Chapter 1

Pagtapos ng matindihang pagkikipagtalik, ang katawan ni Eva ay balot na balot ng pawis. Yakap yakap siya ni Lyxus habang ang mga kamay nito ay binabakas ang pagmumukha ng dalaga.

Ang mga mata nito ay puno ng pagmamahal kumpara sa dati at bagaman si Eva ay napagod ng husto pero sa mga oras na ito, nararamdaman niya ang labis na pagmamahal ng binata.

Subalit, bago pa man mapawi ang pagnanasa na nararamdaman, tumunog bigla ang telepono ni Lyxus at nang makita niya ang numero ng paparating na tawag, nanginig ang puso ni Eva.

Humigpit ang kanyang yakap niya kay Lyxus at tumingala para tignan ito. "Pwede bang di mo sagutin yan?" 

Ang tawag ay galing kay Lea Evangelista, ang First Love ni Lyxus Villanueva. Wala pang isang buwan nang bumalik ito sa Pilipinas ay ilang beses na nito sinubukan magpakamatay.

Paanong hindi alam ni Eva na sinasadya ito ni Lea?

Ngunit walang pake si Lyxus sa nararamdaman ng dalagang nakayakap sa kanya at Tinulak nito si Eva. Na walang kahit anumang lambing tulad ng ginawa niya dito kanina lang. Hindi niya mahintay na pindutin at sagutin ang tawag sa telepono.

Hindi alam ni Eva kung ano ang sinabi ng kausap ng binata sa telepono. Ang nakita lamang niya ay ang pagdaloy ng iba't ibang emosyon sa mukha ng binata na mas madilim pa sa gabi sa labas ng bintana.

"Sinubukan ulit magpakamatay ni Lea. Pupunta ako don para tignan siya,” sabi nito pagkapatay ng tawag at agad sinuot ang mga damit.l

Naupo si Eva sa higaan, ang malarosas at maputi nitong balat ay nababalutan ng kiss marks.

"Pero kaarawan ko ngayon, and you promised to spend it with me. Meron din akong sobrang importanteng sasabihin sayo.” tumingin siya sa binata, puno ng sakit ang mga mata nito

Nakabihis na ng maayos si Lyxus, Tinignan siya nito ng matalim at malamig na tingin.

"Kelan ka pa naging makasarili? Nasa panganib ang buhay ni Lea anumang oras"

Bago pa man makapag-react si Eva, naisara na nito ng malakas ang pinto ng kwarto.

Maya-maya, rinig na niya ang tunog ng makina ng kotse sa baba. Inilabas ni Eva ang maliit na kahon sa ilalim ng unan. Tinignan niya ang dalawang wedding ring sa loob nito at nagsimulang manubig ang mga mata.

Tatlong taon na ang nakalipas, nang harangan siya ng isang grupo ng masasamang lalake sa isang eskinita. Nasugatan ang hita ni Lyxus habang sinusubukan siya nitong iligtas.

Nagboluntaryo siyang manatili at alagaan ito. Nagtalik ang dalawa matapos mag-inuman. Tinanong siya ni Lyxus sa mga oras na yon, kung gusto nito makipagdate sa kanya, ngunit ang kasal na gusto niya ay hinding-hindi maibibigay sa kanya.

Sumang-ayon agad si Eva sa binata nang hindi nag iisip. Dahil si Lyxus Villanueva ay ang tanging lalake na sekreto niyang minamahal ng apat na taon. 

Simula noon, siya ang maganda at mahusay na sekretarya ni Lyxus sa araw at marahan at masunurin na kapartner nito sa kama sa gabi.

Walang muwang niyang pag-aakala na mahal siya ni Lyxus at ang dahilan bakit hindi siya pinapakasalan nito ay dahil na rin sa impluwensiya ng pamilya nito.

