"GOOD EVENING PO, LO!"Lumiwanag ang mukha ni Lolo Xian nang nakita niya na kaming papasok sa loob ng pamamahay niya."Mabuti naman at dumating na kayo. Akala ko talaga hindi na kayo makararating, e. Siya't pumunta na tayo sa hapag ng makakain na tayo. Gutom na ako eh."Naunang naglakad sa amin si Lolo Xian habang nakasunod kaming dalawa ni Xeno sa kaniya. And for some reason, hindi ko yata mapigilang mapangiti habang tinatahak namin ang dining area lalo na nang naramdaman kong dahan-dahang pinipuwesto ni Xeno ang kaniyang kamay sa aking bewang.Pinamulahan agad ako ng pisngi nang gawin niya 'yon kasabay ang pagbilis ng pintig ng puso ko. Wala sa sariling napangiti na pala ako."Stop grinning you look like an idiot," bulong niya sa tenga ko na nagdulot ng pagkasimangot ko."Bakit ba ang hilig mong mang-badtrip?""Badtrip ka?"Otomatikong umangat ang tingin ko sa kaniya. Nakakarami na 'to sa'kin, a! Akala ko pa naman mai-enjoy ko ang gabing 'to. Hindi rin pala.Umangat ang dulo ng labi
Pinagmasdan kong umalis sa dining room si Lolo. I wiped my mouth with a towel first before I decided to follow him, but when I passed by Leylah and saw her face beat red, my nerve instantly boiled when I realized she's blushing. Sa inis ko hinila ko ang braso niya and she looked up at me with puzzle in her eyes. "Don't even think na nakalimutan ko na 'yong sinabi mo kay, Lolo, kanina. How dare you told him na ako ang rason kung bakit hindi mo na matatapos ang kolehiyo. It's not like I'm forcing you to stop. I only gave you a suggestion and now you put the blame on me?" I remember a month ago, she asked me if it's okay with me for her to continue her studies. I didn't bother to answer her at first 'cause every time we talk it would always end up on an argument. She always throw a fit for every thing. It's not like I care about her not even less her life. Umasim ang mukha niya. "Bakit may mali ba sa sinabi ko? Totoo naman lahat ng sinabi ko ah." Magsasalita pa sana ako pero tinawag
Ilang minutong katahimikan bago lugmok na napaupo si Lolo pabalik sa sopa. "Alam na pala ni, Leylah ang lahat and the both of you were pretending just now?" Hindi ako sumagot. I just looked away, avoiding his deadly stares. "God! How could you do that to her? She love you so much! Ano na lang ang mukhang maihaharap ko sa, Lola Greta mo kapag nakikita niya tayo ngayon?" I smirked indifferently. "Is this all? Kung wala na aalis na ako. I still have a business trip tomorrow and I'm tired." Saka tumayo na ako at inayos ang suit na suot. "Did you really think that, NoMaX's success was brought by your powers alone?" I freeze from the spot, rooted when I heard him talk. "If you still won't stop with your delusions, Xeno, I'm afraid I might use all my power to put your small business disappear." Nakagat ko ang babang parte ng labi ko dahil sa sinabi ni Lolo. Small business? F*ck! NoMaX is an international conglomerate group! It's not a small business, f*ck! "You think, keeping these un
HE WASN'T THERE.Kinabukasan ay nagising ako na masakit ang buong katawan at nang kapain ko na ang caviling side ng kama ay wala na siya. Agad kong iminulat ang mga mata at napagtantong tama nga ako. saka ko pa lang nakompirma. Wala siya... Wala na si Xeno.Dahan-dahan akong umupo ngunit napangiwi nang naramdaman na para bang nasagasaan ako ng train sa sakit ng katawan ko ngayon. Sa lahat ba naman nang nangyari kagabi? Hindi na nakapagtataka ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Mapalad na nga ako at hindi niya ako binigyan ng kung anong pasa kagabi.Sa tuwing umuuwi si Xeno dito sa bahay ay ito lagi ang ginagawa niya. He loves making me suffer physically and mentally. But last night, it was different. He was angry for some reason.
