A Deal with the Devil: My Mafia Husband

Dala ko ang isang basket ng gourmet lunch na espesyal kong pina-deliver mula sa paboritong five-star restaurant ni James. Ilang linggo na lang at magiging Mrs. Coleen Martinez na ako—ang fiancée ng isa sa pinakabatang CEO sa bansa. Lahat ng babae nangangarap ng ganitong buhay: a successful, well-respected fiancé, a dream wedding, and a future secured with wealth and power. Pero sa lahat ng meron ako, isa lang ang pinakaimportante—si James mismo.I stepped into the pristine, high-rise building of Martinez Global Enterprises, my designer heels clicking softly against the marble floors. Lahat ng empleyado ay bumabati sa akin habang dumadaan, their eyes filled with admiration and a tinge of envy. I was used to it. After all, I wasn’t just any woman—I was the soon-to-be wife of James Martinez, the most sought-after bachelor in the country.Sa isang eleganteng kilos, pinihit ko ang door handle at marahang binuksan ang pinto. Para akong binuhosan ng malamig na tubig nang makita ang lalaking i

“Marry me.”Halos malaglag ang hawak kong wine glass sa narinig kong mga salita mula kay Gregory. Nasa harapan ko siya ngayon, nakasandal sa mamahaling leather chair, hawak ang isang baso ng whiskey habang hindi inaalis ang titig niya sa akin.Nasa isang private lounge kami ng isang five-star hotel—hindi ko alam kung paano ako napunta rito, pero isang tawag lang mula sa kanya kanina, at ngayon, nasa harapan ko na siya muli.Nag-angat ako ng tingin, sinusubukang basahin ang mga intensyon niya, pero tulad ng dati, isang misteryo pa rin ang kanyang mukha.“Excuse me?” inis kong tanong.Umangat ang sulok ng kanyang labi sa isang mapanganib na ngiti. “Narinig mo ako, Coleen.”Napabuntong-hininga ako, pinilit panatilihing kalmado ang sarili. “Gregory, hindi ko alam kung anong laro ang nilalaro mo, pero hindi ako interesado.”I thought I was done with him. Akala ko, pagkatapos ng gabing iyon, magiging isang alaala na lang siya—isang pagkakamaling hindi ko na uulitin. Pero ngayon, he’s back, a

Pagmulat ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kirot sa aking katawan—isang paalala ng gabing puno ng init, galit, at kawalan ng kontrol. Napakagat ako sa labi, pinipigilan ang sarili na damhin ang bawat sakit at hapdi na iniwan ni Gregory sa akin.Ang silid ay tahimik, maliban sa marahang tunog ng hangin na pumapasok mula sa bintanang bahagyang nakabukas. Sa loob ng ilang segundo, pinilit kong iproseso ang lahat ng nangyari. Ang kasal. Ang mga pangyayari kagabi. Ang halik, ang kanyang mapang-angking mga kamay, at ang paraan ng pagtrato niya sa akin na parang isang pag-aari lamang—hindi isang tunay na asawa.Tumayo ako, pilit na inaayos ang gusot na kobrekama at ang sariling emosyon. Ngunit isang bagay ang agad na nakakuha ng aking pansin.Isang maliit na papel ang nakapatong sa nightstand sa tabi ng kama.Agad akong kinabahan.Nang basahin ko ang sulat, bumigat ang dibdib ko.“Huwag kang umasa ng masyado, Mrs. Alvarez. Ang pagiging asawa ko ay hindi isang pribilehiyo—isa itong kap

Madilim na ang langit nang marinig ko ang pagbukas ng gate. Sa likod ng mga kurtina, lihim akong sumilip mula sa bintana ng sala. Tila ba sinadya ng gabi na magsilbing saksi sa panibagong sakit na ipapalasap sa akin ni Gregory.And there he was. Tall, composed, arrogant as ever. But he wasn't alone.Nakapulupot sa braso niya ang isang babae—maputi, sexy, halos wala nang saplot. Halos masubsob ito sa kanyang leeg habang magkahinang ang kanilang mga labi. Walang pakundangan. Walang hiya.Hindi ko napigilang mapaatras mula sa bintana. Kumakabog ang dibdib ko, hindi dahil sa selos—dahil sa isang bagay na mas masakit. Pagkabigo.So this is what my marriage has come to.Hindi pa man niya tuluyang nasisira ang mundo ko, sinisigurado niyang dudurugin niya ito ng buo.Mabilis kong pinunasan ang mga luhang ayaw tumigil sa pagtulo. Naramdaman kong nanginginig ang kamay ko, pero pinilit kong lakasan ang loob ko. I won't let him humiliate me like this in my own cage—our so-called home.Pagkarinig k