Share

Chapter 5

last update Last Updated: 2024-04-18 08:17:07

Chapter 5

"Let's go," aya ko kay Jaric.

Mabilis kaming pumuwesto sa harapan ni Canna. Kahit hindi ako ang ikakasal nakaramdam ako ng kaba. Lumunok ako at nagsimulang lumakad.

Sa sulok ng mga mata ko may napansin akong lalaking nakatingin sa akin. Biglang tumayo ang balahibo ko, sigurado akong hindi dahil sa takot.

Nag-angat ako ng tingin kung saan nakatayo ang lalaki. I was right, nakatitig nga ito sa akin. Kumunot ang noo ko. The man looked familiar. Saan ko ba 'to nakita?

Kahit distansya ang pagitan namin ay kita ko ang galit sa mukha nito habang nakatitig sa akin.

"Are you okay?" tanong ni Jaric.

"Y-yeah. Uh... Jaric, do you know him?" tinuro ko ang lalaki.

"Who?" sinundan ng mga mata niya kung saan ako nakatingin.

Ngunit hindi niya nakita ang mukha nito dahil natabunan ito ng dalawang lalaki na lumapit dito.

"Saan ba diyan ang tinutukoy mo?"

Umiling ako. "Forget it."

Nang makarating ako sa upuan na hinanda para sa amin, napahinga ako ng malalim.

Tumugtog ang music nang pumasok ang bride. Naging emotional si Rye nang makita si Canna.

Alam kong maganda siya. But right now she's extraordinary beautiful!

"God! Just look at then in smiles, hindi na ako makapaghintay na ikasal," Lowie squeal as we watch the couple kiss after exchange of ring.

Naiiling na nakisali ako sa mga pumalakpak.

Pagkatapos ng kasal. Tinawag kami para sa pictures. Gusto kong kausapin si Canna pero hindi magawa dahil maraming kumakausap dito.

I sighed and sit down.

"I'm hungry, baby, let's go eat something," rinig kong sabi ni Lowie sa kanyang boyfriend.

Tumayo ang dalawa at iniwan akong mag-isa. Sinubukang hanapin ng mga mata ko si Ireem ngunit hindi ko makita. Saang lupalop na naman kaya nagpunta ang babaeng 'yon?

"May hinahanap ka ba?" Eleur asked, standing in front of me with his hand folded on his chest.

Eleur Rosales was my friend ironically. Kaklase ko siya at si Rye noong high school kami. We hated each others gut. Walang araw na hindi kami nagtatalo kahit pa sa kaunting bagay. I hated him, because he's too proud and bossy. Akala niya siguro katulad ako sa mga babaeng madali niyang napapaamo.

I admit I was boring, I prefer baking than anything else, kaya siguro 'yon ang dahilan kung bakit nanatili akong single hanggang ngayon. Pero mas mabuti na rin 'yon dahil hindi ako nawawalan ng oras sa anak ko.

"Ano naman ang pakialam mo?" masungit na sabi ko.

He chuckled. "I can help you."

Dumaan ang roaming waiter at umabot ng dalawang goblet si Eleur. Inabot nito ang isa sa akin kaya tinaasan ko ito ng kilay.

"Come on, Thara. Kahit ngayon lang. H'wag mo akong pagsungitan."

Napabuga ako ng hangin bago tinanggap ang goblet.

"Jaric is already married," he said.

Umangat ang kilay ko dito. Ano bang gusto nitong iparating?

"I know he's married. Sinabi niya sa akin," malamig kong sabi.

He shrugged. "Just trying to warn you, so that you'll not fall in to trap."

Napairap ako. Kailan pa ito nagkaroon ng pakialam?

Sa halip na patulan ito. My eyes searched for Ireem, ngunit iba ang nahagip ng mata ko. At dahil ilang dipa lamang ang layo nito sa kinatatayuan namin ni Eleur. Kitang-kita ko kung paano dumilim ang mga mata nito sa pagkatitig sa akin lalo na kay Eleur.