Isang buong araw ang ginugol niya sa pag aayos para sa proposal, balak niyang magpropose kay Lyxus upang matulungan na matapos ang mga alalahanin nito pero ang pagtawag ni Lea ay tuluyang gumising sa kanya. Sa malamang ay hindi sa hindi gusto maikasal ni Lyxus, yun nga lang ang taong gusto nitong mapangasawa ay kailanman hindi siya.

Napangiti ng mapait si Eva at itinabi ang singsing. Binaklas niya lahat ng dekorasyon na nasa sa balcony mag-isa.

Mag-isa ring nagmaneho ang dalaga palabas. Ngunit pagtapos umandar ng kotse sa maiksing distansya pa lamang, nakaramdam na ito ng matinding sakit sa puson.

Sumunod non ay mainit na likido ang dumaloy sa pagitan ng hita niya. Napatingin si Eva sa baba at nakita ang puting leather seat ay may mantsa ng dugo.

Masama ang kutob nito kaya tinawagan niya agad si Lyxus.

"Lyxus, ang sakit ng tiyan ko, pwede mo ba ako sunduin?"

"Eva, you can lose your temper, pero dapat alam mo kung kelan dapat gawin!" Nayayamot na sabi nito

Napatingin si Eva sa dumaraming dugo at napaiyak sa takot.

"Lyxus, hindi ako nagsisinungaling sayo, sobrang sakit talaga ng tiyan ko, at..." Sobrang daming dugo na ang dumadaloy

Bago pa man niya matapos ang salita, isang malamig at malupit na boses ang narinig niya mula sa kabilang linya.

"Eva, buhay ni Lea ang nakataya dito, ang lakas ng loob mong gumawa ng eksena!"

Natulala si Eva sa sinabi nito. Umabot muna ng ilang segundo bago ulit nakapag-react ang dalaga.

Napangiti siya ng mahina.

"Sa tingin mo wala ako sa katwiran?"

"Hindi ba?"

Nababakas ang lamig sa boses ng binatang naiinis ang tono, na nagparamdam kay Eva ng kirot sa puso nito.

Napakagat labi siya, ang kanyang mga daliri ay mahigpit ang pagkakahawak sa telepono.

"Tarantado ka Lyxus!" mura niya rito.

Bumuhos ang malamig na pawis kay Eva sa sobrang sakit ng nararamdaman niya. Gusto niyang tumawag para makahingi ng emergency help, ngunit masyadong nanghihina ang mga daliri niya para magawa iyon.

Sa huli, nagdilim ang paningin niya at nawalan siya ng malay.

Nang magising ang dalaga, nakahiga na siya sa isang hospital bed. Nakaupo sa tabi niya ang pinakamatalik niyang kaibigan, Ellie Gonzales.

"Eva, kamusta ka na? May masakit ba sayo?" Agad na tumayo si Ellie nang makita na gising na ang dalaga at bakas sa mukha nito ang pagkabalisa

"Anong… nangyari sakin?" Blangkong napatingin si Eva sa kaibigan

Nag-alinlangan si Ellie kung sasabihin ba ang totoo, pero sa huli ay pinili nito sabihin ang totoo.

"Buntis ka. The doctor said that your uterine wall is thin to begin with, and coupled with the fierce actions of that bastard Lyxus Villanueva, you had a miscarriage and heavy bleeding."

Hindi makapaniwalang nanlaki ang mata ni Eva. Ang tanging naiisip lang niya ay 'buntis siya, pero wala na ang bata'.

Anak niya yon at ni Lyxus.

Kahit na hindi niya at ni Lyxus alam kung hanggang saan sila, tiyak na iyon ay ang una niyang anak.

Hindi mapigilan ni Eva na ikuyom ang palad, nangingilid ang mga luha nito sa gilid ng mga mata ng dalaga.

Ang makitang siyang nasasaktan, hindi mapigilan ni Ellie na yakapin ang kaibigan sa at damayan ito.

"Kakagaling mo palang sa operasyon, di ka pwedeng umiyak, makinig ka muna at pag gumaling ka na, ipapakilala kita sa grupo ng maliit na wolfhounds na kilala ko. Ipapakagat natin yung hayop na yon hanggang mamatay!"

