บทที่ 5

[HUSBAND]

:แปลงโฉม

กลุ่มสาวสวยทั้งหลายในผับนี้พร้อมกับผู้จัดการหลายคนที่กำลังยกแก้วขึ้นมาชนกันเพื่อฉลองให้กับชายหนุ่มที่จะมาบริหารที่ผับนี้อย่างถาวร พวกเขาดีใจไม่น้อยที่ชายหนุ่มจะมาบริหารผับนี้เพราะที่ผ่านมาเขาให้น้องสาวสุดที่รักของเขาบริหารแต่เธอกลับมาบ้างไม่มาบ้างจนผับนี้จะเจ๊งไปแล้ว

"เชี๊ยส!"

เพล้ง!

แก้วแก้วนับ 10 ใบชนกันจนเกิดเสียงเพื่อดื่มเฉลิมฉลองให้กับคนผู้เป็นนาย

"ฉันล่ะดีใจจริงๆเลยที่แดดดี้ของพวกเรากลับมาบริหารที่นี่เหมือนเดิม ถ้าขืนยังปล่อยให้คุณวิวมาบริหารที่นี่ต่อไปนะ ฉันพนันได้เลยว่าผับนี้เจ๊งแน่นอน"

เสียงผู้จัดการของผับที่มีนามว่า มินนี่ เอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ มินนี่คือสาวประเภทสองที่ดูแลสาวๆ เด็กเสิร์ฟและนักร้องทุกคนในงาน และยังคอยปรนนิบัติรับใช้แขกทุกคนที่นี่ พูดง่ายๆก็คือดูแลแผนก entertain ทั้งหมดของผับ

"จริงอย่างที่พี่มินนี่ว่าเลยค่ะถ้าขืนยังปล่อยให้คุณวิวบริหารที่นี่ล่ะก็มีหวังพวกเราคงได้หางานใหม่แน่" หนึ่งในสาวๆพูดขึ้น

"แล้วคราวนี้แดดดี้จะมาบริหารที่นี่ตลอดไปแล้วหรอคะ"

"ใช่แล้วจ้าสาวๆ พวกเธอฟังไม่ผิดหรอก" มินนี่เอ่ย

"หูย! แบบนี้ก็ต้องฉลองกันทั้งคืนแล้วปะ ม่ะ ชน!"

เพล้ง!

เสียงดนตรีตื๊ดดังไปทั่วห้อง ทุกคนเต้นกันยับแสดงลีลาท่าทางของตนเองออกมาเต็มที่ ไฟแสงสีสว่างจ้าไปทั่วห้องจนแสบตา แต่ทุกคนก็ต้องหยุดนิ่งเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนตะโกนดังขึ้น

"ปิดเพลงก่อน!!" ทุกคนในห้องหันมาที่ประตูต้นเหตุของเสียง

"คุณมินนี่คุณเวลสั่งให้คุณมาช่วยแปลงโฉมให้คุณคนนี้หน่อย" มินนี่เบิกตากว้างทันทีเมื่อได้ยินว่าผู้เป็นนายสั่งให้เขาแปลงโฉมให้หญิงสาวและเธอก็สนิทสนมกับหญิงสาวเป็นอย่างดี

"หมายถึงเนี่ยนะ" มินนี่ชี้ไปทางหญิงสาว

"ใช่"

"โถ แดนี่ผู้รูปหล่อ อย่างน้องผิงอะไม่ต้องแปลงโฉมอะไรหล่อนก็สวยอยู่แล้วย่ะ" หญิงสาวยิ้มให้เธออย่าเขินอายเพราะทั้งสองสนิทสนมกันมาก ตลอดเวลาที่เธอทำงานที่นี่แทนวิวเพื่อนรัก ก็มีมินนี่ที่คอยช่วยเหลือตลอด

"แต่งานนี้เป็นงานสำคัญ เธอต้องทำยังไงก็ได้ให้ผู้หญิงคนนี้หลุดออกจากเสื้อผ้าเชยๆพวกนี้" หญิงสาวขมวดคิ้วด้วยความสงสัยว่าทำไมผู้ชายคนนี้ต้องพูดแรงขนาดนี้ด้วย ไม่เห็นต้องพูดจาดูถูกกันแบบนี้เลย

"เออๆ จะไปไหนก็ไปไป เดี๋ยวฉันจัดการเอง" แดนละออกมาจากหญิงสาวแล้วปล่อยให้มินนี่จัดการเสื้อผ้าหน้าผมของเธอต่อ