Bigla akong nakaramdam ng kakaiba. Naapektuhan ako sa tingin niya. At may hinala akong sinusundan nito ang bawat kilos ko.

Kumunot ang noo ko nang may magandang babaeng lumapit dito. She looks at him with tenderness.

Iniwas ang tingin dito at inisang lagok ko ang laman ng hawak kong goblet.

"Saan ka pupunta?" tanong ni Eleur nang magsimula na akong lumakad paalis.

"Uuwi na."

"Wait, Thara..."

Hindi ko na ito pinansin patuloy ako sa paglalakad papalayo dito.

Dumaan ako sa mga tao habang hinahanap si Lowie at Ireem. Gusto ko ng umuwi. It was almost one o'clock in the morning.

Nasa labas na ako at patungo sa lanai. Akala ko makikita ko ang isa sa kanila dito pero walang tao kahit ni isa. Lumakad ako sa kabilang entrance door para pumasok ulit sa loob.

Sinalubong ako ni Shannon nang makita niya ako at pinakilala ako sa kasamang niyang lalaki. A man in his early forties.

"Thara..." hinila niya ako papalapit sa kanya. "I want you to meet Governor Rodriguez."

Agad na naglahad ng kamay ang Governor. Hindi ko ito tinanggap. Nang mapansin 'yon ni Shannon. Bumulong siya sa akin.

"Be a good girl, Thara. H'wag mo akong ipahiya."

Huminga ako nang malalim bago tinanggap ang kamay ng Governor.

"Tama nga ang sinabi mo, hija. Napakagandang dalaga nitong pinsan mo."

I smiled obligingly. Marahang hinila ko ang kamay dito nang mapansing walang balak bitiwan nito ang kamay ko.

"It's a pleasure meeting you, Gov," sabi ko.

I heard he's one of the wealthiest in the country and no one knows his net worth but that isn't my busines.

Saglit na nagpaalam si Shannon dahil may kakausapin siyang kakilala.

Dumaan ang roaming waiter malapit sa amin. Kumuha ng dalawang goblet si Governor at inabot sa akin ang isa. Nag-aalangan akong kunin 'yon. Hindi ko gustong malasing ngayong gabi ngunit hindi ko pwedeng tanggihan ang Governor.

I took a little sip from my glass. Habang nagkukwento ang Governor, I was bored but managed to show it. Matindi ang pagpigil ko na hindi humikab. Puro pagyayabang lamang sa mga ari-arian ang sinabi nito kaya mas lalo akong inaantok.

Nang makita nitong wala ng laman ang goblet ko ay umalis ito at kumuha ng panibago.

Sinundan ko ito ng tingin at nakita kong nilapitan nito si Shannon. Kumunot ang noo ko nang ilapit nito ang bibig sa tenga ng pinsan ko. Bakit kailangan magbulungan? Kahit naman mapalakas ang boses nila walang makakarinig dahil maingay ang paligid.

Lumingon si Shannon sa akin at bahagyang nagulat nang makitang nakatingin ako sa kanila. Mukhang hindi niya inasahan 'yon. Isang alanganing ngiti ang ibinigay nito sa akin.

Hindi ako makangiti pabalik. Para may kung anong umahon sa dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit.

"You're not enjoying, hija. Nakikita kong gusto mo nang umalis," nakangiting sabi ng Governor na hindi ko namalayang nakatayo na sa harapan ko.

"I'm sorry, medyo inaantok na ako," nahihiyang pag-amin ko.

Natawa ito. "I think you need more glass of champagne."

"I had two shots already, Gov."

"Wala namang pinagkaiba kung iinom ka pa ng isang shot, Thara," he urged.

Napilitan akong tanggapin ang goblet at dinala sa aking bibig. Sumimsim ako ng kaunti, at bago ko pa maibaba may lumapit ng mag-asawang kakilala ng Governor.

Napunta ang atensyon nito sa dalawa kaya kinuha ko ang pagkakataong 'yon para itapon ang ibang laman ng goblet sa ilalim ng mesang nasa tabi ko.

Lumipas ang ilang sandali umalis din ang mag-asawa. I covered my mouth with my hand and yawned. Mas lumala yata ang antok ko ngayon.