BAKIT KAYA SIYA NANDITO?Malayo palang ay kitang-kita ko na ang bulto ng lalaki na nakaupo sa sopa habang nanunuod ng t.v., ni hindi man lang niya na malayang nasa bahay na ako dahil sa sobrang focus niya sa panonood. Napailing na lamang ako bago ko siya nilapitan."Magandang gabi lo." Nagmano muna ako sa kaniya at nagkiss bago umupo sa katabing sofa na inuupuan niya."Bakit ngayon ka lang?""Nanggaling kasi ako sa ospital, kaya lang ginabi ako ng uwi."Nakita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Lolo Xian saka ang pag-aliwalas nito. "Huh? Kakasabi ko pa lang kagabi na gusto ko nang magkaapo, pinagbigyan niyo na? Agad-agad pa!"Natawa ako sa naging konklusyon ni Lolo."Hndi po ako nagpa-check-up, Lo, at hindi po ako buntis. Binisita ko lang si, Ate Ciara, kanina kasi matagal na rin noong huli ko siyang nabisita."The air around us suddenly dropped. Para akong nabato sa kinauupuan ko nang marealize kung anong klase 'yong sinagot ko. Crap. Ayaw na ayaw nga pala niyang pinag-uusapan s
"May bisita po kayo, Ma'am Leylah."Nakamot ko ang aking nang marinig ko ang sinabi ni Manang Kora. Wala kasi akong in-expect na bisita dahil wala naman talagang ibang bumibisita rito sa bahay maliban kay Lolo Xian. At kung si Lolo naman 'yon, hindi siya mag-aabala na mag-utos ng katulong upang tawagin ako dahil siya na mismo ang kusang pupunta sa'kin, o hindi kaya ay hihintayin niya ako."Hija?" Tawag muli ni Manang nang hindi ko manlang siyang sinagot. "Papasukin ko ba siya dito, o sa sala ko na lang siya paghihintayin?""Sino po ba 'yon, Manang?" Usisa ko.Nag-iba ang itsura ni Manang na para bang nag-aalangan siya na sagutin ang tanong ko. Mas lalo tuloy akong nagtaka sa inasal niya. Ngunit nasagot din ang katanungang 'yon nang biglang bumukas ang pinto ng kuwarto ko at niluwa ang isang ginang na nagsasalubong ang kilay."Am I a stranger that I'm not allowed inside your room?"Tiningnan niya ng masama si Manang Kora nang nakitang hindi pa rin siya umaalis sa kuwarto. Aligagang uma
Napabalikwas ako ng gising. Hindi ko manlang namalayang nakatulog na pala ako sa kakahintay ng reply mula kay Xeno. Kaya bumangon na ako sa couch at nag unat ng katawan. Gabi na pala sa labas at naka sindi na ang ilaw sa loob.Nag-unat ako ng katawan bago tumayo at pumuntang kusina. Saktong napadpad ang paningin ko sa second floor ay may nakita akong lalaking dumaan. Nanlaki ang aking mga mata nang narealize kung sino 'yon."Xeno? Xeno?" tawag ko sa kaniya mula sa sala ngunit hindi naman siya huminto o lumingon.I groaned and hurriedly followed him upstairs. Pagdating ko sa harap ng kwarto ni Xeno ay walang pag-aalinlangang kinatok ko ang pinto."Xeno! Nandiyan ka ba? Kung, oo paki bukas 'tong pinto, mag-usap tayo."Ilang katok pa bago bumukas ang pinto at iniluwa si Xeno habang kumakamot sa sariling buhok at humihikab. Para akong naitutup sa kinatatayuan ko. Hindi ko maipaliwanang ng maayos ang sariling nararamdaman nang nakita ko na siya. 'Yong galit ko sa kaniya nitong nagdaang dal
"Kapag minamalas ka nga naman oo. Hindi pa talaga umabot."Napakamot ako ng ulo. Pagkatapos ay nahiga. Ang naipon ko lang kasi ay hindi humigit kumulang ng two million, four hundred sixty-nine thousand and fifteen pesos. Ang dami ko pang kulang. Nasimot ko na din ang lahat ng pera sa piggy bank ko. Namomroblema tuloy ako kung saan ko kukunin 'yong ibang pera. Haist."Paano ba 'to?" nag-aalalang tanong ko sa sarili. "Kung magbenta na lang kaya ako ng drugs para mabuo 'yong five million?"JOKE. Ayoko pang makulong noh. Wala lang talaga akong maisip na ibang paraan maliban sa pagbebenta ng drugs o ang ibenta ang sariling kong organs, in which I doubt kung magagawa ko.Ang hirap naman kasi nito! Akala ko pa naman ay nabawasan na ng kaunti ang sungay niya no'ng nanggaling siyang Macau dati pero sa tingin ko mas lalo pa 'atang tumaas, e! Kahit kailan talaga damuho ang lalaking 'yon! Kaya pala pumayag sa'kin dahil sigurado siya na wala akong ganoong