"Yung lintik na Lyxus na yon muntik ka nang mamatay. Pasalamat siya at nakaligtas ka pero niloko ka niya Eva, harap harapan mo pa. Hindi ba siya natatakot na tanggalan ng bayag?" 

Lalong sumakit ang puso ni Eva na daig pa ng tinutusok ng isang libong karayom. Ang malamig at maliit na kamay nito ay yumakap kay Ellie ng mahigpit, mahina itong humihikbi at di siya makapagsalita ng ilang oras.

Iniisip niya ang bata na namatay pagkatapos lamang ipanganak at ang lalaking minahal niya ng pitong taon.

Hindi niya maikalma ang sarili.

Pagkaraan ng ilang oras, nagsalita na sa wakas si Eva.

"Nakita mo siya?"

Tumango muna si Ellie tsaka ito nagkwento.

"Kasama niya si Lea Evangelista sa ikaapat na palapag. Habang nasa operasyon ka kanina, ginamit ko yung telepono mo para tawagan siya at papuntahin siya dito para pumirma, pero ang gago na yon hindi man lang sinagot ang tawag."

Napapikit sa sakit si Eva.

"Ellie, dalhin mo ko kung nasan siya."

"Kakagaling mo palang sa operasyon, hindi ka pa pwede magalit."

"May mga bagay na hindi ako makakapagdesisyon hangga't hindi nakikita mismong ng mga mata ko."

Hindi siya mahikayat ni Ellie kaya dinala siya nito sa ikaapat na palapag.

Nakatayo sa labas ng pinto si Eva at nakita si Lyxus na sinusuyo si Lea para uminom ito ng gamot sa malumanay na boses.

Ang marahan na tingin at ang matamis na boses nito ay nagpasakit sa puso ni Eva

Ngunit nang makita ni Eva ang medyo pagkakahawig ni Lea sa kanya, agad na naintindihan na niya ang lahat.

Malungkot na napangiti si Eva.

"Bumalik na tayo,” aniya at tumalikod na.

**

Dalawang araw ang nakalipas ng makita ulit ni Eva si Lyxus. Nahiga siya sa kama, tahimik na pinagmamasdan ang lalaking minsan na niyang minahal ng lubos.

Dumating na ang oras para mag desisyon siya kahit sobrang sakit parin ng puso niya.

"Dalawang araw na nakalipas, masakit parin?" Malalim ang boses ng binata habang nagtatanong nang mapansin na malungkot si Eva

Akala nito ay masakit ang puson niya dahil rereglahin na ito, na kadalasan nawawala sa isang araw lang.

Bahagyang nag-init ang mata ni Eva, at sinubukan niya hanggang sa abot ng makakaya na itago ang nararamdaman ng puso niya.

Walang itong sinabing kahit ano.

Naupo si Lyxus sa gilid ng higaan, gwapo ngunit malamig ang mga mata nito .

Hinawakan nito ang noo niya at biglang bahagyang namalat ang boses nito.

"May inutusan ako na bilhin yung bag na gusto mo nung nakaraan. Nasa sofa na sa labas. Bumangon ka na at tignan mo.”

Mahinahong tinignan ni Eva si Lyxus.

"Hindi ko na gusto yun ngayon."

"Kung ganon bibigyan nalang kita ng iba pang kotse, Ferrari ba o Porsche?"

Nang makita nitong hindi sumagot ng matagal si Eva, bahagyang kumunot ang noo ni Lyxus.

"So, anong gusto mo?"

Tila sa mga mata nito, walang hindi kayang lutasin ng pera. Humigpit ang kapit ni Eva sa pantulog. Ang pares ng malinaw at maliwanag  na mata nito ay napatingin kay Lyxus ng tahimik.

Ang maputlang mga labi ay bahagyang bumukas.

"Gusto kong magpakasal tayo."