"Sleepy?" nakangiting tanong ng Governor.

Tumango ako biglang sagot.

"No problem, darling. Maraming available na suite sa hotel na ito. Maaaring kitang samahan papunta doon."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 6

    Chapter 6 Suite? Gumapang ang kaba sa aking dibdib. Nangyari na ang ganito sa akin six years na ang nakalipas. Graduation namin sa college kaya nagkayayaan kaming mag-bar. Nag-offer si Shannon na ihahatid ako sa guest room nang makitang inaantok. Sinama niya ang kaibigang lalaki para may umalalay sa akin. Doon ko lamang napagtanto na may inilagay sa inumin ko kaya hindi ko maintindihan ang katawan ko. Sobrang init. Dahil do'n may nangyari sa amin ni Zenn. Wala akong ibang masisi dahil wala akong ideya kung sino ang naglagay niyon sa inumin ko. And now it was happening again. Pinipilit kong labanan ang antok. Nagtaka ako dahil sobrang antok na ang nararamdaman ko. Bakit inaantok ako ng ganito? Biglang nanlaki ang mga mata ko. Paano kung nilagyan ng pagpatulog ang goblet na ininom ko? "Hija, kaya mo pa bang maglakad?" Umatras ako nang hawakan nito ang braso ko. "N-no! Hindi ako s-sasama," I said, panic rose in my throat. My eyes searched for Shannon. Ngunit wala na ito

    Last Updated : 2024-04-19
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 7

    Chapter 7 “Wait,” pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. Siya ang inutusan ni Rozen na mag-asikaso sa akin. Huminto ang babae malapit sa pintuan at humarap sa akin. I could see that she felt very bad for me. “May iba pa ba kayong ipag-uutos, Senyorita?” magalang niyang tanong. “My name is Thara, at gusto ko ‘yon ang itawag mo sa akin,” I told her. Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang o dalawang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. “Where are we, anyway?” “Nasa Isla Mémoire tayo, Ms. Thara.” Isla Mémoire. It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na ‘to dati. “Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na ‘to,” aniya na para bang nababasa ang katanungan sa aking isip. Nagulat ako sa nalaman. Ito ang Isla na binili ng ama ni Rozen para sa kanyang ina. Pero bakit dito ako dinala ni Rozen? “May iba pa po ba kayong kailangan?” maingat na tanong ni Dana. “Yes, kailangan ko nang phone.” Umiling si Dana. “Pasensya na, Ms. Thara. Hind

    Last Updated : 2024-07-04
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 8

    Chapter 8 I ran my hands up and down my arm, trying to keep myself warm. Kung ano man ang pinaplano ng lalaking 'yon. Nararamdaman kong hindi maganda ang balak niya sa akin. Napahinto ako nang biglang tumunog ang tiyan ko. Tears of frustration and hunger pooled in my eyes. Mag-iisang araw na akong walang kain! “Please, not now! Kailangan ko munang makalabas dito bago kumain.” Problemadong napahawak ako sa akin tiyan. “Why are you talking to yourself?" Halos mapatalon ako nang magsalita siya sa likuran ko. “Ano ba! Nakakagulat ka naman!” singhal ko. Sa sobrang pokus ko sa pag-iisip, hindi ko napansin ang paglabas niya. He looked quite different from earlier. Medyo basa ang kanyang buhok. He looked really hot, I could feel my stomach jumping and my pulse raising with awareness. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya. “Why do you always have to yell? Naririnig naman kita.” He moved to another corner of the room. Binawi ko ang tingin sa lalaki at tinuon ang tingin sa labas ng binta

    Last Updated : 2024-07-04
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 9