"นี่ฉลองอะไรกันอยู่หรอคะ น่าสนุกเชียว" สาวน้อยเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"ก็ฉลองให้กับแดดดี้ของเราไงจ๊ะ แดดดี้กลับมาบริหารที่นี่ทั้งที ก็ต้องจัดหนักกันหน่อย" เธอพยักหน้าด้วยความเข้าใจ

"ตามพี่มาทางนี้เลยจ่ะ เดี๋ยวพี่จะแปลงโฉมให้หนูเป็นนางฟ้าเอง" เธอเดินตามมินนี่ไปแต่โดยดีไม่ได้ขัดอะไรเลยสักนิด

มินนี่พาหญิงสาวมายังอีกห้องฝั่งตรงข้ามภายในห้องเป็นโต๊ะเครื่องแป้งขนาดใหญ่ที่ใช้สำหรับแต่งตัวและมีตู้เสื้อผ้าห้าตู้ทุกตู้เต็มไปด้วยชุดสวยๆทั้งนั้น เธอเบิกตากว้างและกวาดสายตาไปรอบๆห้องเธอมาทำงานที่นี่ก็หลายครั้งแต่ไม่เคยเข้ามาในห้องนี้เลยปกติจะอยู่แต่โต๊ะบาร์

"มีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลยพี่มินนี่" เธอพูดด้วยความตื่นตาตื่นใจ

"แน่นอนจ่ะ เพราะการทำงานบริการแล้วต้องดูดีไว้ก่อนเสมอ นั่งลงสิเดี๋ยวพี่แต่งหน้าให้" หญิงสาวนั่งลงบนโต๊ะแต่โดยดีก่อนที่คนตรงหน้าจะหยิบเครื่องสำอางมาแต่งแต้มให้เธออย่างชำนาญ

10 นาทีผ่านไป

"เสร็จแล้วจ้า" สาวน้อยหันไปส่องกระจกด้วยความตื่นเต้นแล้วก็พบใบหน้าตัวเองถูกแต่งแต้มได้อย่างสวยงามเป็นโทนสีส้มอิฐไม่หวานเกินไปและไม่เปรี้ยวเกินไปเหมาะสำหรับใบหน้าของเธอมากๆ

"โหสวยมากๆเลยค่ะ พี่มินนี่น่าจะไปแต่งหน้าให้ดาราดังๆนะคะฝีมือดีขนาดนี้" เธอเอ่ยชมผู้จัดการไม่ขาดปาก

"เหอะ! พี่ไม่เอาหรอกสังคมจอมปลอมดาราก็ดาราเถอะข้างในก็เน่าเฟะเหมือนกันนั่นแหละ ปะเดี๋ยวพี่เลือกชุดให้" ผู้จัดการสาวเปิดตู้เสื้อผ้าทุกตู้และดูเสื้อผ้าทุกชิ้นว่าชิ้นไหนเหมาะกับเธอ ผ่านไปประมาณห้านาทีเธอก็หยิบชุดเดรสสีแดงรัดรูปแขนกุดขึ้นมา 1 ตัว

"พี่ว่าชุดนี้แหละเหมาะกับน้องผิงดี"

"มันไม่โป๊ไปใช่ไหมคะ"

"ไม่หรอก บั้นท้ายอวบๆหน้าอกเต่งตึงอย่างหนูต้องแต่งเซ็กซี่นิดนึง และสีดำก็ขับสีผิวขาวผ่องของน้องผิงแน่นอน ไปเปลี่ยนไป" สาวน้อยหยิบชุดมาจากเธอแล้วเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ห้องแต่งตัว เธอทำใจอยู่นานมากก่อนที่จะตัดสินใจสวมชุดนี้เข้าไปแล้วเช็คตัวเองก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องแต่งตัว

ชุดเดรสสีดำโชว์แผ่นหลังอย่างเซ็กซี่ช่วยขับสีผิวขาวผ่องของเธอเด่นขึ้นมามีออร่าบวกกับปล่อยผมยาวสลวยเต็มแผ่นหลังและอีกหนึ่งสิ่งที่เข้ากันก็คือใบหน้าเล็กๆของเธอที่ถูกแต่งด้วยโทนส้มอิฐถึงจะไม่ใช่โซนที่จัดแต่มันก็เซ็กซี่ไม่น้อยเลย

