahil sa takot para kay Tita Ingrid."I-I will explain myself, Tita Ingrid."
HER GAME GAME ELEVEN: COMEBACK
Sa isang pagkurap ng mga mata, naging malinaw na para sa akin ang lahat. Simula nang maging malapit kami ni Ryu sa isa’t isa. Sa pilit na pakikisama ni El Sandra sa akin. Sa pagkatagpu-tagpo naming tatlo nina Ren. At hanggang sa mangyari ang karumal-dumal na gabing iyon sa akin. Parte ang lahat ng laro ng babaeng iyon.“Miss Lee!” tawag ng isang pamilyar na boses.I looked back to find where the voice came from---and there she was! A familiar woman who always have her eyeglasses with her. Umukit ang ngisi sa aking labi nang makita siya sa dagat ng mga bisita, makilala ang anyo at maging ang umaapaw na strict aura sa kanyang mukha.“Or should I say... Engineer Lee?”Nagsalubong ang mga kilay ko dahil sa sinabi niya. Nang makalapit, agad ko siyang niyakap nang mahigpit, kasabay ng mga mahihinang halakhak. “Ikaw naman po, Miss Aguirre. Ikaw na ikaw pa rin po talaga!”Wearing a green bandeau dress, Miss Aguirre looked elegant. She’s the CEO of the Western Eagle for the past twenty long
HER GAME GAME TWELVE: REUNITED
Napataas ang kilay ko at napahalakhak nang malakas sa tanong niyang iyon. “Are you kidding me, Engineer Dela Costa? Ako? Magseselos? For what?”Napaawang ang labi niya nang magtagal ang pagtawa ko. Hindi ko kasi maisip kung saan niya ba iyon napulot para sabihin na nagseselos ako. After what happened between us, iisipin niyang mahal ko pa rin siya? Na may special na puwang pa rin siya sa puso ko? Is he kidding me?“Your actions,” he mouthed. “You say actions speak louder than words.”Napahalakhak muli ako sa lupet ng logic niya. “Yes. So, ano 'tong pinagsasabi mo?”“Naisip ko lang na baka, ahm, nagseselos ka dahil galit ka---”I tsked. “Iba rin 'yang kompiyansa mo sa sarili mo, 'no? Your bad. Don’t assume that I am still into you, Engineer Dela Costa, because I’m not!”I held my breath to stop me from laughing. Sumusobra na siya sa kaadikan niya.Naiiling na tinanaw ko ulit ang spot ni Ren sa stage. Wala na siya roon at ibang miyembro na ang kumakanta. The gray-haired mestizo man
HER GAME GAME THIRTEEN: PLAN
“Anong susunod mong plano ngayon?” It was one frigid morning in December, but the incident happened last night was like the hottest summer of this year. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang isang Rose Buenaventura, the heiress of Buenaventura Mining Corp., died last night at the party. Umabot iyon hanggang Manila kaya heto’t ang aga-agang nag-video call nitong si Michaela para sumagap ng balita.“Well. Tuloy pa rin ang plano. Ngayon pa ba ako aatras kung umaayon na sa akin ang lahat?”Hanggang ngayon, hindi pa rin matukoy kung ano ba talaga ang nangyari kay Rose. Pero base sa paunang investigation ng mga awtoridad, hinala nila na isang simpleng aksidente lang ang nangyari. Dahil sa amoy alak si Rose, baka raw nalaglag siya sa ikalawang palapag dahil sa sobrang kalasingan.But, I doubt it! Hindi iyon simpleng aksidente lang. Sinadya iyon. And I was very sure of that.“Okay.” Michaela just shrugged like it wasn’t a big deal for her. “Eh, ano naman 'yung feeling na nagsayaw kayo m
Latest chapter