    Chapter 9 "Thanks, Dana. Pakiramdam ko nasa bahay ako dahil sa mga lutong hinanda ninyo,” sabi ko sa babae pagkatapos kong kumain. All she did was chuckle and told other maids to clear the table. Tumayo naman ako at lumabas ng dining room. This house was really huge. Kahit yata maliliit na bagay na nandito ay malalaki na sa paningin ko. Hindi ko maiwasang mailang habang nakaupo sa sofa ng malawak na living room. Everything was intimidating, guards and workers here just stole glances at me. Naisipan kong bumalik na lang sa kwarto. Alam kong hindi ko na kailangang makipagtalo pa kay Mr. Montefiore. Ang tumakas sa mansyon ay hindi madali, that was why I had my bath in his heaven like bathtub and changed into clean clothes. Halos umabot ng isang oras ang itinagal ko sa loob ng banyo. Kagabi pa ako hindi nakapaglinis pakiramdam ko ang dumi ko na. Tinignan ko muna ang sarili sa salamin bago lumabas ng walk in closet. Nang lumabas ako sa silid. Wala ng bantay kaya malaya akong nag

    Last Updated : 2024-07-11
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 10

    Chapter 10 Kaagad akong naghanap ng tuwalya pagkapasok ko ng silid. Gusto kong maglinis ng katawan. Nang makahanap ko ang tuwalya sa cabinet, dumeretso ako sa banyo. Habang naliligo, narinig ko ang pagbukas ng pinto sa labas. Naisip ko si Rozen, mukhang nakauwi na yata. Bahagyang akong napaigtad nang may kumatok sa pinto ng banyo. “Ano po ba ang gusto niyong isuot, Ma'am? Ihahanda ko po para sa inyo.” Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ang boses ng babae sa labas ng pinto. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at lumabas. Ngumiti ang babae nang makita ako. “Kailangan ko ng komportableng damit,” sabi ko. “Okay!” She takes my hand and leads me to a walk-in closet. Inaasahan ko nang malaki itong closet ngunit hindi ko pa rin maiwasang humanga. I noticed it's divided into two parts, one part filled with men's clothes and the other part filled with women's clothes. I scoffed mentally. Of course he'll have women's clothes in his closet... After all, he looks like a play

    Last Updated : 2025-03-29
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 11

    Chapter 11 “Ma’am, saan kayo pupunta?” Kaagad akong hinarang ng guard pagbukas ko ng pinto. “G-gusto kong bumaba ng kusina, nagugutom ako…” pagsisinungaling ko at mabilis na itinago sa likuran ang hawak na susi. Tinignan ng guard ang kanyang kasamang na abala sa paglalaro nang sa phone nito. “Anong gagawin natin, Jasen?” Nag-angat ng tingin ang nagngangalang Jasen. Nang dumapo ang tingin sa akin, umayos siya nang tayo at itinago ang phone sa bulsa Habang naghihintay ng sagot, pasimple kong nilingon ang pintuan ng banyo. Hindi pa rin siya tapos. Ngunit hindi ko maiwasang kabahan, kung hindi ko malulusutan agad ang dalawang bantay, siguradong maabutan ako ni Mr. Montefiore. “Hindi ka namin maaaring payagan, ma’am. Kailangang ipaalam namin kay Boss na lalabas kayo,” sagot ni Jasen. Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano? Bakit kailangan niya pang malaman? Kakain lang naman ako.” “Ma’am, sumusunod lang kami sa utos,” sabi ng kasama ni Jasen. He looked serious now. Humak

    Last Updated : 2025-04-01
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 12

    Chapter 12Maghahating-gabi na nang bumalik sa silid si Rozen kagabi. Kung saan man siya galing ay hindi ko alam. Nagkunwari akong tulog, at tahimik na pinakinggan ang kilos niya. Nang hindi makatiis, dumilat ako at tinignan siya. Mula sa bintana, natanaw ko siyang nakatitig sa madilim na karagatan. Kumunot ang noo ko nang mapansing may suot na siyang damit. Saan naman kaya siya kumuha niyon? Pinagmasdan ko siya. Mukhang malalim ang kanyang iniisip. Pero umaasang akong tungkol ‘yon sa pagbalik niya sa akin sa El Allegres. Dalawang araw na simula nang mawala ako, sigurado akong alalang-alala na ngayon ang mga pinsan ko.Makalipas ang ilang sandali lumakad siya papalapit sa kama. Agad na sumikdo ang dibdib ko. Akala ko tatabi siya pero nagkamali ako. Naglatag siya ng kumot sa sahig at kinuha ang unan na inilagay ko sa gitna ng kama. Kalahating oras ang hinintay bago siya nakatulog. Ang sinabi ni Rozen sa akin nang magkasagutan kami ay nanatiling laman ng utak ko. Anong karapatang niy

