Intro

เธอยอมทำทุกอย่าง แม้จะต้องเปลื้องผ้าต่อหน้าเขา

            ขอแค่ให้น้องชายของเธอปลอดภัย

                              ‘น้ำตาล’

         เขาปฏิเสธทุกความรู้สึกที่มีต่อเธอ

เพราะเขามีแค่ใจถูกซ่อนไว้เพื่อรอใครอีกคน

                              ‘ไคล์’

แฮ่ก ๆ ๆ

หน้าอกอวบอูมกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะ มือสองข้างกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ เสียงหอบหายใจของเธอดังจนคนที่อยู่บนร่างต้องก้มมอง แพขนตาที่ปิดสนิทนั้นเปียกชื้นคิ้วเรียวสองข้างขมวดเข้าหากันราวกับหวาดกลัว ปลายจมูกที่กำลังแดงระเรื่อบ่งบอกว่าเธอกำลังร้องไห้

ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อได้เห็นปฏิกิริยาบนใบหน้าของคนใต้ร่าง เกิดคำถามขึ้นในใจว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ ทั้ง ๆ เธอเองไม่ใช่เหรอที่เสนอตัวให้เขา แถมใช้มารยาหญิงหลอกล่อให้สติของเขาขาดผึงจนต้องสนองความอยากของเธอแบบนี้

ยิ่งสงสัยในการกระทำของเธอมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งกระแทกตัวตนเข้าไปในช่องทางรักแรงขึ้น จนร่างบางของคนตรงหน้าสั่นคลอนไปทั้งตัว ยิ่งเห็นเขายิ่งโมโหที่เธอเอาแต่หลับตาแล้วกัดปากตัวเองไม่ยอมส่งเสียงครางออกมา อีกทั้งไม่ยอมมองหน้าเขาอีก

“อึก!” เธอสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจเมื่อเขาใช้ปากสัมผัสยอดปทุมถันของเธอ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างและนิ่งมองคนตรงหน้า

ตั้งแต่เขาเริ่มสอดใส่ตัวตนเข้ามา เธอก็เอาแต่หลับตาแน่น ไม่กล้ามองว่าเขากำลังทำอะไรกับเรือนร่างของเธอ คิดเพียงว่าปล่อยให้เขาทำไปเดี๋ยวมันก็จบแล้วหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไป และเธอจะไม่มีวันทำเรื่องน่าอายแบบนี้อีก

“คิดว่าหลับไปแล้ว” ทันทีที่เห็นนัยน์ตาของหญิงสาวเขาก็เอ่ยคำพูดประชดประชันออกมา

ทันทีที่ได้สบตากันเจ้าของใบหน้าหวานก็รีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เธออายเกินกว่าที่จะสบตาของเขา แต่แล้วมือหนาข้างหนึ่งก็เลื่อนมาจับคางของเธอให้หันกลับไปมองเขา

“มองฉัน” เขาออกคำสั่ง

“คุณก็ทำไปสิ ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องมอง” เธอข่มกลั้นความรู้สึกทุกอย่างไว้ ไม่แสดงให้เขารู้ว่าเธอกำลังตื่นกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในเวลานี้เธอทำได้แค่ภาวนาให้ทุกอย่างเป็นแค่ความฝัน พอตื่นขึ้นมาทุกอย่างตรงหน้าจะมลายหายไป แล้วเธอจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“ฉันบอกให้เธอมองก็มองสิ” เขาตะคอกจนเธอสะดุ้ง “มองให้เต็มตา”

คราวนี้หญิงสาวไม่ได้หันหนี แต่กลับหลับตาลงอีกครั้ง นั่นยิ่งทำให้คนที่อยู่บนร่างรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก อยากให้เขานอนด้วย แต่กลับแสดงท่าทีราวกับว่ารังเกียจเขาซะงั้น

“โอ๊ย!!” เธอร้องลั่นเมื่อโดนเขากัดตรงยอดปทุมถัน และกัดอีกหลาย ๆ ที่บนเนินเนื้อตรงอกอิ่ม

