CHAPTER 6

  Walang choice si Penelope kundi ang bumaba na. Wala naman kasi talaga siyang naiwan sa loob ng sasakyan. Wala siyang kahit na anong gamit na dala kundi ang wallet, cellphone, at ang maliit na kahon kung saan nakalagay ang damit ni baby Elijah.

  Ang sabi ni Aleksander ay hindi niya kailangang alalahanin ang tungkol sa mga damit at iba pa niyang kailangan dahil ibibigay niya iyon.

  Aleksander walked to the main door, at muling nilingon si Penelope. Nagsalubong ang mga kilay niya ng hindi ito sumunod sa kanya at sa halip ay nakatayo lang doon sa driveway at palingalinga.

  'Did she change her mind?' Iyon ang kaagad na naisip ni Aleksander. Ikinuyom niya ang kamao. Ito na nga ba ang sinasabi niya. Padalos-dalos ang babae sa desisyon at ngayon ay nagbago na ang isip.

  Lalapitan na sana ni Aleksander si Penelope para komprontahin when the car tailing them finally caught up.

  Excited na tumakbo si Penelope para buksan ang pinto ng sasakyan. Gusto sana niyang buhatin ang isa sa mga kambal, pero mahimbing na natutulog sila baby Lucian at baby Lucia sa baby carrier basket.

  "Let's go." Muling tinawag ni Aleksander si Penelope. His voice is softer than earlier. He felt guilty thinking she's planning to run away when she's only excited and waiting for the twin's car to catch up.

  Lumapit si Penelope sa ama ng kambal at sumabay ng lakad dito. They walked towards the main door, nang bigla nalang itong bumukas.

  "Aleksander, bakit hindi ka nagpasabi na ngayon pala ang uwi mo? If I had known, nawelcome ka sana namin ng maayos." A woman came running to greet Aleksander.

  "That's unnecessary, Fiona." Bumalik nanaman ang lamig sa boses ni Aleksander na para bang naaalibadbaran.

  "Halos isang buwan kang nawala. Of course it's necessary." Sagot nito. Lumipat ang tingin ni Fiona kay Penelope, at agad na nagsalubong ang mga kilay nito. "May bisita ka pala." Sabi nito matapos ibalik ang atensyon sa lalaking kaharap.

  "Prepare a room for her. Dito na sya titira para alagaan ang mga anak ko. Make sure she'll be comfortable because she's still recovering from an injury." He instructed Fiona. "If you need anything, sabihin mo lang sa kanya. She's the butler that manages my household." Baling naman niya kay Penelope.

  Tumango si Penelope bilang sagot.

  Matapos niyang tumango ay sakto namang may tumawag sa cellphone ni Aleksander. "I have to get this. Pumasok ka na at magpahinga sa kwarto mo." Maiksing paalam nito bago iniwan siya kay Fiona.

  Nang makaalis na si Aleksander ay mas lalong naramdaman ni Penelope ang hostility ni Fiona sa kanya. Bilang babae ay alam ni Penelope ang ganitong pakiramdam. Her instinct is telling her na may gusto si Fiona kay Aleksander. Halata naman. At sigurado si Penelope na iniisip ni Fiona na may namamagitan sa kanila ni Aleksander kaya ganito ang pakikitungo sa kanya nito. Weird nga naman na nag-uwi ito ng babae without explaining anything. Talagang mamimisunderstand nito.

  Gusto sanang linawin na agad ni Penelope ang bagay na iyon. She'll stay here for quite a while. Baka isang taon mahigit, kaya gusto sana ni Penelope na makasundo niya ang lahat. Kukunin na sana niya ang cellphone sa bulsa para magtype ng biglang magsalita si Fiona.

  "Sumunod ka." Istriktang sabi nito sa kanya.

  Hindi na natuloy ni Penelope ang planong gawin at sumunod nalang rito. Penelope is trying her best to catch up sa paglalakad ni Fiona na akala mo ay hinahabol ng oras. Ayaw sanang tumakbo ni Penelope dahil bahagyang sumasakit ang sugat niya sa ulo, pero nahihiya naman siyang kalabitin ang butler para maghinay-hinay sa paglalakad.

  Pinagmamasdan nalang niya ang likuran nito. Sa tantya ni Penelope ay 27 o 28 na ang edad ni Fiona. Maganda ito, medyo singkit, sakto ang tangos ng ilong, at maganda din ang hubog ng katawan.

  Matapos ng mahaba habang lakaran ay pumasok sila sa isang silid.

  "This will be your room." Ganun pa din ang tono ni Fiona. "Linisin nyo at palitan ang bed covers." Utos nito sa dalawang kasambahay na nakasunod sa kanila.