"ว้าวสวยเหมือนที่พี่คิดไว้จริงๆด้วย อ่อ อีกหนึ่งอย่าง นี่จ่ะ รองเท้า รองเท้าส้นสูงสีแดงเหมาะกับน้องมากเลยนะพี่ว่า" หญิงสาวหยิบรองเท้ามามาสวมใส่ตามคำสั่งของผู้จัดการสาว และยืนขึ้นเพื่อให้คนตรงหน้าตรวจเช็คร่างกายของเธอว่าสมบูรณ์แบบหรือยัง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นเธอรีบไปเปิดประตูทันที คนที่อยู่นอกห้องคือแดนลูกน้องของชายหนุ่ม ที่พาเธอมาแต่งหน้ากับผู้จัดการคนนี้

"เสร็จหรือยังครับคุณผิง"

"ค..ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ"

"เชิญครับแขกมารอแล้ว" แขกมารอแล้ว หัวใจของเธอหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่มคำว่าแขกของเขาเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุดนั่นก็คือ ธเนศ หรือพ่อแท้ๆของเธอนั่นเองเธอหนีเข้ามาตลอดทุกครั้งที่เจอกันผู้ชายคนนี้ก็สั่งให้เธอกลับไปอยู่ที่บ้านแต่เธอก็ปฏิเสธทุกทีจนมีปากเสียงกันและเธอก็ไม่อยากเจอเขาอีกแล้วกลัวมีปัญหากับพี่สาวต่างแม่อีก

"แขกที่ว่าใช่คุณธเนศหรือเปล่าคะ"

"ใช่ครับคุณธเนศ นธิศิริโชติ ไฮโซระดับต้นๆของเมืองไทยคุณผิงรู้จักเขาหรอครับ" หญิงสาวซึ่งและไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้เพราะกลัวว่าคนตรงหน้าจะรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา

"แหม ไอ้แดน! โฮโซอย่างคุณธเนศใครไม่รู้จักก็เชยเต็มที่แล้วย่ะ" มินนี่เอ่ย

"ไปกันเถอะครับคุณเวลรอคุณอยู่"

"เอ่อ...ค่ะ"

ความรู้สึกของเธอในตอนนี้สั่นไปทั้งตัวเพราะเธอเริ่มกังวลและกลัวที่จะได้พบเขาอีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ก็คือจำใจยอมรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในนาทีต่อไป

"เธอมาแล้วครับคุณเวล" ชายหนุ่มมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเขายอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้านั้นสวยมาก ชุดเดรสสีดำรัดรูปโชว์แผ่นหลังขาวๆที่ขับออร่าของสีผิวออกมา ดวงตากลมโต จมูกมีสันได้รูป ปากกาจัดจิ้มลิ้ม ช่างเป็นเด็กสาวที่สวยจริงๆ

"รอตั้งนานแต่งได้แค่นี้เองหรอ นึกว่าจะสวยกว่านี้ซะอีก" หญิงสาวรู้สึกเศร้าหน่อยๆเพราะคนตรงหน้าพูดกระทบกระทั่งจิตใจจนเธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองและตรวจสอบร่างกายของตัวเองอีกครั้ง

"งั้นฉันไปเปลี่ยนชุดเดิมดีกว่า"

"ไม่ต้อง! ถ้าเกิดให้ฉันรอเธออีก คงไม่ได้ไปแล้วล่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยเสียงแข็งพร้อมกับตะคอกใส่หน้าเธอยังไม่พอใจ

"ค่ะ ขอโทษค่ะ"

"ตามฉันมา " ชายหนุ่มเดินนำหน้าเธอและมีบอดี้การ์ดเดินตามพวกเขาทั้งสองอีกหลายคน

ห้อง VIP

แดนลูกน้องคนสนิทของเวลเปิดประตูให้ผู้เป็นนาย แต่เขาก็ยังไม่เดินเข้าไปเมื่อมองดูใบหน้าของสาวน้อยที่ตอนนี้ดูกังวลและกลัวมากๆ

"เธอกลัวหรอ? กลัวใครกันล่ะ ฉันหรือแขกของฉัน" เธอสะดุ้งเฮือกเมื่อเขาพูดถึงแขกที่อยู่ห้องนั้น

"เอ่อ..ผิงแค่รู้สึกไม่สบายค่ะ"

"หึ โกหกไม่เนียนเลยนะ วันนี้เธอมีหน้าที่เป็นเลขาของฉันเพราะฉะนั้นจดทุกความต้องการของแขกฉัน แล้วส่งให้แดนพรุ่งนี้ด้วย แดนนายให้อีเมลเธอไว้ด้วยนะ"

"รับทราบครับคุณเวล"