“ฉันจะกัดจนกว่าเธอจะลืมตาขึ้นมามอง”

“คุณมันโรคจิต” เธอต่อว่าเขา พลางใช้มือปัดป้องทรวงอกของตัวเองให้ห่างจากริมฝีปากของเขา

“เธอเองไม่ใช่เหรอที่อยากนอนกับคนโรคจิตอย่างฉัน”

เรื่องนี้เธอไม่เถียง เขาพูดถูกเพราะเธอเป็นสาเหตุของการมีสัมพันธ์กับเขาในครั้งนี้ และเธอก็บอกตัวเองไว้ว่าแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แล้วเธอจะไม่ยุ่งกับเขาอีก เพราะงานของเธอเสร็จแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องสานสัมพันธ์ต่อ ส่วนเขาเองก็คงไม่อยากเจอหน้าเธออีก ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม

“พอแล้ว” เธอร้องห้าม เมื่อเห็นแล้วว่าเขาไม่ยอมหยุดสักที

“ทำไม หน้าฉันมันไม่น่ามองขนาดนั้นเลยหรือไง เธอถึงเอาแต่หลับตา” เขาบ่นใส่เธอ น้ำเสียงของเขาเหมือนคนน้อยอกน้อยใจซะมากกว่า

“รีบ ๆ ทำเถอะค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาปนเสียงสูดน้ำมูกเล็กน้อย

“อะไรของเธอ” เขาขบกรามแน่น นี่มันดูถูกกันชัด ๆ ทั้ง ๆ เป็นคนเข้าหาเขาเอง พอเขาเล่นด้วยกลับทำเป็นไม่แยแสเขาซะงั้น

หึ!! แล้วเธอจะเสียใจที่แสดงท่าทีแบบนี้ใส่ฉัน

“อ๊ะ ๆ คะ...คุณ” เธอเอามือดันอกเขาไว้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้เขากระแทกช้าลง “ช่วยทำเบา ๆ หน่อย”

“...” ไม่มีเสียงตอบรับ เขาไม่ได้ทำตามที่เธอขอ เขาทำทุกอย่างตามใจของเขา กระแทกเอ็นร้อนเข้าไปครั้งแล้วครั้งเล่า แม้จะรู้สึกว่าตรงส่วนนั้นทั้งของเขาและเธอจะร้อนจนแทบเผาไหม้ส่วนที่เชื่อมติดกันทั้งของเธอและของเขาก็ตาม เขาไม่ได้มีความคิดที่จะชะลอความเร็วลงเลยแม้แต่น้อย

“อ๊ะ...อ้า!!” เธอร้องเสียงหลงพลางส่ายหน้าไปมา สุดที่จะข่มกลั้นอารมณ์ตัวเองไว้ได้อีก เธอทั้งเสียวทั้งรู้สึกปวดแสบปวดร้อนปนเปกันไปหมด ไหนจะบนผิวเนียนที่เขาฝากร่องรอยไว้อีก มันปวดระบมไปทั้งตัว

ชายหนุ่มไม่ได้สนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไง เขาแค่อยากปลดปล่อยอารมณ์ที่คุกรุ่นภายในร่างกาย ไม่เคยมีใครทำกับเขาแบบนี้ เธอคนนี้ทำให้สมองของเขาทำงานหนักทุกครั้งที่เจอกัน วันนี้เขาจะสั่งสอนเธอให้เข็ดหลาบว่าอย่ามาทำแบบนี้กับเขาอีก

“อื้อ...” ปากอิ่มโดนครอบครองอีกครั้ง เธอไม่ได้สะบัดหน้าหนีเหมือนก่อนหน้า แต่กลับเผยอปากรับจูบของเขาอย่างเต็มใจ

ไฟสวาทที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในตัวของชายหนุ่มทำให้เขาลืมไปว่าก่อนหน้านี้เขาปฏิเสธข้อเสนอของเธอหลายต่อหลายครั้งเพราะอะไร ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่แตะต้องผู้หญิงคนไหน ลืมแม้กระทั่งใครคนนั้นที่เขาเฝ้ารอ...