  "Yes, ms Fiona." Sagot ng mga kasambahay.

  After giving them instructions ay umalis na si Fiona without saying anything else.

  Nagpasya si Penelope na hindi nalang muna niya ito kakausapin. Hahanap nalang siya ng tyempo na hindi ito iritado para makausap niya ng maayos.

  Matapos ng halos 30 minutes ay nalinis na ang kwartong gagamitin niya. But instead of resting tulad ng sabi ni Aleksander ay nagtype siya sa cellphone niya at pinabasa sa maid na naiwan sa kwarto niya.

  'Pwede mo ba akong dalhin sa kwarto ng kambal? Gusto ko silang makita.'

  Matapos basahin iyon ng maid ay tiningnan siya nito na para bang nawiweirduhan sa kanya.

  Penelope already knew what that look means kaya sumenyas siya sa katulong na hindi siya nakakapagsalita.

  "Ah, pipi ka pala?" Nagtaas ng kilay ang katulong, and Penelope saw the disgust on the maid's face ng sabihin iyon.

  Tumango nalang si Penelope. Dapat na talaga niyang sanayin ang sarili na may mga tao talagang tatratuhin siya ng ganito without knowing her circumstances.

  "Dito." Parang naiinis pa ito na kailangan niyang samahan siya sa kwarto ng kambal.

  Sinundan nalang niya ang kasambahay. Nagpalinga-linga si Penelope, making herself familiar sa pasikotsikot ng mansion para hindi na niya kailanganing magpasama mamaya o bukas.

  Nagtaka si Penelope kung bakit ang layo ng kwarto niya sa kambal. Paano niya mapupuntahan agad ang mga ito para pasusuhin kung ganito kalayo ang pagitan ng kwarto nila? Hindi pa ba nasasabi ni Aleksander kay Fiona ang role na ginagampanan niya para sa kambal?

  But instead of confronting the maid ay hindi nalang niya inimporma dito at baka magalit pa. Kay Aleksander nalang siya makikiusap kung pwedeng malapit sa kwarto ng kambal ang gamitin niya, o di kaya sa kwarto nalang mismo ng kambal para naman mabantayan nya ang mga ito. Sana pumayag si Aleksander kahit may sariling maid ang dalawang sanggol na 24/7 magbabantay sa mga ito.

  Nang marating na nila ang kwarto ng kambal ay agad na nawala ang bigat na nararamdaman ni Penelope mula sa malamig na pakikitungo ni Fiona at ng kasambahay na naghatid sa kanya.

  "Miss Penelope, tulog pa din po ang dalawa. Busog na busog kasi." Pabulong at natatawang salubong sa kanya ni Amy, ang personal maid ni baby Lucia.

  "Mamaya ay siguradong magiging maligalig ang mga ito kapag nagutom." Bulong naman ng bantay ni baby Lucian na si Lala.

  Masaya si Penelope na maayos ang pakikitungo sa kanya ng personal maid ng kambal. Kakwentuhan niya ang mga ito sa hospital simula pa kaninang umaga, at hindi niya nababakasan na naiinis ang mga ito sa kanya. Matyaga nilang hinihintay ang bawat pagtipa niya sa cellphone para ipabasa ang bawat reply niya. At inaasikaso din siya ng mga ito kahit hindi naman siya parte ng responsibilidad nila.

  ILANG minuto pa ang lumipas ay nagising na nga ang kambal dahil nagugutom. Agad na pinainom niya ng gatas ang mga ito para matigil na sa pag-iyak. Katatapos lang niyang padedehin si baby Lucia at kasalukuyang hinehele ng pumasok sa loob ng kwarto ng kambal si Aleksander.

  Lumapit sa kanya ang ama ng kambal, at pagkatapos ay marahang hinaplos gamit ang likurang parte ng hintuturo ang pisngi ni Lucia. Agad na naglikod ang ulo ng sanggol na para bang nakikiliti sa ginawa ng daddy niya, tapos ngumiti si Aleksander habang pinagmamasdan ang anak.

  "Dinner's ready. Let's go and eat." Pag-aya sa kanya nito matapos silipin sa crib si baby Lucian.

  Tumango siya, at inilagay na sa crib si baby Lucia.

  At the dining room ay muli nanaman silang nagkita ni Fiona. Sumama kaagad ang tingin sa kanya nito when Aleksander pulled a chair for her. Ramdam na ramdam ni Penelope ang kahulugan ng mga tingin ni Fiona sa kanya, sinasabi nito na bakit siya kakain kasabay ni Aleksander.

  Sa isip ni Penelope ay sa kwarto nalang niya siya kakain sa susunod dahil baka hindi siya matunawan sa paraan ng pagtitig sa kanya ni Fiona.