    Last Updated : 2025-04-21
  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Prologue

    Prologue Humigpit ang pagkakahawak hawak ko sa buhok nito. His desperate kiss is making me crave for more. Mas lalong umiinit ang katawan ko. Hindi ko maipaliwanag kung bakit gano'n ang naramdaman ko ngayon. “Don't move, baby.” Ipinalibot nito ang braso sa aking balakang nang subukan kong gumalaw. Nakikiliti ako sa mga halik nito sa aking hita. Kinagat ko ang labi upang pigilan ang ingay na lumalabas sa aking bibig. Suddenly, he stops kissing my thighs and shove his warm tongue in my opening. “W-what are you... Uh!” I gasped in pleasure. Ang mainit na dila nito ay sinusundot-sundot ang butil ko, sending into my body a pack of desire I didn't know was buried within me. Nakahiga ako sa malapad at malambot na kama. Hindi ko alam kung paano kami nakarating dito. At wala rin akong ideya kung saan ako dinala ng lalaki. Madilim ang silid at tanging ilaw lamang na nakikita ko ay ang liwanag na nagmumula sa buwan. “Ummm… p-please…” I begged him. Nawawala na ako sa tamang hu

    Last Updated : 2024-04-08

Latest chapter

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 12

    Chapter 12Maghahating-gabi na nang bumalik sa silid si Rozen kagabi. Kung saan man siya galing ay hindi ko alam. Nagkunwari akong tulog, at tahimik na pinakinggan ang kilos niya. Nang hindi makatiis, dumilat ako at tinignan siya. Mula sa bintana, natanaw ko siyang nakatitig sa madilim na karagatan. Kumunot ang noo ko nang mapansing may suot na siyang damit. Saan naman kaya siya kumuha niyon? Pinagmasdan ko siya. Mukhang malalim ang kanyang iniisip. Pero umaasang akong tungkol ‘yon sa pagbalik niya sa akin sa El Allegres. Dalawang araw na simula nang mawala ako, sigurado akong alalang-alala na ngayon ang mga pinsan ko.Makalipas ang ilang sandali lumakad siya papalapit sa kama. Agad na sumikdo ang dibdib ko. Akala ko tatabi siya pero nagkamali ako. Naglatag siya ng kumot sa sahig at kinuha ang unan na inilagay ko sa gitna ng kama. Kalahating oras ang hinintay bago siya nakatulog. Ang sinabi ni Rozen sa akin nang magkasagutan kami ay nanatiling laman ng utak ko. Anong karapatang niy

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 11

    Chapter 11 “Ma’am, saan kayo pupunta?” Kaagad akong hinarang ng guard pagbukas ko ng pinto. “G-gusto kong bumaba ng kusina, nagugutom ako…” pagsisinungaling ko at mabilis na itinago sa likuran ang hawak na susi. Tinignan ng guard ang kanyang kasamang na abala sa paglalaro nang sa phone nito. “Anong gagawin natin, Jasen?” Nag-angat ng tingin ang nagngangalang Jasen. Nang dumapo ang tingin sa akin, umayos siya nang tayo at itinago ang phone sa bulsa Habang naghihintay ng sagot, pasimple kong nilingon ang pintuan ng banyo. Hindi pa rin siya tapos. Ngunit hindi ko maiwasang kabahan, kung hindi ko malulusutan agad ang dalawang bantay, siguradong maabutan ako ni Mr. Montefiore. “Hindi ka namin maaaring payagan, ma’am. Kailangang ipaalam namin kay Boss na lalabas kayo,” sagot ni Jasen. Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano? Bakit kailangan niya pang malaman? Kakain lang naman ako.” “Ma’am, sumusunod lang kami sa utos,” sabi ng kasama ni Jasen. He looked serious now. Humak

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 10

    Chapter 10 Kaagad akong naghanap ng tuwalya pagkapasok ko ng silid. Gusto kong maglinis ng katawan. Nang makahanap ko ang tuwalya sa cabinet, dumeretso ako sa banyo. Habang naliligo, narinig ko ang pagbukas ng pinto sa labas. Naisip ko si Rozen, mukhang nakauwi na yata. Bahagyang akong napaigtad nang may kumatok sa pinto ng banyo. “Ano po ba ang gusto niyong isuot, Ma'am? Ihahanda ko po para sa inyo.” Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ang boses ng babae sa labas ng pinto. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at lumabas. Ngumiti ang babae nang makita ako. “Kailangan ko ng komportableng damit,” sabi ko. “Okay!” She takes my hand and leads me to a walk-in closet. Inaasahan ko nang malaki itong closet ngunit hindi ko pa rin maiwasang humanga. I noticed it's divided into two parts, one part filled with men's clothes and the other part filled with women's clothes. I scoffed mentally. Of course he'll have women's clothes in his closet... After all, he looks like a play

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 9

    Chapter 9 "Thanks, Dana. Pakiramdam ko nasa bahay ako dahil sa mga lutong hinanda ninyo,” sabi ko sa babae pagkatapos kong kumain. All she did was chuckle and told other maids to clear the table. Tumayo naman ako at lumabas ng dining room. This house was really huge. Kahit yata maliliit na bagay na nandito ay malalaki na sa paningin ko. Hindi ko maiwasang mailang habang nakaupo sa sofa ng malawak na living room. Everything was intimidating, guards and workers here just stole glances at me. Naisipan kong bumalik na lang sa kwarto. Alam kong hindi ko na kailangang makipagtalo pa kay Mr. Montefiore. Ang tumakas sa mansyon ay hindi madali, that was why I had my bath in his heaven like bathtub and changed into clean clothes. Halos umabot ng isang oras ang itinagal ko sa loob ng banyo. Kagabi pa ako hindi nakapaglinis pakiramdam ko ang dumi ko na. Tinignan ko muna ang sarili sa salamin bago lumabas ng walk in closet. Nang lumabas ako sa silid. Wala ng bantay kaya malaya akong nag

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 8

    Chapter 8 I ran my hands up and down my arm, trying to keep myself warm. Kung ano man ang pinaplano ng lalaking 'yon. Nararamdaman kong hindi maganda ang balak niya sa akin. Napahinto ako nang biglang tumunog ang tiyan ko. Tears of frustration and hunger pooled in my eyes. Mag-iisang araw na akong walang kain! “Please, not now! Kailangan ko munang makalabas dito bago kumain.” Problemadong napahawak ako sa akin tiyan. “Why are you talking to yourself?" Halos mapatalon ako nang magsalita siya sa likuran ko. “Ano ba! Nakakagulat ka naman!” singhal ko. Sa sobrang pokus ko sa pag-iisip, hindi ko napansin ang paglabas niya. He looked quite different from earlier. Medyo basa ang kanyang buhok. He looked really hot, I could feel my stomach jumping and my pulse raising with awareness. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya. “Why do you always have to yell? Naririnig naman kita.” He moved to another corner of the room. Binawi ko ang tingin sa lalaki at tinuon ang tingin sa labas ng binta

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 7

    Chapter 7 “Wait,” pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. Siya ang inutusan ni Rozen na mag-asikaso sa akin. Huminto ang babae malapit sa pintuan at humarap sa akin. I could see that she felt very bad for me. “May iba pa ba kayong ipag-uutos, Senyorita?” magalang niyang tanong. “My name is Thara, at gusto ko ‘yon ang itawag mo sa akin,” I told her. Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang o dalawang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. “Where are we, anyway?” “Nasa Isla Mémoire tayo, Ms. Thara.” Isla Mémoire. It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na ‘to dati. “Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na ‘to,” aniya na para bang nababasa ang katanungan sa aking isip. Nagulat ako sa nalaman. Ito ang Isla na binili ng ama ni Rozen para sa kanyang ina. Pero bakit dito ako dinala ni Rozen? “May iba pa po ba kayong kailangan?” maingat na tanong ni Dana. “Yes, kailangan ko nang phone.” Umiling si Dana. “Pasensya na, Ms. Thara. Hind

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 6

    Chapter 6 Suite? Gumapang ang kaba sa aking dibdib. Nangyari na ang ganito sa akin six years na ang nakalipas. Graduation namin sa college kaya nagkayayaan kaming mag-bar. Nag-offer si Shannon na ihahatid ako sa guest room nang makitang inaantok. Sinama niya ang kaibigang lalaki para may umalalay sa akin. Doon ko lamang napagtanto na may inilagay sa inumin ko kaya hindi ko maintindihan ang katawan ko. Sobrang init. Dahil do'n may nangyari sa amin ni Zenn. Wala akong ibang masisi dahil wala akong ideya kung sino ang naglagay niyon sa inumin ko. And now it was happening again. Pinipilit kong labanan ang antok. Nagtaka ako dahil sobrang antok na ang nararamdaman ko. Bakit inaantok ako ng ganito? Biglang nanlaki ang mga mata ko. Paano kung nilagyan ng pagpatulog ang goblet na ininom ko? "Hija, kaya mo pa bang maglakad?" Umatras ako nang hawakan nito ang braso ko. "N-no! Hindi ako s-sasama," I said, panic rose in my throat. My eyes searched for Shannon. Ngunit wala na ito

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 5

    Chapter 5 "Let's go," aya ko kay Jaric. Mabilis kaming pumuwesto sa harapan ni Canna. Kahit hindi ako ang ikakasal nakaramdam ako ng kaba. Lumunok ako at nagsimulang lumakad. Sa sulok ng mga mata ko may napansin akong lalaking nakatingin sa akin. Biglang tumayo ang balahibo ko, sigurado akong hindi dahil sa takot. Nag-angat ako ng tingin kung saan nakatayo ang lalaki. I was right, nakatitig nga ito sa akin. Kumunot ang noo ko. The man looked familiar. Saan ko ba 'to nakita? Kahit distansya ang pagitan namin ay kita ko ang galit sa mukha nito habang nakatitig sa akin. "Are you okay?" tanong ni Jaric. "Y-yeah. Uh... Jaric, do you know him?" tinuro ko ang lalaki. "Who?" sinundan ng mga mata niya kung saan ako nakatingin. Ngunit hindi niya nakita ang mukha nito dahil natabunan ito ng dalawang lalaki na lumapit dito. "Saan ba diyan ang tinutukoy mo?" Umiling ako. "Forget it." Nang makarating ako sa upuan na hinanda para sa amin, napahinga ako ng malalim. Tumugtog

  • HIDING THE MONTEFIORE'S HEIR    Chapter 4

    Chapter 4 Soon, she entered the car and drove off with my son waving at me till the car disappeared out of sight. Para akong nawalan ng ganang pumunta sa restaurant. Napabuntong-hininga ako bago pumasok sa bahay. Nilibot ko ang tingin sa loob, mag-isa na lang ako. Kaaalis pa lang nang anak ko pero nami-miss ko na agad, two weeks ain’t a joke. Naging matamlay ang kilos ko hanggang sa pumasok ako sa restaurant. Kagaya nang dati, puno na naman ang restaurant. Lahat kami ay abala sa mga customers. When I finally had a little time to rest, pabagsak akong naupo sa bakanteng upuan. Nakakapagod ngunit masaya naman sa pakiramdam na makikitang naging successful ang restaurant ko. Nang tumunog ang phone ko mabilis kong kinuha ‘yon sa bulsa ko, at nang makita kung sino ang tumatawag agad akong napangiti. My sweetie calling me! Without any hesitation, I picked it up. It was a video call and Keiran’s face popped up on the screen immediately. “Mommy!” matinis na bungad niya. Kumakaway ang ma

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status